15 września 2022

W czwartek 15 września br. w imieniu RDS przewodniczący OPZZ Andrzej Radzikowski skierował pismo przekazujące Uchwałę nr 116 ze strony pracowników i pracodawców w sprawie wsparcia przemysłu energochłonnego do Premiera Mateusza Morawieckiego. 13 września rozpoczęło się głosowanie nad Uchwałą nr 116 ze strony pracowników oraz strony pracodawców RDS w sprawie wsparcia przemysłu energochłonnego. Zakończyło się ono podjęciem Uchwały w czwartek 14 września. Dzień później w imieniu RDS przewodniczący OPZZ Andrzej Radzikowski skierował pismo przekazujące Uchwałę nr 116 dotyczącą wsparcia przemysłu energochłonnego do Premiera Mateusza Morawieckiego. Strona pracowników i strona pracodawców Rady Dialogu Społecznego apeluje do Premiera RP o natychmiastowe podjęcie działań mających na celu wsparcie przemysłu energochłonnego. Prosi też wprowadzenie w uzgodnieniu z partnerami społecznymi pomocowych działań i mechanizmów, wnosząc o: rzetelny dialog rządu ze środowiskiem przedsiębiorców i pracowników w zakresie powstrzymania wyłączeń produkcji lub przewidywalności takich decyzji i ograniczania bolesności ich skutków; wypracowanie programu ograniczenia zużycia energii np.: w zakresie oświetlenia ulic i witryn w godzinach nocnych; wprowadzenie maksymalnej ceny zakupu energii elektrycznej i gazu ziemnego dla przedsiębiorstw energochłonnych zagrożonych ucieczką emisji CO2; wprowadzanie gwarancji instytucji państwowych na miejsce depozytów transakcyjnych na zakupy energii elektrycznej na TGE oraz na rynku bilateralnym OTC (w tym zastąpienie gwarancji bankowych); wdrożenie mechanizmów zmniejszających ceny energii w kontraktach na III i IV kwartał 2022 roku oraz 2023 rok poprzez: administracyjną kontrolę cen energii dla przemysłu – tzw. „taryfa przemysłowa”, opartą na koszcie wytworzenia w jednostkach generujących energię z węgla brunatnego wprowadzenie dopłaty do ceny energii nabywanej przez odbiorców energochłonnych na 2023 r., która ograniczy maksymalną jej cenę do poziomu kosztów produkcji, powiększoną o uczciwą marżę polskich elektrowni Oczekujemy podjęcia szybkich i skutecznych działań przez Premiera Mateusza Premiera Morawieckiego, aby poprawić trudną sytuację pracowników i przedsiębiorstw. 

14 września 2022

W związku krytyczną sytuacją w przemyśle energochłonnym OPZZ przy poparciu Prezydium Rady OPZZ Województwa Śląskiego wnioskowało o pilne zwołanie Zespołu problemowego ds. polityki gospodarczej i rynku pracy Rady Dialogu Społecznego. Posiedzenie Zespołu odbyło się w poniedziałek 12 września br., w którego trakcie wypracowano Stanowisko w tej sprawie. 13-14 września miało miejsce głosowanie dotyczące wsparcia przemysłu energochłonnego, zakończone podjęciem Uchwały. Związki zawodowe z OPZZ już w styczniu apelowały o podjęcie szybkich i stanowczych działań w związku z trudną sytuacją w przemyśle energochłonnym. 5 sierpnia 2022 roku przewodniczący OPZZ Andrzej Radzikowski wystosował pismo do premiera Mateusza Morawieckiego, w którym zaapelował o wprowadzenie mechanizmów administracyjnych, które spowodują ograniczenie cen gazu i energii elektrycznej dostarczanych do przemysłu. OPZZ zaapelowało również o pilne zwołanie Zespołu problemowego ds. polityki gospodarczej i rynku pracy Rady Dialogu Społecznego w sprawie przemysłu energochłonnego. Posiedzenie Zespołu odbyło się w poniedziałek 12 września i wypracowano na nim oficjalne Stanowisko. W Uchwale nr 116 strony pracowników i strony pracodawców strony Rady Dialogu Społecznego w sprawie wsparcia przemysłu energochłonnego czytamy. Drastyczny wzrost cen energii elektrycznej oraz surowców energetycznych, zwłaszcza gazu ziemnego, powoduje, że sektor energochłonny przeżywa dziś największy od lat kryzys, a jego ewentualny upadek spowoduje znaczne straty dla polskiej gospodarki. […] Warto podkreślić, że proces technologiczny w branżach energochłonnych częstokroć nie pozwala na wyłączenie a potem szybkie włączenie produkcji. […] Dla przykładu, ponowne uruchomienie pieca hutniczego może zająć długie kwartały i wiązać się z koniecznością poniesienia znacznych nakładów, tzw. kosztów utopionych. […] W warunkach przyszłej niepewności i ograniczonego popytu w europejskiej gospodarce, wyłączenie produkcji energochłonnej w Polsce może z tego powodu przekształcić się w długotrwałą rezygnację z produkcji w kraju i stałą konieczność importu, który niesie ze sobą nie tylko ryzyko ciągłości dostaw dla mniej energochłonnych spółek przemysłowych, ale także koszty społeczne i koszty finansowe dla gospodarki tak wysokie, że w skali całej gospodarki konieczność ich poniesienia mogłaby destabilizować bilans handlowy i zagrażać stabilności makroekonomicznej, np.: kanałem kursu złotego. […] Twierdzenie, że nie można uruchomić mechanizmów pomocowych dla przedsiębiorców ze względu na obowiązujące na rynku energii przepisy unijne jest nieprawdziwe. Zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej z 23 marca 2022 roku (Tymczasowe kryzysowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki po agresji Rosji wobec Ukrainy 2022/C 131 I/01) istnieje możliwość złagodzenia wzrostu cen energii i gazu m.in. z powodu konfliktu zbrojnego. Pomoc może być przekazana w formie dotacji bezpośrednich, ulg podatkowych, płatniczych, gwarancji bankowych czy pożyczek. Ustalono wysokość możliwej pomocy dla przedsiębiorstwa energochłonnego do 2 mln euro lub 50 milionów euro w przypadku wykazania straty operacyjnej. Strona pracowników i strona pracodawców Rady Dialogu Społecznego zwraca się do Rządu Rzeczypospolitej Polskiej o natychmiastowe podjęcie działań mających na celu wsparcie przemysłu energochłonnego. Prosimy o wprowadzenie w uzgodnieniu z partnerami społecznymi pomocowych działań i mechanizmów. Strona pracowników i strona pracodawców Rady Dialogu Społecznego zwraca się tym samym do Rządu Rzeczypospolitej Polskiej o natychmiastowe podjęcie działań mających na celu wsparcie przemysłu energochłonnego. Prosi też wprowadzenie w uzgodnieniu z partnerami społecznymi pomocowych działań i mechanizmów, wnosząc o: rzetelny dialog rządu ze środowiskiem przedsiębiorców i pracowników w zakresie powstrzymania wyłączeń produkcji lub przewidywalności takich decyzji i ograniczania bolesności ich skutków; wypracowanie programu ograniczenia zużycia energii np.: w zakresie oświetlenia ulic i witryn w godzinach nocnych; wprowadzenie maksymalnej ceny zakupu energii elektrycznej i gazu ziemnego dla przedsiębiorstw energochłonnych zagrożonych ucieczką emisji CO2; wprowadzanie gwarancji instytucji państwowych na miejsce depozytów transakcyjnych na zakupy energii elektrycznej na TGE oraz na rynku bilateralnym OTC (w tym zastąpienie gwarancji bankowych); wdrożenie mechanizmów zmniejszających ceny energii w kontraktach na III i IV kwartał 2022 roku oraz 2023 rok poprzez: administracyjną kontrolę cen energii dla przemysłu – tzw. „taryfa przemysłowa”, opartą na koszcie wytworzenia w jednostkach generujących energię z węgla brunatnego wprowadzenie dopłaty do ceny energii nabywanej przez odbiorców energochłonnych na 2023 r., która ograniczy maksymalną jej cenę do poziomu kosztów produkcji, powiększoną o uczciwą marżę polskich elektrowni. 13 września rozpoczęło się głosowanie nad Uchwałą nr 116 ze strony pracowników oraz strony pracodawców RDS w sprawie wsparcia przemysłu energochłonnego. Zakończyło się ono podjęciem Uchwały.

13 września 2022

Rząd przyjął rozporządzenie w sprawie minimalnego wynagrodzenia i minimalnej stawki godzinowej w 2023 roku. W przyszłym roku czekają nas dwie podwyżki płacy minimalnej – w styczniu i lipcu. We wtorek 13 września rząd zajął się projektem rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2023 roku. Od 1 stycznia 2023 roku płaca minimalna w Polsce wyniesie 3490 zł brutto, a minimalna stawka godzinowa - 22,80 zł. Od 1 lipca 2023 roku minimalna płaca ma już wynosić 3600 zł brutto, a minimalna stawka godzinowa - 23,50 zł. Dzisiejsza propozycja rządu dotycząca wysokości płacy minimalnej od 1 stycznia 2023 roku, tj. 3490 zł, jest bliska postulatowi OPZZ (3500 zł). To odczuwalna podwyżka, choć ledwie rekompensująca skutki wysokiej inflacji osobom najniżej zarabiającym. Jak można zauważyć, rząd w końcu przyjął do wiadomości argumenty strony związkowej, jednak rządowa propozycja wzrostu płacy minimalnej od lipca 2023 jest daleka od naszych oczekiwań. Rząd proponuje, aby był to wzrost zaledwie o 110 zł brutto (do 3600 zł). Przy założeniu, że w połowie przyszłego roku inflacja wciąż będzie dwucyfrowa, OPZZ oczekiwało wyższego wzrostu płacy minimalnej. Nasz postulat od 1 lipca 2023 to płaca minimalna na poziomie 3750 zł, czyli o 260 zł więcej niż to, co od 1 stycznia 2023 proponuje rząd. O ile propozycje dotyczące płacy minimalnej mogą cieszyć, to brak zmian w kwestii wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej nie napawa optymizmem. Wskaźnik 7,8% to znacznie mniej niż prognozowana i niestety zapewne niedoszacowana inflacja na przyszły rok. Innym niepokojącym zjawiskiem jest spłaszczenie płac w wyniku wzrostu płacy minimalnej. W wielu zakładach pracy fundusz płac nie wzrośnie lub wzrośnie on tylko symbolicznie. Podniesienie płac minimalnych odbędzie się zatem kosztem pozostałych, lepiej zarabiających pracowników. Zjawisko spłaszczania płac budzi duży niepokój i wymaga systemowego podejścia do płac w Polsce. Krótko mówiąc: Polska potrzebuje wyższych płac, nie tylko płac minimalnych.

12 września 2022

Zbliża się termin podjęcia przez Radę Ministrów decyzji w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2023 r. Rząd podejmie decyzję w tej sprawie prawdopodobnie na najbliższym posiedzeniu Rady Ministrów 13 września br., aby ogłosić wysokość płacy minimalnej w ustawowym terminie tj. do 15 września br. W związku z tym OPZZ skierowało 7 września br. do strony rządowej pismo, w którym domagamy się spełnienia naszych oczekiwań. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej i Funduszy Strukturalnych OPZZ Przypomnijmy, że we wspólnym stanowisku strony pracowników w sprawie wzrostu wynagrodzeń w 2023 r. związki zawodowe zaproponowały, aby minimalne wynagrodzenie za pracę wzrosło od 1 stycznia 2023 r. o nie mniej niż 490 zł (do wysokości co najmniej 3500 zł) i od 1 lipca 2023 r. o nie mniej niż o 250 zł (do wysokości co najmniej 3750 zł). Niestety w trakcie negocjacji w Radzie Dialogu Społecznego nie udało się osiągnąć kompromisu w tej sprawie. W tej sytuacji, zgodnie z art. 2 ust. 5 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 15 września, wysokość minimalnego wynagrodzenia w roku następnym, a także wysokość minimalnej stawki godzinowej w roku następnym wraz z terminem zmiany tych wysokości. OPZZ zwraca uwagę, że wobec korekty w projekcie budżetu państwa na rok 2023 podstawowych wskaźników makroekonomicznych i zwiększenia prognozy inflacji z 107,8% do 109,8% oraz korekty PKB z 103,2% do 101,7% zmianie powinno ulec stanowisko rządu w sprawie wysokości płacy minimalnej: 3383 zł (od dnia 1 stycznia) oraz 3450 zł (od dnia 1 lipca). Nowa projekcja inflacji i PKB wymagają skorygowania powyższych wartości. Przeciętna wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2023 r. obliczona jako obligatoryjne minimum wynikające z ustawy – przy zastosowaniu nowych prognoz – powinna wynosić co najmniej 3447,30 zł, czyli o 31 zł więcej niż przyjęte wcześniej założenie. Mając na uwadze powyższe Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych wniosło o uwzględnienie przez stronę rządową warunków określonych w art. 5 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę i ustanowienie minimalnego wynagrodzenia na poziomie oczekiwanym przez związki zawodowe. (nq)

08 września 2022

Trudna sytuacja w miejscach pracy związana z rosnącą inflacją i drastycznym wzrostem cen energii wiele zakładów pracy zastanawia się nad ograniczeniem działalności. Decyzję o zmniejszeniu produkcji podjął ArcelorMittal w Dąbrowie Górniczej, tymczasowo wstrzymując pracę jednego z pieców. Związki zawodowe z OPZZ już w styczniu apelowały o podjęcie pilnych działań w sprawie trudnej sytuacji w przemyśle energochłonnym i budżetówce. Rząd jak do tej pory nie zrobił nic, aby poprawić trudną sytuację pracowników i przedsiębiorstw. 8 września 2022 roku Prezydium Rady OPZZ Województwa Śląskiego ogłosiło rozpoczęcie stanu pogotowia protestacyjnego w strukturach związkowych. W związku z brakiem stanowczych działań rządu w celu zahamowania radykalnych wzrostów cen energii, generujących podwyżkę cen towarów i usług oraz brakiem działań w celu podniesienia wysokości płac pracowników w gospodarce narodowej ze szczególnym uwzględnieniem sfery budżetowej wystosowano pismo do premiera Mateusza Morawieckiego. Prezydium Rady OPZZ Województwa Śląskiego poinformowało, że brak reakcji rządu zmusza do czynnych akcji protestacyjnych i oczekuje dialogu w tej sprawie. Jednocześnie wyraziło także poparcie dla wniosku OPZZ o pilne zwołanie Zespołu ds. Gospodarki Rynku Pracy w sprawie przemysłu energochłonnego. O dramatycznej sytuacji przedsiębiorstw energochłonnych w Polsce alarmowano już pod koniec sierpnia podczas spotkania ZZ Pracowników Huty Cynku „Miasteczko Śląskie” z przewodniczącym OPZZ Andrzejem Radzikowskim i Mirosławem Grzybkiem – przewodniczącym FZZ Metalowców i Hutników. Wkrótce odbędą się kolejne spotkania, gdzie zostanie ustalony plan dalszych działań w związku z ogłoszeniem pogotowia protestacyjnego w województwie śląskim. W złączeniu pismo wystosowane przez przewodniczącego Rady OPZZ Województwa Śląskiego do premiera Mateusza Morawieckiego do pobrania TUTAJ.

06 września 2022

OPZZ zaapelowało o interwencję Prezydenta Andrzeja Dudy w sprawie niezwłocznego skierowania pod obrady Sejmu projektów ustaw w sprawie emerytur stażowych. 5 września pod Pałacem Prezydenckim odbyło się publiczne czytanie Prezydentowi RP fragmentów powieści „Folwark Zwierzęcy” przez związkowców z długim stażem pracy. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych już od dwunastu lat podejmuje działania na rzecz wprowadzenia emerytur stażowych. OPZZ domaga się umożliwienia przejścia na emeryturę pracownikom o długim stażu pracy przed osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego. Odpowiednio jest to: dla kobiet, które mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 35 lat po ukończeniu 55. roku życia oraz dla mężczyzn, mających okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 40 lat po ukończeniu 60. roku życia. W poniedziałek 5 września 2022 roku punktualnie o 14.00 przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie odbyło się publiczne czytanie fragmentów powieści „Folwark zwierzęcy” Prezydentowi RP przez związkowców. OPZZ zaapelowało w ten sposób do Prezydenta Andrzeja Dudy o interwencję w sprawie niezwłocznego skierowania pod obrady Sejmu projektów ustaw w sprawie emerytur stażowych. W porozumieniu z OPZZ złożyły je Klub Parlamentarny PSL-Kukiz’15 (23 stycznia 2020 r.) oraz Koalicyjny Klub Parlamentarny Lewicy (3 marca 2020 r.), a także projektu ustawy złożonego przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę w dniu 14 grudnia 2021 roku. Związkowcy oczekują także podjęcia przez Komisję Polityki Społecznej i Rodziny Sejmu RP prac nad obywatelskim projektem ustawy w sprawie emerytur stażowych, złożonym w Sejmie 30 września 2021 roku. Tuż przed publicznym czytaniem Sebastian Koćwin - wiceprzewodniczący OPZZ, Renata Górna - Dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ oraz Mirosław Grzybek - przewodniczący Federacji Związków Zawodowych Metalowców i Hutników w Polsce złożyli w Kancelarii Prezydenta petycję dotyczącą ustanowienia emerytur stażowych i dołączyli do niej egzemplarz powieści Orwella. Później na Krakowskim Przedmieściu przybliżono dotychczasowe inicjatywy podejmowane przez Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, które miały na celu zagwarantowanie osobom z długim stażem pracy możliwość przejścia na emeryturę po 35 (kobiety) i 40 latach pracy (mężczyźni). Do Prezydenta RP zaapelowali także zgromadzeni pod Pałacem Prezydenckim związkowcy, mówiąc o konieczności wprowadzenia emerytur stażowych. Publiczne czytanie fragmentów George’a Orwella było również nawiązaniem do corocznej akcji propagowania literatury, czyli Narodowego Czytania. 3 września 2022 roku Prezydent Andrzej Duda wraz z żoną czytał rodakom „Ballady i romanse” Adama Mickiewicza. Wiceprzewodniczący OPZZ Piotr Ostrowski zwrócił uwagę, że wybór tej lektury nie był do końca trafiony. Związkowcy wybrali z kolei pouczającą powieść, która porusza problemy przyziemne i bliższe osobom z ponad 40-letnim stażem - m.in. problem konsekwencji ciężkiej oraz wieloletniej pracy bez gwarancji wytchnienia na emeryturze. Petycję do prezydenta można pobrać TUTAJ

05 września 2022

5 sierpnia br. w związku z drastycznie rosnącymi cenami m.in. energii elektrycznej, gazu, koksu i związanego z tym pogłębiającego się kryzysu w przedsiębiorstwach energochłonnych, Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych wystosowało pismo do Premiera Mateusza Morawieckiego. Przewodniczący OPZZ Andrzej Radzikowski apelował w nim o pilne działania w zakresie bezpieczeństwa energetycznego Polski i zachowania miejsc pracy zatrudnionym w tym sektorze. 1 września OPZZ otrzymało odpowiedź z Ministerstwa Rozwoju i Technologii. W piśmie czytamy, że 11 sierpnia br. w MRiT odbyło się odbyło się posiedzenie Zespołu do spraw Przemysłowo-Energetycznych, który jest organem pomocniczym ministra właściwego do spraw gospodarki m.in. w zakresie identyfikacji barier systemowych związanych z efektywnością i skutecznością funkcjonowania przepisów prawa w obszarze sektora przemysłowo-energetycznego. W wyniku ustaleń Zespołu podjęto działania analityczne dotyczące zaprogramowania, proporcjonalnych do skali problematyki, instrumentów wsparcia. Ministerstwo Rozwoju i Technologii w odpowiedzi na pismo OPZZ poinformowało również w 2022 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych, która umożliwia przedłużenie wsparcia wskazanym w załączniku przedsiębiorstwom energochłonnych na koszty związane z zakupem uprawnień do emisji CO2, które zawarte są w cenie energii. Nowelizacja ta ma przedłużyć okres udzielania wsparcia do 2023 r. oraz zwiększyć całkowitą alokację z 10 mld zł do ponad 45 mld zł. Ministerstwo Rozwoju i technologii w piśmie do OPZZ jednocześnie zwraca uwagę, że ma świadomość wagi problemu i z uwagą analizuje postulaty przekazywane do MRiT. Treść pisma MRiT TUTAJ Treść pisma Przewodniczącego OPZZ TUTAJ

02 września 2022

Władze Ukrainy planują zmienić dotychczasowe normy pracy, bo jak uważają, są „archaiczne". Zmiany mają objąć m.in. niektóre akty prawne dotyczące uproszczenia regulacji stosunków pracy dla małych i średnich przedsiębiorstw, które dyskryminowałby pracowników przedsiębiorstw zatrudniających mniej niż 250 osób i pozbawiałby ich ochrony pracy, w tym praw zbiorowych. Nowa ustawa narusza międzynarodowe, europejskie standardy pracy i radykalnie ogranicza prawa pracownicze, w tym ochronę przed zwolnieniami. Ukraińskie władze przekonują jednak, że obowiązujący od 1971 roku Kodeks Pracy jest przestarzały i zawiera sowieckie oraz postsowieckie przepisy, które nie mają odzwierciedlenia w obecnej rzeczywistości. Projekt nowej ustawy już na długo przed wybuchem wojny otrzymał negatywne opinie ekspertów i określany jest jako nowe antypracownicze prawo. Przewodniczący OPZZ Andrzej Radzikowski w związku z tą sytuacją wystosował pismo do Prezydenta Wołodymyra Zełeńskiego już 27 lipca br., apelując o zatrzymanie procesu procedowania ustawy. 26.07 br. w tej sprawie skierowano także pismo do władz UE,  podpisane przez sekretarzy generalnych Europejskiej i Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych oraz Paneuropejskiej Rady Regionalnej. Wyrazili oni w nim zaniepokojenie regresywnymi reformami prawa pracy, które są przeciwne do zasad i wartości UE, jednocześnie sugerując, że projekt ustawy 5371 powinien zostać odrzucony.

01 września 2022

Jak co roku, 1 września pod pomnikiem Tajnej Organizacji Nauczycielskiej w Parku Kazimierzowskim w Warszawie wiceprzewodniczący OPZZ — Barbara Popielarz i Sebastian Koćwin — oddali hołd nauczycielom, którzy organizowali tajne nauczanie w czasie okupacji niemieckiej. Biuro Prasowe OPZZ Pomnik upamiętnia nauczycieli Tajnej Organizacji Nauczycielskiej (TON), powstałej w październiku 1939 roku, którzy zginęli z rąk okupanta, prowadząc tajne komplety. Szacuje się, że było to około 10 tysięcy osób związanych z oświatą, w tym blisko 8 tysięcy nauczycieli. Pomimo okrutnych kar grożących im za tę działalność, niestrudzenie  służyli dzieciom i młodzieży, pielęgnując polskość oraz rozwijając ich tożsamość narodową. Nauczyciele w czasie okupacji ukrywali też przedstawicieli inteligencji i pomagali więźniom obozów koncentracyjnych, gdzie również sami tracili życie. TON jako konspiracyjna organizacja Związku Nauczycielstwa Polskiego działała na terenie Generalnego Gubernatorstwa i ziem polskich przyłączonych do Rzeszy przez cały okres II wojny światowej. Organizatorem każdego roku uroczystości pod pomnikiem TON jest Związek Nauczycielstwa Polskiego (ZNP). W Parku Kazimierzowskim pojawili się przedstawiciele kierownictwa Związku wraz z prezesem Sławomirem Broniarzem oraz reprezentanci władz państwowych i samorządowych, a także uczniowie warszawskich szkół. W uroczystości wzięli również udział wiceprzewodniczący OPZZ — Barbara Popielarz i Sebastian Koćwin. Tegoroczna uroczystość przebiegła w cieniu pogotowia protestacyjnego uruchomionego przez Związek Nauczycielstwa Polskiego w szkołach, przedszkolach i placówkach oświatowych. Informuje o tym prezes ZNP w liście do rodziców. Czytamy w nim między innymi: Rozpoczynamy nowy rok szkolny protestacyjnym akcentem (…), bo zależy nam na naszych uczniach i uczennicach, na dobrej edukacji, na jakości kształcenia i wysokim prestiżu naszego zawodu! Nie chcemy odchodzić z pracy, bo kto będzie wtedy uczył?  Protestujemy, bo rząd jest głuchy na nasze propozycje i nie wprowadza koniecznych zmian, jak na przykład odchudzenie podstawy programowej czy zwiększenie nakładów na publiczną edukację. Wrześniowy protest ma mieć jednak charakter informacyjny. Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami kierownictwa Związku nauczyciele przystąpią do pracy. Więcej informacji na temat uruchomionego pogotowia protestacyjnego na oficjalnej stronie internetowej ZNP.

31 sierpnia 2022

Równość płci jest podstawową zasadą Unii Europejskiej, elementarnym prawem i ważnym aspektem działalności związków zawodowych. OPZZ od wielu lat zajmuje się tą tematyką. Obserwuje rynek pracy w zakresie psychospołecznych zagrożeń-dyskryminacji , mobbingu czy molestowania. Bada możliwości łączenia pracy zawodowej z życiem prywatnym i rodzinnym. Sprawuje nadzór nad przestrzeganiem uprawnień rodzicielskich. Monitoruje wynagrodzenia kobiet i mężczyzn. Biuro prasowe OPZZ Jednym z punktów porządku posiedzenia Rady OPZZ (31 sierpnia br.) było omówienie wyników badań zawartych w raporcie pt. „Kobiety i mężczyźni w Ogólnopolskim Porozumieniu Związków Zawodowych. Sytuacja, opinie oraz potrzeby członkiń i członków OPZZ”. Raport, autorstwa dr hab. Julii Kubisy prof. UW i dr Justyny Zielińskiej, został opracowany na zlecenie OPZZ przy wsparciu Fundacji im. Friedricha Eberta. Jak podkreśliły autorki sprawozdania (obecne na posiedzeniu Rady): - Zbadanie doświadczeń i opinii kobiet i mężczyzn zrzeszonych w OPZZ daje możliwość inspiracji do wytyczenia nowych kierunków w działalności związkowej, wprowadzenia tematyki równościowej do programu, a w dłuższej perspektywie - utrwalenie tego sposobu komunikacji z członkiniami i członkami związków zawodowych. Najistotniejsze tezy raportu przedstawiła członkom Rady wiceprzewodnicząca OPZZ Barbara Popielarz oraz jego autorki. Zwróciły uwagę, że sytuacja na rynku pracy zacznie się różni w zależności od płci i to kobieta ma słabszą pozycję w środowisku pracy. Wynagrodzenia kobiet, często są niższe niż mężczyzn wykonujących tę samą pracę. GUS wskazuje, że w 2020 r. kobiety zarabiały w Polsce średnio od 4,5% do 14,7% mniej niż mężczyźni. Wskaźnik aktywności zawodowej w 2022 r jest niższy dla kobiet podobnie jak wskaźnik zatrudnienia. Zatrudnienie kobiet wynosi 48,9%. a mężczyzn64 %. Kobiety awansują wolniej i rzadziej niż mężczyźni, zazwyczaj nie pełnią też najwyższych stanowisk w organizacjach. Częściej pracują w nisko opłacanych sektorach gospodarki, Kobiety są bardziej skłonne pracować w niepełnym wymiarze czasu pracy z potrzeby większego zaangażowania w prowadzenie domu oraz sprawowania opieki nad dziećmi. W Polsce, w niepełnym wymiarze czasu pracy zatrudnionych jest 10% kobiet i4% mężczyzn. W UE 32% kobiet i 9% mężczyzn. Większe jest ryzyko utraty pracy przez kobiety. W ogólnej liczbie osób bezrobotnych stanowią one 55% . Kobiety odchodzą z pracy również z powodu dyskryminacji i mobbingu. Jak wskazują badania Polska jest krajem, w którym te zjawiska są bardzo często spotykane. Ten problem jest widoczny w różnych branżach i niemal w każdym województwie. Najczęściej pokrzywdzone są kobiety, ale dotyczy to również mężczyzn. W rezultacie niższych wynagrodzeń, trudności w godzeniu obowiązków zawodowych z rodzinnymi, powodujących mniejszą aktywność zawodową oraz dłuższego życia, kobiety mają niższe świadczenia emerytalne i są bardziej narażone na ubóstwo niż mężczyźni. Kobiety mają trudniejszą ścieżkę awansu w porównaniu z mężczyznami. Ponadto sytuację kobiet na rynku pracy pogorszyła długotrwała pandemia, szczególnie pracujące matki. To spowodowało zmniejszenie szans na rozwój zawodowy i pomijanie w awansach. Kończąc podsumowanie wyników badań Barbara Popielarz powiedziała: - Wierzymy ze niniejsza publikacja może przyczynić się do podnoszenia świadomości na temat oczekiwań pracowniczych, eliminowania negatywnych zjawisk ze środowiska pracy, wspierania kobiet w staraniach o wprowadzenie monitoringu wynagrodzeń w przedsiębiorstwach, większą możliwość szkoleń , lepszej jakości usług opiekuńczych , zwiększenia angażowania mężczyzn w opiekę tak aby rynek pracy przyjazny był wszystkim pracownikom i rodzicom. W dyskusji wzięli udział także wiceprzewodniczący OPZZ – Sebastian Koćwin (tezy wystąpienia TUTAJ). i Piotr Ostrowski, który przedstawił zagadnienia związane z tzw. luką płacową (więcej TUTAJ). Wiceprzewodnicząca Barbara Popielarz podziękowała Fundacji im. Friedricha Eberta, autorkom oraz uczestnikom badań ankietowych za pomoc w realizacji tego przedsięwzięcia.  (Pełna treść raportu: TUTAJ)