03 grudnia 2025

Europejskie przedsiębiorstwa oraz ich pracownicy mają zyskać lepsze przygotowanie do nadchodzących zmian gospodarczych. Celem jest uniknięcie kosztownych kryzysów, które dotykają zarówno gospodarkę, jak i społeczeństwo. Takie założenia znalazły się w planach Dyrektywy na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, a dziś poparła je Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Parlamentu Europejskiego. Komisja wezwała Komisję Europejską do stworzenia przepisów, które ułatwią przewidywanie zmian rynkowych, wspieranie inwestycji w rozwój umiejętności oraz lepszą koordynację strategii krajowych. Ma to pomóc w utrzymaniu silnej bazy przemysłowej w Europie, która w ostatnich latach znacząco się kurczy. Między 2019 a 2023 rokiem w przemyśle zniknął około milion miejsc pracy, a obecnie wiele firm przechodzi kolejne restrukturyzacje, szczególnie w sektorach motoryzacyjnym, chemicznym i stalowym. Jednocześnie coraz wyraźniej widać niedobory kompetencji w innych obszarach gospodarki. Przykładowo sektor energetyczny będzie potrzebował dodatkowych 145 tysięcy pracowników do 2030 roku. Tymczasem poziom uczestnictwa dorosłych w szkoleniach od lat pozostaje prawie niezmieniony. W 2016 roku wynosił 37 procent i od tamtej pory wzrost był minimalny. Najnowsze dane wskazują, że poprawa nastąpiła tylko w pięciu państwach członkowskich, obejmujących razem zaledwie niewielki fragment populacji Unii. Projektowana dyrektywa ma ułatwić pracownikom zdobywanie nowych umiejętności i wesprzeć działania, które pomogą obniżyć koszty energii w europejskim przemyśle. Równocześnie ma chronić firmy przed utratą doświadczonej kadry, czego częstym skutkiem są chaotyczne i kosztowne zwolnienia grupowe. Głosowanie nad dyrektywą odbędzie się podczas posiedzenia plenarnego zaplanowanego na okres między 20 a 22 stycznia. Biuro Prasowe OPZZ

03 grudnia 2025

Środowisko pracy musi być przestrzenią, w której zapewnione jest pracownikom równe traktowanie. Takie zjawiska jak mobbing, dyskryminacja, molestowanie oraz inne formy naruszania godności pracowniczej muszą zostać wyeliminowane z zakładów pracy tak, aby były one bezpieczne dla pracowników. To na pracodawcach ciąży prawny obowiązek zadbania o przestrzeganie prawa w miejscu pracy. Związki zawodowe mają z kolei prawo do nadzoru nad warunkami pracy. Mamy prawo domagać się działań eliminujących wskazane wyżej zjawiska. Nasze organizacje związkowe mogą być też miejscem, w którym pracownicy w sposób bezpieczny uzyskają informacje i wsparcie w sytuacji naruszania ich praw i godności pracowniczej. Dlatego Zespół ds. równości, który pełni funkcję opiniodawczo-doradczą dla OPZZ, pracuje nad rekomendacjami dla Rady OPZZ, które mają wesprzeć nasze związki zawodowe w działaniach w obszarze równego traktowania i przeciwdziałania naruszaniu godności pracowniczej. Warto odnotować, że od 1991 r., w ponad 55 państwach na całym świecie realizowana jest przez Organizację Narodów Zjednoczonych kampania "Biała wstążka". Ma zwiększyć świadomość problemu przemocy i zwiększać presję na działania rządów przeciwdziałającym przestępstwom. Inicjatywa ONZ to "16 dni Akcji Przeciwko Przemocy ze Względu na Płeć". Rozpoczyna się w dniu 25 listopada Międzynarodowym Dniem Eliminacji Przemocy Wobec Kobiet natomiast kończy 10 grudnia dniem upamiętniającym Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka. Więcej o tej inicjatywie na stronie ONZ tutaj: https://www.un.org/en/observances/ending-violence-... (KP)

03 grudnia 2025

                                 Plan oszczędnościowy dla pacjentów i obniżanie wynagrodzeń pracownikom etatowym - to propozycje Ministerstwa Zdrowia na rozpaczliwe poszukiwanie pieniędzy w systemie ochrony zdrowia. Kilkugodzinne posiedzenie Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony zdrowia, na szczęście dla pracowników i pacjentów, nie zakończyło się żadnymi konkretami i rozstrzygnięciami.  Renata Górna, członek Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia  Posiedzeniu przewodniczyła wiceminister zdrowia Katarzyna Kęcka, obecna była także wiceminister finansów Hanna Majszczyk, prezesi NFZ i AOTMiT wraz z przedstawicielami tych instytucji. Na wniosek strony związkowej porządek obrad został poszerzony m.in. informację strony rządowej na temat planu oszczędnościowego dla ochrony zdrowia, zasadności podjęcia dyskusji o planowanych zmianach systemowych w ochronie zdrowia, także po stronie przychodów NFZ czy perspektywom zmian w opłacaniu składki na ubezpieczenie zdrowotne przez poszczególne grupy ubezpieczonych.Dyskusja nad propozycjami nowelizacji ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego (…) nie wniosła nowych wątków niż dotychczas. Cała strona związkowa  (OPZZ, NSZZ ,,S” i Forum Związków Zawodowych) jednoznacznie wskazała, że nie ma zgody na zmianę niniejszej ustawy i obniżanie wynagrodzeń pracownikom nią objętych (zatrudnionych na umowę o pracę). Nadal nie jest jednoznaczne stanowisko resortu do konkretnych propozycji przedstawianych na poprzednim posiedzeniu, jak i dyskutowanych medialnie. Ministerstwo Zdrowia przekazało, że nadal ,,na stole wciąż leży postulat dotyczący regulowania kontraktów’’, choć po spotkaniu ze środowiskiem reprezentującym lekarzy kilka dni temu, strona rządowa wycofała się z tych propozycji. Wiceminister K. Kęcka podkreśliła także, że konieczne jest ustanowienie podstawy prawnej tj. mechanizmu zbierania danych o wynagrodzeniach na umowach kontraktowych w celu uzyskania rzetelnej informacji o tej kategorii wynagrodzeń zwłaszcza lekarzy. Nie uzyskaliśmy odpowiedzi, które z propozycji przedstawionych członkom Trójstronnego Zespołu do dyskusji są rekomendowane i popierane przez Ministerstwo Zdrowia, stąd – na wniosek OPZZ, przy poparciu strony związkowej – resort przedstawi stanowisko na piśmie do poszczególnych obszarów, do czasu posiedzenia Prezydium TZ ds. OZ uzgodnionego na 7 stycznia 2026 r.Dla przypomnienia, są to zmiany: Zmiana mechanizmu waloryzacji najniższych wynagrodzeń zasadniczych Zmiana współczynników pracy dla grupy 5 i 6 z załącznika do ustawy Dostosowanie terminów realizacji waloryzacji najniższych wynagrodzeń do kalendarza przygotowywania budżetu państwa, NFZ, podmiotów leczniczych oraz do terminów na zawieranie porozumień i wydawanie zarządzeń z ustawy. Wprowadzenie do ustawy przepisu nakładającego na podmiot leczniczy obowiązek zakwalifikowania pracownika do wyższej grupy zawodowej w przypadku podwyższenia przez niego kwalifikacji zawodowych w związku z uzyskaniem ich na polecanie lub za zgodą pracodawcy. Ograniczenie swobody podmiotów leczniczych w zakresie zawierania umów cywilnoprawnych dotyczących udzielania świadczeń zdrowotnych. Określenie w ustawie maksymalnej wysokości wynagrodzenia dla osoby udzielającej świadczeń zdrowotnych z tytułu realizacji przez nią umowy cywilnoprawnej zawartej ze świadczeniodawcą na udzielanie na jego rzecz świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych. Na wniosek strony związkowej strona rządowa przedstawi także informację odnośnie przychodów ze składki na ubezpieczenie zdrowotne wpływającej do NFZ od wszystkich grup ubezpieczonych, w podziale na grupy opłacających składkę zdrowotną od różnych podstaw wymiaru składki, osoby zwolnione z jej opłacania (budżet państwa) czy płacące ją w niepełnej wysokości. Dotychczas nie została podjęta dyskusja w TZ odnosząca się do części przychodowej systemu ochrony zdrowia, stąd w naszej ocenie jedną z fundamentalnych zmian systemowych powinna dotyczyć źródeł finansowania systemu ochrony zdrowia, w tym reformy składki zdrowotnej (urzeczywistnienie zasady solidarnego jej opłacania przez wszystkie, a nie wybrane grupy społeczne). Proponowaliśmy także przegląd i urealnienie wycen świadczeń zdrowotnych oraz przywrócenie finansowania Państwowego Ratownictwa Medycznego przez budżet państwa.Jednoznacznie negatywnie oceniliśmy plan oszczędności Ministerstwa Zdrowia na kwotę ponad 10 mld zł, którego wdrożenie ograniczy dostęp pacjentów do konkretnych grup świadczeń (np. z obszaru elektrofizjologii, badań obrazowych, chirurgii kręgosłupa, okulistyki, teleradioterapii, AOS z wyłączeniem świadczeń  pierwszorazowych i zabiegowych czy nieprzedłużanie programu pilotażowego "Dobry posiłek w szpitalu"). Plan ten jest wynikiem korespondencji pomiędzy Ministerstwem Zdrowia i Finansów, a informacja o nim nie dotychczas publicznie prezentowana w ramach prac Zespołu. Następne posiedzenie plenarne TZ ds. OZ, poprzedzone zwołaniem Prezydium na dzień 7 stycznia – przyniesie więcej konkretów, gdyż znane będzie stanowisko strony rządowej do dyskutowanych dotychczas obszarów. W posiedzeniu Trójstronnego Zespołu uczestniczyli członkowie: Dybek Tomasz, Górna  Renata, Miklińska Maria.

02 grudnia 2025

Z radością ogłaszamy laureatów tegorocznego Konkursu „Diamenty OPZZ”! To zaszczyt wyróżnić osoby, organizacje związkowe i pracodawców, którzy swoją pracą, zaangażowaniem i działalnością na rzecz praw pracowniczych przyczyniają się do rozwoju naszej społeczności. Gratulujemy wszystkim laureatom, których osiągnięcia są inspiracją dla innych! W kategorii „Najlepszy Związkowiec OPZZ” nagrody otrzymali: Janusz Gużda - Związek Zawodowy Pracowników Rolnictwa w RP Adam Olejnik - Federacja Związków Zawodowych Górnictwa Węgla Brunatnego Artur Jacek Wilkoń - Federacja Związków Zawodowych Metalowców i Hutników w Polsce W kategorii „Najlepsza organizacja członkowska OPZZ, zrzeszająca do 500 członków” wyróżnienia przyznano: Międzyzakładowa Organizacja Związkowa Związku Zawodowego Inżynierów i Techników Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego "PZL- Świdnik" S.A. Organizacja Międzyzakładowa nr 07-220 OPZZ Konfederacja Pracy obejmującą terenem działania: Google Poland Sp. zo.o. z siedzibą w Warszawie, Google Cloud Poland Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie Waymo Poland Sp. zo.o. z siedzibą w Warszawie Związek Zawodowy Metalowcy FCA Poland Tychy W kategorii „Najlepsza organizacja członkowska OPZZ, zrzeszająca powyżej 500 członków” nagrodę otrzymała: Międzyzakładowy Branżowy Związek Zawodowy w Grupie ORLEN Organizacja Międzyzakładowa nr 07-196 OPZZ Konfederacja Pracy w PPL Międzyzakładowa Organizacja Związkowa Robert Bosch W kategorii „Najlepszy Pracodawca, u którego działa organizacja członkowska OPZZ” uhonorowani zostali: ORLEN S.A. Francisco Javier Medina Guijo - Prezes Airbus Poland S.A.

28 listopada 2025

Prezydent RP Karol Nawrocki w dniu 27 listopada br. podpisał ustawę o układach zbiorowych pracy i porozumieniach zbiorowych (dalej; Ustawa). Ustawa ma dostosować polskie prawo do rozwiązań zawartych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 z dnia 19 października 2022 roku w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej. Zgodnie z jej postanowieniami każde państwo członkowskie, w którym wskaźnik zasięgu rokowań zbiorowych jest poniżej progu 80 %, jest zobowiązane do ustanowienia ram warunków sprzyjających rokowaniom zbiorowym. Zakończyły się zatem wielomiesięczne i intensywne prace nad treścią niezwykle istotnej Ustawy, która ma promować i wspierać rokowania zbiorowe, a także ułatwiać zawieranie układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych. W ramach tych prac bardzo aktywne było Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, które miało duży wpływ na ostateczną treść przepisów. W Ustawie znalazło się kilka nowości, które w zamierzeniu mają pomóc stronom w prowadzeniu rokowań zbiorowych. Wśród nich należy wymienić: 1) uproszczony proces rejestracji układów zbiorowych pracy w Krajowej Ewidencji Układów Zbiorowych Pracy (dalej: KEUZP). Zgłoszenie do KEUZP będzie polegało na wprowadzeniu do systemu teleinformatycznego uproszczonych danych na formularzu elektronicznym udostępnionym na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw pracy. W KEUZP ewidencjonowane będą również określone w Ustawie porozumienia zbiorowe zawierane w drodze rokowań przez związki zawodowe oraz pracodawców, jak również protokoły dodatkowe, zmieniające postanowienia układu lub porozumienia.  2) możliwość skorzystania w rokowaniach z pomocy mediatora. Wsparcie mediatora ma na celu ułatwienie stronom prowadzenie rokowań nad układem zbiorowym pracy. W sytuacji gdyby strona związkowa i pracodawca nie mogły dojść do porozumienia w odniesieniu do postanowień negocjowanego układu, istniałaby możliwość stosowania przepisów o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, w tym w zakresie skorzystania z profesjonalnej pomocy mediatora. Osoba ta dawałby gwarancję bezstronności i pomagała w osiągnięciu rozwiązań korzystnych dla obu stron. 3) otwarty i szeroki katalog spraw możliwych do uregulowania w układzie zbiorowym pracy. W art. 3 ust. 3 Ustawy wskazano na przykładowe sprawy, które mogą być uregulowane w układzie. Są wśród nich: wymiar i normy czasu pracy, systemy i rozkłady czasu pracy, warunki wynagradzania, godziny nadliczbowe, urlopy wypoczynkowe, bhp, polityki antymobbingowe, tworzenie zfśs, godzenie życia zawodowego z życiem prywatnym oraz zarządzanie wiekiem i aktywnym starzeniem. Oczywiście zachowano przy tym konieczność stosowania względem pracownika zasady korzystności wyrażonej w art. 9 Kodeksu pracy czyli podjęte w negocjacjach ustalenia nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy. 4) możliwość zawierania układów ponadzakładowych przez co najmniej 2 pracodawców, co oznacza większą elastyczność i brak konieczności zawierania takiego układu przez organizację pracodawców. 5) rozszerzenie możliwości zawierania układów ponadzakładowych, a także uproszczenie procedury rozszerzenia ponadzakładowego układu zbiorowego pracy. 6) zapewnienie dostępu do treści układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych, zarejestrowanych w KEUZP w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej. Obecnie dostęp do treści wewnątrzzakładowych źródeł prawa pracy, w szczególności układów zbiorowych pracy jest bardzo ograniczony lub wręcz niemożliwy, co negatywnie wpływa na zdolności negocjacyjne i poziom dialogu społecznego. 7) prawo wejścia na teren zakładu pracy osobom niezatrudnionym przez tego pracodawcę, działającym w celu podjęcia rokowań nad zakładowym układem zbiorowym pracy, podjęcia przygotowań do rokowań lub w celu dokonania okresowych ocen przestrzegania obowiązującego układu. Dotyczy to przedstawicieli zakładowej (międzyzakładowej) organizacji związkowej lub związku zawodowego, którego członkami są osoby wykonujące pracę zarobkową na rzecz tego pracodawcy. Z prawa dostępu w tym samym czasie może korzystać nie więcej niż 5 osób. W komentowanym obszarze ważny jest również „Plan działania na rzecz wspierania rokowań zbiorowych”, w którym należy ustalić środki, mające na celu stopniowe zwiększenie wskaźnika zasięgu rokowań zbiorowych w Polsce. To właśnie w tym dokumencie, zgodnie z intencją ustawodawcy, mogą znaleźć się ciekawe propozycje i zachęty do podejmowania przez pracodawców rokowań zbiorowych w celu zawarcia układów zbiorowych pracy. Mam nadzieję, że w tym Planie znajdzie się wiele konkretnych rozwiązań, w szczególności w obszarze systemu bonusów dla stron zawierających umowy zbiorowe, specjalnych ulg podatkowych czy też dostępu do funduszy szkoleniowych. Pierwszy plan działania powinien zostać stworzony do końca 2025 roku. W mojej ocenie Ustawa wprowadza kilka ciekawych mechanizmów, ale wydaje się, że w całym procesie promowania rokowań zbiorowych dodatkowo konieczne jest wzmocnienie partnerów społecznych, zmiana kultury organizacyjnej, zbudowanie zaufania i kultury dialogu, a także odpowiednia edukacja i promocja rokowań zbiorowych. Brakuje nam również tzw. dobrych praktyk, a więc możliwości skorzystania z wielu racjonalnych i gotowych rozwiązań oraz pomysłów, które mogą zdecydowanie przyśpieszyć rokowania, a także poprawić jakość przepisów tworzonych na poziomie zakładu pracy. Zasadnym byłoby także utworzenie nowej instytucji (Centrum Rokowań Zbiorowych), która byłaby wyspecjalizowanym podmiotem zapewniającym stronom merytoryczne, jak i prawne wsparcie rokowań zbiorowych. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia. Paweł ŚmigielskiDyrektor Wydziału prawno-interwencyjnego OPZZ

28 listopada 2025

Dziś rano, po zakończonej konferencji prasowej przed Kancelarią Prezesa Rady Ministrów, Przewodniczący Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, Piotr Ostrowski, złożył na ręce Premiera Donalda Tuska apel w sprawie pilnego procedowania reformy Państwowej Inspekcji Pracy.  OPZZ podkreśla, że jest to jeden z kluczowych kamieni milowych Krajowego Planu Odbudowy, a dalsze opóźnienia w przyjęciu przygotowanych przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej rozwiązań legislacyjnych grożą Polsce realną utratą miliardów złotych z funduszy europejskich. Apel kierowany do Prezesa Rady Ministrów ma na celu zwrócenie uwagi rządu na wagę i pilność działań, które są jednocześnie zobowiązaniem państwa i fundamentem ochrony praw pracowniczych. Treść apelu: Pan Donald Tusk Prezes Rady Ministrów Warszawa w imieniu Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych zwracam się do Pana z apelem o pilne procedowanie, przygotowanych przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, rozwiązań legislacyjnych wzmacniających Państwową Inspekcję Pracy. Nie jest to jedynie kwestia wyboru politycznego czy przyjęcia określonego modelu rynku pracy. To kwestia zobowiązań naszego państwa wynikających z Krajowego Planu Odbudowy. Brak wdrożenia reformy na czas – zgodnie z uzgodnionym terminem 1 stycznia 2026 r. – grozi Polsce utratą miliardów złotych z KPO. Każdy kolejny tydzień opóźnienia zmniejsza prawdopodobieństwo terminowego przeprowadzenia procesu legislacyjnego obejmującego Radę Ministrów, Sejm, Senat i podpis Prezydenta. OPZZ podkreśla: konsekwencją braku decyzji dziś będzie utrata gigantycznych środków finansowych, które mogłyby służyć rozwojowi gospodarki, usług publicznych oraz podniesieniu poziomu życia pracujących rodzin. Ten koszt społeczno-ekonomiczny byłby trudny do wytłumaczenia opinii publicznej. Polska została zobowiązana do przyjęcia nowych rozwiązań dotyczących przekształcania umów cywilnoprawnych w umowy o pracę oraz zwiększenia skuteczności egzekwowania prawa pracy właśnie w ramach kamienia milowego KPO. To nie jest oczekiwanie strony społecznej, które można odłożyć na później – to zobowiązanie państwowe, którego terminowość decyduje o dopływie środków europejskich. Panie Premierze, rynek pracy dzisiaj oparty jest na masowej skali nadużywania umów cywilnoprawnych, którym Państwowa Inspekcja Pracy nie jest w stanie skutecznie przeciwdziałać stosując obecne narzędzia. Zmiana ustawy o PIP to nie eksperyment, ale konieczna korekta umożliwiająca państwu egzekwowanie przepisów, które już obowiązują. Jako demokratyczne związki zawodowe nie możemy biernie patrzeć, jak pracownicy pozbawiani są praw wynikających z kodeksu pracy, a państwo – środków, które mogłyby wspierać jego rozwój i bezpieczeństwo ekonomiczne. Dlatego w imieniu OPZZ apeluję do Pana Premiera o: - niezwłoczne zakończenie procedowania projektu na poziomie Rady Ministrów, - pilne skierowanie projektu ustawy do Parlamentu, - potraktowanie reformy PIP jako priorytetu państwa w związku z bezpośrednim związkiem z kamieniem milowym KPO i realną groźbą utraty miliardów złotych. Czas nagli! Każdy dzień zwłoki zmniejsza szansę dotrzymania uzgodnionych terminów w kamieniu milowym A71G oraz A72G. OPZZ oczekuje, że rząd stanie w tej sprawie po stronie pracowników i odpowiedzialnego państwa – demokratycznego państwa prawnego, urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, które widzi bezprawie i potrafi na nie reagować. Wierzę, że szybkie decyzje Pana Premiera mogą uchronić Polskę przed stratami bolesnymi finansowymi i społecznymi.

26 listopada 2025

26 listopada 2025 mieliśmy zaszczyt uczestniczyć w jednym z najważniejszych wydarzeń w obszarze ochrony pracy w Polsce. Nagroda im. Haliny Krahelskiej, prestiżowe wyróżnienie przyznawane przez Głównego Inspektora Pracy podczas uroczystości na Zamku Królewskim w Warszawie, honoruje osoby o wybitnych osiągnięciach w dziedzinie bezpieczeństwa pracy, ochrony zdrowia i praw pracowniczych. Z wielką radością informujemy, że z wniosku Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych nagrodę otrzymał w tym roku Sławomir Broniarz – członek Rady i Prezydium OPZZ, Prezes Związku Nauczycielstwa Polskiego. To osoba niezwykle zasłużona dla polskiego i międzynarodowego ruchu związkowego, od lat konsekwentnie i skutecznie upominająca się o prawa pracowników. To wyróżnienie za ogrom pracy na rzecz poprawy warunków pracy i dialogu społecznego dla Prezesa Broniarza, Związku Nauczycielstwa Polskiego i Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych. W imieniu Sławomira Broniarza nagrodę odebrała Urszula Woźniak, Wiceprezes Zarządu Głównego ZNP. Nie koniec dobrych wiadomości W tym roku OPZZ zostało uhonorowane potrójnie. Z wniosku Głównego Inspektora Pracy nagrodę im. Haliny Krahelskiej otrzymał również Błażej Mądrzycki, Wiceprzewodniczący OPZZ, a laureatem Nagrody Głównej na Najaktywniejszego Społecznego Inspektora Pracy otrzymał Mirosław Listewnik, Wiceprzewodniczący Rady OPZZ województwa pomorskiego i członek Prezydium Federacji Związków Zawodowych Pracowników Automatyki i Telekomunikacji PKP. Serdecznie gratulujemy Laureatom! Jesteśmy dumni, że ich zaangażowanie i determinacja zostały docenione na najwyższym poziomie 

26 listopada 2025

W dniach 17–20 listopada 2025 r. OPZZ gościło w Polsce grupę doradczyń z sieci Faire Mobilität, które na co dzień wspierają pracowników migrujących w Niemczech. Czterodniowa wizyta studyjna, zorganizowana przez OPZZ, służyła wymianie doświadczeń dotyczących delegowania pracowników, migracji zarobkowej i ochrony praw osób pracujących transgranicznie – w tym opiekunek, kierowców i pracowników sezonowych. Po co ta wizyta? Polska jest jednym z głównych krajów wysyłających pracowników do innych państw UE, a jednocześnie przyjmuje setki tysięcy pracowników z Ukrainy, krajów Europy Wschodniej i Azji. Doradczynie Faire Mobilität spotykają się z nimi po niemieckiej stronie granicy – OPZZ i polskie instytucje pracują z nimi „u źródła”. Wspólna wizyta pozwoliła zobaczyć, jak łączą się ze sobą systemy polski, niemiecki i europejski oraz gdzie najczęściej „gubią się” prawa pracowników. Dzień 1 – Polska polityka społeczna, BHP i migracje Pierwszego dnia dr Michał Polakowski przedstawił obraz polskiego rynku pracy i migracji: strukturę zatrudnienia cudzoziemców, znaczenie delegowania oraz wpływ sytuacji politycznej i legislacyjnej na pozycję pracowników migrantów. Następnie dyr. Renata Górna z OPZZ omówiła warunki pracy i BHP w Polsce, w tym: rolę Państwowej Inspekcji Pracy i Społecznej Inspekcji Pracy, wpływ związków zawodowych na kształt przepisów BHP, problem zbyt niskich kar za naruszenia praw pracowniczych, rosnące znaczenie obciążeń psychicznych i stresu w miejscu pracy. Dla doradczyń Faire Mobilität była to ważna baza do zrozumienia, w jakich warunkach pracują osoby, które później trafiają z problemami do ich biur w Niemczech. Dzień 2 – Płace, migranci w Polsce i wsparcie NGO Drugiego dnia Norbert Kusiak omówił polski rynek pracy z perspektywy płac: wciąż niższe wynagrodzenia niż w krajach zachodnich, dualizm zatrudnienia (umowa o pracę – umowy cywilnoprawne – samozatrudnienie) i słabą pozycję negocjacyjną pracowników w wielu regionach. Pokazał też, jak te czynniki napędzają migrację do Niemiec i delegowanie. Doradczynie spotkały się również z Fundacją Mobi, która wspiera cudzoziemców pracujących w Polsce – od legalizacji pobytu, przez dostęp do świadczeń, po naukę języka. Pokazano: bariery biurokratyczne (wizy, pozwolenia, PESEL, ePUAP), typowe problemy prawne migrantów, rolę współpracy NGO z kancelariami, związkami zawodowymi i instytucjami państwa. To ważne uzupełnienie – z perspektywy Faire Mobilität migranci często „poruszają się” między systemami dwóch państw, a organizacje doradcze po obu stronach granicy muszą ze sobą współpracować. Dzień 3 – Układy zbiorowe, ELA i ZUS Trzeci dzień poświęcono trzem kluczowym obszarom: układom zbiorowym pracy, Europejskiemu Urzędowi ds. Pracy (ELA) oraz ZUS. Błażej Mądrzycki, vice-przewodniczący OPZZ przedstawił sytuację układów zbiorowych w Polsce: niski poziom uzwiązkowienia, niewielki zasięg układów, rozdrobnienie związkowe i konkurencję ze strony regulaminów pracodawcy. Magdalena Sweklej-  Łącznik Krajowy ELA przedstawiła unijną perspektywę mobilności pracy: wspólne kontrole, sieć EURES, kampanie branżowe i rolę ELA jako mediatora w sporach między państwami. W ZUS omówiono koordynację systemów zabezpieczenia społecznego, znaczenie formularza A1 dla pracowników delegowanych oraz zasady przyznawania emerytur i świadczeń rodzinnych dla osób pracujących w kilku krajach. W wielu pytaniach powracał temat opiekunek zatrudnianych na polskich umowach zlecenia i konsekwencji cofnięcia A1 – ryzyka, że pozostaną poza systemem ubezpieczenia w obu państwach. Dzień 4 – Państwowa Inspekcja Pracy i delegowanie Ostatniego dnia doradczynie spotkały się z przedstawicielami Państwowej Inspekcji Pracy. Rozmawiano o: polskim systemie kontroli delegowania, wymianie informacji z inspekcjami innych państw przez system IMI, typowych nadużyciach: fikcyjne delegowanie, łańcuchy podwykonawców, omijanie umów o pracę, ograniczeniach kompetencji PIP przy ochronie osób pracujących już za granicą. Szczególnie dużo uwagi poświęcono domowej opiece nad osobami starszymi – sektorowi, który łączy w sobie: pracę w prywatnych domach, transgraniczne delegowanie, zróżnicowane systemy zabezpieczenia społecznego i wysokie ryzyko nieuczciwych praktyk. Spotkanie z przewodniczącym OPZZ Piotrem Ostrowskim Ważnym elementem programu była rozmowa doradczyń Faire Mobilität z Piotrem Ostrowskim, przewodniczącym OPZZ. Podkreślił on, że dla OPZZ priorytetem jest: obrona praw pracowników mobilnych i delegowanych, walka z nadużyciami w sektorach takich jak opieka domowa, transport i budownictwo, rozwijanie stałej współpracy z partnerami w Niemczech – w tym z Faire Mobilität – tak aby pomoc dla pracowników była spójna „po obu stronach Odry”. Ostrowski zwrócił uwagę, że sprawiedliwa mobilność to nie tylko temat techniczny, ale strategiczny obszar działania związków zawodowych w całej Europie. Wizyta studyjna potwierdziła, że ochrona praw pracowników migrujących wymaga współdziałania wielu aktorów społecznych: związków zawodowych (jak OPZZ i partnerzy w Niemczech), instytucji publicznych (PIP, ZUS, ELA), organizacji pozarządowych (np. Fundacja Mobi), sieci doradczych takich jak Faire Mobilität. Dla OPZZ to ważny krok w kierunku pogłębiania partnerstwa z niemieckimi doradczyniami. Dla Faire Mobilität – lepsze zrozumienie polskich realiów, w których zaczyna się historia wielu pracowników, którzy później proszą o pomoc w Niemczech. Wspólnym celem pozostaje sprawiedliwa mobilność: taka, w której praca za granicą daje realną szansę na lepsze życie, a nie staje się pretekstem do obniżania standardów ochrony pracowników.

25 listopada 2025

OPZZ Konfederacja Pracy w Kauflandzie, Biedronce, Dino, ALDI i Rossmann informuje, że z przekazanych do związku dokumentów i materiałów wynika, iż pracownicy Dino Polska nie otrzymują żadnych świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Związek zwraca uwagę, że utworzenie ZFŚS jest ustawowym obowiązkiem każdego pracodawcy zatrudniającego co najmniej 50 osób. W związku z tym OPZZ Konfederacja Pracy w Kauflandzie, Biedronce, Dino, ALDI i Rossmann zwróciła się do Zarządu Dino Polska o pilne wyjaśnienia oraz niezwłoczne spotkanie w celu omówienia sytuacji. Według danych podawanych w przestrzeni publicznej, właściciel sieci Dino Polska, Tomasz Biernacki, znalazł się na liście 500 najbogatszych ludzi świata z majątkiem szacowanym na 7,3 miliarda dolarów. Jednocześnie, jak podkreśla związek, pracownicy mają nie mieć dostępu do wsparcia, które powinno wynikać z obowiązku ustawowego. Związek ocenia tę sytuację jako głęboko niepokojącą i stojącą w sprzeczności z zasadami odpowiedzialności społecznej. Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych jest narzędziem realnie wspierającym pracowników i ich rodziny. Może obejmować między innymi: -dofinansowanie wypoczynku, w tym wczasów pod gruszą i pobytów sanatoryjnych -zapomogi w trudnej sytuacji życiowej lub zdrowotnej -pożyczki mieszkaniowe na remont lub zakup mieszkania -dofinansowanie kultury i sportu -świadczenia okolicznościowe, w tym paczki świąteczne -wsparcie dla dzieci pracowników w zakresie wypoczynku i edukacji Są to świadczenia, które, zgodnie z przepisami, powinny być zapewniane także w Dino Polska. Zapoznać się z pełną treścią pisma można TUTAJ. Anushe Dust Biuro Prasowe

25 listopada 2025

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych otrzymało obszerną odpowiedź Ministerstwa Aktywów Państwowych na petycję złożoną w ramach Ogólnopolskiego Marszu Niezadowolenia        30 września 2025 roku. Resort przedstawił stanowisko w sprawach dotyczących górnictwa, energetyki oraz sytuacji Poczty Polskiej. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Ministerstwo Aktywów Państwowych podkreśliło w odpowiedzi, że dialog społeczny jest priorytetem resortu, a rozmowy o przyszłości energetyki i górnictwa powinny odbywać się w ramach istniejących gremiów, m.in. Rady Dialogu Społecznego oraz trójstronnych zespołów branżowych. Podtrzymano, że wszystkie organizacje związkowe muszą mieć równy dostęp do informacji. Ministerstwo wskazało, że transformacja energetyczna wymaga współdziałania rządu, związków zawodowych oraz spółek energetycznych. Podkreślono konieczność uwzględnienia kosztów społecznych, kosztów energii oraz zachowania bezpieczeństwa socjalnego. MAP zapewniło, że w przypadku wygaszania jednostek energetycznych pracownicy będą mieli zagwarantowane wsparcie: od relokacji, przez szkolenia, po informacje o uprawnieniach emerytalnych czy urlopach energetycznych. W kwestii objęcia Lubelskiego Węgla „Bogdanka” S.A. Nowym Systemem Wsparcia, MAP przekazało informacje uzyskane z Ministerstwa Energii. Zgodniez nimi obecnie system obejmuje tylko spółki w pełni państwowe: PGG S.A, PKW S.A. i Węglokoks Kraj S.A. Zmiana możliwa jest jedynie po aktualizacji wniosku notyfikacyjnego do Komisji Europejskiej, który obecnie jest w trakcie procedowania. Jednocześnie rząd nie wyklucza możliwości objęcia Bogdanki wsparciem w przyszłości. Odnosząc się do kwestii Krajowego Planu w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 r. MAP wskazało, że aktualnie nowo powstałe Ministerstwo Energii jest odpowiedzialne za przygotowanie nowego dokumentu Krajowego Planu w dziedzinie Energii i Klimatu w perspektywie do 2040 r. Polska jest spóźniona w sprawie KPEiK-u, jednak obecne Ministerstwo Energii planuje zakończenie prac nad KPEiK w okresie najbliższych kilku tygodni. W odpowiedzi na postulaty płacowe i organizacyjne pracowników Poczty Polskiej MAP wskazało, że kwestie te należą do kompetencji Zarządu Spółki. Jednocześnie przypomniano, że wieloletnie zaniedbania doprowadziły PP S.A. do trudnej sytuacji finansowej. Resort aktywów państwowych podkreślił jednak, że w ostatnich latach wdrożono szereg działań ograniczających straty operatora, m.in. wprowadzono zmiany w finansowaniu usług powszechnych oraz uzyskano notyfikację pomocy publicznej przez Komisję Europejską. Wymieniono również wypłatę rekompensaty, zwiększenie limitów finansowania Poczty w latach 2026-2027 oraz możliwość refundacji kosztów związanych z usługami elektronicznymi. MAP zapewniło, że będzie kontynuować działania na rzecz poprawy warunków świadczenia usług powszechnych przez Pocztę Polską. Z odpowiedzią MAP na petycję OPZZ można zapoznać się TUTAJ (nq)