30 kwietnia 2025

W ostatnich dniach odbyło się kolejne spotkanie Zespołu OPZZ ds. Europejskich Rad Zakładowych, prowadzone przez Edytę Górecką, która wykazała się doskonałym przygotowaniem i spokojem w moderowaniu złożonych tematów. Jej profesjonalizm i zaangażowanie zapewniły sprawny przebieg spotkania oraz wysoką jakość dyskusji. Gościem specjalnym spotkania była Karolina Woźniczko z Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, która przedstawiła aktualny stan prac nad rewizją dyrektywy o ERZ. Pani Karolina uczestniczy bezpośrednio w negocjacjach trilogowych z ramienia polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej, dzięki czemu uczestnicy spotkania OPZZ mieli wyjątkową okazję uzyskać dostępne informacje z pierwszej ręki o przebiegu rozmów między Parlamentem Europejskim, Komisją Europejską a Radą UE. Co już zostało uzgodnione? W toku negocjacji między instytucjami UE udało się uzgodnić m.in.: - definicję sprawy ponadnarodowej, - obowiązki w zakresie szkoleń dla członków ERZ, - zasady dotyczące treści porozumień o utworzeniu ERZ, - częstotliwość i format spotkań Europejskich Rad Zakładowych, - załączniki regulujące kwestie organizacyjne. Co wciąż pozostaje do uzgodnienia? Najtrudniejsze tematy są jeszcze przed negocjatorami. Należą do nich: - dostęp ERZ do wymiaru sprawiedliwości, - system sankcji (propozycje Parlamentu, Komisji i Rady się różnią), - zasada równowagi płci (40/60) w składach ERZ, - ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa, - okres transpozycji dyrektywy (12, 18 lub 24 miesiące). Spotkanie zespołu OPZZ ds. ERZ pokazało, że związki zawodowe – także z Polski – są dobrze przygotowane do tego, by wpływać na europejskie prawo pracy. Zespół to przestrzeń współpracy i mobilizacji wokół wspólnego celu: silnych, aktywnych i skutecznych Europejskich Rad Zakładowych. Magdalena Chojnowska

04 kwietnia 2025

W dniach 3–4 kwietnia 2025 roku w Bratysławie odbyło się szkolenie Europejskiego Urzędu ds. Pracy (ELA) skierowane do partnerów społecznych z państw członkowskich UE. W wydarzeniu udział wzięła przedstawicielka OPZZ – Magdalena Chojnowska z Wydziału Międzynarodowego. Tematyka szkolenia skupiała się przede wszystkim na delegowaniu pracowników (posting of workers), które – choć stanowi ważny element unijnego rynku wewnętrznego – niesie ze sobą wiele wyzwań, także z perspektywy związków zawodowych. Delegowanie pracowników to zjawisko, które coraz częściej nie przypomina tymczasowego świadczenia usług, a wręcz staje się trwałym modelem biznesowym. Pracownicy są wysyłani do pracy za granicę, często przez długie łańcuchy podwykonawców, w warunkach, które nie zawsze odpowiadają standardom kraju przyjmującego. Właśnie dlatego temat delegowania stał się priorytetem dla ELA – instytucji, która wspiera egzekwowanie unijnych przepisów w zakresie mobilności pracowników i koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Podczas szkolenia omówiono kluczowe przepisy prawa unijnego, w tym dyrektywy dotyczące delegowania oraz dyrektywę wykonawczą, która nakłada na państwa członkowskie obowiązek prowadzenia skutecznych i adekwatnych kontroli. Jednym z największych wyzwań jest zaniżanie wynagrodzeń, fikcyjne samozatrudnienie czy brak zgłoszenia pracownika do odpowiedniego systemu ubezpieczeń społecznych. Bardzo ważnym wątkiem były kontrole skoordynowane (tzw. CJIs), które ELA organizuje wspólnie z państwami członkowskimi – to praktyczne narzędzie umożliwiające sprawdzenie, czy przepisy są rzeczywiście przestrzegane na poziomie transgranicznym. Z punktu widzenia związków zawodowych niezwykle istotne są zapisy dające partnerom społecznym realny wpływ na działania ELA. Organizacje związkowe mogą sygnalizować nadużycia, uczestniczyć w kampaniach informacyjnych i edukacyjnych, konsultować raporty i analizy, a także brać udział w szkoleniach oraz spotkaniach roboczych. ELA wyraźnie podkreśla, że to właśnie związki zawodowe – będące często pierwszym punktem kontaktu dla pracowników – są kluczowym partnerem w walce z naruszeniami prawa pracy. Warto też wspomnieć o praktycznej stronie kontroli: inspektorzy pracy, wspierani przez ekspertów ELA i tłumaczy, przeprowadzają wywiady z pracownikami, sprawdzają dokumentację płacową, kontrakty, warunki zakwaterowania. Szczególną uwagę poświęca się sektorom wysokiego ryzyka, takim jak budownictwo, HoReCa czy transport drogowy, gdzie nieprawidłowości pojawiają się najczęściej. Podczas wydarzenia zaprezentowano także krajowych oficerów łącznikowych (NLO), którzy pełnią funkcję „mostu” między władzami krajowymi, partnerami społecznymi a ELA. Ich zadaniem jest m.in. ułatwianie wymiany informacji, wspieranie inspekcji czy koordynacja wydarzeń krajowych związanych z mobilnością pracowników.  ELA prowadzi również szerokie kampanie informacyjne, z których najnowsza – #FairHORECAinEU – skierowana jest do pracowników i pracodawców z sektora hotelarsko-gastronomicznego. Związki zawodowe są zapraszane do współtworzenia tych działań, dzięki czemu mogą realnie wpływać na poprawę warunków pracy pracowników mobilnych. Szkolenie w Bratysławie pokazało, że delegowanie pracowników to temat złożony, ale jednocześnie dający ogromne możliwości działania dla związków zawodowych. Współpraca z ELA otwiera nowe kanały interwencji i daje dostęp do narzędzi, które mogą pomóc w walce z nieuczciwym traktowaniem pracowników. To również sygnał, że głos związków zawodowych w Unii Europejskiej nie tylko jest słyszany, ale wręcz niezbędny dla budowy sprawiedliwego rynku pracy.

31 marca 2025

Dziś w Belgii tysiące pracowników wychodzi na ulice. Powód? Brutalne cięcia, zamrożenie płac, obniżanie świadczeń i uparte odmawianie opodatkowania najbogatszych. Wszystko pod przykrywką haseł o „ratowaniu przyszłości naszych dzieci”. Ale komu naprawdę służy ta polityka? 31 marca 2025 r. – komentarz Marie-Hélène Ska, przewodnicząca ACV-CSC: Belgijska koalicja rządząca, nazywana „Arizoną”, tłumaczy, że nie ma innej drogi, że wszyscy muszą zacisnąć pasa, bo tak będzie lepiej dla kolejnych pokoleń. Jednak robotnicy dobrze wiedzą, co tak naprawdę oznacza ta „troska o przyszłość”: Cięcia w systemie emerytalnym i świadczeniach dla osób pod koniec kariery Kolejne zamrożenie wynagrodzeń Osłabianie ochrony przed skutkami inflacji Normalizacja pracy w niedziele i w nocy za grosze Likwidacja stabilnych miejsc pracy na rzecz umów śmieciowych Cięcia w budżecie opieki zdrowotnej i zasiłków dla bezrobotnych To nie jest żadna troska o dzieci. To troska o interesy wielkiego biznesu i akcjonariuszy. Pracownicy mają pracować dłużej, ciężej i za mniej — a zyski trafią do kieszeni najbogatszych. Rząd powtarza jak mantrę: „nie mamy wyboru”. A prawda jest taka, że wybór zawsze jest. Można byłoby wprowadzić realny podatek od majątku, kapitału czy zysków. Ale zamiast tego: Oszczędności na emeryturach i zasiłkach: 5,4 miliarda euro rocznie Cięcia w służbie zdrowia: pół miliarda euro Nowy podatek od zysków kapitałowych? Ma przynieść… 500 milionów euro (jeśli w ogóle go wprowadzą) Tymczasem dla biznesu – 16 miliardów euro dotacji rocznie + dodatkowe ulgi i obniżki składek I jeszcze mają czelność mówić ludziom, że „nie ma pieniędzy”. Dlatego belgijscy pracownicy wychodzą dziś na ulice. Mówią: DOŚĆ. Bo ta polityka ma jeden cel – chronić zyski najbogatszych, kosztem całego społeczeństwa. W Polsce to brzmi znajomo, prawda? Warto patrzeć, co dzieje się u naszych sąsiadów. Dziś protestują Belgowie — jutro ten sam scenariusz może być grany tutaj. Dlatego solidarność i świadomość tego, kto płaci prawdziwą cenę polityki „oszczędnościowej”, są ważniejsze niż kiedykolwiek. Magda Chojnowska

10 marca 2025

5 marca 2025 roku Komisja Europejska oraz europejscy partnerzy społeczni podpisali Pakt na rzecz Europejskiego Dialogu Społecznego (znajdziesz go tutaj) , który ma wzmocnić rolę partnerów społecznych – w tym związków zawodowych – w kształtowaniu polityki rynku pracy, zatrudnienia i polityki społecznej w Unii Europejskiej. Pakt ten buduje na Deklaracji Partnerów Społecznych z Val Duchesse z 2024 roku, odpowiadając na kluczowe wyzwania, przed którymi stoją dziś europejskie gospodarki i rynki pracy. Rola dialogu społecznego w europejskim modelu społecznymDialog społeczny od zawsze był filarem europejskiego modelu społecznego. Pozostaje niezbędnym narzędziem: utrzymania konkurencyjności przedsiębiorstw, zwiększania ich produktywności, zapewnienia jakościowych miejsc pracy, gwarantowania sprawiedliwości społecznej. W czasach przyspieszonych przemian cyfrowych i klimatycznych rola skutecznego dialogu społecznego staje się jeszcze bardziej istotna – umożliwia bowiem dostosowanie rynków pracy do nowych wyzwań oraz wyposażenie pracowników w odpowiednie kompetencje. Wcześniejsze działania w kierunku podpisania Paktu Inicjatywa podpisania nowego Paktu została zapowiedziana podczas Szczytu Partnerów Społecznych w Val Duchesse w styczniu 2024 roku, kiedy to Komisja Europejska, belgijska prezydencja Rady UE oraz europejscy partnerzy społeczni podpisali Trójstronną Deklarację na rzecz Europejskiego Dialogu Społecznego. Deklaracja ta zobowiązała strony do: wzmacniania dialogu społecznego na poziomie UE, promowania lepszych warunków pracy, uznawania kwalifikacji zawodowych, wspierania skutecznej integracji na rynku pracy. Dialog społeczny jest formalnie zapisany w Traktacie o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFEU), w artykułach 154–155, oraz podkreślony w Zasadzie 8 Europejskiego Filaru Praw Socjalnych i Planie Działań na rzecz jego realizacji. Konkretne działania zapowiedziane w Pakcie Pakt ustanawia ramy długoterminowej współpracy Komisji Europejskiej i partnerów społecznych, obejmujące szereg konkretnych inicjatyw: Komisja Europejska zobowiązała się do: Powołania Europejskiego Pełnomocnika ds. Dialogu Społecznego(European Social Dialogue Envoy), który będzie promował terminowe i rzeczywiste konsultacje partnerów społecznych oraz przekazywał ich uwagi z poziomu krajowego do instytucji unijnych. Wspólnego przygotowania z partnerami społecznymi Mapy Drogowej dla Jakości Zatrudnienia (Quality Jobs Roadmap), której wdrożenie zaplanowano na 2025 rok. Wymiany informacji z partnerami społecznymi na temat ich priorytetów względem Programu Prac Komisji przed jego oficjalnym przyjęciem. Utworzenia mechanizmu przyjmowania wspólnych raportów partnerów społecznych dotyczących sytuacji dialogu społecznego na poziomie unijnym. Konsultowania partnerów społecznych również w sprawie polityk nieobjętych bezpośrednio artykułami 153 i 154 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFEU), jeśli są one istotne dla partnerów społecznych. Zobowiązania europejskich partnerów społecznych: Regularne przygotowywanie wieloletniego programu pracy, odpowiadającego na kluczowe wyzwania gospodarcze i społeczne europejskich rynków pracy. Ustanowienie wspólnych procedur wzmacniających autonomiczny, dwustronny dialog społeczny, w tym negocjacji układów zbiorowych oraz rozwoju narzędzi dialogu na poziomie UE. Znaczenie dla związków zawodowych Nowy Pakt otwiera dla związków zawodowych nowe możliwości: Wzmocnienia swojego wpływu na europejskie polityki rynku pracy i zatrudnienia, Skuteczniejszej ochrony praw pracowniczych w obliczu cyfrowej i zielonej transformacji, Budowania silniejszego, autonomicznego dialogu społecznego na poziomie europejskim i krajowym. Pakt potwierdza, że bez aktywnego udziału pracowników nie będzie możliwe tworzenie sprawiedliwej i konkurencyjnej gospodarki europejskiej. Magdalena Chojnowska, wydział międzynarodowy OPZZ

04 marca 2025

W ramach realizacji projektu TUDO, OPZZ nawiązał współpracę z Unions 21 – organizacją z Londynu, wspierającą związki zawodowe w rozwijaniu nowoczesnych strategii i skutecznej reprezentacji pracowniczej. Eksperci Unions 21 przeprowadzili trzy spotkania networkingowe dla specjalistów TUDO, dzieląc się swoją wiedzą na temat negocjacji zbiorowych, cyfryzacji oraz wyzwań stojących przed współczesnymi związkami zawodowymi. - Pierwsze spotkanie (17.10.2024), prowadzone przez Anttiego Mäkiego, koncentrowało się na organizacji cyfrowej i zarządzaniu danymi. Uczestnicy omówili znaczenie digitalizacji, sposoby gromadzenia danych oraz wykorzystanie systemów CRM do efektywnego zarządzania członkostwem w związkach zawodowych. Ważnym elementem była także analiza doświadczeń członkowskich oraz budowanie strategii komunikacji z członkami organizacji. - Drugie spotkanie (17.01.2025) poprowadził Nick Scott, ekspert w dziedzinie AI i cyfrowej transformacji związków zawodowych. Uczestnicy poznali praktyczne zastosowania sztucznej inteligencji w działalności związkowej, uczyli się wykorzystywania narzędzi AI do zwiększania efektywności pracy, a także omawiali etyczne aspekty wdrażania AI w organizacjach. - Ostatnie spotkanie odbyło się 3 marca 2025 r. i poprowadziła je Becky Wright, Dyrektorka Wykonawcza Unions 21. Spotkanie było poświęcone strategii rozwoju związków zawodowych, wpływu cyfryzacji i sztucznej inteligencji na negocjacje zbiorowe oraz prawa pracownicze. Dziękujemy Becky Wright oraz całemu zespołowi Unions 21 za ich cenny wkład w projekt i wsparcie w budowaniu silniejszych mechanizmów dialogu społecznego!

05 lutego 2025

W Brukseli odbywa się ogólnoeuropejska manifestacja pracowników przemysłu. Ma na celu wywarcie presji na europejskich decydentach i wskazanie poważnych problemów branży, wielkiej skali zwolnień, braku unijnej strategii oraz potrzeby ogólnoeuropejskiego zabezpieczenia praw pracowników w czasie transformacji klimatyczno-energetycznej. Maciej Zaboronek – ekspert OPZZ ds. polityki klimatycznej Tysiące pracowników z całego kontynentu demonstrują dziś (5 lutego 2025) w pobliżu siedzib Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej. Wśród nich kilkaset osób zrzeszonych w OPZZ, z przewodniczącym Branży Przemysł Mirosławem Grzybkiem i liczną reprezentacją Federacji Związków Zawodowych Metalowców i Hutników z jej wiceprzewodniczącym Arturem Wilkoniem, którzy walczą także o efektywne rozwiązania dla polskiego hutnictwa. Tłem manifestacji są duże trudności europejskiego przemysłu, które w ostatnich miesiącach spowodowały zapowiedzi ponad 100 tysięcy zwolnień pracowników na kontynencie. Jednocześnie brak jest unijnej strategii dla przemysłu, a zapowiedzi jej tworzenia w niewystarczającym stopniu lub wcale nie biorą pod uwagę dobrostanu pracowników skupiając się na perspektywie biznesu. W imieniu OPZZ przemawiał Mirosław Grzybek: „Jesteśmy tutaj aby zamanifestować w obronie miejsc pracy i dobrobytu Unii Europejskiej, aby podjąć walkę o nasze zakłady, przyszłość dla nas i naszych dzieci. Przemysł jest podstawą gospodarki w Europie i zatrudnia ponad 30 milionów ludzi. Ale widzimy, że miejsca pracy są likwidowane m.in. przez regulacje związane z dążeniem do neutralności klimatycznej. Z tego powodu zamknięto fabrykę silników spalinowych w Bielsku Białej, a problemy ma hutnictwo, wygaszane są wielkie piece jak ten w Krakowie, pracę tracą tysiące ludzi. Chcemy Europy socjalnej, a nie pełnej bezrobocia. Dlatego o nasze miejsca pracy będziemy walczyć.” Według przedstawicieli Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (EKZZ) i IndustriAll Europe zapowiadany przez Komisję Europejską „Clean Industriall Deal” (Czysty Ład Przemysłowy) musi rzeczywiście, a nie tylko deklaratywnie brać pod uwagę sytuację pracowników w Europie. Dlatego niezbędne będzie wprowadzenie do europejskiego prawodawstwa, proponowanej przez związki zawodowe, Dyrektywy o Sprawiedliwej Transformacji. Dyrektywa ma wymagać od państw członkowskich m.in. wzmacniania układów zbiorowych pracy, zapewnienia prawa do szkoleń zawodowych w czasie pracy, zapewniania szans do utrzymania lub zmiany pracy w razie likwidacji danych stanowisk, prawa do pełnej informacji o planach transformacyjnych firm (w tym zmian w zatrudnieniu lub przenoszeniu działalności) czy prawa do ekspertyz wykonywanych na koszt państwa na zlecenie przedstawicieli pracowników w czasie transformacji. Dyrektywa wprowadzałaby też reguły finansowania tych działań oraz kary za ich nie przestrzeganie. W ubiegłym tygodniu komisja Zatrudnienia i Spraw Społecznych w Parlamencie Europejskim przyjęła rezolucję nawołującą Parlament do przyjęcia rzeczonej Dyrektywy. Było to wynikiem nacisku EKZZ i prac jej komitetu ds. Sprawiedliwej Transformacji. W manifeście przed dzisiejszą demonstracją IndustriAll Europe określiła pięć kluczowych działań mających na celu zapobieganie dezindustrializacji: 1.Musimy chronić naszą siłę roboczą i zdolności przemysłowe (poprzez SURE 2.0 – europejski instrument ograniczania ryzyka bezrobocia). 2.Inwestować w finansowanie inicjatyw społecznych i czystej transformacji, zaprzestać oszczędności i dokonać ponownej oceny zasad fiskalnych UE. 3.Wykorzystać zamówienia publiczne do zwiększenia popytu. 4.Wypełnić lukę inwestycyjną funduszami UE. 5.Zapewnić odporność przemysłu na rynkach światowych poprzez zwalczanie nadwyżki mocy produkcyjnych i nieuczciwego handlu w celu ochrony miejsc pracy. Przedstawiciele europejskich związków zawodowych są też zaniepokojeni zapowiedziami Komisji Europejskiej o deregulacji, które nie wpłyną pozytywnie na konkurencyjność Europy, będą za to miały negatywny wpływ na przestrzeganie praw człowieka i godną pracę zarówno w naszej części świata jak i poza nią oraz środowisko naturalne. Reguły raportowania takie jak choćby CSRD zawierają konieczność określania wpływu na lokalne społeczności w tym na dobrostan pracowników firm. Usuwanie ich będzie tylko ułatwiało zatajanie działalności na szkodę pracowników, nie zwiększając bynajmniej konkurencyjności Europy, a zmniejszając ją kosztem losu i warunków życia ludzi zarówno w Unii, jaki i w krajach trzecich. OPZZ od lat apeluje o powołanie krajowej polityki przemysłowej. Sytuacja w całej Europie po raz kolejny pokazuje, że jeden z najbardziej uprzemysłowionych krajów świata jakim jest Polska powinien mieć strategię dla kluczowej branży swojej gospodarki, także po to by w bardziej efektywny sposób uczestniczyć w kształtowaniu tej polityki w Europie.

04 lutego 2025

ZDJ: EKZZ  W Światowy Dzień Raka związki zawodowe wzywają przewodniczącą Komisji Europejskiej Ursulę von der Leyen do spełnienia obietnicy wprowadzenia legislacji mającej na celu lepszą ochronę pracowników przed budynkami zawierającymi azbest. Zgodnie z danymi UE, od 4 do 7 milionów pracowników w Unii Europejskiej jest narażonych na działanie azbestu, a międzybłoniak, który jest spowodowany wdychaniem włókien azbestu, stanowi 40% przypadków nowotworów zawodowych. Przewodnicząca von der Leyen ogłosiła w 2022 roku, że zaproponuje dyrektywę dotyczącą badań przesiewowych, rejestracji i monitorowania azbestu w budynkach. Przeprowadzono konsultacje publiczne, a Komisja miała przyjąć dyrektywę w drugim kwartale 2023 roku, jednak do tej pory tego nie zrobiła, pomimo 10% wzrostu przypadków.  Raport Komisji Europejskiej opublikowany wczoraj ostrzega, że „narażenie zawodowe jest głównym czynnikiem śmiertelności, stanowiąc 6% zgonów na raka w UE w 2021 roku” oraz wskazuje na „silne nierówności w umieralności na raka”, z najwyższymi wskaźnikami w krajach o niskich dochodach, wśród osób o niższym poziomie wykształcenia oraz wśród mężczyzn. Komisja Europejska usunęła azbest z budynku siedziby w 1996 roku. Giulio Romani, sekretarz konfederalny Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych, zwrócił uwagę, że miliony ludzi w Europie wciąż są nieświadomie narażone na niebezpieczne włókna azbestu w miejscu pracy. Jak podkreślił, budownicy, strażacy, pracownicy biurowi – wszyscy ci, którzy codziennie stawiają się w pracy, by zarobić na życie, często tracą je w wyniku raka spowodowanego ekspozycją na azbest.  „Dlatego, w Światowy Dzień Raka, ponownie apeluję do przewodniczącej von der Leyen, aby zakończyła opóźnienia związane z tą ratującą życie dyrektywą i wreszcie dotrzymała obietnicy, którą złożyła, zapewniając, że budynki, w których ludzie pracują, będą bezpieczne – tak jak Komisja zrobiła to w swoich biurach w latach 90.” – podkreślił Romani. AD

21 stycznia 2025

5 lutego 2025 roku industriAll Europe organizuje manifestację w Brukseli, by wezwać do proaktywnej polityki przemysłowej w Europie. Celem jest zapewnienie godnych miejsc pracy w przemyśle oraz przeciwdziałanie deindustrializacji, która stała się rzeczywistością w wielu częściach Europy. Manifestacja odbędzie się dwa tygodnie przed publikacją obiecanego Clean Industrial Deal. Od 2008 roku UE straciła 2,3 miliona miejsc pracy w przemyśle, w tym prawie milion od 2019 roku. Firmy coraz częściej grożą zamknięciami zakładów i cięciem produkcji, a pełny zakres kryzysu jest ukrywany przez krótkoterminowe umowy i zmniejszenie godzin pracy. Deindustrializacja dotyczy nie tylko tradycyjnych branż, ale także nowych, takich jak przemysł pojazdów elektrycznych. W manifestacji weźmie udział także organizacja członkowska OPZZ Federacja Związków Zawodowych Metalowców i Hutników w Polsce. Związki zawodowe z całej Europy mobilizują się, by domagać się od Komisji Europejskiej działań na rzecz przyszłości przemysłu. Wzywają do wprowadzenia proaktywnej polityki inwestycyjnej, solidarnościowej i innowacyjnej, zgodnej z celami klimatycznymi UE. Pięć pilnych działań, by uniknąć deindustrializacji: Moratorium na likwidację aktywów i przymusowe zwolnienia. Zmiana zasad fiskalnych w celu umożliwienia inwestycji w potrzeby społeczne i czystą transformację. Wykorzystanie uwarunkowań społecznych w zamówieniach publicznych w celu zapewnienia popytu i inwestycji w zakłady. Wykorzystanie pozostałych funduszy UE na odbudowę i obecnego budżetu UE (2019-24) w celu wypełnienia luki inwestycyjnej. Wzmocnienie odporności przemysłowej poprzez walkę z nadprodukcją i niesprawiedliwym handlem. Pięć kluczowych żądań inwestycyjnych: Inwestycje w prawo do szkoleń dla pracowników. Plan przemysłowy na rzecz godnych miejsc pracy w przemyśle w Europie. Inwestycje w sieci energetyczne i infrastrukturę. Wsparcie dla negocjacji zbiorowych i partycypację pracowników. Gwarancje godnych miejsc pracy w globalnych łańcuchach dostaw. Czas na zmianę – razem możemy budować odporną i zrównoważoną Europę z godnymi miejscami pracy w przemyśle. Dołącz do manifestacji! AD

20 stycznia 2025

Spotkanie otworzył Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, który zwrócił uwagę na kluczowe wyzwania społeczne i ekonomiczne w kontekście polskiej prezydencji w Radzie UE. Podkreślił sześć priorytetowych celów prezydencji, z których szczególną uwagę poświęcił potrzebie przywrócenia uczciwych warunków konkurencji dla przemysłu Unii Europejskiej. W swoim wystąpieniu odniósł się również do transformacji energetycznej, wskazując na konieczność zapewnienia stabilnych i wiarygodnych dostaw surowców energetycznych oraz zwiększenia uniezależnienia Europy od importowanych technologii i surowców krytycznych. Podkreślił potrzebę ścisłej współpracy ze związkami zawodowymi, których głos powinien być uwzględniany przez rząd w trakcie polskiej prezydencji. W dalszej części debaty Norbert Kusiak przedstawił szczegółowe analizy dotyczące wynagrodzeń i kosztów produkcji, porównując ich udział w PKB w kontekście dyrektywy o minimalnych płacach. Omówił rolę przemysłu w kształtowaniu polskiej gospodarki, jego wkład w tworzenie PKB oraz znaczenie dla rynku pracy. Przedstawił dane dotyczące kosztów pracy w Polsce, udziału przemysłu w PKB oraz poziomu innowacyjności gospodarki. Zaprezentował także stanowisko OPZZ w sprawie dyrektywy o adekwatnych wynagrodzeniach minimalnych w UE i podkreślił nasz działania nad projektem ustawy mającej na celu implementację tej dyrektywy do polskiego porządku prawnego oraz przygotowanie planu działania na rzecz wzmocnienia rokowań zbiorowych. Kończąc wystąpienie, odniósł się do opinii rzecznika generalnego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącej zgodności dyrektywy o adekwatnym wynagrodzeniu minimalnym z prawem UE, podkreślając jej istotne znaczenie dla przyszłych regulacji w tym zakresie w Europie. Maciej Zaboronek i Mirosław Grzybek przedstawili stanowisko OPZZ w sprawie polityki przemysłowej, zwracając uwagę na potrzebę uszanowania postulatów pracowników dotyczących polityki klimatycznej, uwzględnienia celów środowiskowych w kontekście ekonomicznym i społecznym oraz potrzebę większej solidarności w ramach planu dotyczącego zmian klimatu w UE. W trakcie spotkania omówiono wyzwania związane z sektorem energetycznym w Polsce, takie jak wysoki udział węgla w miksie energetycznym, kwestię węgla metalurgicznego (zwanego koksowym), emisję CO2 oraz brak elektrowni jądrowych, ale również szanse związane z rozwojem rynku energii odnawialnej. Poruszono także kwestię potencjalnej współpracy w sektorze rybołówstwa na spotkaniu z Jackiem Dubińskim, oraz bezpieczeństwa dostaw nawozów i surowców krytycznych podczas rozmowy z Bożeną Borys i Andrzejem Krajewskim, podkreślając konieczność unikania zależności od zewnętrznych dostawców, a także potencjał prezydencji Polski w Radzie UE w 2025 r. w promowaniu bezpiecznych i zrównoważonych dostaw nawozów w Europie. Spotkanie z dnia 16 stycznia 2025 r. miało na celu wzmocnienie współpracy między OPZZ i LO Norway 

08 stycznia 2025

W kontekście przygotowań do nadchodzącego udziału reprezentantów polskiego rządu w 113. sesji Międzynarodowej Konferencji Pracy (ILC) w Genewie w okresie od 2 do 13 czerwca 2025 r., OPZZ złożyło pismo do przedstawicieli rządu o wsparcie działań Rady Administracyjnej Międzynarodowej Organizacji Pracy w egzekwowaniu stanowisk dotyczących Białorusi i innych organizacji naruszających prawa człowieka. Wsparcie to opiera się na różnych decyzjach i stanowiskach, w tym na rezolucjach Rady Administracyjnej MOP z listopada 2024 roku, w których wyrażono obawy związane z brakiem wdrożenia zaleceń komisji śledczych i specjalnych sprawozdawców ONZ ds. praw człowieka na Białorusi, a także z brakiem niezależności Białoruskiej Federacji Związków Zawodowych (FTUB). W związku z tym OPZZ zaapelowało o zdecydowaną reakcję polskiego rządu wobec władz Białorusi oraz wezwanie Białorusi do przyjęcia międzynarodowej misji humanitarnej w celu oceny stanu zdrowia zatrzymanych członków związku oraz trójstronnej misji MOP w celu oceny sytuacji. Ponadto wzywa się przedstawicieli polskiego rządu do podjęcia konkretnych działań mających na celu wykluczenie FTUB z członkostwa w MOP, sprzeciwianie się nominowaniu białoruskich delegacji pracowniczych na 113. sesję ILC oraz informowanie Dyrektora Generalnego MOP o wszelkich wnioskach o spotkanie ze strony Białorusi przed sesją Rady Zarządzającej w marcu 2025 roku. Podkreślono również poparcie dla działań ONZ, utworzenie grupy zadaniowej koordynującej wdrażanie zaleceń komitetu śledczego oraz znaczenie międzynarodowego zaangażowania w ochronę praw pracowniczych. Istota tych starań polega na gwarantowaniu wolności zrzeszania się, praworządności i demokracji na Białorusi i na całym świecie, przeciwdziałaniu ingerencji białoruskiego rządu w działania MOP oraz przestrzeganiu Międzynarodowych Standardów Pracy. Pismo znajdziesz tutaj