5 czerwca w siedzibie OPZZ oraz za pośrednictwem platformy ZOOM odbyło się posiedzenie Zespołu ds. polityki gospodarczej i finansów publicznych. Posiedzenie poprowadził przewodniczący Zespołu, Zygmunt Mierzejewski.
Katarzyna Pietrzak, Wydział Polityki Gospodarczej
Spotkanie członków Zespołu było okazją do przedstawienia przez wiceprzewodniczącą OPZZ, Barbarę Popielarz, informacji o bieżących działaniach OPZZ oraz planowanych w kolejnych miesiącach inicjatywach organizacji.
Dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, Norbert Kusiak, omówił dokument pn. Wieloletni Plan Finansowy Państwa na lata 2023-2026, propozycje OPZZ w zakresie wzrostu w 2024 r. wynagrodzeń oraz rent i emerytur a także przekazał Zespołowi wnioski z przebiegu procesu negocjacji w sprawie wzrostu wynagrodzeń w kolejnym roku realizowanych na forum Rady Dialogu Społecznego.
Zespół przeprowadził dyskusję w zakresie potrzeby wzrostu płac, w szczególności w sferze finansów publicznych, oraz minimalnego wynagrodzenia za pracę. Podzielono się argumentami na rzecz wzrostu wynagrodzeń a także doświadczeniami wynikającymi z kondycji dialogu społecznego w zakładach pracy, zarówno w sektorze przedsiębiorstw, jak i w sferze publicznej. Zaniepokojenie wywołuje realne obniżanie się wynagrodzeń w związku z wysoką inflacją. Negatywnym zjawiskiem jest również wzrost dysproporcji między płacami w sektorze prywatnym i publicznym. Zwrócono uwagę na wzrost skali pracy na czarno, w tym na zjawisko wypłacania części wynagrodzenia bez uregulowania obowiązków publiczno-prawnych. Praktyki te nie tylko łamią prawo, ale też szkodą pracownikom w dłuższym okresie oraz oznaczają nieuczciwą konkurencję między przedsiębiorstwami i nieposzanowanie etyki w biznesie – zauważył Franciszek Potulski, członek Związku Nauczycielstwa Polskiego.
Jednocześnie warto odnotować, kondycja przedsiębiorstw jest dobra, większość osiąga zyski. Dlatego propozycje OPZZ w zakresie wzrostu wynagrodzeń zostały przez członków Zespołu ocenione pozytywnie, jako nie tylko uzasadnione ekonomicznie ale zasadne z punktu widzenia ochrony płac przed spadkiem siły nabywczej oraz zapewnienia udziału pracowników w wypracowanym wzroście gospodarczym państwa.
W dyskusji na temat wynagradzania pracowników podkreślano, że głównym dochodem pozwalającym na utrzymanie się powinny być dochody z pracy a jego wysokość jest kluczowa dla możliwości funkcjonowania w życiu gospodarczym i społecznym państwa. Dlatego minimalne wynagrodzenie za pracę powinno chronić pracowników i ich rodziny przed ubóstwem. W dyskusji o płacy minimalnej, warto zatem odnosić wysokość płacy minimalnej do kryteriów ubóstwa oraz minimum egzystencji. Wskazano przy tym, że świadczenia socjalne są ważnym narzędziem państwa w przeciwdziałaniu ubóstwo - powinny być jednak elementem dodatkowym i dedykowanym osobom wymagającym wsparcia, aniżeli głównymi środkami utrzymania się.
W dobie wysokiej inflacji, realnemu spadkowi dochodów wielu pracowników towarzyszy niestety wzrost wynagrodzeń kadry menadżerskiej i niekiedy znaczne rozwarstwienie płac załogi i osób zarządzającym przedsiębiorstwem. Brakuje bowiem mechanizmu powiązania płac w przedsiębiorstwie w ramach spójnego systemu wynagradzania pracowników.
W drugiej części posiedzenia, Zespół zapoznał się z informacją na temat sytuacji w branży chemicznej, ze szczególnym uwzględnieniem kondycji Zakładów Azotowych „Puławy” S.A. Prezentację w tej sprawie wygłosił Wojciech Kozak, członek Zarządu związku zawodowego działającego w tej spółce na rzecz pracowników.
