OPZZ został poproszony przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej o stanowisko do zmian rozporządzeń obejmujących zatrudnionych między innymi w:
- jednostkach budżetowych resortu sprawiedliwości, państwowych jednostkach budżetowych (w tym m.in. z obszaru ochrony zdrowia),
- pracowników niebędących nauczycielami zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej oraz w niektórych innych jednostkach organizacyjnych,
- jednostkach budżetowych resortu spraw wewnętrznych i administracji,
- jednostkach samorządowych.
Przypomnijmy, że rząd ustalił w ustawie budżetowej na rok 2025 wysokość średniorocznego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na poziomie prognozowanej inflacji (105,0 proc.). Zatem, ustalonego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w sferze budżetowej nie można uznać za podwyżkę wynagrodzeń. Stąd negatywna ocena OPZZ zmian proponowanych w rozporządzeniach.
Wskazaliśmy, że płace w sferze budżetowej powinny wzrosnąć o co najmniej 15%. Negatywnie oceniliśmy fakt, że zmiany minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego są niewielkie, zatem w praktyce warunki bytowe pracowników nie zmienią się. Podkreśliliśmy, że w wyniku planowanych zmian sytuacja bytowa pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach budżetowych, w tym w samorządach, nie poprawi się.
Sprzeciwiliśmy w szczególności określaniu stawek wynagrodzenia pracowników w kategoriach zaszeregowania poniżej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Oznacza to, że wielu pracowników musi otrzymać dodatki, aby ich uposażenie było co najmniej równe bądź wyższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Sugeruje to, że dodatki mogą nie spełniać w praktyce swojej ustawowej funkcji, co pogarsza warunki zatrudnienia w sferze budżetowej. Zgłosiliśmy zatem postulat, aby kwota najniższej stawki wynagrodzenia w pierwszej kategorii zaszeregowania nie była niższa niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego przez Radę Ministrów na 2025 r. (4666 zł).
OPZZ wskazał, że rozwiązania przyjęte przez Ministerstwo utrwalają spłaszczenie wynagrodzeń w sferze budżetowej. Uwagę zwraca przy tym także duży zakres między minimalną a maksymalną wysokością wynagrodzenia zasadniczego w poszczególnych kategoriach zaszeregowania, który może wpływać na nadmierne zróżnicowanie płacowe pracowników, których wynagrodzenie wynika z danej grupy zaszeregowania i prowadzić do nierównego traktowania. Widoczne jest to na przykład w podmiotach ochrony zdrowia ale nie tylko.
W naszych opiniach uwagę poświęciliśmy płacom pracowników Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” im. Andrzeja Bączkowskiego. Nieadekwatne nakłady na wynagrodzenia pracowników Centrum wpływają na stan zatrudnienia, motywację i warunki pracy w tym podmiocie a przez to na otoczenie funkcjonowania instytucjonalnego dialogu społecznego w Polsce. Niedostateczne wsparcie finansowe pracowników tej instytucji ogranicza jej zdolność do podejmowania nowych inicjatyw wzmacniających współpracę między partnerami społecznymi. Bez należytego wsparcia finansowego jednostka ta nie będzie w stanie realizować swojej misji. Stąd postulujemy, aby stawki w tej tabeli zostały podwyższone, co przyczyni się do wzmocnienia roli dialogu społecznego.
Mamy uzasadnione obawy, że nakłady na wynagrodzenia dla pracowników sfery finansów publicznych nie są wystarczające co ogranicza możliwość kształtowania płac w poszczególnych jednostkach budżetowych.
Podkreślimy w związku z tym konieczność podjęcia pilnych działań na rzecz podniesienia rangi służb publicznych a pierwszym z nich powinno być zwiększenie o co najmniej 15% wynagrodzeń pracowników sfery budżetowej.
(KP)
