19 listopada 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych negatywnie oceniło aktualizację strategii pt. Krajowy Plan na rzecz Energii i Klimatu do 2030 roku przedstawioną do konsultacji społecznych przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska. Jednym z największych mankamentów planu jest brak kompleksowego uwzględnienia jego wpływu na rynek pracy i zatrudnienie w Polsce. Opinia uwzględniająca uwagi organizacji członkowskich i zespołów doradczych OPZZ i została przesłana do MKiŚ 15 listopada br. Dokument opisuje sześć kluczowych z punktu widzenia naszej centrali obszarów takich jak: praca, w tym umowy społeczne dot. pracowników górnictwa i energetyki, koordynacja procesu transformacji, wpływ na społeczeństwo, funkcjonowanie systemu energetycznego, oraz konieczność uwzględnienia strategii dla przemysłu. Kluczowe kwestie, które zdaniem OPZZ wymagają poprawienia lub wpisania do KPEiK to: • realne oszacowanie wpływu polityki klimatycznej na rynek pracy, zatrudnienie i wynagrodzenia, • adekwatne środki krajowe wspierające transformację regionów węglowych, • warunkowość środków przeznaczanych na transformację w celu poprawy jakości zatrudnienia w kraju i zwiększenia poziomu pokrycia układami zbiorowymi, • spójność i koordynacja procesu transformacji, • wpisanie do KPEiK i realizacja umów społecznych z pracownikami górnictwa i energetyki, • zmniejszenie poziomu ubóstwa energetycznego i nierówności społecznych, • utrzymanie i poprawa warunków dla funkcjonowania przemysłu w Polsce. W opinii OPZZ przywołujemy m.in. dokument z uwagami Komisji Europejskiej do KPEiK z dnia 24 kwietnia 2024, w którym czytamy: „KE zaleca, aby Polska: (a) Przedstawiła bardziej szczegółowe informacje na temat konsekwencji transformacji klimatycznej i energetycznej dla społeczeństwa, zatrudnienia i umiejętności lub wszelkich innych skutków dystrybucyjnych, a także na temat planowanych celów, polityk i środków wspierających sprawiedliwą transformację. (b) Określiła formę wsparcia, wpływ inicjatyw, grupy docelowe i przeznaczone na ten cel zasoby, z uwzględnieniem zalecenia Rady w sprawie zapewnienia sprawiedliwej transformacji w kierunku neutralności klimatycznej”. Tymczasem tych szczegółów brak, a kwestiom zmian zatrudnienia ten ponad 700-stronnicowy dokument poświęca zaledwie kilka akapitów nie operując szacunkami wynikającymi z przyjętych założeń. Taka sytuacja nie pozwala realnie ocenić wpływu KPEiK na społeczeństwo i gospodarkę, jednocześnie pozostawiając sporo obaw. OPZZ uważa też, że wydawanie funduszy na transformację powinno wiązać się z warunkowością umożliwiającą promowanie dobrych form zatrudnienia i zwiększanie liczby miejsc pracy objętych układami zbiorowymi co pomoże w osiąganiu celów wdrażanej obecnie Dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej. Pokrycie układami zbiorowymi w Polsce to zaledwie 13% podczas gdy wymagane jest dążenie do 80%. Spośród innych wad strategii należy wymienić brak określenia wyraźnego ośrodka koordynującego transformację – dziś są w nią mocno zaangażowane aż cztery resorty, co utrudnia sytuację interesariuszom ze strony społecznej, zmniejsza jakość dialogu i możliwość partycypacji obywateli w procesie, ale też prowadzi do sprzeczności po samej stronie rządowej. Jeśli chodzi o regiony węglowe głównym źródłem funduszy na zmiany w nich zachodzące mają być fundusze unijne – bez znaczącego udziału źródeł krajowych. Są to sumy zdecydowanie niewystarczające i ok. 10 krotnie mniejsze niż np. te przeznaczone dla regionów węglowych przez władze w Niemczech, przy jednoczesnej większej skali wyzwania w Polsce. Zwracają uwagę prognozy malejącej dostępności mocy ze stabilnych źródeł w krajowym systemie energetycznym, mimo szacunków rosnącego na nią zapotrzebowania. Zgodnie z przewidywaniami Polskich Sieci Energetycznych w ciągu najbliższej dekady możemy się spodziewać nawet 9,5 GW braków mocy w szczytach zapotrzebowania. Wynika to m.in. z prognozowanych wyłączeń wielu bloków węglowych, dla których jednak brak jeszcze alternatywy w postaci energetyki jądrowej czy magazynów energii i to mimo zwiększania produkcji prądu z importowanego gazu ziemnego. Tą alternatywą na czas transformacji mogą być jednak bloki klasy 200 MW, podwarunkiem stworzenia systemu umożliwiającego im pracę w szczytach poboru mocy w kraju zgodnie z wynikami programu Bloki 200+. Wiąże się to także z zabezpieczeniem dostaw węgla czyli wdrażaniem zapisów umowy społecznej z 2021, z której treścią KPEiK powinien być ściśle związany. Problemem są szacunki dot. ubóstwa energetycznego, które zdaniem ekspertów m.in. polskiego oddziału Europejskiej Sieci Przeciwdziałania Ubóstwu opierają się na uśrednionych wskaźnikach nie oddających rzeczywistości. Tym bardziej, że wpływ planowanego systemu ETS 2 zwiększy koszty ogrzewania dużej części gospodarstw domowych zanim zacznie przynosić efekty w postaci funduszy na termomodernizację. OPZZ postuluje także utworzenie strategii przemysłowej kraju, która powinna współgrać ze strategią klimatyczno-energetyczną pozwalając jednocześnie na utrzymanie krajowej produkcji, mającej kluczowy wpływ na zatrudnienie i PKB Polski, oraz zapobiec ucieczce emisji poza granice UE. OPZZ oczekuje zmian w strategii KPEiK oraz przekazania jej do ponownych konsultacji. MZ

15 listopada 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (OPZZ) we współpracy z SGI Europe realizuje projekt LABOUR-INT 3: 'A multi-stakeholder initiative for migrant integration into the labour market' - finansowany ze środków UE, którego celem jest wspieranie integracji uchodźców na rynku pracy. W ramach tego projektu oferujemy bezpłatne kursy języka polskiego, wspierające rozwój językowy i zawodowy uczestników. Kursy mają na celu ułatwienie uczestnikom opanowania języka polskiego na poziomie umożliwiającym pewne funkcjonowanie w środowisku zawodowym oraz znalezienie godnego zatrudnienia.  Organizacja kursów Forma: intensywne kursy hybrydowe, z przewagą zajęć stacjonarnych Poziom:A1/A2 Miejsce: siedziba OPZZ, ul. Kopernika 36/40, Warszawa Terminy zajęć: od 20 listopada 2024 do końca stycznia 2025, w godzinach porannych, popołudniowych i wieczornych  Struktura kursu: Grupy: trzy grupy po 15 osób każda Czas trwania: 100 godzin dydaktycznych na grupę Program: nauka języka polskiego z naciskiem na słownictwo i umiejętności przydatne w pracy, w tym pisanie, gramatyka, poszerzanie słownictwa oraz praktyka komunikacji. Kursy prowadzone będą przez wykwalifikowanych lektorów z doświadczeniem w nauczaniu osób dorosłych oraz języka specjalistycznego. Nad całością programu czuwa metodyk – nauczyciel akademicki, ekspert w dziedzinie glottodydaktyki.  Korzyści dla uczestników Dzięki pełnemu wsparciu finansowemu w ramach projektu LABOUR-INT 3, kursy są całkowicie bezpłatne. Każdy uczestnik otrzyma również komplet materiałów dydaktycznych, w tym podręczniki, niezbędne do nauki języka polskiego. Na zakończenie kursu uczestnicy, którzy spełnią warunek 90% obecności oraz pozytywnie ukończą test końcowy, otrzymają dyplom ukończenia kursu.  Rekrutacja Nakursy zostanie zakwalifikowanych łącznie 45 osób, a o przyjęciu decydujekolejność zgłoszeń.  Zapisyna kurs i dodatkowe informacje: Natalia Koleśnik, kolesnik@opzz.org.pl, tel. 572-426-485 Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, jako zaangażowany partner uchodźców, konsekwentnie wspiera ich integrację w polskim społeczeństwie i rozwój zawodowy. Kursy języka polskiego realizowane w ramach projektu LABOUR-INT 3 są kolejnym krokiem w tych działaniach.

13 listopada 2024

Z radością ogłaszamy laureatów tegorocznego Konkursu „Diamenty OPZZ”! To zaszczyt wyróżnić osoby, organizacje związkowe i pracodawców, którzy swoją pracą, zaangażowaniem i działalnością na rzecz praw pracowniczych przyczyniają się do rozwoju naszej społeczności. Gratulujemy wszystkim laureatom, których osiągnięcia są inspiracją dla innych! W kategorii „Najlepszy Związkowiec OPZZ” nagrody otrzymali: Izabella Bilińska-Trzopek – Przewodnicząca Organizacji Międzyzakładowej Pracowników Bankowości i Usług Jolanta Jaskółka – Związek Nauczycielstwa Polskiego Jan Kisieliński – Związek Zawodowy Górników w Polsce Grzegorz Kosin – Federacja Związków Zawodowych Metalowców i Hutników w Polsce Andrzej Otręba – Przewodniczący Rady OPZZ Województwa Dolnośląskiego Teresa Pszczółka – Przewodnicząca Federacji Związków Zawodowych Pracowników Gospodarki Komunalnej i Terenowej w Polsce Czesława Sońta – Przewodnicząca Związku Zawodowego Poligrafów Bogumił Tyszkiewicz – Przewodniczący Federacji Związków Zawodowych Górnictwa Węgla Brunatnego Urszula Woźniak – Związek Nauczycielstwa Polskiego W kategorii „Najlepsza organizacja członkowska OPZZ, zrzeszająca do 500 członków” wyróżnienia przyznano: Zakładowej Organizacji Związkowej Międzyzakładowego Związku Zawodowego Pracowników Grupy Kapitałowej ENEA w Zielonej Górze Związkowi Zawodowemu „Metalowcy” MAN Bus Sp. z o.o. w Starachowicach Związkowi Zawodowemu Pracowników MM Kwidzyn W kategorii „Najlepsza organizacja członkowska OPZZ, zrzeszająca powyżej 500 członków” nagrodę otrzymała: Organizacja Międzyzakładowa nr 05-024 OPZZ Konfederacja Pracy W kategorii „Najlepszy Pracodawca, u którego działa organizacja członkowska OPZZ” uhonorowani zostali: Krzysztof Drozdowski – Prezes Zakładu Obróbki Plastycznej Sp. z o.o. w Świdniku Paweł Gambal – Prezes Polkowickiego Centrum Usług Zdrowotnych ZOZ S.A. w Polkowicach Jerzy Pamuła – Dyrektor Sanatorium „Włókniarz” w Busko Zdroju Wręczenie nagród odbędzie się podczas posiedzenia Rady OPZZ w dniu 11 grudnia 2024 r. Serdecznie gratulujemy laureatom i dziękujemy za ich wkład w działalność związkową oraz zaangażowanie na rzecz godnych warunków pracy i ochrony praw pracowniczych.

12 listopada 2024

Minister Przemysłu odpowiadając na wspólne pismo OPZZ i FPP zobowiązała się do podjęcia tematu spadającej produkcji hutniczej i jej negatywnego wpływu na bezpieczeństwo kraju w pracach Rady Ministrów. Zapowiedziała także rozpoczęcie wspólnego dialogu ze stroną pracodawców i pracowników. 10 października w siedzibie OPZZ odbyło się spotkanie ws. kryzysu w przemyśle hutniczym, w którym brali udział reprezentanci Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, Federacji Przedsiębiorców Polskich, Hutniczej Izby Przemysłowo Handlowej oraz oraz Ministerstw: Przemysłu oraz Rozwoju i Technologii. Jego pokłosiem były dwa pisma – w tym jedno będące wspólnym stanowiskiem OPZZ i FPP skierowanym do Ministra Obrony Narodowej Władysława Kosiniaka-Kamysza. Pismo podkreślało wpływ dostaw krajowej stali na bezpieczeństwo militarne kraju, które może być zagrożone w związku z trwającym kryzysem w produkcji hutniczej w Polsce. Pismo z MON zostało skierowane do Ministerstwa Przemysłu. W odpowiedzi resortu z siedzibą w Katowicach czytamy m.in.: „Kwestia poprawy warunków funkcjonowania branży hutniczej jest jednym z kluczowych zadań realizowanych obecnie przez Ministerstwo Przemysłu. Należy jednak zaznaczyć, że ze względu na swój interdyscyplinarny charakter, kwestia ta wymaga zaangażowania różnych resortów odpowiedzialnych za poszczególne działy administracji rządowej – tj. m.in.: Ministerstwo Klimatu i Środowiska, Ministerstwo Aktywów Państwowych czy Ministerstwo Rozwoju i Technologii.” Należy wspomnieć, że wszystkie wymienione resorty były adresatami równoległego, wspólnego apelu OPZZ i FPP z 10 października 2024, w sprawie trudnej sytuacji branży hutniczej i potrzeb przemysłu, o którym pisaliśmy TUTAJ Nasze pismo zwraca m.in. uwagę właśnie na problem braku koordynacji prac rządu w tym zakresie oraz braku klarownej strategii rozwoju krajowego przemysłu. https://www.opzz.org.pl/aktualnosci/kraj/2024/x/opzz-wspolnie-z-fpp-ws-kryzysu-hutnictwa-i-potrzeb-przemyslu MZ

08 listopada 2024

Foto: Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej 6 listopada 2024 roku w Warszawie odbyło się IV posiedzenie Komitetu Monitorującego Krajowy Plan Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO). W obradach wzięli udział przedstawiciele Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych (OPZZ): Aleksandra Wąsik, Zygmunt Mierzejewski i Norbert Kusiak. Zygmunt Mierzejewski, ekspert ds. funduszy strukturalnych Komitet Monitorujący KPO jest kluczową platformą współpracy między stroną rządową, samorządową oraz partnerami społecznymi, gospodarczymi i organizacjami pozarządowymi. Zadaniem Komitetu jest nadzór nad realizacją reform i inwestycji zawartych w KPO, kontrola wydatkowania środków oraz analiza ich wpływu na gospodarkę, społeczeństwo i rozwój regionalny. Dzięki zaangażowaniu OPZZ oraz innych partnerów społecznych, Komitet Monitorujący pełni funkcję kontrolną i zapewnia, że realizacja KPO przebiega zgodnie z przyjętymi założeniami. Krajowy Plan Odbudowy i Zwiększania Odporności obejmuje reformy i inwestycje, które rozpoczęły się 1 lutego 2020 roku, a ich zakończenie planowane jest na 31 sierpnia 2026 roku. Środki finansowe pochodzą z europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF), będącego częścią Planu Odbudowy dla Europy. Polska podpisała z Komisją Europejską umowy grantowe i pożyczkowe, a spłata zadłużenia zakończy się w 2058 roku. Minister funduszy i polityki regionalnej, Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz, otwierając spotkanie, poinformowała uczestników o przyspieszeniu prac nad KPO, co pozwoliło zredukować wcześniejsze dwuletnie opóźnienia. Dotychczas uruchomiono 47 z 57 zaplanowanych inwestycji – 36 objętych dotacjami i 11 finansowanych pożyczkami. Na posiedzeniu przedstawiono wyniki zrealizowanych już działań. Programy takie jak „Aktywny Maluch” zapewniły nowe miejsca opieki nad dziećmi do lat 3, a utworzone Branżowe Centra Umiejętności oferują specjalistyczne szkolenia zawodowe, umożliwiając lepsze dostosowanie kompetencji pracowników do wymagań rynku pracy. Przedstawiono także przykłady inicjatyw cieszących się szczególnym zainteresowaniem samorządów i przedsiębiorców, w tym programy termomodernizacji szkół oraz „zielonej transformacji” miast, które zgłosiły już 717 wniosków o pożyczki na ponad 3 miliardy złotych. W sektorze przedsiębiorstw największe wsparcie uzyskały projekty związane z robotyzacją i cyfryzacją oraz branża HoReCa – dotychczas dofinansowano ponad 2 tysiące projektów na kwotę 830 mln zł. Minister Pełczyńska-Nałęcz zapowiedziała, że kolejne 40 miliardów złotych z KPO ma zostać przekazane Polsce przed końcem grudnia 2024 roku. Jednocześnie trwają prace nad złożeniem czwartego i piątego wniosku o płatność do Komisji Europejskiej, co otworzy drogę do dalszego finansowania priorytetowych inwestycji. W trakcie posiedzenia szczególną uwagę poświęcono także transparentności działań. Organizowane są regularne kampanie informacyjne, a na stronie internetowej programu udostępniane są bieżące informacje o trwających i planowanych naborach. Panel zamknęły prezentacje przedstawicieli Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej oraz Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, którzy omówili postępy we wdrażaniu REPowerEU i KPO. Podobnie jak inne kraje UE, Polska mierzy się z wyzwaniami związanymi z realizacją RRF, dlatego prowadzone są rozmowy o ewentualnym wydłużeniu terminu realizacji inwestycji. Kolejna, tym razem mniejsza rewizja KPO, zaplanowana jest na początek 2025 roku, a konsultacje obejmą szerokie grono interesariuszy. Na podstawie obustronnych uzgodnień 1 lipca 2024 r. Komisja Europejska pozytywnie zaopiniowała wniosek Polski w sprawie drugiej rewizji KPO.

06 listopada 2024

W dniu 5 listopada w siedzibie OPZZ odbyło się posiedzenie zespołu problemowego ds. sprawiedliwej transformacji. Głównymi tematami rozmów były trwające konsultacje Krajowego Planu w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 roku oraz plany dotyczące przeprowadzenia akcji medialno informacyjnej na ten temat.  W posiedzeniu wzięła udział wiceprzewodnicząca OPZZ Barbara Popielarz oraz niemal 30 osób reprezentujących pracowników sektora hutniczego, górniczego, energetycznego i przemysłu samochodowego. Obrady prowadzone przez przewodniczącego zespołu Artura Wilka rozpoczęły się od relacji z sytuacji w poszczególnych branżach. Dalsza część dyskusji skupiała się na podejściu do opublikowanego niedawno przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska projektu strategii Krajowego Plany w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 (KPEiK). Poza wątpliwościami natury generalnej dotyczącej planów przyspieszenia tempa transformacji uwagę zwracał m.in. brak konkretnych rozwiązań dotyczących rynku pracy i losu pracowników w jej toku – obecny w dokumencie jedynie w sposób symboliczny i niewystarczający.  Posiedzenie było także okazją do omówienia i zaplanowania sposobów w jakie, oprócz udziału w konsultacjach, może zastosować OPZZ do podkreślenia postulatów pracowników w debacie o transformacji klimatyczno energetycznej.  W związku z wciąż trwającymi konsultacjami publicznymi projektu KPEiK zachęcamy do przesyłania uwag i opinii do projektu na adres zaboronek@opzz.org.pl MZ

06 listopada 2024

W reakcji na stanowisko Rady Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych (OPZZ) dotyczący trudnej sytuacji w Grupie Kapitałowej Grupa Azoty S.A., Jacek Bartmiński podsekretarz stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych udzielił OPZZ odpowiedzi. Przypomnijmy, że Rada OPZZ wyraziła poważne zaniepokojenie problemami finansowymi i organizacyjnymi Grupy Azoty, które, według OPZZ, mogą prowadzić do redukcji miejsc pracy oraz dalszego pogorszenia sytuacji w jednym z kluczowych dla polskiej gospodarki przedsiębiorstw. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ W odpowiedzi skierowanej do Barbary Popielarz, wiceprzewodniczącej OPZZ, Ministerstwo Aktywów Państwowych podkreśliło, że jest świadome wyzwań stojących przed Grupą Azoty i prowadzi działania zmierzające do stabilizacji sytuacji finansowej spółki. Ministerstwo odniosło się przede wszystkim do problemu gwałtownego wzrostu importu tanich nawozów z Rosji i Białorusi, co przyczynia się do spadku konkurencyjności Grupy Azoty oraz innych krajowych producentów nawozów. Resort zwraca uwagę, że brak równych warunków konkurencji, wynikający z niższych kosztów produkcji i dostępu do tańszego gazu na Wschodzie, sprawia, że polskie firmy stają się mniej rentowne, a Polska zaczyna się uzależniać od importu nawozów, co negatywnie wpływa na bezpieczeństwo kraju. Ministerstwo Aktywów Państwowych podkreśliło, że konieczne są zdecydowane działania na poziomie krajowym i unijnym, które mogłyby ograniczyć zalew polskiego rynku tanimi nawozami zza wschodniej granicy. W związku z tym, minister aktywów państwowych postuluje wprowadzenie 30% ceł na import nawozów z Rosji i Białorusi, co jest zgodne z postulatami polskich producentów nawozów. Inicjatywa ta spotkała się z pozytywną reakcją przedstawicieli innych resortów, w tym Ministerstwa Rozwoju i Technologii, Ministerstwa Finansów oraz Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, którzy dostrzegają zagrożenia dla długofalowego bezpieczeństwa kraju wynikające z obecnej sytuacji. W celu koordynacji działań, minister aktywów państwowych zwrócił się do ministra rozwoju i technologii o interwencję na forum Unii Europejskiej, aby wspólnie wypracować rozwiązania chroniące rynek europejski przed nieuczciwą konkurencją. Minister aktywów państwowych przypomniał ponadto, że mimo ograniczeń ustawowych, podejmuje aktywne działania mające na celu poprawę nadzoru właścicielskiego nad Grupą Azoty, zgodnie z uprawnieniami przysługującymi Skarbowi Państwa jako akcjonariuszowi. W ostatnim czasie dokonano zmian w zarządzie i radzie nadzorczej Grupy Azoty, powołując osoby z bogatym doświadczeniem i wiedzą, co ma zapewnić skuteczne kierowanie spółką w tych trudnych warunkach. Ministerstwo zaznaczyło, że monitoruje sytuację Grupy Azoty i wspiera zarząd w działaniach restrukturyzacyjnych, które są niezbędne dla ustabilizowania sytuacji finansowej i operacyjnej. Priorytetem jest stworzenie długoterminowej strategii, która zapewni rentowność spółki i ochronę miejsc pracy. W obliczu aktualnych wyzwań, minister aktywów państwowych widzi potrzebę gruntownej restrukturyzacji Grupy Azoty, która obejmowałaby optymalizację produkcji oraz analizę inwestycji. Transformacja ta ma na celu nie tylko poprawę efektywności operacyjnej, ale również zabezpieczenie interesów gospodarczych Polski, które są związane z utrzymaniem kluczowych zakładów produkcyjnych. Odpowiedź Ministerstwa Aktywów Państwowych na apel OPZZ wskazuje, że ministerstwo ma świadomość występowania poważnych problemów i zagrożenia dla miejsc pracy. Dalsze kroki będą zależały od współpracy z innymi resortami oraz inicjatyw na poziomie unijnym, które mogłyby wzmocnić krajowy rynek nawozowy i ograniczyć uzależnienie od importu. OPZZ, reprezentując pracowników i interes społeczny, wyraża oczekiwanie, że deklarowane działania strony rządowej przyniosą oczekiwane efekty, zapewniając stabilność miejsc pracy. Będziemy na bieżąco monitorować sytuację w Grupie Azoty. Odpowiedź MAP na stanowisko Rady OPZZ (nq)

05 listopada 2024

Stanowisko Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych w sprawie wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej w 2025 r. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (OPZZ) negatywnie ocenia projekt ustawy budżetowej na rok 2025, który przewiduje wzrost wynagrodzeń pracowników sfery budżetowej na poziomie prognozowanej inflacji, tj. 5,0%. To rozwiązanie jest nie tylko niewystarczające, ale stanowi również przejaw skrajnego lekceważenia pracowników sektora publicznego oraz dialogu społecznego. Decyzja rządu nie pozwoli na realny wzrost płac pracowników sektora publicznego w  kolejnym roku – nie jest zatem podwyżką wynagrodzeń! W przypadku wyższej prognozowanej inflacji dojdzie do realnego obniżenia wynagrodzeń pracowników sfery budżetowej. OPZZ zauważa, że rząd kolejny raz unika wdrożenia systemowych rozwiązań dotyczących wynagrodzeń pracowników sektora budżetowego. Zamiast wprowadzić sprawiedliwe rozwiązania, kontynuuje politykę pogłębiającą spłaszczenie wynagrodzeń w sektorze publicznym. Ostrzegamy, że niedobory środków oraz ignorowanie inflacyjnego zagrożenia doprowadzą do realnego spadku płac, co jest niedopuszczalne. W okresie wyzwań, takich jak kryzysy gospodarcze i społeczne rząd powinien traktować sektor publiczny jako priorytet – gwaranta jakości usług publicznych. Problem niskich płac dotyczy także pracowników samorządowych. Planowany wzrost wydatków na wynagrodzenia jest również niewystraczający. W samorządach sytuacja jest dramatyczna. Nakłady są zbyt niskie, aby zapewnić pracownikom godne wynagrodzenia, adekwatne do ich wykształcenia, doświadczenia i  zakresu obowiązków. W efekcie pracownicy samorządów zmagają się niskimi płacami, które nie rekompensują codziennych wydatków, oraz odchodzą z pracy. OPZZ oczekuje natychmiastowej rewizji projektu budżetu na 2025 rok w zakresie wynagrodzeń w sektorze publicznym i wzrostu płac o co najmniej 15%.Nie zgadzamy się na to, aby pracownicy sektora publicznego, którzy dbają o dobro wspólne byli ignorowani. Żądamy realnych podwyżek, które nie tylko uwzględnią inflację, ale również pozwolą na rzeczywisty wzrost poziomu życia pracowników. Polityka płacowa musi uwzględniać potrzebę eliminacji spłaszczenia wynagrodzeń w sektorze publicznym, tak by różnice w wynagrodzeniach odzwierciedlały odpowiedzialność i zakres obowiązków pracowników. Rząd musi zrozumieć, że dalsze bagatelizowanie sytuacji i potrzeb pracowników sektora publicznego jest krokiem w kierunku destabilizacji usług publicznych, które są fundamentem społecznej stabilności i rozwoju kraju. W związku z obecną sytuacją organizacje członkowskie OPZZ działające w sektorze publicznym podejmą decyzje dotyczące dalszych działań, które będą zgodne z interesem pracowników sektora publicznego. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych Warszawa, dnia 30 października 2024 r.

30 października 2024

16 października br. w siedzibie Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych (OPZZ) w Warszawie odbyło się spotkanie misji Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) z przedstawicielami OPZZ, o czym informowaliśmy TUTAJ. Spotkanie miało na celu omówienie kwestii społeczno-gospodarczych oraz wymianę poglądów na temat reform, które mogą wpłynąć na poprawę sytuacji w Polsce. Po zakończeniu serii spotkań w Polsce, Międzynarodowy Fundusz Walutowy opublikował raport z przeglądu polskiej gospodarki. Jakie rekomendacje zawarł MFW w swoim raporcie? Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej Michał Polakowski, specjalista ds. polityki społecznej OPZZ Ekonomiści MFW zaprezentowali swoje wnioski podczas konferencji prasowej w Ministerstwie Finansów. Zwrócili uwagę na pozytywne krótkoterminowe perspektywy dla polskiej gospodarki. Pomimo wyzwań związanych z powolnym wzrostem gospodarczym w Europie oraz skutkami rosyjskiej inwazji na Ukrainę, wzrost gospodarczy w Polsce ma przyspieszyć w 2024 roku. Poprawa ta wynika głównie z odbudowy popytu wewnętrznego, co było efektem wzrostu konsumpcji, spadku inflacji oraz silnego nominalnego wzrostu wynagrodzeń. Te czynniki przyczyniły się do poprawy dochodów realnych, a także do stopniowego wzrostu inwestycji. MFW przedstawił również swoje uwagi dotyczące polityki fiskalnej, szczególnie w kontekście opublikowanego planu budżetowo-strukturalnego, który zakłada zmniejszenie deficytu strukturalnego o 2,5% PKB do 2028 roku. Ma to pomóc Polsce wyjść z unijnej procedury nadmiernego deficytu i ustabilizować poziom zadłużenia wokół 60% PKB, mimo rosnących wydatków na obronność. Ekonomiści z MFW przedstawili kilka sugestii, w jak sposób Polska mogłaby obniżyć swój deficyt. Jednym z kluczowych elementów raportu MFW jest analiza systemu podatkowego oraz zalecenia dotyczące konsolidacji fiskalnej, które mają na celu redukcję nierówności dochodowych. W tym kontekście MFW zasugerował m.in. zwiększenie dochodów i progresywności podatku dochodowego od osób fizycznych oraz dokonanie przeglądu systemu podatkowego dla osób samozatrudnionych, aby zniwelować regresywny charakter obciążeń podatkowych i składkowych. OPZZ podkreśla, że rekomendacje MFW dotyczące zwiększenia progresywności podatków oraz ograniczenie preferencyjnego traktowania samozatrudnienia są zgodne z naszymi wieloletnimi postulatami, zaprezentowanymi także w trakcie niedawnego spotkania z misją MFW. Tematy, które teraz pojawiają się w dyskusji MFW, były przez nas poruszane od dawna. OPZZ od lat apeluje o wprowadzenie bardziej progresywnej skali podatkowej z nowymi stawkami i progami dochodowymi, zwiększenie pracowniczych kosztów uzyskania przychodu oraz podniesienie kwoty wolnej od podatku do poziomu 60 tysięcy złotych. Chociaż MFW w swoim raporcie zauważa, że rozważane podniesienie kwoty wolnej od podatku wymagałoby dodatkowych działań konsolidacyjnych w celu zrównoważenia kosztów fiskalnych, to nasze postulaty pozostają aktualne i niezbędne dla poprawy sytuacji społeczno-gospodarczej w Polsce. Nie zgadzamy się z taką diagnozą - uważamy, że podniesienie kwoty wolnej od podatku jest kluczowym krokiem w kierunku wsparcia najniżej uposażonych grup społecznych oraz ożywienia konsumpcji wewnętrznej. OPZZ zwraca także uwagę, że obecny system podatkowy w Polsce zbyt mocno obciąża osoby o niższych dochodach, podczas gdy zamożniejsi płacą relatywnie mniej. Dlatego OPZZ postuluje wyższe, progresywne opodatkowanie samozatrudnionych, także po to aby pracujący nie uciekali się do tej formy tylko dla celów optymalizacji podatkowej. Samozatrudnienie oferuje znacznie mniej uprawnień pracowniczych w porównaniu z umową o pracę. Podczas spotkania z OPZZ, misja MFW zwróciła także uwagę na znaczenie polityki klimatycznej i transformacji energetycznej. Zdaniem Funduszu, nowe rządowe cele w zakresie dekarbonizacji są właściwe, ale ich realizacja będzie wymagała zdecydowanych działań, w tym łagodzenia skutków społecznych dla regionów górniczych. OPZZ od dawna alarmuje, że konieczna jest większa ochrona miejsc pracy w regionach uzależnionych od przemysłu węglowego oraz zapobieganie ubóstwu energetycznemu. MFW zgadza się z tymi obawami i podkreśla, że transformacja energetyczna musi być sprawiedliwa społecznie, aby nie pogłębiała już istniejących nierówności. Choć OPZZ zdecydowanie nie zgadza się z wieloma punktami zaprezentowanej diagnozy oraz rekomendacjami MFW, warto odnotować wnioski z wizyty misji MFW w Polsce. OPZZ od lat walczy o sprawiedliwy system podatkowy, który zredukowałby nierówności dochodowe i zagwarantował stabilność finansową państwa, a teraz MFW w tej kwestii przyznaje nam rację. To ważny sygnał, że nasze postulaty dotyczące sprawiedliwości podatkowej zyskują poparcie także na arenie międzynarodowej. Jednakże należy zauważyć, że MFW, jako instytucja o liberalnym podejściu do gospodarki, wciąż kieruje się zasadami, które często ignorują potrzeby pracowników oraz ich rzeczywiste problemy. Choć rekomendacje Funduszu dotyczące reform podatkowych i polityki fiskalnej są krokiem w dobrym kierunku, całościowe zalecenia MFW pozostają zbyt dalekie od naszych oczekiwań i prawdziwej sprawiedliwości społecznej. Raport MFW

29 października 2024

fot. Centrum Partnerstwa Społecznego Dialog Li Andersson, przewodnicząca Komisji ds. zatrudnienia i spraw socjalnych Parlamentu Europejskiego (EMPL) spotkała się 28 października br. z przedstawicielami strony pracowników i strony pracodawców Rady Dialogu Społecznego, aby omówić rolę partnerstwa społecznego w tworzeniu rozwiązań gospodarczych i społecznych, które odpowiadają potrzebom zarówno pracowników, jak i pracodawców. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału polityki gospodarczej, sekretarz Rady Dialogu Społecznego (OPZZ) W trakcie spotkania Li Andersson zwróciła uwagę na kluczowe aspekty polskiego dialogu społecznego i jego wpływ na sytuację społeczno-gospodarczą. Jednym z głównych tematów rozmów była kwestia wdrażania dyrektywy dotyczącej adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej. Li Andersson pytała o polskie podejście do podwyżek płacy minimalnej oraz o plany rozszerzenia zakresu obowiązywania układów zbiorowych, w tym prace nad planem działania na rzecz rokowań zbiorowych. W kontekście trwającego kryzysu migracyjnego interesowały ją doświadczenia Polski w zakresie integracji uchodźców z Ukrainy. Przewodnicząca Komisji ds. zatrudnienia i spraw socjalnych podkreśliła także znaczenie dialogu społecznego w tworzeniu programów nauczania, które powinny lepiej odpowiadać na potrzeby rynku pracy i promować dialog społeczny. Li Andersson pytała ponadto o konkretne trudności, które napotykają partnerzy społeczni w codziennej działalności i jak wygląda ich współpraca zarówno między sobą, jak i z rządem. Podczas dyskusji Piotr Ostrowski, przewodniczący OPZZ, poruszył kluczowe kwestie dotyczące dialogu społecznego w Polsce. Podkreślił, że pomimo dobrego funkcjonowania dialogu na poziomie krajowym, wciąż istnieją znaczne wyzwania na poziomie przedsiębiorstw, gdzie konieczne jest poprawienie sytuacji w zakresie negocjacji zbiorowych i układów zbiorowych. W kontekście dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych szef OPZZ wyraził nadzieję na jej skuteczną implementację, szczególnie w zakresie wzmocnienia układów zbiorowych pracy. Zaznaczył, że jest to kluczowy krok w kierunku poprawy warunków pracy w Polsce. Wskazał także na potrzebę lepszego podejścia do dialogu społecznego ze strony rządu, zwłaszcza w kontekście braku w Polsce polityki przemysłowej. Piotr Ostrowski wskazał, że obecność wielu organizacji pracodawców w RDS utrudnia efektywny dialog społeczny oraz podkreślił konieczność reform w tym zakresie oraz wypracowania nowych zasad podziału funduszy przeznaczonych na prowadzenie dialogu społecznego w Polsce. Zwrócił także uwagę na długotrwałe problemy z dialogiem społecznym, które nie są związane z jedną opcją polityczną, lecz wynikają z braku zrozumienia znaczenia dialogu wśród niektórych przedstawicieli władzy. Podkreślił, że dialog społeczny jest kluczowym elementem kształtowania polityki społeczno-gospodarczej, a jego brak jest największym zagrożeniem i może prowadzić do wielu perturbacji. Spotkanie było okazją do wymiany doświadczeń oraz zaprezentowania, w jaki sposób Polska wzmacnia swój dialog społeczny. Jak podsumowała Li Andersson, zarówno dla Polski, jak i dla Europy, rozwój dialogu jest fundamentem budowy zrównoważonej gospodarki oraz stabilnego rynku pracy. (nq)