13 grudnia 2024

W siedzibie Ministerstwa Klimatu i Środowiska odbyło się spotkanie konsultacyjne z przedstawicielami strony społecznej w związku z trwającym procesem konsultacji Krajowego Planu w dziedzinie Energii i Klimatu. Obecni byli m.in. sekretarz stanu Urszula Zielińska oraz prezes PSE Grzegorz Onichimowski. Spotkanie rozpoczął dyrektor Departamentu Strategii i Analiz MKiŚ Wojciech Racięcki odnosząc się do zebranych w procesie konsultacji propozycji strony społecznej (wśród których dominowały uwagi OPZZ). W związku z opiniami, które zwracały uwagę na konieczność uwzględnienia w KPEiK strategii zmian w zatrudnieniu, ochrony miejsc pracy oraz wpływu polityk klimatycznych na krajowy przemysł, ministerstwo zaproponowało debatę nad trzema wątkami możliwymi do wpisania do KPEiK: - pierwszeństwo dla inwestycji związanych z transformacją klimatyczną na obszarach społecznie wrażliwych, - wsparcia modernizacji zakładów przemysłowych – w kierunku bezemisyjnym z gospodarką obiegu zamkniętego, - wsparcia budowy nowego przemysłu zgodnie z celami transformacji klimatycznej i zapewniającego dobrej jakości miejsca pracy. Środki na inwestycje miałyby pochodzić głównie z funduszy unijnych. Przedstawiciele MKiŚ wskazali, że fundusze dostępne dla Polski w perspektywie budżetowej UE do 2027 roku (ponad 500 mld zł) wystarczą na ponad 2/3 inwestycji do wykonania w tym zakresie do roku 2030, z możliwością pozyskania kolejnych środków w następnym budżecie Wspólnoty po roku 2027.  Dyskusja dotyczyła też konieczności poprawy KPEiK w kontekście wystarczalności mocy systemu energetycznego. Do tego odnosił się prezes Polskich Sieci Energetycznych, Grzegorz Onichimowski. Szef PSE wskazał, że w najbliższych kilku latach nie może dojść do wyłączenia węglowych czy gazowych bloków energetycznych ze względu na konieczność ich funkcjonowania w systemie. W kolejnych latach powinien powstać nowy system wsparcia na wzór obecnego rynku mocy, który zapewni funkcjonowanie tego typu energetyki do momentu zastępowania jej innymi stabilnymi niskoemisyjnymi źródłami wytwórczymi. Rosnący udział OZE w systemie będzie jednak oznaczał mniejszy czas pracy jednostek na paliwa kopalne w skali roku i mniejsze zużycie tych paliw (węgiel, gaz). Przedstawiciele OPZZ sygnalizowali chęć pomocy w opracowaniu  rozwiązań dla bloków klasy 200 MW i możliwości ich funkcjonowania z uwzględnieniem losu pracowników. Strona społeczna zaznaczała także konieczność umacniania systemów osłonowych w procesie transformacji i dalszych prac nad wdrażaniem umów społecznych dla górnictwa i energetyki. Padało wiele uwag dotyczących wygórowanych wymogów stawianych przemysłowi i przedsiębiorstwom w Polsce w związku z planami klimatycznymi, z których część trudna będzie do realizacji, szczególnie biorąc pod uwagę malejąca konkurencyjność europejskiego wytwórstwa i możliwe rosnące koszty produkcji. Zwracano też uwagę na tempo i koszty transformacji, którymi nie powinno być dociążane społeczeństwo, szczególnie najmniej zamożni. OPZZ odnosiło się także do propozycji ministerstwa względem wydatkowania środków na transformację z uwzględnieniem priorytetu dla społeczności szczególnie wrażliwych oraz wsparcia krajowego przemysłu. Wskazaliśmy, że jest to kierunek godny zainteresowania i może wpisywać się w proponowany w naszej centrali rozwój strategii przemysłowej kraju, ale potrzeba więcej konkretów i zdefiniowania szczegółowych ram propozycji przedstawionych przez MKiŚ. Minister Urszula Zielińska zapowiedziała, że w styczniu powinno odbyć się kolejne spotkanie kontynuujące poruszone wątki. OPZZ reprezentowali Artur Wilk - przewodniczący zespołu problemowego ds. sprawiedliwej transformacji, Arkadiusz Siekaniec – wiceprzewodniczący ZZ Górników w Polsce, Artur Jacek Wilkoń - wiceprzewodniczący FZZ Metalowców i Hutników oraz Maciej Zaboronek – ekspert ds. polityki klimatycznej.

12 grudnia 2024

Rada OPZZ przeprowadziła dyskusję dotyczącą procesu implementacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej do polskiego porządku prawnego. W jej wyniku zdecydowano o przyjęciu Stanowiska w sprawie braku terminowej implementacji dyrektywy oraz aktualnego kształtu projektu ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, której celem jest wdrożenie unijnego prawa do krajowego ustawodawstwa. Stanowisko przekazano Prezesowi Rady Ministrów i minister rodziny, pracy i polityki społecznej. Rada OPZZ jest zaniepokojona brakiem terminowej implementacji dyrektywy, mimo że jej wdrożenia to szansa na sprawiedliwszy system płac i wzmocnienie rokowań zbiorowych w Polsce. Projekty ustaw: o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz o układach zbiorowych pracy oraz porozumieniach zbiorowych nadal czekają na rozpatrzenie przez Radę Ministrów i skierowanie do prac parlamentarnych. Brak odpowiednich regulacji krajowych naraża pracujących w Polsce na ograniczenie prawa do korzystania z ochrony przewidzianej w prawie europejskim dlatego Rada OPZZ postuluje o pilne przyspieszenie prac nad tymi projektami oraz usprawnienie dialogu pomiędzy stroną rządową a partnerami społecznymi w tym zakresie. Rada OPZZ nie może przy tym zaakceptować obecnej treści ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę w obszarze zdefiniowania minimalnego wynagrodzenia za pracę. Ponownie postulujemy, aby minimalne wynagrodzenie za pracę stało się kategorią jednoskładnikową – wynagrodzeniem zasadniczym. Na posiedzeniu Rady OPZZ w dniu 21 lutego br. ministra pracy i polityki społecznej zadeklarowała podjęcie działań na rzecz ustanowienia płacy minimalnej wynagrodzeniem zasadniczym. W nowym projekcie ustawy odchodzi się jednak od wcześniejszej koncepcji zdefiniowania płacy zasadniczej, która była zgodna z oczekiwaniami Rady OPZZ, i proponuje nowe rozwiązanie polegające na stopniowym wyłączaniu kolejnych dodatków wchodzące obecnie w skład minimalnego wynagrodzenia za pracę. Proces ten ma trwać aż trzy lata począwszy od 2026 r., kiedy to wyłączony ze składu płacy minimalnej ma być dodatek funkcyjny. Następnie, od 2027 r., płaca minimalna ma już nie zawierać tzw. innych dodatków a począwszy od 2028 r. nie będą w jej skład włączane premie i nagrody. To istotny krok wstecz wobec pierwotnych planów Ministerstwa, że płaca minimalna stanie się płacą zasadniczą - i to już w 2026 r. W praktyce oznacza odejście od sztandarowego rozwiązania projektu ustawy, które miało na celu uporządkowanie rynku pracy. Pracownicy nie powinni czekać mają i to aż trzy lata - aby dodatki do wynagrodzenia odzyskały swoją funkcję. Obecnie ochrona praw pracowników związanych z minimalnym wynagrodzeniem za pracę jest nieskuteczna. Przepisy ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę są nadużywane po to, aby wysokość płacy minimalnej nie przekraczała ustawowego poziomu, mimo uzyskiwanego przez pracownika prawa do licznych dodatków do tego wynagrodzenia. Zastąpienie w projekcie ustawy definicji minimalnego wynagrodzenia za pracę która wyznaczała je jako płacę zasadniczą, przepisem zawierającym szeroki katalog dodatków powiela obecne rozwiązanie będące źródłem krzywdzących dla pracowników rozwiązań i stwarza ryzyko obchodzenia przepisów w przyszłości. To także utrwalenie zjawiska spłaszczania płac, z którym kolejne rządy nie potrafią sobie poradzić. Rada OPZZ podkreśliła, że sytuacja budżetu państwa nie może uzasadniać utrzymywania szkodliwych dla pracowników praktyk w obszarze płacy minimalnej także w sferze finansów publicznych. Oczekujemy wprowadzenia jak najszybciej zmian prowadzących do ustanowienia płacy minimalnej płacą zasadniczą. Rada Ministrów powinna przyjąć rozwiązanie pierwotne przedstawione przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w tej sprawie w trakcie konsultacji społecznych. Implementacja unijnej dyrektywy to bowiem doskonały moment, aby uczynić rynek pracy bardziej sprawiedliwym i zapewnić lepsze warunki zatrudnienia dla najniżej opłacanych pracowników. Ograniczenie ubóstwa pracujących powinno stać się priorytetem rządu. Ponadto, Rada OPZZ zaapelowała do rządu o pilne opracowanie planu działania na rzecz promowania rokowań zbiorowych. Przypominamy, że obowiązek ten wynika z przepisów dyrektywy o adekwatnych wynagrodzeniach minimalnych w Unii Europejskiej. Potrzebujemy silnych rokowań zbiorowych – zarówno w przedsiębiorstwach, jak i na poziomie branżowym. To właśnie one są bowiem narzędziem, które pozwala wypracować adekwatną ochronę praw pracowników i zapewnić sprawiedliwe wynagrodzenia. Zwiększenie zasięgu rokowań zbiorowych przyniesie korzyści wszystkim: to mniej zjawiska spłaszczania płac, lepsze warunki pracy i bardziej uczciwy system wynagradzania pracowników. Dlatego oczekujemy od rządu pilnego stworzenia szczegółowego planu i harmonogramu dalszych działań służących opracowaniu planu działań na rzecz promowania rokowań zbiorowych, co pozwoli na lepsze monitorowanie postępów i terminowe wdrażanie przepisów. Takie rozwiązanie umożliwi lepsze uwzględnienie potrzeb wszystkich zainteresowanych stron i wypracowanie najbardziej efektywnych rozwiązań. Przypominamy, że ustawa o układach zbiorowych, nad którą obecnie pracujemy w dialogu z rządem, choć potrzebna, nie wystarczy, by objąć rokowaniami 80% pracowników – jak wiodące kraje Unii Europejskiej. Dziś w Polsce to zaledwie 13%, znacznie poniżej unijnej średniej. Dlatego potrzebny jest dobry i odważny plan działania. Warto podkreślić, że OPZZ zgłosiło Ministerstwu Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej aż 25 konkretnych propozycji, które mają wzmocnić dialog społeczny i zwiększyć liczbę porozumień zbiorowych. Rada OPZZ postuluje o uwzględnienie tych postulatów poprzez włączenie ich do planu działania na rzecz promowania rokowań zbiorowych. Rada OPZZ zadeklarowała przy tym gotowość do dialogu i prowadzenia konstruktywnych negocjacji. Jesteśmy przekonani, że realizacja naszych postulatów oraz zapewnienie partnerom społecznym realnego wpływu na kształt przepisów wdrażających unijne regulacje umożliwi właściwą implementację dyrektywy. (KP) Pełna treść stanowiska dostępna TUTAJ

12 grudnia 2024

Podczas ostatniego posiedzenia Rady OPZZ omówiono najważniejsze kwestie dotyczące praw pracowniczych i polityki społecznej. Dyskusje dotyczyły m.in.: wdrażania unijnej dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych, propozycji zmian w składce na ubezpieczenie zdrowotne, rządowych planów dotyczących bonu senioralnego, monitorowania przestrzegania praw związkowych. Omówiono również obchody jubileuszu 40-lecia Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych. Z tej okazji odbyła się specjalna projekcja filmu podsumowującego galę jubileuszową Na posiedzeniu przyznane zostały również odznaczenia OPZZ. Aktu dekoracji dokonał Przewodniczący OPZZ, Piotr Ostrowski w asyście pozostałych członków kierownictwa: Barbary Popielarz, Sebastiana Koćwina oraz Błażeja Mądrzyckiego. Udekorowani zostali: Odznaczeniem III stopnia za zasługi dla OPZZ Mirosława Chodubska – ZNP Andrzej Radzikowski – ZNP Odznaczeniem okolicznościowym 40-lecia OPZZ Adam Olejnik – Międzyzakładowy ZZ „Odkrywka” KWB Bełchatów Jerzy Wiertelak – Przewodniczący Zrzeszenia ZZ Energetyków Wiesława Licha – Przewodnicząca Federacji NSZZ Przemysłu Lekkiego Janusz Szczerba – Prezes Rady Szkolnictwa Wyższego Elżbieta Aleksandrowicz – Przewodnicząca NSZZ Pracowników Wymiaru Sprawiedliwości RP Zofia Ostrowska - Związek Zawodowy Pracowników PKS w Gostyninie Halina Poszytek – Przewodnicząca Rady OPZZ Województwa Mazowieckiego Robert Kuźmicki – Przewodniczący NSZZ Pracowników Elektrowni Turów SA Miała również miejsce uroczystość wręczenia nagród Diamenty OPZZ. W tegorocznej edycji konkursu laureatami zostali: W kategorii - Najlepszy Związkowiec Jolanta Jaskółka – Związek Nauczycielstwa Polskiego; Teresa Pszczółka – Przewodnicząca Federacji ZZ Pracowników Gospodarki Komunalnej i Terenowej w Polsce;  Czesława Sońta – Przewodnicząca ZZ Poligrafów; Urszula Woźniak - Związek Nauczycielstwa Polskiego;  Grzegorz Kosin – Federacja ZZ Metalowców i Hutników w Polsce; Andrzej Otręba – Przewodniczący Rady OPZZ Województwa Dolnośląskiego; Bogumił Tyszkiewicz – Przewodniczący Federacji ZZ Górnictwa Węgla Brunatnego. - Najlepsza organizacja członkowska OPZZ, zrzeszająca do 500 członków Zakładowa Organizacja Związkowa Międzyzakładowego Związku Zawodowego Pracowników Grupy Kapitałowej ENEA w Zielonej Górze Związek Zawodowy „Metalowcy” w Starachowicach Związek Zawodowy Pracowników MM Kwidzyn - Najlepsza organizacja członkowska OPZZ, zrzeszająca powyżej 500 członków Organizacja Międzyzakładowa nr. 05-024 OPZZ Konfederacja Pracy

05 grudnia 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych zwróciło się z apelem do Rządu w sprawie realizacji zapowiedzi przygotowania stanowiska dotyczącego projektu ustawy wprowadzającej emerytury stażowe. Na początku grudnia Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych skierowało na ręce Wiceministra rodziny, pracy i polityki społecznej, Sebastiana Gajewskiego, apel w sprawie przygotowania stanowiska rządu do projektu ustawy realizującego postulat wprowadzenia emerytur stażowych. Zapowiedź przygotowania stanowiska do końca roku padła ze strony Ministra podczas posiedzenia nr 32 Komisji Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, które miało miejsce 26 lipca. Stanowisko Rządu opracowywane jest do pozarządowego projektu ustawy przez właściwy organ, w tym przypadku Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, i zawiera ogólną ocenę projektu oraz propozycję konkluzji Rady Ministrów. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych od 2010 r. nieprzerwanie zabiega o wprowadzenie emerytur stażowych. Idea emerytur stażowych, o które OPZZ walczy od lat, cieszy się wysokim poparciem społecznym. Pod projektem obywatelskim OPZZ w tej sprawie podpisało się ponad 700 tysięcy pracowników. (mp)

04 grudnia 2024

W Sejmie RP trwają prace nad uchwaleniem ustawy budżetowej na 2025 r., której treść przesądzi o wysokości wydatków państwa na płace pracowników sfery budżetowej w przyszłym roku. OPZZ przedstawił już Radzie Ministrów oraz Sejmowi RP swoją opinię w sprawie projektu ustawy budżetowej na rok 2025. Od lipca br. działamy w sprawie realizacji postulatu OPZZ, aby płace w sferze budżetowej wzrosły o co najmniej 15%. To wspólny postulat strony społecznej Rady Dialogu Społecznego. Niestety rząd w trakcie prac nad projektem budżetu podtrzymuje swoje stanowisko, aby wskaźnik wzrostu wynagrodzeń w sferze budżetowej wyniósł w przyszłym roku 105,0% czyli był na poziomie prognozowanej inflacji. Oznacza to, że płace w budżetówce realnie nie wzrosną – nie można zatem mówić o podwyżce wynagrodzeń. Nie ma na to zgody OPZZ dlatego dziś, wiceprzewodnicząca OPZZ, Barbara Popielarz zawnioskowała do Marszałka Sejmu RP o podjęcie działań na rzecz zmiany projektu ustawy budżetowej na rok 2025 celem zapewnienia pracownikom sfery budżetowej wzrostu wynagrodzeń w kolejnym roku o co najmniej 15% oraz przywrócenia sprawiedliwości systemu wynagradzania pracujących w sektorze finansów publicznych a przez to podniesienia rangi służb publicznych. Wezwaliśmy Marszałka Sejmu RP do uwzględnienia w ramach prac Sejmu RP nad projektem ustawy budżetowej na rok 2025 konieczności zmiany polityki wynagradzania pracowników sektora finansów publicznych i naprawy wieloletnich zaniedbań w tym obszarze, które skutkują utratą siły nabywczej płac pracowników administracji, niskimi płacami pracujących w sferze budżetowej i pogłębiającym się zjawiskiem spłaszczenia wynagrodzeń. Sytuacja materialna pracowników sfery budżetowej jest zła i wymaga pilnej interwencji ustawodawcy celem stworzenia podstaw prawnych do poprawy warunków zatrudnienia w sferze budżetowej. W wystąpieniu podkreśliliśmy, że państwo powinno być pracodawcą oferującym wysokiej jakości miejsca pracy a przez to wzorem dla sektora prywatnego gospodarki. Ustalony przez rząd w projekcie ustawy budżetowej na rok 2025 wzrost wskaźnika wynagrodzeń w sferze budżetowej jest na niższym poziomie aniżeli określony na kolejny rok wzrost płacy minimalnej, co pogłębi zjawisko spłaszczenia wynagrodzeń w sektorze finansów publicznych. Projekt ustawy, w części wydatkowej, nie uwzględnia także ostatecznie ustalonej przez Radę Ministrów wysokości minimalnego wynagrodzenia na 2025 r., czego rezultatem będzie ograniczenie możliwości kształtowania wynagrodzeń w sektorze publicznym, w szczególności pracowników otrzymujących płacę wyższą niż minimalne wynagrodzenie za pracę. OPZZ zwrócił zatem uwagę, że wymaga to interwencji Sejmu RP. Wezwaliśmy zatem Sejm RP do podjęcia działań na rzecz zmiany projektu ustawy budżetowej. Konieczne jest zapewnienie pracownikom sfery budżetowej wzrostu wynagrodzeń o co najmniej 15% i przywrócenie sprawiedliwości społecznej w systemie wynagradzania pracowników sektora finansów publicznych. Wskaźnik wzrostu wynagrodzeń sfery budżetowej dotyczy zarówno administracji centralnej jak i samorządowej, dlatego OPZZ walcząc o zmianę tego wskaźnika działa na rzecz poprawy sytuacji płacowej w szeroko pojętym sektorze finansów publicznych. (KP)

04 grudnia 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych rozpoczyna akcję informacyjno-protestacyjną, będącą odpowiedzią na brak skutecznych działań rządu w obszarze polityki klimatyczno-energetycznej i przemysłowej państwa. Akcja jest związana z propozycjami polityki klimatyczno-energetycznej Polski zawartymi w ostatniej aktualizacji Krajowego Planu Energii i Klimatu, które nie uwzględniają podstawowych kwestii społecznych i pracowniczych i wymagają licznych zmian. Ma też na celu uwypuklenie potrzeby powołania strategii przemysłowej Polski, niezbędnej z punktu widzenia rozwoju gospodarczego i bezpieczeństwa kraju. Uwzględnienie naszych postulatów oraz podjęcie konkretnych działań naprawczych przez rząd z wykorzystaniem dyplomacji na poziomie europejskim, pozwoli na wypracowanie w obszarze transformacji klimatycznej rozwiązań sprawiedliwych społecznie i korzystnych dla wszystkich. Niestety, brak otwartości rządzących na dialog w tej sprawiebędzie prowadził do rosnącego napięcia i niezadowolenia oraz sprzeciwu wobec transformacji klimatycznej, skutkującego zrozumiałym oporem i dalej idącymi działaniami związków zawodowych. Akcja OPZZ jest głosem rosnącego niezadowolenia pracowników z sytuacji wynikających bezpośrednio lub pośrednio z polityki państwa w tym obszarze: licznych zwolnień w sektorze przemysłowym i zagrożenia kolejnymi; długotrwałej złej sytuacji przemysłu hutniczego; narastających problemów branż automotive, cementowej, meblarskiej, czy chemicznej; braku związku między harmonogramem umowy społecznej dot. transformacji sektora węgla kamiennego a działaniami spółek górniczych i strategiami krajowymi (KPEiK); braku odpowiednich informacji i włączania strony społecznej w proces restrukturyzacji aktywów węglowych i zmian strategii państwowych spółek; niskiego poziomu zaangażowania strony rządowej w dialog społeczny w zakresie transformacji; prognozowanych rosnących kosztów gospodarstw domowych związanych z wprowadzaniem opłat w ramach ETS2; ryzyka załamania sytuacji gospodarczej w regionach górniczych; niepewnej przyszłości zatrudnionych w energetyce konwencjonalnej; braku mechanizmów wzmacniających tworzenie dobrej jakości miejsc pracy w związku z transformacją. Krytyczna opinia OPZZ do strategii klimatyczno-energetycznej KPEiK (dostępna w całości TUTAJ) skupia się na sześciu głównych obszarach: praca, w tym umowy społeczne dot. pracowników górnictwa i energetyki, koordynacja procesu transformacji, wpływ na społeczeństwo, funkcjonowanie systemu energetycznego, oraz konieczność uwzględnienia strategii dla przemysłu. Kluczowe kwestie, które zdaniem OPZZ wymagają poprawienia lub wpisania do KPEiK to: • realne oszacowanie wpływu polityki klimatycznej na rynek pracy, zatrudnienie i wynagrodzenia, • adekwatne środki krajowe wspierające transformację regionów węglowych, • warunkowość środków przeznaczanych na transformację w celu poprawy jakości zatrudnienia w kraju i zwiększenia poziomu pokrycia układami zbiorowymi, • spójność i koordynacja procesu transformacji, • wpisanie do KPEiK i realizacja umów społecznych z pracownikami górnictwa i energetyki, • zmniejszenie poziomu ubóstwa energetycznego i nierówności społecznych, • utrzymanie i poprawa warunków dla funkcjonowania przemysłu w Polsce. W opinii OPZZ przywołujemy m.in. dokument z uwagami Komisji Europejskiej do KPEiK z dnia 24 kwietnia 2024, w którym czytamy: „KE zaleca, aby Polska: (a) Przedstawiła bardziej szczegółowe informacje na temat konsekwencji transformacji klimatycznej i energetycznej dla społeczeństwa, zatrudnienia i umiejętności lub wszelkich innych skutków dystrybucyjnych, a także na temat planowanych celów, polityk i środków wspierających sprawiedliwą transformację. (b) Określiła formę wsparcia, wpływ inicjatyw, grupy docelowe i przeznaczone na ten cel zasoby, z uwzględnieniem zalecenia Rady w sprawie zapewnienia sprawiedliwej transformacji w kierunku neutralności klimatycznej”. Tymczasem tych szczegółów brak, a kwestiom zmian zatrudnienia ten ponad 700-stronnicowy dokument poświęca zaledwie kilka akapitów nie operując szacunkami wynikającymi z przyjętych założeń. Taka sytuacja nie pozwala realnie ocenić wpływu KPEiK na społeczeństwo i gospodarkę, jednocześnie pozostawiając sporo obaw. OPZZ uważa też, że wydawanie funduszy na transformację powinno wiązać się z warunkowością umożliwiającą promowanie dobrych form zatrudnienia i zwiększanie liczby miejsc pracy objętych układami zbiorowymi co pomoże w osiąganiu celów wdrażanej obecnie Dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej. Pokrycie układami zbiorowymi w Polsce to zaledwie 13% podczas gdy wymagane jest dążenie do 80%. Spośród innych wad strategii należy wymienić brak określenia wyraźnego ośrodka koordynującego transformację – dziś są w nią mocno zaangażowane aż cztery resorty, co utrudnia sytuację interesariuszom ze strony społecznej, zmniejsza jakość dialogu i możliwość partycypacji obywateli w procesie, ale też prowadzi do sprzeczności po samej stronie rządowej. Podobne rozdrobnienie ma miejsce także jeśli chodzi o rządowy nadzór nad sprawami przemysłu. Jeśli chodzi o regiony węglowe głównym źródłem funduszy na zmiany w nich zachodzące mają być fundusze unijne – bez znaczącego udziału źródeł krajowych. Są to sumy zdecydowanie niewystarczające i ok. 10-krotnie mniejsze niż np. te przeznaczone dla regionów węglowych przez władze w Niemczech, przy jednoczesnej większej skali wyzwania w Polsce. Zwracają uwagę prognozy malejącej dostępności mocy ze stabilnych źródeł w krajowym systemie energetycznym, mimo szacunków rosnącego na nią zapotrzebowania. Zgodnie z przewidywaniami Polskich Sieci Energetycznych w ciągu najbliższej dekady możemy się spodziewać nawet 9,5 GW braków mocy w szczytach zapotrzebowania. Wynika to m.in. z prognozowanych wyłączeń wielu bloków węglowych, dla których jednak brak jeszcze alternatywy w postaci energetyki jądrowej czy magazynów energii i to mimo zwiększania produkcji prądu z importowanego gazu ziemnego. Tą alternatywą na czas transformacji mogą być jednak bloki klasy 200 MW, pod warunkiem stworzenia systemu umożliwiającego im pracę w szczytach poboru mocy w kraju zgodnie z wynikami programu Bloki 200+. Wiąże się to także z zabezpieczeniem dostaw węgla czyli wdrażaniem zapisów umowy społecznej z 2021, z której treścią KPEiK powinien być ściśle związany. Problemem są szacunki dot. ubóstwa energetycznego, które zdaniem ekspertów m.in. polskiego oddziału Europejskiej Sieci Przeciwdziałania Ubóstwu opierają się na uśrednionych wskaźnikach nie oddających rzeczywistości. Tym bardziej, że wpływ planowanego systemu ETS 2 w poważny sposób zwiększy koszty ogrzewania dużej części gospodarstw domowych zanim zacznie przynosić efekty w postaci funduszy na termomodernizację. OPZZ postuluje także utworzenie strategii przemysłowej kraju, która powinna współgrać ze strategią klimatyczno-energetyczną pozwalając jednocześnie na utrzymanie krajowej produkcji, mającej kluczowy wpływ na zatrudnienie i PKB Polski (niemal 20% pracowników i 25% PKB kraju to sam przemysł wytwórczy), oraz zapobiec ucieczce emisji poza granice UE. Więcej na ten temat m.in. TUTAJ  Strategie zmian, które mamy nazywać sprawiedliwa transformacją muszą uwzględniać takie czynniki jak wpływ na zatrudnienie, gospodarkę, bezpieczeństwo socjalne obywateli, muszą zmniejszać nierówności społeczne i ubóstwo energetyczne i muszą być zgodne z naczelną zasadą „nie zostawiania nikogo w tyle”. Nie mogą prowadzić do likwidacji i poddania walkowerem tych sektorów gospodarki czy wytwórców niezbędnej energii, których funkcjonowanie w obecnym modelu staje się trudne. Nie mogą prowadzić do zubożenia całych regionów kraju albo grup społecznych. W przeciwnym razie likwidacja zamiast transformacji będzie budzić uzasadniony i naturalny odruch oporu, który związki zawodowe będą zobowiązane stanowczo wyrażać. Zachęcamy do śledzenia mediów społecznościowych centrali OPZZ i organizacji członkowskich OPZZ pod hasztagiem #OPZZniconasbeznas Treść opinii OPZZ do projektu aktualizacji Krajowego Planu w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 roku

27 listopada 2024

40 lat temu, dokładnie 24 listopada 1984 roku, przedstawiciele Związków Zawodowych w Bytomiu powołali do życia Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych! Podczas gali głos zabrał Aleksander Kwaśniewski, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1995–2005. Nie zabrakło również głosów przedstawicieli świata polityki i organizacji społecznych oraz związkowców, którzy wzięli udział w wydarzeniu, w tym: wicemarszałkini Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Magdaleny Biejat, wicepremiera i ministra Cyfryzacji, Krzysztofa Gawkowskiego, ministry Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Agnieszki Dziemianowicz-Bąk, podsekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i radnej Sejmiku Województwa Mazowieckiego, Pauliny Piechny-Więckiewicz, sekretarz generalnej Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (ETUC) Esther Lynch, posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej i przewodniczącego partii Razem, Adriana Zandberga, dyrektora Departamentu Prewencji i Promocji, Artura Soboty, wicedyrektorki Departamentu Prewencji i Promocji, Magdaleny Popowicz, przedstawiciela Głównego Inspektoratu Pracy, wiceprzewodniczącego Forum Związków Zawodowych i przewodniczącego NSZZ Policjantów, Rafała Jankowskiego, byłej przewodniczącej OPZZ, Ewy Spychalskiej, byłej wiceprzewodniczącej OPZZ, Wiesławy Taranowskiej, dyrektora Warszawskiego Biura Fundacji Friedricha Eberta w Polsce, Maxa Brändle'a, przewodniczącej Związku Zawodowego Poligrafów, Czesławy Sońty oraz przewodniczącego Związku Rzemiosła Polskiego, Jana Klimka. Te 40 lat to tysiące wydarzeń, setki wspomnień. Podczas gali zaprezentowany został film, na którym można było zobaczyć wiele momentów szczęścia, radości, wzruszenia, ale także chwile trudne, wymagające ciężkiej i wielogodzinnej pracy, chwile decydujące o dalszej przyszłości OPZZ. Całość wydarzenia uświetniły występy artystów: Andrzeja Rosiewicza oraz Poli Deptuły. Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji w galerii pod artykułem. Wszystkie zdjęcia z gali znajdą Państwo pod adresem: https://drive.google.com/drive/folders/1ZetWrcAo4S...

27 listopada 2024

22 listopada br. odbyło się posiedzenie plenarne Rady Dialogu Społecznego, podczas którego poruszono trzy kluczowe tematy: zasady dialogu społecznego w Polsce i współpracę Sejmu z RDS; dyrektywę o adekwatnych wynagrodzeniach minimalnych w Unii Europejskiej oraz sytuację w polskim hutnictwie. Spotkanie, w którym uczestniczył Marszałek Sejmu, Szymon Hołownia, miało na celu wzmocnienie roli RDS i wypracowanie skutecznych mechanizmów współpracy między stroną społeczną a władzą ustawodawczą. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, sekretarz Prezydium Rady Dialogu Społecznego (OPZZ) Podczas spotkania z Marszałkiem Sejmu Szymonem Hołownią Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (OPZZ) podkreśliło że proces legislacyjny w Polsce nadal nie spełnia standardów oczekiwanych przez stronę społeczną. OPZZ przypomniało, że dialog społeczny, zapisany w preambule i artykule 20 Konstytucji, powinien stanowić fundament procesu stanowienia prawa. Choć dostrzegamy pozytywne zmiany wprowadzone w Regulaminie Sejmu, wynikające z zobowiązań przewidzianych w Krajowym Planie Odbudowy, takie jak obowiązek konsultacji projektów poselskich i obywatelskich, wciąż wskazujemy na istotne braki w przestrzeganiu procedur konsultacyjnych. OPZZ wskazało na najważniejsze problemy. Należą do nich: obchodzenie przepisów o konsultacjach, zbyt krótkie terminy na zgłaszanie uwag, brak informacji zwrotnej na temat nieuwzględnionych opinii oraz niska jakość uzasadnień projektów ustaw i OSR. OPZZ zaapelowało do Marszałka Hołowni o korzystanie z prawa zwracania projektów ustaw wnioskodawcom w przypadku braków formalnych, w tym nieprzeprowadzenia konsultacji z OPZZ i RDS. OPZZ podkreśliło także potrzebę umożliwienia partnerom społecznym aktywnego udziału w pracach komisji sejmowych. Wskazało na przypadki, w których nie informowano nas o posiedzeniach komisji lub odmawiano nam prawa głosu. Marszałek Sejmu Szymon Hołownia podczas swojego wystąpienia podkreślił znaczenie otwartego dialogu między władzą ustawodawczą, pracodawcami i związkami zawodowymi. Zwrócił uwagę na rolę RDS jako miejsca, gdzie możliwe jest osiąganie kompromisów i wypracowywanie rozwiązań w kluczowych kwestiach społecznych i gospodarczych. Szymon Hołownia zaprosił członków Rady Dialogu Społecznego na posiedzenie do Sejmu, zapowiadając również udział w spotkaniu przewodniczących sejmowych komisji. W trakcie spotkania Marszałek odniósł się również do kwestii współpracy między Sejmem a stroną społeczną oraz procedur legislacyjnych, na co uwagę zwróciło w swoim wystąpieniu OPZZ. Zauważył, że jednym z kluczowych problemów w relacjach między Sejmem a stroną społeczną jest ograniczony wpływ Rady Dialogu Społecznego na projekty rządowe. Projekty te często pomijają procesy konsultacyjne z RDS i nie mają pełnej Oceny Skutków Regulacji. Marszałek powiedział, że projekty rządowe powinny przechodzić przez pełne procedury konsultacyjne, w tym z RDS. Jeśli zauważy, że w OSR nie ma informacji o konsultacjach z RDS, to poważanie zastanowi się- zgodnie z prośbą OPZZ- czy faktycznie nie zwrócić projektu wnioskodawcom. Dodał, że Rada Dialogu Społecznego powinna mieć pełniejsze prawo do wyrażania opinii na temat projektów, zwłaszcza tych inicjowanych przez rząd. Marszałek wyraził również gotowość do zwiększenia roli Rady Dialogu Społecznego w pracach komisji sejmowych. Zaproponował, by strona społeczna mogła formalnie uczestniczyć w tych pracach jako certyfikowany partner z określonymi uprawnieniami. Marszałek zapowiedział także, że w najbliższym czasie spotka się z Maciejem Berkiem, ministrem odpowiedzialnym za legislację w KPRM, aby omówić możliwe rozwiązania w celu usprawnienia procedur legislacyjnych oraz poprawy współpracy z Radą Dialogu Społecznego. W części dotyczącej dyrektywy o adekwatnych wynagrodzeniach minimalnych w Unii Europejskiej, OPZZ wyraziło niezadowolenie z faktu, że minął już termin wyznaczony na implementację dyrektywy do polskiego porządku prawnego (15 listopada br.), a kierunek, w którym zmierzają krajowe przepisy, wciąż nie jest do końca jasny. OPZZ stwierdziło, że z niepokojem dostrzega sygnały o próbach osłabienia projektu ustawy o minimalnym wynagrodzeniu i wycofywania się z obietnic złożonych pracownikom. Zamiast oczekiwanej przez OPZZ jasnej definicji płacy zasadniczej, zgodnej z wcześniejszymi założeniami, proponuje się budzące niepokój rozwiązanie – stopniowe – a nie jednorazowe – wyłączanie kolejnych dodatków z minimalnego wynagrodzenia. Oznacza to w praktyce odejście od sztandarowego rozwiązania projektu ustawy, które miało na celu uporządkowanie rynku pracy. OPZZ zaapelowało o powrót do pierwotnych założeń projektu ustawy o minimalnym wynagrodzeniu, które gwarantowałyby uczciwe i przejrzyste reguły wynagradzania. OPZZ zwróciło się także o pilne opracowanie planu działania na rzecz wzmocnienia rokowań zbiorowych. Przypomniało, że OPZZ zgłosiło Ministerstwu Rodziny aż 25 konkretnych propozycji, które mają wzmocnić dialog społeczny i zwiększyć liczbę porozumień zbiorowych. Liczymy, że ministerstwo uwzględni nasze postulaty i włączy je do planu działania na rzecz rokowań zbiorowych. Mamy też nadzieję, że wkrótce pojawi się nowa wersja projektu ustawy o układach zbiorowych, uwzględniająca uwagi zgłoszone przez OPZZ w ramach konsultacji społecznych. W części dotyczącej sytuacji polskiego hutnictwa na przykładzie Huty Częstochowa, członek RDS Mirosław Grzybek wyraził zaniepokojenie przyszłością polskiego hutnictwa. Zwrócił uwagę na pilną potrzebę skierowania inwestycji krajowych, w tym środków z budżetu państwa, na wspieranie krajowego przemysłu, w tym hutnictwa. Zaapelował o to, by inwestycje publiczne były kierowane głównie na rozwój produkcji krajowej. Nie możemy sobie wyobrazić sytuacji, w której transformacja energetyczna, a także zmiany ustrojowe, są realizowane za pomocą produktów, które nie pochodzą z Polski. Od roku czasu powtarzamy nasz apel do ministerstwa, licząc na to, że rząd wreszcie dostrzeże wagę tego problemu. Jeśli tak się nie stanie, grozi nam utrata polskich hut i przemysłu – stwierdził Mirosław Grzybek, podkreślając, że brak działań na rzecz ochrony polskiego przemysłu może prowadzić do jego likwidacji. Mirosław Grzybek zaznaczył także, że taka sytuacja wymaga szerokiego wsparcia zarówno ze strony związków zawodowych, jak i pracodawców, którzy muszą wspólnie walczyć o utrzymanie polskiego przemysłu i zagwarantowanie krajowych zamówień. Z kolei Artur Jacek Wilkoń, przewodniczący ZZ Pracowników Huty Łabędy, zabierając głos w sprawie trudnej sytuacji Huty Częstochowa wskazał na niepewność związaną z przyszłością polskiego przemysłu hutniczego. W swoim wystąpieniu stwierdził, że obawy załogi Huty Częstochowa rosną, ponieważ środki, które miały zapewnić przyszłość zakładu, mogą zostać skierowane na inne inwestycje. Artur Wilkoń odniósł się również do sytuacji innych zakładów, takich jak Huta Łabędy, wskazując, że podobne problemy dotykają wszystkie firmy sektora hutniczego. Na zakończenie swojego wystąpienia podkreślił, że związkowcy skierowali prośbę o spotkanie z przedstawicielami Ministerstwa Aktywów Państwowych, licząc na wyjaśnienia i konkretne działania pomocowe. (nq)

27 listopada 2024

Dział Edukacji Europejskiego Instytutu Związków Zawodowych (ETUI) zaprasza do udziału w kursie online "ERZ: zasady gry" - po raz pierwszy w języku polskim. Kurs rozpocznie się 3 lutego i będzie trwał do 16 marca 2025 r. (6 tygodni). Oczekiwany indywidualny nakład pracy wynosi około 12 godzin / 2 godziny tygodniowo. Uczestniczący mogą śledzić kurs we własnym tempie, uzyskując w dowolnym momencie dostęp do internetowej platformy edukacyjnej ETUI. Dodatkowo do ćwiczeń asynchronicznych, pod koniec kursu odbędzie się webinarium na żywo prowadzone przez eksperta / ekspertkę w dziedzinie ERZ.  Tutorzy / Tutorki będą wspierać uczestniczących podczas kursu.  Minęło już ponad 20 lat od ustanowienia pierwszych formalnych Europejskich Rad Zakładowych. Około 20 000 przedstawicieli i przedstawicielek pracowników podróżuje po Europie, aby spotkać się co najmniej raz w roku i omówić tematy o ponadgranicznym znaczeniu dla pracowników i pracownic ich firm.  Co roku tworzone są nowe ERZ, a nowi członkowie i członkinie są wybierani/e i mianowani/e nieustannie.  Oznacza to, że istnieje duża potrzeba szkolenia w zakresie niektórych podstawowych kwestii.  Kurs ten jest przeznaczony dla nowo wybranych członków i członkiń ERZ, rady zakładowej w spółce europejskiej lub Specjalnego Zespołu Negocjacyjnego oraz funkcjonariuszy i funkcjonariuszek związkowych wspierających swoich członków i członkinie w przedsiębiorstwach wielonarodowych. NIE jest on natomiast kursem dla całej ERZ, rady zakładowej w SE lub SZN. Dla tych ciał rekomendujemy nasze dopasowane do poszczególnych przedsiębiorstw szkolenia na żywo. Więcej informacji na ten temat znajdziecie tutaj:   www.ewctraining.eu Cele kursu Ten kurs ma na celu: ―     umożliwienie nowo wybranym lub mianowanym członkom i członkiniom ERZ lub SZN zapoznania się z aspektami prawnymi i praktyką europejskiej reprezentacji pracowników; ―     zapewnienie płynnej integracji nowych przedstawicieli i przedstawicielek w grupie z bardziej doświadczonymi kolegami i koleżankami;  ―     przedstawienie przepisów prawnych regulujących działalność ERZ oraz wytycznych związków zawodowych dotyczących korzystania z nich w praktyce; ―     zachęcanie do refleksji nad przydatnością ERZ i znaczeniem reprezentacji pracowników na szczeblu europejskim; ―     zastanowienie się, jak negocjacje mogą prowadzić do bardziej pozytywnych rezultatów i jak ERZ mogą być bardziej skuteczne;  ―     stymulowanie komunikacji pomiędzy przedstawicielami i przedstawicielkami z różnych wielonarodowych grup przedsiębiorstw i sektorów.  Języki robocze Polski Uczestniczący Kurs ten jest przeznaczony dla przedstawicieli i przedstawicielek pracowników, którzy rozważają ustanowienie Europejskiej Rady Zakładowej w swojej firmie, nowo wybranych członków Specjalnego Zespołu Negocjacyjnego lub istniejącej ERZ oraz funkcjonariuszy i funkcjonariuszek związkowych wspierających swoich członków i członkinie w przedsiębiorstwach wielonarodowych. Jak przebiega proces zapisów? Limit miejsc wynosi 50. Ostateczne potwierdzenie zostanie dokonane przez ETUI i zespół trenerów i trenerek, z uwzględnieniem wymagań dla grupy docelowej i zasady „Kot pierwszy, ten lepszy". Rejestracja Zainteresowanych zapraszamy do wypełnienia formularza zgłoszeń do dnia 26 stycznia 2025 r. pod tym linkiem: https://crm.etui.org/form/ewc-online-the-rules-of-the-game Płatność Udział w kursie jest bezpłatny! Dodatkowe informacje W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości prosimy o kontakt z Sylviane Mathy z ETUI: smathy@etui.org  

26 listopada 2024

26 listopada 2024r. (wtorek)  w siedzibie OPZZ w Warszawie ul. Kopernika 36/40, II piętro (sala im. Jana Guza) odbyły się posiedzenia Rady OPZZ Branży Usługi Publiczne i Zespołu problemowego OPZZ ds. sfery budżetowej i sfery finansów publicznych. 1.Podsumowano prace Podzespołu ds. Służb Mundurowych Rady Dialogu Społecznego , sprawozdanie z prac Podzespołu złożyli kol. Sławomira Kołodko i Kol. Łukasza Kunka. Omówiono kwestie dotyczące sytuacji płacowej i problemów pracowników sfery finansów publicznych i państwowej sfery budżetowej w poszczególnych resortach, dążenie związkowców do uregulowania systemowo zasad zatrudniania i godziwego wynagradzanie pracowników w tych resortach. O trudnej sytuacji pracowników cywilnych w jednostkach służb mundurowych mówił Marek Kaźmierczak Przewodniczący Związku Pracowników Wojska TARCZA,  Łukasz Kunek Przewodniczący Związku Zawodowego Strażaków FLORIAN , Sławomir Kołodko Przewodniczący Zrzeszenia Związków Zawodowych służby Celnej RP, sytuacji uzdrowisk- Barbara Sobucka Przewodnicząca Związku Zawodowego Uzdrowisk Polskich, ochrony zdrowia Maria Miklińska Przewodnicząca Federacji Związków Zawodowych Ochrony zdrowia i Pomocy Społecznej oraz Renata Górna Dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ, o sytuacji pracowników wymiaru sprawiedliwości Elżbieta Aleksandrowicz Przewodnicząca NSZZ Pracowników Wymiaru Sprawiedliwości RP, pracowników bibliotek oraz kultury i sztuki Magdalena Mrozik-Żyła. 3.W trakcie posiedzeń odbyły się  konsultacje członków Komitetu Monitorującego  FERS z Radą OPZZ Branży Usługi Publiczne z przedstawicielami ogólnopolskich organizacji członkowskich OPZZ; Na zaproszenie Przewodniczącej Rady OPZZ Branży Usługi Publiczne i Zespołu problemowego OPZZ ds. sfery budżetowej i sfery finansów publicznych Elżbiety Aleksandrowicz w spotkaniu udział wzięli Wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin i posłowie na Sejm RP X kadencji - Marcelina Zawisza i Adrian Zandberg. Dyskutowano o plusach i minusach uchwalonej ustawy o rentach wdowich , o ciągle nieuchwalonym projekcie ustawy o emeryturach stażowych, której oczekuje wielu pracowników, o kontrowersyjnych propozycjach dotyczących obniżenia składki zdrowotnej, niezadowoleniu związków zawodowych zrzeszonych w OPZZ z proponowanego rażąco niskiego i urągającego pracownikom budżetówki wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na poziomie 105% w roku 2025, wolnym od pracy dniu 24 grudnia. Zagadnienia te budzą bardzo duże niezadowolenie i emocje. Przedstawiciele związków zawodowych przedstawili problemy poszczególnych grup zawodowych i zapowiedzieli podjęcie różnych form nacisku i protestów aby strona rządowa wreszcie poważnie podeszła do ich rozwiązania a rozmowy przełożyły się na realne, satysfakcjonujące pracowników zmiany. Posłowie odpowiadali na pytania i przedstawili stan prac w Sejmie nad powyższymi zagadnieniami.