Uczestnicy konferencji nie kryli swojego zadowolenia z przyjęcia progresywnej dyrektywy, która daje większe uprawnienia pracownikom platformowym w postaci narzędzi kontroli nad algorytmem zarządzającym pracą, mechanizmu domniemania zatrudnienia pracowniczego i ciężaru dowodu po stronie pracodawcy (platformy) w przypadku chęci jego podważenia, a także dodatkowych instrumentów egzekwowania prawa m.in. przez inspekcje pracy. W związku z wyborami do Europarlamentu dyrektywa oficjalnie zostanie przyjęta dopiero jesienią 2024 r. i od tego momentu zacznie biec dwuletni okres na transponowanie dyrektywy do krajowego prawodawstwa.
Uczestnicy Platforum dzielili się także swoimi obawami związanymi ze szczegółami procesu transpozycji i zagrożeniem ograniczenia siły unijnej regulacji w zderzeniu z krajowymi systemami prawa pracy. W sesji plenarnej Nicolas Schmit, Komisarz ds. Zatrudnienia i Praw Społecznych podkreślał niedorzeczność faktu traktowania kurierów jako niezależnych kontrahentów, mimo że treść ich pracy wyraźnie wskazuje na stosunek pracy, jak również na dewastujące dla dobra publicznego modele biznesowe dużej części platform cyfrowych. W podobnym tonie wypowiadała się Li Andersson, Przewodnicząca Komisji ds. Zatrudnienia w Parlamencie Europejskim, która wskazywała na strategiczną rolę tej dyrektywy i konieczność zabezpieczenia najbardziej prekarnych zawodów przed wyzyskiem, który prowadzi wprost do wzrostu popularności skrajnej prawicy i populistów w Europie.
W polskim kontekście głównym wyzwaniem będzie wprowadzenie do doktryny prawnej domniemania zatrudnienia pracowniczego oraz ograniczenie stosowania umów zlecenia i innych patologicznych schematów kontraktowych, jak umowa z kurierem na najem roweru czy wynagrodzenie za powtarzające się świadczenia niepieniężne rzecz spółki, w których kurierzy są mikroudziałowcami.
