17 czerwca 2025

Stanowisko Zespołu ds. Równości OPZZ Sprzeciw wobec zniszczenia mienia – art. 288  Kodeksu karnego Dotyczy: zdarzenia z dnia 11 czerwca 2025 r., w wyniku działań posła Grzegorza Brauna Na podstawie dostępnych informacji, w dniu 11 czerwca 2025 r. doszło do aktu zniszczenia wystawy poświęconej wartościom równości, tolerancji i poszanowania praw człowieka, zlokalizowanej w  Sejmie. Sprawcą czynu był poseł na Sejm RP, Grzegorz Braun, który z premedytacją uszkodził elementy wystawy stanowiącej własność prywatną. Działanie to nosi znamiona przestępstwa określonego w art. 288 § 1 Kodeksu karnego, zgodnie z którym: „Kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.” W tym przypadku mamy do czynienia nie tylko z naruszeniem prawa własności, lecz także z aktem o charakterze symbolicznym, wymierzonym w podstawowe wartości konstytucyjne – takie jak równość wobec prawa, poszanowanie godności człowieka oraz zakaz dyskryminacji. Wystawa, która została zniszczona, stanowiła istotny element działań edukacyjnych i społecznych mających na celu promowanie praw człowieka oraz przeciwdziałanie uprzedzeniom i wykluczeniu. Podkreślenia wymaga fakt, że osobą dopuszczającą się tego czynu był urzędnik państwowy, sprawujący funkcję zaufania publicznego. Tym bardziej niepokojący jest fakt, że działanie to miało miejsce w przestrzeni publicznej i było obliczone na efekt demonstracyjny. Tego rodzaju zachowanie może prowadzić do eskalacji postaw nietolerancji i przemocy symbolicznej, co pozostaje w sprzeczności z obowiązkami przedstawicieli władzy publicznej. Czyn posła Grzegorza Brauna, wypełnia znamiona przestępstwa z art. 288 § 1 k.k., a ponadto może być rozpatrywany również w kontekście naruszenia przepisów o ochronie dóbr kultury, wolności wypowiedzi artystycznej oraz przepisów ustawy o przeciwdziałaniu dyskryminacji. Działanie to naruszyło nie tylko mienie, ale również wartości społeczne chronione prawem. W związku z powyższym: wyrażamy stanowczy sprzeciw wobec tego aktu wandalizmu, wnosimy o podjęcie niezwłocznych czynności wyjaśniających, w tym wszczęcie postępowania przygotowawczego, wnioskujemy o ustalenie wszystkich okoliczności zdarzenia, a także ewentualnego pociągnięcia do odpowiedzialności sprawcy lub sprawców, z uwzględnieniem pełnej mocy obowiązującego prawa, apelujemy o potraktowanie sprawy z należytą powagą, mając na względzie nie tylko wymiar prawny, ale i społeczny skutków tego czynu. Zniszczenie przestrzeni symbolicznej poświęconej równości nie może pozostać bez odpowiedzi, zwłaszcza gdy dokonywane jest przez osoby piastujące funkcje publiczne. W obronie równości, tolerancji i praw człowieka obowiązkiem organów państwa jest zdecydowana reakcja.

16 czerwca 2025

W związku z planowanymi masowymi zwolnieniami w spółce PKP CARGO S.A. w restrukturyzacji, Rada Krajowa Związku Zawodowego Maszynistów Kolejowych w Polsce przyjęła 13 czerwca 2025 roku uchwałę nr 244/06/25, na mocy której Prezydent ZZM został upoważniony do złożenia zawiadomienia do Prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Zawiadomienie dotyczy działań członka Zarządu PKP CARGO S.A. w restrukturyzacji ds. operacyjnych Sebastiana Millera. W ocenie Związku, zapowiedziane przez Zarząd decyzje - obejmujące zwolnienie 839 maszynistów, 232 rewidentów taboru i 169 członków drużyn manewrowych - prowadzą do trwałego ograniczenia zdolności operacyjnych spółki oraz mogą mieć bezpośredni wpływ na funkcjonowanie systemu transportowego i bezpieczeństwa narodowego. Związek zwraca uwagę, że skala planowanych zwolnień nie ma uzasadnienia operacyjnego ani ekonomicznego, a skutki wdrożenia tego scenariusza mogą okazać się nieodwracalne - zarówno dla PKP CARGO w restrukturyzacji, jak i dla kluczowych obszarów interesu publicznego, w tym zdolności logistycznych Sił Zbrojnych RP. - Nie będziemy biernie przyglądać się sabotażowi, który rozgrywa się na naszych oczach. PKP CARGO to nie jakaś przypadkowa firma przewozowa i nie zabawka dla przypadkowych menedżerów! To element strategicznej infrastruktury państwa. Gdy za wschodnią granicą toczy się wojna, a napięcia rosną w całym regionie, niszczenie zdolności operacyjnych spółki to igranie z bezpieczeństwem narodowym. Naszym obowiązkiem jest reagować - jasno, stanowczo i natychmiast - skomentował Leszek Miętek, Prezydent ZZM. Związek informuje, że formalne zawiadomienie do Prokuratury zostanie złożone niezwłocznie. Link do komunikatu TUTAJ

16 czerwca 2025

W dniach 28-30 maja mieliśmy zaszczyt gościć delegację związkowców z Kazachstanu i Uzbekistanu. Była to doskonałą okazja do dialogu między przedstawicielami związków zawodowych z Azji Centralnej i Polski.Z wielką satysfakcją informujemy, że również Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) doceniła nasz wkład w organizację tej wizyty. W oficjalnym piśmie skierowanym do OPZZ, MOP wyraziła serdeczne podziękowania dla kierownictwa OPZZ, Wydziału Międzynarodowego reprezentowanego przez Magdalenę Chojnowską oraz wszystkich ekspertów OPZZ, którzy podczas spotkań przedstawili sytuację pracowników w Polsce w różnych aspektach życia zawodowego i społecznego.Była to cenna i inspirująca wymiana poglądów, która pozwoliła lepiej zrozumieć wyzwania i doświadczenia pracowników zarówno w Europie, jak i w Azji Centralnej. Warto podkreślić, że takie spotkania są ważnym krokiem w budowaniu silniejszego głosu pracowniczego na całym świecie.List z podziękowaniami od MOP dostępny TUTAJ.

13 czerwca 2025

Rada Ministrów przedstawiła wczoraj propozycję minimalnego wynagrodzenia za pracę na 2026 rok w wysokości 4806 zł. To zaledwie 3-procentowy wzrost względem obowiązującej stawki 4666 zł. Oznacza to tylko 95 zł netto więcej w kieszeni pracownika. Tak symboliczna podwyżka jest dalece niewystarczająca – zarówno z ekonomicznego, jak i społecznego punktu widzenia. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ, sekretarz Prezydium Rady Dialogu Społecznego W ocenie OPZZ, kluczowym problemem jest nie tylko sama wysokość zaproponowanej płacy minimalnej, ale również sposób, w jaki ją obliczono. Ministerstwo Finansów niespodziewanie obniżyło prognozowaną inflację na 2026 rok z 3,8 proc. do 3,0 proc. Do dziś nie poznaliśmy jednak żadnych oficjalnych informacji i argumentów, które uzasadniałyby tę zmianę. Co więcej, partnerzy społeczni z Rady Dialogu Społecznego (RDS) nie otrzymują już Założeń projektu budżetu państwa tj. dokumentu, który tradycyjnie zawierał kluczowe dane makroekonomiczne i tłumaczył ewentualne korekty wskaźników. To efekt uchylenia w ubiegłym roku przepisów ustawy o finansach publicznych, które nakładały na rząd obowiązek przygotowania Założeń projektu budżetu państwa. Związki zawodowe i organizacje pracodawców przestrzegały przed konsekwencjami tej decyzji, jednak rząd pozostał głuchy na argumenty RDS. W rezultacie dialog społeczny odbywa się dziś w warunkach informacyjnego nierównowagi, co poważnie osłabia jego jakość i skuteczność. W ocenie OPZZ propozycja płacy minimalnej na poziomie 4806 zł to wyraz braku spójnej polityki społeczno-gospodarczej. Rząd, po raz kolejny, uległ naciskom lobby pracodawców i zignorował realia, w jakich funkcjonuje ponad 3 miliony pracowników. Przez ostatnie lata pracujący w Polsce dźwigali ciężar dwucyfrowej inflacji. W wielu branżach realne płace spadały, podczas gdy przedsiębiorstwa notowały rekordowe zyski. W tej sytuacji podwyżka o 140 zł brutto, czyli 95 zł netto, nie zapewni realnego wzrostu wynagrodzenia minimalnego – to raczej próba zachowania pozorów troski o siłę nabywczą pracowników. To także sygnał, że koszt wdrażania procedury nadmiernego deficytu, którą ponownie objęto Polskę, ma być znów przerzucany na osoby najmniej zarabiające. Dla OPZZ jest to absolutnie nieakceptowalne. Podobnie jak próba przeforsowania przez ministra finansów etapowego wyłączania z płacy minimalnej kolejnych dodatków, tak aby dopiero w 2028 roku stała się ona kategorią jednoskładnikową, płacą zasadniczą. Na tle ogólnego stanowiska Rady Ministrów warto zauważyć, że Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej prezentowało bardziej postępowe niż liberalne podejście do kwestii płacy minimalnej. W toku wewnętrznych prac proponowało kwotę 5020 zł, a następnie 4980 zł, które były znacznie bliższe oczekiwaniom strony związkowej. Choć ostateczna decyzja rządu nie uwzględniła tych propozycji, należy docenić fakt, że resort rodziny wykazał większe zrozumienie skutków polityki płacowej dla pracowników i gospodarki oraz otwartość na argumenty związków zawodowych. W tej sytuacji propozycja OPZZ i pozostałych central związkowych pozostaje niezmieniona: 5015 zł. Oznacza ona wzrost płacy minimalnej o 238 zł netto i realne wsparcie dla pracujących, lepiej odpowiadające rzeczywistym kosztom życia oraz społecznym oczekiwaniom. Warto też zauważyć, że propozycja rządu pogarsza relację płacy minimalnej do przeciętnego wynagrodzenia – z 52,7 proc. w 2025 roku do 50,5 proc. w 2026 roku. To krok wstecz, który stoi w sprzeczności z deklaracjami rządu o potrzebie wzmacniania realnych dochodów osób najniżej wynagradzanych. Co więcej, nawet Narodowy Bank Polski prognozuje inflację w 2026 roku na poziomie 3,4 proc., co oznacza, że realna wartość płacy minimalnej może się jeszcze obniżyć, jeśli rządowe prognozy okażą się błędne. Według OPZZ, argumenty części organizacji pracodawców, postulujących symboliczny wzrost płacy minimalnej o 50 zł, abstrahują od rzeczywistości. Ich obawy o kondycję finansową firm i nadmierne koszty wynagrodzeń są jednostronne i krótkowzroczne, ponieważ ignorują szerszy kontekst społeczno-ekonomiczny oraz długofalowe korzyści płynące z podnoszenia płacy minimalnej. Dziś kluczowym pytaniem nie jest to, czy można podnieść płacę minimalną, ale czy chcemy budować nowoczesną gospodarkę opartą na wiedzy, inwestycjach w ludzi i sprawiedliwym podziale wypracowanego dochodu. Wzrost płacy minimalnej do postulowanego przez OPZZ poziomu nie zagraża fundamentom rozwoju przedsiębiorstw. Dane za I kwartał 2025 roku pokazują, że firmy znacząco poprawiły swoją kondycję – wzrósł zysk brutto i netto, spadły straty, poprawiły się wskaźniki rentowności. To silny dowód na to, że firmy skutecznie absorbowały wcześniejsze podwyżki płacy minimalnej, nie tracąc przy tym konkurencyjności. Obecna próba zaniżenia przez rząd płacy minimalnej uderzy z pełną mocą w pracowników i całą gospodarkę. Tymczasem oczekiwanie wyższych wynagrodzeń nie można nazywać postawą roszczeniową. To wyraz dążenia do sprawiedliwego podziału wypracowanych zysków, wsparcie dla konsumpcji wewnętrznej oraz inwestycji w pracowników. Jeśli Polska chce być nowoczesną, europejską gospodarką, a nie rynkiem taniej siły roboczej, rząd musi przestać postrzegać płacę minimalną jako balast dla firm i zbędny koszt. Powinien zacząć traktować ją jako fundament stabilnego i sprawiedliwego rozwoju. (nq)

12 czerwca 2025

W związku z brakiem porozumienia płacowego oraz brakiem reakcji ze strony pracodawcy, załoga Marelli Sosnowiec, reprezentowana m. in. przez Międzyzakładowy Związek Zawodowy „Auto” Sosnowiec oraz Związek Zawodowy „Metalowcy” Marelli Sosnowiec Poland, przynależące do OPZZ, została zmuszona do podjęcia akcji protestacyjnej. Strajk dwugodzinny odbędzie się 17.06.2025 w godzinach 13:00–15:00. Postulaty pracowników, złożone już w listopadzie 2024 r., nadal nie zostały rozwiązane. 

11 czerwca 2025

Do 15 czerwca br. Rada Dialogu Społecznego musi otrzymać od Rady Ministrów oficjalną propozycję wysokości płacy minimalnej na 2026 rok. Oczekujemy jej z niecierpliwością. Termin zbliża się nieubłaganie, a dotychczasowe sygnały płynące z rządu - zwłaszcza z Ministerstwa Finansów - budzą coraz większy niepokój i zdziwienie. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, sekretarz Prezydium RDS (OPZZ) Z doniesień medialnych wynika, że resort finansów proponował wzrost płacy minimalnej o zaledwie cztery złote i siedemdziesiąt groszy, co oznaczałoby symboliczną podwyżkę na poziomie 0,10 proc. Minister rodziny, Agnieszka Dziemianowicz-Bąk, przyznała, że taka kwota pojawiła się w dokumentach przygotowanych przez resort finansów, i zaproponowała stawkę 5020 zł, zbliżoną do oczekiwań strony związkowej. Choć minister finansów, Andrzej Domański zdementował te informacje, podkreślając, że „nigdy nie złożył takiej propozycji”, sam fakt pojawienia się tej kwoty w oficjalnym obiegu narusza powagę instytucji państwowych. Taka propozycja byłaby bowiem sprzeczna z obowiązującym prawem. Ustawa o minimalnym wynagrodzeniu zawiera algorytm, który jasno określa w jakim tempie rośnie płaca minimalna. Zgodnie z obowiązującymi prognozami wskaźników makroekonomicznych, gwarantuje on co najmniej 41 zł podwyżki w 2026 roku - do poziomu 4707 zł. Propozycja wzrostu o 4,70 zł oznaczałaby wzrost poniżej poziomu inflacji, a więc realne obniżenie wartości minimalnego wynagrodzenia i dalsze pogłębianie ubóstwa wśród pracujących. Minister finansów potwierdził jednak, że wzrost płacy minimalnej nie może być niższy niż prognozowana inflacja. Wskazał również kwotę 4806 zł, co oznaczałoby wzrost o 3 proc. Tymczasem prognozowana inflacja, zawarta w Wieloletnich Założeniach Makroekonomicznych na lata 2025-2029, wynosi 3,8 proc. Taka rozbieżność może doprowadzić do kolejnej korekty wskaźników makroekonomicznych, a w konsekwencji powtórki z ubiegłorocznego chaosu. Relacja płacy minimalnej do przeciętnego wynagrodzenia spadłaby wtedy z 52,7 proc. do 50,5 proc. Kiedy wydawało się, że gorzej być nie może, organizacje pracodawców zaproponowały wzrost płacy minimalnej o 50 zł, czyli o 9 zł więcej niż ustawowe minimum – do poziomu 4716 zł. Oznacza to wzrost wynagrodzenia netto o zaledwie około 34 zł miesięcznie. Pod propozycją podpisało się sześć organizacji pracodawców - jedynie Federacja Przedsiębiorców Polskich nie wyraziła poparcia dla tego pomysłu. Taka „minimalna podwyżka” oznaczałaby spadek relacji płacy minimalnej do przeciętnego wynagrodzenia do poziomu 49,5 proc., a więc realne zamrożenie wynagrodzenia minimalnego. Argumenty pracodawców, aby nie zwiększać nadmiernie płacy minimalnej, nie są niczym nowym. Od lat słyszymy to samo: że wyższe płace likwidują miejsca pracy, zniszczą firmy i napędzą inflację. Tymczasem mity te zostały wielokrotnie obalone, zarówno przez laureatów Nagrody Nobla, jak i przez dane empiryczne. Z całą mocą należy odrzucić te twierdzenia jako anachroniczne i niezgodne z faktami. Twierdzenie pracodawców, że wzrost płacy minimalnej powoduje inflację, jest nieprawdziwe. Inflacja jest zjawiskiem wieloczynnikowym, a wynagrodzenie minimalne stanowi tylko jeden z mniej istotnych elementów. Ceny napędzane są przede wszystkim przez czynniki globalne i ceny energii. Nie ma również dowodów na to, że podnoszenie płacy minimalnej prowadzi do masowego bezrobocia. Wręcz przeciwnie - podwyżki wymuszają modernizację firm, wspierają innowacyjność i inwestycje w kapitał ludzki. To właśnie dobrze wynagradzani pracownicy budują konkurencyjność gospodarki. Kluczowe będzie jednak stanowisko Rady Ministrów. Zdaniem OPZZ, hamowanie wzrostu płacy minimalnej wynika z nadmiernej ostrożności rządu oraz ulegania presji lobby pracodawców. Tymczasem raporty Narodowego Banku Polskiego jasno pokazują, że w Polsce nie występuje spirala płacowo-cenowa. Bardzo wysoka inflacja została opanowana, a przez długi czas płace realne były zaniżone. Zbyt ostrożna polityka płacowa bardziej szkodzi gospodarce - poprzez spadek konsumpcji - niż jej pomaga. Obecnie Polska potrzebuje impulsu popytowego, a nie dalszego zaciskania pasa kosztem pracujących. Stanowisko OPZZ jest jednoznaczne: postulujemy wzrost płacy minimalnej do 5015 zł brutto w 2026 roku. Taki poziom pozwoli utrzymać relację płacy minimalnej do przeciętnego wynagrodzenia na poziomie 52,7 proc. (jak w 2025 roku), wesprze konsumpcję wewnętrzną i wzrost gospodarczy, przeciwdziałać będzie ubóstwu pracujących, wzmocni spójność społeczną oraz zwiększy dochody publiczne. Rząd ma ostatnie dni, aby przedstawić propozycję zgodną z prawem i uczciwą wobec ponad 3,6 miliona pracujących. Rada Ministrów zdecyduje, czy Polska będzie krajem nowoczesnym i solidarnym, czy też pozostanie rynkiem taniej pracy. (nq)

11 czerwca 2025

Inauguracja kampanii edukacyjnej realizowanej przez OPZZ i ZUS pod hasłem: ,,Moja emerytura zależy ode mnie – praca się opłaca !’’ to ważne wydarzenie rozpoczynające upowszechnianie wiedzy wśród pracowników i związkowców OPZZ o ubezpieczeniach społecznych, zwłaszcza świadczeń emerytalno – rentowych. Przewodniczący OPZZ Piotr Ostrowski i Prezes ZUS Zbigniew Derdziuk dokonali uroczystego otwarcia kampanii w siedzibie OPZZ w dniu 10 czerwca br. – w ich wystąpieniach padły ważne słowa: ,,Budujmy akceptację i kulturę pracy dla starszych pracowników’’ ! Celem wspólnej kampanii jest szeroko rozumiana edukacja ubezpieczeniowa w zakresie świadczeń emerytalno - rentowych, upowszechnianie wiedzy o zasadach działania systemu emerytalnego i pogłębianie świadomości roli własnej przezorności dla zapewnienia sobie bezpieczeństwa finansowego na starość. Szczególnie istotne jest poznanie i zrozumienie mechanizmów systemu ubezpieczeń emerytalnych, jak i motywowanie do zachowań (zwłaszcza na rynku pracy) istotnych dla kształtowania wysokości indywidualnych emerytur. Nasza kampania jest dedykowana dla członków organizacji związkowych reprezentujących wszystkie branże gospodarki zrzeszone w OPZZ – przeprowadzonych zostanie 7 szkoleń dla każdej z branż, dostosowanych do ich specyfiki rozwiązań emerytalnych. Inaugurację kampanii rozpoczęły organizacje członkowskie zrzeszone w branży OPZZ ,,Usługi Publiczne’’ pod przewodnictwem przewodniczącej branży Elżbiety Aleksandrowicz oraz opiekuna branży wiceprzewodniczącego OPZZ Sebastiana Koćwina. Prezes ZUS Zbigniew Derdziuk i przewodniczący OPZZ Piotr Ostrowski inaugurując szkolenie wskazali na istotne wyzwania stojące przed systemem ubezpieczeń społecznych w związku z demografią i zmianami na rynku pracy, podkreślając indywidualny wymiar decyzji każdego z nas odnośnie podejścia do pracy wraz z osiągnięciem wieku emerytalnego tj. jej kontynuacji bądź zakończenia. Szeroko podkreślano systemowe wymiary takich decyzji jak podejście pracodawców do zatrudniania starszych pracowników, warunki pracy czy wyzwania związane z systemem opieki zdrowotnej odpowiadające na potrzeby starszych pracowników.  Szkolenie prowadzili profesjonaliści, eksperci z I oddziału ZUS w Warszawie, pod kierunkiem dyr. Pani Małgorzaty Zdrodowskiej.  Podczas 3 modułów szkoleniowych podkreślano aspekty prawne systemu emerytalnego, kluczowe czynniki wpływające na wysokość emerytury, najważniejsze funkcjonalności Platformy Usług Elektronicznych (eZUS), jak i zdrowotne i psychiczne konsekwencje przejścia na emeryturę. Podczas warsztatów szkoleniowych uczestnicy zastanawiali m.in. nad stereotypami związanymi z wiekiem, analizowano indywidualne przypadki obliczania emerytury, rozwiązywano testy psychologiczne. Przed wakacjami w podobnych seminariach edukacyjnych udział będą brać związkowcy z branż ,,Przemysł” oraz ,,Oświata i Nauka”.  Kolejne szkolenia – po wakacjach ! opr. R. Górna 

09 czerwca 2025

W dniach 12–16 maja 2025 r. w miejscowości Sesimbra (Portugalia) odbyło się szkolenie Eurotrainers Level 1, organizowane przez Europejski Instytut Związków Zawodowych (ETUI).  W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele związków zawodowych z całej Europy, w tym reprezentanci OPZZ.   Szkolenie miało na celu: - rozwój kompetencji trenerskich w środowisku związkowym, - pogłębienie wiedzy na temat edukacji dorosłych w kontekście europejskim, - wzmocnienie współpracy transnarodowej i wymiany doświadczeń między związkowcami, - przygotowanie uczestników do samodzielnego projektowania i prowadzenia szkoleń związkowych z uwzględnieniem różnorodności kulturowej i płciowej.    Program obejmował zarówno część teoretyczną, jak i praktyczne warsztaty, w tym:   - analizę metod edukacyjnych stosowanych w szkoleniach związkowych, - pracę nad indywidualnym portfolio trenerskim, - przygotowanie i prezentację własnych sesji szkoleniowych, - refleksję nad rolą trenera w budowaniu europejskiej tożsamości związkowej.    Szkolenie prowadzone było w językach angielskim i francuskim, co dodatkowo sprzyjało integracji i wymianie doświadczeń między uczestnikami z różnych krajów. Udział w kursie Eurotrainers Level 1 stanowi ważny krok w kierunku profesjonalizacji edukacji związkowej w OPZZ oraz budowania silnej reprezentacji pracowniczej na poziomie europejskim.  Kolejnym krokiem w ścieżce szkoleniowej Eurotrainers jest kurs „eTutors: how to build an online course”. Kurs ten umożliwia rozwój umiejętności projektowania i prowadzenia szkoleń w środowisku cyfrowym,  co stanowi istotne uzupełnienie kompetencji trenerskich w nowoczesnym ruchu związkowym.   Warto również wspomnieć, że przedstawiciele OPZZ biorą udział w innym ważnym programie ETUI – Young Trade Union Leaders Training, który koncentruje się na rozwoju młodych liderów związkowych w Europie.

06 czerwca 2025

Zakład QEMETICA w Janikowie, przygnieciony wysokimi kosztami energii i nieuczciwą konkurencją producentów sody z państw trzecich, które opierają przewagę konkurencyjną na omijaniu sankcji unijnych w związku z agresją Rosji na Ukrainę, rozpoczął zwolnienia grupowe. Minęły cztery miesiące i mimo powiadomienia przez związki zawodowe z OPZZ Premiera, ministrów, posłów i europarlamentarzystów nie podjęto żadnych działań pozwalających na uratowanie przedsiębiorstwa, które produkuje kluczowy dla wielu sektorów gospodarki wyrób: wysokiej jakości sodę kalcynowaną. Już pod koniec czerwca w zakładzie spółki w Janikowie ma nastąpić trudna do odwrócenia hibernacja prowadząca do jego wygaszenia a ostatni pracownicy mają odejść w lipcu br. To wysokiej jakości specjaliści - załoga o unikatowych zdolnościach w skali Europy i bardzo trudna do zastąpienia. QEMETICA Soda Polska S.A. jest jedynym producentem sody kalcynowanej w Polsce. Będzie to kryzys dla regionalnego rynku pracy, kooperantów i miasta Janikowo, dla którego QEMETICA Soda Polska S.A. produkuje energię cieplną i odprowadza ścieki. Miasto będzie musiało ponieść duże koszty w związku z zamknięciem zakładu. Ponowne uruchomienie produkcji sody będzie bardzo trudne technicznie i niezwykle kosztowne, zatem prawdopodobieństwo powrotu do produkcji jest małe. Rząd musi zatem pilnie uruchomić działania ratunkowe. Pozostawienie spółki bez pomocy pogrąży nie tylko Janikowo a w dalszej kolejności jej drugi zakład – w Inowrocławiu. Oznacza to dramat dla województwa kujawsko-pomorskiego, gdzie skoncentrowana jest produkcja sody a zatrudnienie w zakładach i u ich kooperantów znajduje kilka tysięcy pracowników. Soda kalcynowana jest niezbędna do wytworzenia wyrobów szklarskich, hutniczych, cementowych, spożywczych czy farmaceutycznych. To także newralgiczny produkt do produkcji i przechowywania paliw takich jak ropa i gaz. Zakład, jak ten w Janikowie, przekształca solankę, produkt uboczny produkcji paliw w sodę – co chroni wody gruntowe przed ogromnym zanieczyszczeniem i skażeniem środowiska. Pozwala też na magazynowanie paliw. Ważne zatem aby, państwo było samodzielne w produkcji sody kalcynowanej. Umożliwia to bowiem utrzymanie bezpieczeństwa państwa w kluczowych sektorach gospodarki, w tym energetycznym. Także z punktu widzenia obronności państwa niezależność w produkcji takich wyrobów jak soda jest newralgiczna. Zabezpiecza to ciągłość procesu technologicznego istotnych wyrobów dla funkcjonowania państwa, w tym paliw. Bez zakładów sodowych nie mogą funkcjonować de facto m.in. magazyny paliw. Co istotne, rola zakładów produkujących sodę będzie wzrastać wraz ze zmianą miksu energetycznego w Polsce wyznaczonego przez rząd w Polityce Energetycznej Polski do 2040 r. Jest to tym ważniejsze, że w najbliższych latach zapotrzebowanie na pojemność takich magazynów będzie rosło, zarówno w przypadku gazu ziemnego jak i wodoru czy biomasy. Brak takich zakładów produkujących sodę kalcynowaną i funkcjonujących na terenie Polski może stanowić istotną barierę transformacji energetycznej. Reakcja państwa jest zatem niezbędna. Problemy sektora chemicznego w Polsce nie ograniczają się tylko do Janikowa. Są związane z nieuczciwą konkurencją spoza Unii Europejskiej, łamaniem ograniczeń handlu z Rosją oraz kosztami emisji w systemie EU ETS - dotyczą wielu zakładów w całym kraju i wymagają interwencji rządu, także na arenie międzynarodowej, w tym Unii Europejskiej. Widoczna jest po raz kolejny potrzeba aktywnej polityki przemysłowej państwa, przeciwdziałanie utracie jego potencjału. Rząd musi też naciskać na Komisję Europejską na działania skutecznie chroniące konkurencyjność gospodarki UE. OPZZ po raz kolejny zawnioskował dziś do Premiera o działania pomocowe dla QEMETICA Soda Polska S.A. Prezes Rady Ministrów musi skoordynować działania ministrów odpowiedzialnych za funkcjonowanie sektora chemicznego by utracie miejsc pracy w przemyśle i zapobiec utracie jego potencjału. Zawnioskowaliśmy także, aby problemem zakładu w Janikowie zajęła się pilnie Rada Dialogu Społecznego. OPZZ oczekuje, że Premier nie zlekceważy sprawy i zobaczymy szybką reakcja rządu na nasz apel.? O dramatycznej sytuacji pracowników spółki QEMETICA Soda Polska S.A. pisaliśmy już w lutym br. https://www.opzz.org.pl/aktualnosci/kraj/2025/ii/opzz-apeluje-do-premiera-donalda-tuska-o-ochrone-sektora-chemicznego https://www.opzz.org.pl/aktualnosci/kraj/2025/iii/akcja-solidarnosciowa-wspieramy-pracownikow-qemetica-soda-polska-s-a (KP, MZ)

06 czerwca 2025

We wtorek 3.06 siedzibę OPZZ odwiedzili goście z Austrii reprezentujący największą tamtejszą centralę związkową OGB oraz Izbę Pracy regionu Dolna Austria okalającego stołeczny Wiedeń. Rozmowy dotyczyły wspólnych problemów pracowników w Polsce i Austrii w kontekście postępującej digitalizacji i robotyzacji pracy oraz konkurencji z innymi rejonami świata. Ze strony OPZZ gości podejmowali: wiceprzewodniczący Sebastian Koćwin, przewodnicząca Rady Mazowieckiej OPZZ - Halina Poszytek, specjalista ds. polityki społecznej Michał Polakowski i ekspert ds. polityki klimatycznej – Maciej Zaboronek. Rozmowy skupiły się na wyzwaniach dla przyszłości rynku pracy i szkolnictwa zawodowego. Poruszono tematy związane z robotyzacją oraz sposobów reagowania na nią – na przykład opodatkowując roboty z przeznaczeniem na cele polityki społecznej. To wiąże się mi.in. z problemami wynikającymi z starzejących się społeczeństw obu krajów oraz wyzwaniami związanymi z integracją migrantów na rynkach pracy. Istotnym tematem była także tocząca się transformacja klimatyczno-energetyczna oraz jej wpływ na pracowników i gospodarkę kraju – przy czym zauważalne są różnice między systemami energetycznymi obu krajów determinujące odmienne podejścia do sprawy. Wizyta w OPZZ była częścią kilkudniowej wizyty OGB w Polsce związanej z letnim obozem dla młodzieży organizowanym przez austriacki związek zawodowy.