OPZZ przedstawiło Ministrowi Rozwoju i Technologii stanowisko w sprawie projektu ustawy o pomocy państwa w oszczędzaniu na cele mieszkaniowe. Ustawodawca zaproponował zasadniczo wprowadzenie dwóch rozwiązań w celu nabycia mieszkania - konto oszczędnościowe oraz tzw. bezpieczny kredyt 2%. Zanim jednak przekazaliśmy uwagi, interweniowaliśmy odnośnie do sposobu konsultacji społecznych projektu, ponieważ wyznaczono jedynie kilka dni na przekazanie uwag. W następstwie naszego pisma partnerzy społeczni otrzymali na to 21 dni.

Katarzyna Pietrzak, Wydział Polityki Gospodarczej

OPZZ w swoim wystąpieniu wskazało, że obecna polityka mieszkaniowa państwa nie zapewnia potrzeb bytowych znacznej grupy obywateli, a mieszkania są niedostępne dla wielu osób ze względu na wysokie ceny ich zakupu. Nieadekwatna do potrzeb jest liczba lokali spółdzielczych, komunalnych, socjalnych i na wynajem budowana przez państwo, co wynika m.in. ze zbyt niskich nakładów publicznych na politykę mieszkaniową. W 2021 r. oddano do użytkowania jedynie 5,9 tys. mieszkań spółdzielczych, 3,1 tys. mieszkań komunalnych (gminnych), 3,3 tys. mieszkań społecznych czynszowych i 0,4 tys. mieszkań zakładowych (GUS).

Uwzględniając to, OPZZ uznało, że w warunkach ograniczonych środków publicznych przeznaczanych przez państwo na politykę mieszkaniową oraz niezaspokojonych potrzeb mieszkaniowych osób najmniej zarabiających należy negatywnie ocenić projekt ustawy przedstawiony przez Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Uważamy, że zasoby publiczne powinny zostać w pierwszej kolejności skierowane na finansowanie instrumentów zwiększających dostępność mieszkań komunalnych, socjalnych i na wynajem. Instrumenty zawarte w projekcie są w praktyce dedykowane osobom o średnich i wyższych dochodach, które mają potencjał do gromadzenia oszczędności i osiągnięcia zdolności kredytowej bez absorbowania środków publicznych. Rozwiązania określone w projekcie mogą funkcjonować w ramach polityki mieszkaniowej państwa, jednak dopiero po efektywnej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych osób najbiedniejszych. Projekt utrwala aktualną normę, zgodnie z którą przeważająca część mieszkań nabywana jest przez obywateli w drodze kupna i wiąże się z wieloletnim zobowiązaniem kredytowym.

OPZZ postuluje prowadzenie przez państwo długoterminowej, kompleksowej i adekwatnie finansowanej polityki mieszkaniowej państwa, która uwzględni zróżnicowanie dochodowe obywateli. W takie podejście wpisuje się jedynie zawarte w projekcie rozwiązanie wspierające inwestycje w ramach Społecznego Budownictwa Czynszowego.

OPZZ wskazało, że kluczowym czynnikiem warunkującym budowanie zdolności kredytowej oraz gromadzenia oszczędności jest poziom dochodów do dyspozycji, w szczególności dochodów z pracy. Wynagrodzenia większości Polaków są jednak niskie. W poprzednim roku za przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej netto można było kupić w Warszawie 0,34 m kw. mieszkania a w Łodzi 0,74 m kw. Polacy potrzebują średnio 7,8 rocznych wynagrodzeń aby kupić 70 m mieszkanie. Polityka wynagradzania pracowników prowadzona przez państwo nie sprzyja gromadzeniu oszczędności. W rezultacie, stopa oszczędności gospodarstw domowych w Polsce wyniosła na koniec 2021 r. 2,8%. Na tle pozostałych państw Unii Europejskiej byliśmy najmniej oszczędzającym narodem. Wzrost płac jest kluczowy dla zwiększenia oszczędności Polaków.

Jeśli chodzi o instrument bezpieczny kredyt 2%, to w ocenie OPZZ zmiany wymaga warunek udzielenia kredytu, mówiący o tym, że osoby mogą się o niego ubiegać, jeśli posiadają lub posiadały łącznie prawo własności jednego lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego w udziale nie wyższym niż 50% i nabyte w drodze dziedziczenia, jeżeli nie zamieszkują w tym lokalu albo domu od co najmniej 12 miesięcy. Wymóg ten eliminuje z możliwości otrzymania kredytu grupę osób, które nie miały możliwości wyprowadzenia się z domu rodzinnego i np. wynajęcia mieszkania bądź istniała potrzeba opieki nad osobą zależną w jej domu rodzinnym.

(KP)