Historycznie Polskę cechowało dostrzegalne zjawisko emigracji a przystąpienie Polski do UE w 2004 r. nadało temu zjawisku, głównie w wymiarze ekonomicznym (wyższy standard życia oraz warunków pracy i wynagradzania), zupełnie nowej dynamiki. Dzięki zasadzie swobodnego przepływu osób w ramach jednolitego rynku UE (włączając w to EOG) oraz z uwagi na ogromne różnice w wynagrodzeniu za pracę, znacząco nasiliły się migracje zarobkowe Polaków do krajów Europy zachodniej. Migracje Polaków po 1 maja 2004 r. były masowe z dużym odsetkiem osób o wysokich kwalifikacjach.
Od kilku lat zmienia się jednak charakter procesów migracyjnych w Polsce. Dostrzegalny jest trwały trend, nieznany dotychczas w Polsce, a z pewnością nie w takiej skali, napływu pracowników migrujących do Polski (spoza UE) spowodowany m.in. wprowadzeniem przepisów uprawniających cudzoziemców do podejmowania czasowego zatrudnienia w Polsce, bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę. Polski rynek pracy staje się coraz atrakcyjniejszy dla cudzoziemców a dodatkowo obserwujemy zmiany w jego strukturze (niedobory) wywołane m.in. wcześniej opisywanymi zjawiskami emigracji poakcesyjnej. Obok zjawisk pozytywnych dla rynku pracy (zaspokajanie podaży na pracę w wielu segmentach rynku pracy) dostrzegane są także te negatywne – praca w szarej strefie, wyzysk, omijanie i łamanie praw pracowniczych, ograniczanie należnego wynagrodzenia, także zjawiska pracy przymusowej i handlu ludźmi. Aby skutecznie sprostać wyzwaniom i eliminować negatywne zjawiska potrzebne są strategiczne działania instytucjonalne: organów państwa i samorządów lokalnych oraz ich agend, organizacji pozarządowych oraz partnerów społecznych – organizacji pracodawców i związków zawodowych.
Związki zawodowe w Europie zachodniej w wielu przypadkach skutecznie odpowiedziały na wyzwania związane z masową emigracją polskich pracowników. Jednym z lepszych przykładów są działania norweskich związków zawodowych, które starają się działać dla i wraz z liczną emigracją Polek i Polaków, których jest w Norwegii ponad 100 tysięcy. Wiele jest jednak wciąż do zrobienia. Wyraźnie widać, że powinniśmy wymieniać doświadczenia i dobre praktyki w perspektywie międzynarodowej.
To właśnie dlatego Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych wraz ze swoimi strategicznymi partnerami:
realizuje - ze wsparciem Norwegii poprzez Fundusze Norweskie 2014-2021, w ramach programu “Dialog Społeczny – Godna Praca” - projekt SIDA – Sustainable, Inclusive and Decent Work for All (zrównoważona, inkluzywna, i godna praca dla wszystkich). Projekt rozpoczął się w lutym 2020 roku i trwa 24 miesiące.
Na podstawie doświadczeń norweskich, w szczególności norweskich związków zawodowych oraz wykorzystując wiedzę i doświadczenia praktyczne ekspertów Stowarzyszenia Interwencji Prawnej i Międzyzakładowego Związku Zawodowego Pracowników Ukraińskich w Polsce chcemy jak najlepiej przygotować związkowców z OPZZ do działania dla i wraz z pracownikami migrującymi na polskim rynku pracy. Chcemy, aby godna praca była dla wszystkich!
Biorąc także pod uwagę, że w 2016 r. Rada Ministrów unieważniła dokument „Polityka migracyjna Polski – stan obecny i postulowane działania” z 2012 r., określający dotychczas działania państwa w zakresie polityki migracyjnej, chcemy - przy współpracy z partnerami projektu - przygotować założenia nowej, aktualnej i uwzględniającej założenia Godnej Pracy w rozumieniu MOP, polityki migracyjnej Polski, którą będziemy chcieli zaprezentować na forum Rady Dialogu Społecznego.
Projekt SIDA 2.0 - Sustainable, Inclusive and, Decent Work for Ukrainian Refugees przyczyni się do osiągnięcia następującego obszaru tematycznego i rezultatów:
Celem projektu jest zwiększone wdrożenie agendy godnej pracy (sprawiedliwe i godne warunki pracy) poprzez:
Partnerzy projektu:
Więcej informacji: http://sida-project.pl/
Wykonanie:
ESC SA
-
Aplikacje i strony internetowe
