Równość płci jest podstawową zasadą Unii Europejskiej, elementarnym prawem i ważnym aspektem działalności związków zawodowych. OPZZ od wielu lat zajmuje się tą tematyką. Obserwuje rynek pracy w zakresie psychospołecznych zagrożeń-dyskryminacji , mobbingu czy molestowania. Bada możliwości łączenia pracy zawodowej z życiem prywatnym i rodzinnym. Sprawuje nadzór nad przestrzeganiem uprawnień rodzicielskich. Monitoruje wynagrodzenia kobiet i mężczyzn.

Biuro prasowe OPZZ

Jednym z punktów porządku posiedzenia Rady OPZZ (31 sierpnia br.) było omówienie wyników badań zawartych w raporcie pt. „Kobiety i mężczyźni w Ogólnopolskim Porozumieniu Związków Zawodowych. Sytuacja, opinie oraz potrzeby członkiń i członków OPZZ”. Raport, autorstwa dr hab. Julii Kubisy prof. UW i dr Justyny Zielińskiej, został opracowany na zlecenie OPZZ przy wsparciu Fundacji im. Friedricha Eberta. Jak podkreśliły autorki sprawozdania (obecne na posiedzeniu Rady): - Zbadanie doświadczeń i opinii kobiet i mężczyzn zrzeszonych w OPZZ daje możliwość inspiracji do wytyczenia nowych kierunków w działalności związkowej, wprowadzenia tematyki równościowej do programu, a w dłuższej perspektywie - utrwalenie tego sposobu komunikacji z członkiniami i członkami związków zawodowych.

Najistotniejsze tezy raportu przedstawiła członkom Rady wiceprzewodnicząca OPZZ Barbara Popielarz oraz jego autorki. Zwróciły uwagę, że sytuacja na rynku pracy zacznie się różni w zależności od płci i to kobieta ma słabszą pozycję w środowisku pracy. Wynagrodzenia kobiet, często są niższe niż mężczyzn wykonujących tę samą pracę. GUS wskazuje, że w 2020 r. kobiety zarabiały w Polsce średnio od 4,5% do 14,7% mniej niż mężczyźni.

Wskaźnik aktywności zawodowej w 2022 r jest niższy dla kobiet podobnie jak wskaźnik zatrudnienia. Zatrudnienie kobiet wynosi 48,9%. a mężczyzn64 %.

Kobiety awansują wolniej i rzadziej niż mężczyźni, zazwyczaj nie pełnią też najwyższych stanowisk w organizacjach. Częściej pracują w nisko opłacanych sektorach gospodarki,

Kobiety są bardziej skłonne pracować w niepełnym wymiarze czasu pracy z potrzeby większego zaangażowania w prowadzenie domu oraz sprawowania opieki nad dziećmi. W Polsce, w niepełnym wymiarze czasu pracy zatrudnionych jest 10% kobiet i4% mężczyzn. W UE 32% kobiet i 9% mężczyzn.

Większe jest ryzyko utraty pracy przez kobiety. W ogólnej liczbie osób bezrobotnych stanowią one 55% . Kobiety odchodzą z pracy również z powodu dyskryminacji i mobbingu. Jak wskazują badania Polska jest krajem, w którym te zjawiska są bardzo często spotykane. Ten problem jest widoczny w różnych branżach i niemal w każdym województwie. Najczęściej pokrzywdzone są kobiety, ale dotyczy to również mężczyzn.

W rezultacie niższych wynagrodzeń, trudności w godzeniu obowiązków zawodowych z rodzinnymi, powodujących mniejszą aktywność zawodową oraz dłuższego życia, kobiety mają niższe świadczenia emerytalne i są bardziej narażone na ubóstwo niż mężczyźni.

Kobiety mają trudniejszą ścieżkę awansu w porównaniu z mężczyznami. Ponadto sytuację kobiet na rynku pracy pogorszyła długotrwała pandemia, szczególnie pracujące matki. To spowodowało zmniejszenie szans na rozwój zawodowy i pomijanie w awansach.

Kończąc podsumowanie wyników badań Barbara Popielarz powiedziała: - Wierzymy ze niniejsza publikacja może przyczynić się do podnoszenia świadomości na temat oczekiwań pracowniczych, eliminowania negatywnych zjawisk ze środowiska pracy, wspierania kobiet w staraniach o wprowadzenie monitoringu wynagrodzeń w przedsiębiorstwach, większą możliwość szkoleń , lepszej jakości usług opiekuńczych , zwiększenia angażowania mężczyzn w opiekę tak aby rynek pracy przyjazny był wszystkim pracownikom i rodzicom.

W dyskusji wzięli udział także wiceprzewodniczący OPZZ – Sebastian Koćwin (tezy wystąpienia TUTAJ). i Piotr Ostrowski, który przedstawił zagadnienia związane z tzw. luką płacową (więcej TUTAJ).

Wiceprzewodnicząca Barbara Popielarz podziękowała Fundacji im. Friedricha Eberta, autorkom oraz uczestnikom badań ankietowych za pomoc w realizacji tego przedsięwzięcia. 

(Pełna treść raportu: TUTAJ)