22 lutego 2023

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych skierowało Pismo do Prezydenta Miasta Olsztyna Piotra Grzymowicza ws. Akcji Protestacyjnej pod olsztyńskim ratuszem, która odbędzie się już dziś o godz. 15:30. OPZZ zaapelowało o konstruktywne rozmowy z pracownikami ws. podwyżek wynagrodzeń w sferze budżetowej, które zakończą się satysfakcjonującym dla obojga stron rozwiązaniem. Biuro prasowe OPZZ Pensje pracowników olsztyńskiej budżetówki bardzo często oscylują w granicach najniższej krajowej i od wielu lat nie były waloryzowane. I właśnie dlatego dziś, pracownicy i związkowcy spotkają się pod olsztyńskim ratuszem, aby głośno wyrazić swój sprzeciw i niezadowolenie z dotychczasowej polityki płacowej Urzędu Miasta, apelując do Prezydenta Pana Piotra Grzymowicza o dialog i dostrzeżenie ich problemów oraz potrzeb. Związki zawodowe i pracownicy po raz kolejny muszą walczyć o godne pensje i adekwatną do sytuacji regulację płac. Zmusza ich do tego szalejąca inflacja, kryzys gospodarczy i gigantyczny wzrost kosztów życia, ale także bierność władz, które nie dostrzegają albo nie chcą dostrzegać tego problemu.  Nie ma naszej zgody na lekceważenie pracowników i ich prawa do godnej pensji oraz godnego życia, dlatego dziś protestujemy i domagamy się realnego wzrostu wynagrodzeń w sferze budżetowej! Pismo skierowane przez OPZZ do Prezydenta Olsztyna TUTAJ

22 lutego 2023

Po ponad półrocznej przerwie w pracach legislacyjnych, otrzymaliśmy od strony rządowej do zaopiniowania drugą wersję projektu ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych pracy (dalej: projekt). Paweł Śmigielski, dyrektor Wydziału Prawno-Interwencyjnego OPZZ Jak wskazuje wnioskodawca „oczekiwanym efektem regulacji ma być zapewnienie pokoju społecznego poprzez zagwarantowanie przejrzystych, łatwych w stosowaniu i interpretowaniu, polubownych procedur rozwiązywania sporów zbiorowych i konfliktów społecznych”, a także „dostosowanie przepisów prawnych do zmieniającej się sytuacji rynkowej oraz zapobieganie działaniom, które są postrzegane jako godzące w stosunki pomiędzy pracodawcami a związkami zawodowymi, reprezentującymi interesy pracowników”. Czy projekt spełnia powyższe cele? Czy obecna ustawa o rozwiazywaniu sporów zbiorowych i oparta na niej wieloletnia praktyka wymaga tak daleko idących zmian - dla niektórych wręcz rewolucyjnych? Obecnie prowadzimy kompleksową procedurę zbierania opinii i stanowisk organizacji członkowskich OPZZ, ale w stosunku do niektórych rozwiązań projektu pozwolę sobie na kilka krótkich uwag. W projekcie znajduje się kilka ciekawych propozycji, które pracodawcy już zdążyli okrzyknąć w mediach mianem „prozwiazkowych”. W mojej ocenie są to jednak propozycje, które mogą poprawić skuteczność procedury poprzez wyeliminowanie wielu bolączek i nieprawidłowych praktyk w zakładach pracy. Mając zatem na uwadze konieczność usprawnienia procesu sporu zbiorowego, pozytywnie oceniam następujące regulacje: odejście od enumeratywnego określenia przedmiotu sporu zbiorowego i wskazanie na nową definicję sporu zbiorowego pracy, zgodnie z którą jest to spór osób wykonujących pracę zarobkową z pracodawcą lub pracodawcami o zbiorowe prawa lub wolności związkowe, a także o zawodowe, ekonomiczne lub socjalne zbiorowe interesy lub prawa, związane z wykonywaniem pracy; W mojej ocenie zaproponowana definicja przedmiotu sporu zbiorowego może pozwolić na uniknięcie częstego problemu, który pojawia się przy wszczynaniu sporów zbiorowych, a mianowicie podważanie przez pracodawców legalności żądań związkowych. W świetle nowej regulacji praktycznie każde żądanie organizacji związkowej, mieszczące się w bardzo szeroko zakreślonym katalogu „zbiorowych praw lub wolności związkowych, zawodowych, ekonomicznych oraz socjalnych interesów lub praw, związanych z wykonywaną pracą”, będzie oznaczało rozpoczęcie procedury sporu zbiorowego. Zmiana ta powinna znacząco przyspieszyć rozwiązywanie sporów zbiorowych. wprowadzenie definicji pracodawcy dominującego, gdyż jest to realizacja jednego z postulatów związkowych, choć w mojej ocenie mogą powstać wątpliwości interpretacyjne co do określonych podmiotów; Dzięki tej zmianie spór zbiorowy będzie mógł być prowadzony wobec pracodawcy, który realnie kształtuje warunki zatrudnienia pracowników w danym zakładzie pracy, w szczególności warunki wynagradzania. Obecnie zdarzają się sytuację, gdy związek zawodowy ma utrudnione warunki działania bo pracodawca w trakcie negocjacji płacowych wskazuje, że kwestie związane z podwyżką wynagrodzeń są poza jego kompetencjami i wymagają zgody osoby decyzyjnej ze spółki dominującej („spółki matki”). W tym obszarze postulowaliśmy jednak wprowadzenie definicji pracodawcy rzeczywistego, a nie dominującego. Wydaje się bowiem, że pojęcie pracodawcy rzeczywistego jest szersze niż definicja pracodawcy dominującego, stworzona w oparciu o zapisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Powstaje pytanie, czy pracodawcą dominującym będą też organy władzy publicznej, np. czy będzie można prowadzić spór z ministrem, które kształtuje wynagrodzenia nauczycieli? W mediach pojawiły się już opinie, że tego typu podmioty będzie można kwalifikować jako „pracodawcę dominującego” ale do tego zagadnienia należy podejść bardzo ostrożnie, mając na uwadze zarówno definicję, jak i brak szczegółowych wyjaśnień czy wskazówek w uzasadnieniu do projektu. wprowadzenie możliwości prowadzenia sporu na tle realizacji lub przestrzegania układu zbiorowego pracy lub innego porozumienia zbiorowego bez konieczności ich wypowiadania; umożliwienie stronom sporu skorzystania z pomocy mediatora już na etapie rokowań (mediacja prewencyjna). Nie ulega wątpliwości, że skorzystanie z profesjonalnej pomocy osoby dającej gwarancję bezstronności i pomagającej w osiągnięciu wcześniejszego porozumienia, może przyczynić się do wzrostu liczby porozumień zawieranych na tym etapie sporu. Jest to zatem bardzo dobre i długo wyczekiwane rozwiązanie; prawo jednostronnego sporządzenia protokołu rozbieżności, co zakończy nieustające konflikty w obszarze czasochłonnego trybu uzgadniania przez strony sporu treści tego dokumentu; uzgodnienie ze związkami zawodowymi wykazu stanowisk na których nie jest możliwe zaprzestanie pracy (obecnie jest to przedmiotem wątpliwości interpretacyjnych oraz różnych praktyk, stosowanych w zakładzie pracy); przekazanie adresów służbowych emalii osób wykonujących prace zarobkową (na rzecz prowadzenia strajku ostrzegawczego i referendum) – jest to częściowe spełnienie postulatu związkowego o umożliwienie dostępu do tego typu informacji w celu prowadzenia działalności związkowej w zakładzie pracy; możliwość prowadzenia akcji protestacyjnej bez konieczności przejścia przez etap rokowań, „oficjalne” wprowadzenie do procedury sporu zbiorowego porozumienia postrajkowego, co ma podstawę zarówno w praktyce, jak i literaturze prawa pracy; informowanie o sporze zbiorowym ministra właściwego do spraw pracy – co ma swe uzasadnienie w gromadzeniu kompleksowych informacji o wszystkich toczących się sporach zbiorowych przez tego ministra, również w kontekście późniejszej możliwej procedury wyznaczania mediatora. Kilka rozwiązań budzi natomiast moje wątpliwości co do ich zasadności. W szczególności mam tu na myśli: obowiązek przeprowadzenia przez związek zawodowy wszczynający spór - w stosunku do wszystkich organizacji związkowych działających w zakładzie pracy - stosownej procedury informacyjnej o żądaniach i możliwości przystąpienia przez te organizacje do sporu (budowanie wspólnej reprezentacji). Jest to pomysł, który z jednej strony można ocenić pozytywnie (budowanie koalicji związkowej), ale w praktyce może przynieść poważne problemy proceduralne przy dalszych etapach prowadzenia sporu zbiorowego; wymóg udziału w sporze zbiorowym co najmniej jednej reprezentatywnej zakładowej organizacji związkowej - bez spełnienia tego warunku prowadzenie sporu zbiorowego nie będzie możliwe; ograniczenie czasu trwania sporu do 9 miesięcy (12 miesięcy za zgodą stron). Strona rządowa dała partnerom społecznym 2 miesiące na przekazanie swych uwag. Do 10 marca br. czekamy na opinie naszych organizacji członkowskich. Mając na uwadze powagę zagadnienia musimy wspólnie bardzo szczegółowo przeanalizować i omówić poszczególne rozwiązania zawarte w projekcie oraz dokonać oceny ich możliwych skutków. Korzystając z okazji chciałbym poinformować, że w najbliższym czasie – wzorem ubiegłorocznego trybu postępowania - przystąpimy do organizacji spotkania, na którym reprezentanci organizacji członkowskich OPZZ będą mogli bezpośrednio przekazać nam swoje uwagi.

22 lutego 2023

Już w marcu Parlament Europejski ma głosować ws. projektu tzw. rozporządzenia metanowego. Próba minimalizowania emisji gazów cieplarnianych może się jednak w tym wypadku okazać zgubna dla stopniowego procesu sprawiedliwej transformacji energetycznej Polski i gwałcąca zapisy Umowy Społecznej z 2021 roku. Zagrożonych planami dokumentu jest nawet kilkaset tysięcy miejsc pracy w Polsce. Maciej Zaboronek, Wydział Polityki Gospodarczej Procedowany projekt przewiduje ograniczenie emisji metanu w trzech sektorach: naftowym, gazowym i węglowym, a w Polsce dotyczy w największej mierze tego ostatniego. Dokument zakłada zakaz emisji na poziomie powyżej 5 ton metanu na 1000 ton wydobytego węgla już za niecałe cztery lata, do 1.01.2027. Następnie, 1.01.2031 ma zostać zaostrzony do 3 ton na 1000 t wydobytego surowca. Jako że 80% wydobycia w Polsce ma miejsce z pokładów metanowych a ich średnie emisje wynoszą między 8 a 14 ton na 1000 ton wydobycia, wprowadzenie prawa w takim kształcie może uniemożliwić produkcję w dużej części kopalń węgla kamiennego w Polsce już w 2027 roku. Polskie kopalnie posiadają systemy odmetanowania, jednak ich stosowanie nie daje teraz możliwości zredukowania poziomu metanu do wymaganych norm. Kary za przekroczenia tychże przewidziane w rozporządzeniu miałyby być natomiast „odstraszające” i „pozbawiać korzyści gospodarczych”. W ciągu 5 lat od daty wejścia w życie, rozporządzenie ma objąć także kopalnie węgla koksowego, który jest na liście surowców strategicznych Unii Europejskiej, z uwagi na jego kluczową rolę w produkcji stali. Co istotne - Polska jest jedynym producentem tego surowca w Unii Europejskiej. Zaprzestanie wydobycia wpłynęłoby na bezpieczeństwo surowcowe całej Unii. Normy dotyczące tego rodzaju węgla mają jednak dopiero zostać ustalone. Zapisy Umowy Społecznej podpisanej przez przedstawicieli polskiego rządu w maju 2021 przewidują stopniowe wygaszanie kopalń węgla kamiennego do roku 2049. Węgiel koksowy ze względu na strategiczne znaczenie, także w procesie transformacji energetycznej i zapotrzebowania na stal, w ogóle nie był w tej umowie ujęty i ta branża nie jest traktowana jako przeznaczona do likwidacji. Jednak zapisy rozporządzenia mogą w praktyce oznaczać konieczność zamknięcia większości kopalń węgla energetycznego już w ciągu kilku lat, a pod znakiem zapytania stawiają przyszłość węgla koksowego. Skutki przeprowadzenia takiego procesu w tak krótkim czasie byłyby katastrofalne. Plan, który jest rozłożony na ponad 25 lat, de facto miałby zostać poszerzony i skrócony do lat kilku. Stawiałoby to w bardzo trudnym położeniu ok. 80 tys. pracowników kopalń węgla kamiennego, oraz nawet kilkaset tysięcy pracowników branż powiązanych z górnictwem. Żaden z dotychczasowych wstępnych projektów transformacji energetycznej kraju nie brał pod uwagę takiej możliwości w podobnym tempie. Ponadto wiązałoby się to z koniecznością importu dużych ilości węgla z racji na niemożność tak nagłego przestawienia systemu energetycznego, co byłoby sytuacją bardzo niekorzystną dla bezpieczeństwa energetycznego kraju. Warto zauważyć, że szacunkowo 70-90% emisji metanu z paliw kopalnych używanych w Unii Europejskiej pochodzi z importu spoza jej terenu. Jako że kontrola tych emisji poza obszarem UE będzie znacznie trudniejsza niż wewnątrz, może to być łatwa droga do nadużyć. Według projektu rozporządzenia unijna kontrola emisji „importowanych” na teren wspólnoty ma opierać się jedynie na deklaracjach podmiotów sprowadzających surowce spoza UE, a nie na kontroli i karach tak jak wewnątrz UE. Jest to system zdecydowanie preferujący wyrzucenie emisji poza Unię zamiast pozbycia się ich. Niestety, w obecnej formie, połączony ze szkodami dla pracowników wewnątrz Unii, a głównie w Polsce. Jako OPZZ śledzimy postęp prac i tym możliwym negatywnym skutkom staramy się zapobiec. Projekt rozporządzenia TUTAJ

22 lutego 2023

20 lutego w Urzędzie Marszałkowskim w Toruniu odbyło się posiedzenie plenarne Kujawsko-Pomorskiej Rady Dialogu Społecznego. Spotkanie otworzył Marszałek Województwa i przewodniczący K-P WRDS Piotr Całbecki. Rada Wojewódzka OPZZ Województwa Kujawsko-Pomorskiego W posiedzeniu uczestniczyli przedstawiciele Rady Wojewódzkiej OPZZ w Bydgoszczy: przewodniczący Rady OPZZ Harald Matuszewski oraz dwóch wiceprzewodniczących Henryk Reszkowski i Ryszard Woźniak. Zajęto się między innymi: funduszami Europejskimi dla Kujaw i Pomorza na lata 2021-2027, opóźnieniami Krajowego Planu Odbudowy (KPO) a Gospodarka Regionu i Kraju, wojną w Ukrainie. Posiedzenie zakończono omówieniem bieżących spraw organizacyjnych.

21 lutego 2023

17 lutego 2023 roku  Wiesława Janczak – przewodnicząca Rady OPZZ Województwa Lubelskiego uczestniczyła w pierwszym posiedzeniu Prezydium Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego Województwa Lubelskiego podczas rozpoczętej VIII kadencji, którą objęła strona rządowa. Spotkanie poprowadził Wojewoda Lubelski i obecny Przewodniczący WRDS WL – Lech Sprawka. Rada OPZZ Województwa Lubelskiego Prezydium  podsumowało działania poprzedniego roku oraz omówili plany organizacyjne bieżącego funkcjonowania Rady. Opracowane zostały propozycje tematów na najbliższy rok. W tworzeniu rocznego planu zostały wzięte pod uwagę sprawy społeczno-gospodarcze województwa lubelskiego. Zebrani zdecydowali,  że na najbliższym posiedzeniu plenarnym WRDS WL  będzie omawiany temat funkcjonowania sieci szpitali podstawowego zabezpieczenia zdrowotnego w województwie lubelskim, monitorowania i oceny wdrażania programów restrukturyzacyjnych po wprowadzeniu zmian systemowych oraz lokalnych problemów szpitali. zdjęcie: Urząd Marszałkowski Województwa Lubelskiego

20 lutego 2023

16 lutego odbyło się spotkanie przedstawicieli OPZZ, Konfederacji Pracy i dyrekcji ukraińskiej szkoły „Materynka”. Spotkanie zorganizowała Nataliia Kolesnik, specjalistka Wydziału Międzynarodowego OPZZ, dzięki której udało się pozyskać 20 laptopów dla ukraińskich uczniów szkoły „Materynka”. Umożliwią one wzbogacenie oferty edukacyjno-edukacyjnej, a także kontynuację studiów i działalności dla setek ukraińskich uczniów, którzy tak bardzo tego potrzebują. Kryzys uchodźczy doprowadził do wzrostu liczby rodzin z dziećmi w wieku szkolnym w Polsce, dlatego wzrosła również liczba dzieci w ukraińskich szkołach. Ukraińska szkoła „Materynka” w Warszawie również zaczęła przyjmować nowych uczniów-uchodźców. W tej chwili z nauki i opieki w tej szkole korzysta ponad 1000 uczniów w różnym wieku, a ich liczba wciąż rośnie. Poza edukacją szkoła organizuje liczne dodatkowe seminaria naukowe, sportowe i artystyczne, imprezy kulturalne, koncerty, spotkania oraz dodatkowe kursy języka polskiego. Nataliya Kravets, dyrektor szkoły „Materynka”, wyraziła szacunek i wdzięczność za pomoc w wyposażeniu ukraińskiej szkoły w laptopy: „Pomoc, jakiej udzielacie ukraińskim uczniom, dając im możliwość uczenia się za granicą przy pomocy komputerów, jest bezcenna– mówi Pani Natalia. Świadczy o tym list z podziękowaniami dla Przemysława Kuźmirskiego z Konfederacji Pracy. Wszystkim uczestnikom i dobroczyńcom tego spotkania, których wkład w realizację idei informatyzacji ukraińskich szkół, serdecznie życzymy zdrowia i dalszych osiągnięć oraz liczymy na owocną współpracę.

20 lutego 2023

W piątek, 17 lutego odbyło się posiedzenie Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, podczas którego nastąpiło rozpatrzenie Informacji o działalności Rady Dialogu Społecznego za okres pod przewodnictwem OPZZ. Biuro prasowe OPZZ Rada Dialogu Społecznego (RDS) to najważniejsza instytucja krajowego dialogu społecznego w Polsce. Stanowi forum dialogu trójstronnego w Polsce i współpracy strony pracowników, strony pracodawców oraz strony rządowej, funkcjonujące na poziomie centralnym. 23 października 2021 r. przewodnictwo na roczną kadencję Rady Dialogu Społecznego przejął Andrzej Radzikowski, ówczesny przewodniczący Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych.  17 lutego na posiedzeniu Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej miało miejsce rozpatrzenie Informacji o działalności Rady Dialogu Społecznego za okres pod przewodnictwem OPZZ. Podczas posiedzenia senackiej Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych jako jedyne reprezentowało partnerów społecznych Rady Dialogu Społecznego. Andrzej Radzikowski przedstawił informację o działalności Rady Dialogu Społecznego za okres swojego przewodnictwa w RDS. OPZZ reprezentowali także: Piotr Ostrowski - przewodniczący OPZZ, Elżbieta Aleksandrowicz - przewodnicząca Branży "Usługi Publiczne", oraz Michał Lewandowski - przewodniczący Branży „Handel, Usługi, Kultura i Sztuka”, którzy wchodzą też w skład Rady Dialogu Społecznego. Treść całego Sprawozdania do pobrania TUTAJ

20 lutego 2023

8-9 lutego w Bukareszcie odbyły się warsztaty w ramach projektu ETUC „Project the future of the EU funds for cohesion and just transition: with or without workers”. OPZZ reprezentowała Aleksandra Wąsik (ZNP) przedstawicielka w Komitecie EFS+.  Spotkanie było poświęcone zasadzie partnerstwa i sposobu jej realizacji w poszczególnych krajach członkowskich na etapie nowego okresu programowania 21-27 w ramach polityki spójności. Ważną kwestią było też włączenie związków zawodowych w działania związana z Funduszem Sprawiedliwej Transformacji. Aleksandra Wąsik przedstawiła podczas spotkania sposób wypracowania działań dla partnerów społecznych w Polsce, które będą wspierały ich potencjał instytucjonalny z środków europejskich.  Efektem projektu będzie opracowanie przewodnika dotyczącego realizacji zasady partnerstwa dla partnerów społecznych. 

20 lutego 2023

17 stycznia 2023 r.,  OPZZ przesłało do Prezesa Rady Ministrów Mateusza Mazowieckiego pismo z wezwaniem do wyrażenia publicznego poparcia dla niezależnego ruchu związkowego na Białorusi oraz podjęcia wszelkich możliwych kroków aby władze białoruskie natychmiast i bezwarunkowo uwolniły aresztowanych związkowców. Wezwanie to dotyczyło naszego poważnego zaniepokojenia w związku z uwięzieniem i skazaniem przewodniczącego Białoruskiego Kongresu Demokratycznych Związków Zawodowych(BKDP), członka Rady Administracyjnej Międzynarodowej Organizacji Pracy Aliaksandra Jaraszuka, wiceprzewodniczącego Siarheia Antusevicha i działaczki związkowej Iryny But-Husaim za rzekome "przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu" związane z pokojowymi demonstracjami i protestami w miejscu pracy przeciwko autorytarnej i anty-pracowniczej polityce. Wezwaliśmy polski rząd do wyrażenia publicznego poparcia dla niezależnego ruchu związkowego na Białorusi oraz podjęcia wszelkich możliwych kroków, aby władze białoruskie natychmiast i bezwarunkowo uwolniły aresztowanych związkowców, a także wszystkich obrońców praw człowieka i więźniów politycznych oraz zaprzestały prześladowań i represji wobec niezależnych związków zawodowych i osób realizujących swoje prawa człowieka, jak również do wysłania na proces apelacyjny obserwatorów spośród polskiego personelu dyplomatycznego w Mińsku. Artykuł wraz z załączonym do niego pismem znajdziesz tutaj Odpowiedź na nasze pismo z Ministerstwa Spraw Zagranicznych wpłynęła w dniu 16 lutego 2023 r. Otrzymaliśmy miedzy innymi informację, że: „Ministerstwo  Spraw Zagranicznych Prowadzi  aktywne i wszechstronne  działania na rzecz uwolnienia więźniów politycznych i pociągnięcia do odpowiedzialności winnych represji. Dzięki Polskiej inicjatywie Rada Praw Człowieka przyjęła rezolucję ustanawiającą mechanizm  badania naruszeń  praw człowieka w Republice Białorusi" „ Polska stanowczo sprzeciwia się trwającym prześladowaniom wszystkich przedstawicieli białoruskiego społeczeństwa obywatelskiego, w tym liderów niezależnych organizacji związkowych. Kwestia ochrony praw człowieka w Republice Białorusi pozostaje priorytetem polskiej polityki zagranicznej na forach prawno-człowieczych . Konsekwentnie zabiegamy o to, aby tematyka ta była stale obecna na forach międzynarodowych”. Co najistotniejsze, otrzymaliśmy zapewnienie, że: „Ministerstwo Spraw Zagranicznych będzie aktywnie działać na rzecz uwolnienia liderów związków zawodowych oraz pozostałych więźniów politycznych w Republice Białorusi, a także pociągnięcia do odpowiedzialności osób winnych represji” Całą odpowiedź z Ministerstwa Spraw Zagranicznych znajdziesz tutaj (M.Ch)

17 lutego 2023

Termin złożenia zeznania i zapłaty należnego podatku dla podatników CIT ma zostać wydłużony - przewiduje projekt rozporządzenia, który minister finansów przekazał OPZZ do konsultacji. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Potwierdziły się nasze informacje, że minister finansów rozpoczął prace mające na celu wprowadzenie dla podatników rozwiązań ułatwiających wywiązywanie się z ustawowego obowiązku rocznego rozliczenia podatku dochodowego CIT. Wczoraj OPZZ otrzymało w ramach prowadzonych konsultacji społecznych projekt rozporządzenia ministra finansów w sprawie przedłużenia terminów wykonania niektórych obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Przypomnijmy, że obecnie, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy tego podatku są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie podatkowe do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny. „W aktualnie dynamicznie zmieniającej się sytuacji makroekonomicznej, jak również wpływu na sytuację gospodarczą agresji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, zasadne jest wprowadzenie dla podatników rozwiązań ułatwiających wywiązywanie się z ustawowego obowiązku rocznego rozliczenia podatku dochodowego” – wskazano w uzasadnieniu do projektu rozporządzenia. Dlatego projektowana w rozporządzeniu regulacja wydłuża termin złożenia zeznania CIT-8 i wpłaty należnego podatku do końca czerwca 2023 r. Według projektu, zmiana ma znaleźć zastosowanie do wszystkich podatników, których rok podatkowy zakończył się w okresie od dnia 1 grudnia 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. Będą oni mieli wydłużony termin do złożenia zeznania i zapłaty podatku. Projekt niestety nie wskazuje, czy nastąpi przedłużenie terminów dotyczących innych obowiązków, w tym dotyczących sprawozdań finansowych. Z treścią projektu rozporządzenia można zapoznać się TUTAJ Ewentualne uwagi proszę kierować do dnia 21 lutego br. na adres: kusiak@opzz.org.pl (nq)