03 października 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, opiniując projekt budżetu państwa na rok 2025, wyraziło poważne zaniepokojenie konsekwencjami powodzi dla budżetu zarówno w bieżącym, jak i nadchodzącym roku, szczególnie w kontekście prognozowanego wzrostu PKB na poziomie 3,9 proc. oraz średniorocznej inflacji wynoszącej 5,0 proc. w 2025 roku. Choć rząd zakłada optymistyczny scenariusz rozwoju na przyszły rok, szkody wywołane przez powódź mogą istotnie wpłynąć na te prognozy, zarówno w zakresie dochodów budżetowych, jak i ogólnej kondycji gospodarczej, w  tym wskaźników makroekonomicznych. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału polityki gospodarczej Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych negatywnie zaopiniowało projekt budżetu państwa na rok 2025. Projekt planu finansowego na kolejny rok jest w pełni autorskim dokumentem obecnie rządzącej Koalicji Obywatelskiej, Lewicy oraz Trzeciej Drogi, które w całości ponoszą odpowiedzialność za jego kształt i realizację. Stąd zasadne jest społeczne oczekiwanie, że strona rządowa weźmie pełną odpowiedzialność za skutki polityki budżetowej, w tym za poziom wydatków publicznych i wynagrodzenia, realizację obietnic wyborczych oraz wpływ proponowanych rozwiązań na społeczeństwo i gospodarkę. Oceniając projekt budżetu należy docenić wprowadzone przez stronę rządową zmiany dotyczące sposobu prezentacji danych budżetowych, które przyczyniają się do zwiększenia transparentności procesu budżetowego. Niestety, projekt niezmiennie kontynuuje krótkowzroczną strategię oszczędzania, która w pierwszej kolejności uderza w pracowników. Warto zauważyć, że strategia ta koncentruje się głównie na ochronie deficytu, długu publicznego oraz równowagi finansów publicznych, pomijając kluczowe aspekty poprawy warunków pracy oraz zabezpieczenia socjalnego zatrudnionych. Projekt budżetu nie wnosi także nowej jakości w kwestii wynagrodzeń, a jedynie utrwala niską relację płac do PKB, co jest niewystarczające w kontekście potrzeb związanych z finansowaniem usług publicznych oraz niesprawiedliwego społecznie systemu podatkowego. Plan finansowy państwa nie zawiera ponadto rozwiązań mających na celu poprawę warunków zatrudnienia w sektorze publicznym, ponieważ nie przewiduje adekwatnych nakładów na wynagrodzenia pracowników sfery budżetowej ani nie wprowadza systemowych rozwiązań w zakresie ich wynagradzania. W szczególności, projekt nie ogranicza problemu spłaszczenia wynagrodzeń osób zatrudnionych w sektorze budżetowym, co stawia pod znakiem zapytania jakość życia pracowników oraz zwiększenie efektywności sektora publicznego. Mając na uwadze powyższe, Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych negatywnie opiniuje projekt budżetu i wzywa rząd do wprowadzenia poprawek mających na celu zwiększenie nakładów na sektor publiczny i  wynagrodzenia pracowników tego sektora. Z całą opinią OPZZ można zapoznać się TUTAJ

02 października 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych przedstawiło opinię do projektu ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, podkreślając konieczność wzmocnienia ochrony pracowników. Projekt realizuje kluczowy postulat OPZZ, jakim jest uznanie płacy minimalnej za wynagrodzenie zasadnicze, co stanowi istotny krok w poprawie warunków pracy. OPZZ zgłosiło także uwagi dotyczące ryzyka spłaszczenia struktury płac oraz potrzeby wzmocnienia rokowań zbiorowych, aby zapewnić bardziej sprawiedliwy system wynagrodzeń w Polsce. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału polityki gospodarczej Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych z zadowoleniem przyjmujemy fakt, że projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę stanowi istotny krok w kierunku poprawy warunków pracy w Polsce. Jednocześnie OPZZ zgłosiło szereg uwag mających na celu dalsze doprecyzowanie przepisów. Mamy nadzieję, że dzięki naszej opinii ostateczna wersja ustawy będzie lepsza i bardziej precyzyjna niż obecne regulacje. Wierzymy, że proponowane przez nas zmiany przyczynią się do zwiększenia ochrony pracowników. OPZZ pozytywnie oceniło utrzymanie obowiązującego mechanizmu i trybu ustalania wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, wzmocnionych przez mechanizm orientacyjnej wartości referencyjnej na poziomie 55 proc. prognozowanej wysokości przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Za istotny uznaliśmy ponadto proponowany mechanizm aktualizacji płacy minimalnej, który zapewnia, że wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę może być dostosowywana do dynamicznie zmieniających się warunków rynkowych i inflacji. Proces ten umożliwi partnerom społecznym aktywny udział w negocjacjach i  kształtowaniu polityki wynagrodzeń. Niemniej jednak w ślad za proponowanymi zmianami powinno nastąpić wzmocnienie rokowań zbiorowych. Takie działanie przyczyni się m.in. do ograniczenia zjawiska spłaszczenia wynagrodzeń i poprawy sytuacji pracowników oraz stworzenia bardziej sprawiedliwego systemu wynagradzania. OPZZ popiera rozwiązanie zawarte w projekcie ustawy polegające na ustanowieniu minimalnego wynagrodzenia za pracę kategorią jednoskładnikową, wynagrodzeniem zasadniczym. Stanowi to realizację zgłaszanego od wielu lat przez OPZZ postulatu. Uznanie, że płaca minimalna stanowi płacę zasadniczą spełnia oczekiwania OPZZ, które od lat sygnalizuje nieskuteczną ochronę praw pracowników. Należy jednak zauważyć, że ustanowienie minimalnego wynagrodzenia za pracę jako płacy zasadniczej, choć słuszne i społecznie oczekiwane, niesie ze sobą ryzyko dalszego spłaszczenia struktury wynagrodzeń w przedsiębiorstwach i  sferze budżetowej. W związku z tym OPZZ oczekuje, że rząd w projekcie budżetu państwa na rok 2025 uwzględni odpowiednie środki przeciwdziałające temu zjawisku. Kluczem do poprawy sytuacji jest wzrost nakładów na usługi publiczne i zdecydowane podwyższenie wynagrodzeń w sferze budżetowej i samorządowej – znacząco powyżej dynamiki wzrostu płacy minimalnej w 2025 r. Zauważamy ponadto, że proponowany okres vacatio legis (1 stycznia 2026 r.) dla przepisów wprowadzających to rozwiązanie jest zbyt długi i  powinien ulec skróceniu. W ocenie OPZZ należy dokonać ponownej analizy przepisów projektu ustawy dotyczących aktualizacji minimalnego wynagrodzenia za pracę, ponieważ proponowane zapisy są nieczytelne, zarówno pod względem trybu postępowania, jak i spójności użytych pojęć. Wątpliwości OPZZ budzi propozycja, zgodnie z którą Rada Dialogu Społecznego będzie pełnić rolę organu doradczego Rady Ministrów w kwestiach związanych z  minimalnym wynagrodzeniem za pracę, w szczególności w zakresie jego ustalania i aktualizacji. Zauważamy, że taka konstrukcja rodzi poważny konflikt interesów oraz wprowadza niekonsekwencję w systemie legislacyjnym. Z jednej strony, strona rządowa, która jest częścią Rady Dialogu Społecznego, pełni rolę doradczą dla siebie samej w zakresie minimalnego wynagrodzenia. Z drugiej zaś związki zawodowe i pracodawcy, jako członkowie Rady Dialogu Społecznego, są jednocześnie stronami negocjującymi wysokość płacy minimalnej oraz doradcami rządu. OPZZ postuluje dokonanie waloryzacji wysokości najniższego wynagrodzenia za pracę, które zostało określone na poziomie 760 zł. Do kategorii najniższego wynagrodzenia za pracę odnoszą się zapisy wielu układów zbiorowych pracy oraz aktów wewnątrzzakładowych. Kwota ta nie zmieniła się od czasu uchwalenia w 2002 r. obowiązującej ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. OPZZ wnosi, aby przepisy dotyczące minimalnego wynagrodzenia za pracę objęły także osoby pełniące rolę pomocnika rolnika na podstawie umowy o pomocy przy zbiorach. Zgodnie z tą ustawą, wykonywanie czynności na podstawie umowy o  pomocy przy zbiorach nie stanowi zatrudnienia w rozumieniu Kodeksu pracy. W  ocenie OPZZ, rozszerzenie zakresu stosowania przepisów ustawy o  minimalnym wynagrodzeniu za pracę na pomocnika rolnika jest uzasadnione, ponieważ obowiązkiem państwa jest ustalenie minimalnego wynagrodzenia za każdą pracę zarobkową. W ocenie OPZZ zasadny jest krok ustawodawcy zmierzający do podwyższenia wysokości kar za naruszanie przepisów dotyczących wynagrodzeń. Uważamy, że kary powinny być wyższe i powiązane z wynikami finansowymi osiąganymi przez przedsiębiorcę, z jednoczesnym ustaleniem minimalnej wartości kary. OPZZ wnioskuje ponadto o wykreślenie przepisów dotyczących ustanawiania zróżnicowanych stawek minimalnego wynagrodzenia za pracę i odliczeń od niego oraz raportowania Komisji Europejskiej informacji na ten temat. Zauważamy, że takie zróżnicowanie jest niemożliwe w świetle postanowień Konstytucji RP, która stwierdza, że minimalną wysokość wynagrodzenia za pracę lub sposób ustalania tej wysokości określa ustawa o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. OPZZ zgłosiło dodatkowo szereg uwag szczegółowych, które mają na celu wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych oraz usunięcie rozbieżności w wykładni przepisów pomiędzy OPZZ a organizacjami pracodawców, w szczególności w zakresie ustalania wysokości wynagrodzenia minimalnego. Wprowadzenie proponowanych zmian pozwoli również na wykluczenie kolejnych wątpliwości interpretacyjnych wynikających z obowiązujących przepisów. (nq)

02 października 2024

W dniach od 17-20 września (przewodniczący ZZM w Zakładzie Północnym PKP Intercity S.A, wiceprzewodniczący komisji ds. młodych, promocji i rozwoju związków zawodowych) Daniel Biernacik brał udział w pierwszej części programu dedykowanemu młodym liderom związkowym pod nazwą „Young Trade Union Leaders. Youth Capacity Development Programme” organizowanym przez ETUI we współudziale CGIL (Włoską Konfederacją Pracy) oraz fińską organizacją TSL. Jest to wyselekcjonowana grupa 24 młodych związkowców z 15 europejskich krajów. Pierwsza część programu skupiła się na wykorzystaniu technik szybkiej ideacji do generowania pomysłów i pytań, technik angażowania innych osób w pracę w zespole oraz grupie. W ciągu kilku dni młodzi związkowcy odbyli szereg spotkań w kilku europejskich instytucjach, które reprezentowali: Nicoletta Merlo (European Economic and Social Committee i European Commission), Sarah King (EESC), Giulią Barbucci (EESC i szefem Biura CGIL Europe w Brukseli). Tea Jarc i Thomas Shannon (European Trade Union Confederation), Susanna Salovaara (dyrektor Biura FinnUnions w Brukseli), Patricia Velicu (Industriall All), Priya Klinenberg (EFFAT) oraz Josef Maurer (ETF- The European Transport Workers' Federation).  Poziom merytoryczny oraz stworzona przestrzeń do wspólnej pracy i wymiany doświadczeń stała na najwyższym możliwym poziomie. Nie byłoby to możliwe bez wspaniałych nauczycieli i edukatorów: Paula Mejía i Jonathan Dunn-Santos, Otto Köngäs oraz Michela Aprea. Dbali o to, aby wycisnąć wszystko co najlepsze z tak perspektywicznej grupy ja ta obecna w tych dniach w Brukseli. Kolejne spotkanie w ramach II części programu odbędzie się we włoskim Bari w dniach 02-06 grudnia 2024. 

02 października 2024

Pracownicy platformowi i przedstawiciele związków zawodowych z Europy zgromadzili się 25 i 26 września 2024 r. w Paryżu, aby dyskutować nad wdrożeniem w krajach członkowskich Dyrektywy w sprawie poprawy warunków pracy za pośrednictwem platform internetowych i możliwościach przyszłych działań związków na rzecz pracowników platformowych. Uczestnicy konferencji nie kryli swojego zadowolenia z przyjęcia progresywnej dyrektywy, która daje większe uprawnienia pracownikom platformowym w postaci narzędzi kontroli nad algorytmem zarządzającym pracą, mechanizmu domniemania zatrudnienia pracowniczego i ciężaru dowodu po stronie pracodawcy (platformy) w przypadku chęci jego podważenia, a także dodatkowych instrumentów egzekwowania prawa m.in. przez inspekcje pracy. W związku z wyborami do Europarlamentu dyrektywa oficjalnie zostanie przyjęta dopiero jesienią 2024 r. i od tego momentu zacznie biec dwuletni okres na transponowanie dyrektywy do krajowego prawodawstwa. Uczestnicy Platforum dzielili się także swoimi obawami związanymi ze szczegółami procesu transpozycji i zagrożeniem ograniczenia siły unijnej regulacji w zderzeniu z krajowymi systemami prawa pracy. W sesji plenarnej Nicolas Schmit, Komisarz ds. Zatrudnienia i Praw Społecznych podkreślał niedorzeczność faktu traktowania kurierów jako niezależnych kontrahentów, mimo że treść ich pracy wyraźnie wskazuje na stosunek pracy, jak również na dewastujące dla dobra publicznego modele biznesowe dużej części platform cyfrowych. W podobnym tonie wypowiadała się Li Andersson, Przewodnicząca Komisji ds. Zatrudnienia w Parlamencie Europejskim, która wskazywała na strategiczną rolę tej dyrektywy i konieczność zabezpieczenia najbardziej prekarnych zawodów przed wyzyskiem, który prowadzi wprost do wzrostu popularności skrajnej prawicy i populistów w Europie. W polskim kontekście głównym wyzwaniem będzie wprowadzenie do doktryny prawnej domniemania zatrudnienia pracowniczego oraz ograniczenie stosowania umów zlecenia i innych patologicznych schematów kontraktowych, jak umowa z kurierem na najem roweru czy wynagrodzenie za powtarzające się świadczenia niepieniężne rzecz spółki, w których kurierzy są mikroudziałowcami.

02 października 2024

Podczas posiedzenia Zespołu OPZZ ds. Polityki Gospodarczej i Finansów Publicznych w dniu 26 września br. omówiono kryzys w Grupie Kapitałowej Grupa Azoty, projekt ustawy budżetowej na 2025 rok a także skutki powodzi dla PKB oraz inflacji. Członkowie Zespołu podkreślili potrzebę pilnych działań rządu, aby zapewnić stabilizację w kluczowej dla polskiej gospodarki branży chemicznej oraz wsparcie pracowników w obliczu nadchodzących wyzwań wynikających z powodzi. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej Podczas posiedzenia Zespołu OPZZ ds. Polityki Gospodarczej i Finansów Publicznych omówiono sytuację przedsiębiorstw w kontekście kondycji branży chemicznej i hutniczej oraz projekt ustawy budżetowej na 2025 rok. Posiedzeniu przewodniczył Zygmunt Mierzejewski ze Związku Zawodowego Inżynierów i Techników. Członkowie Zespołu przeanalizowali katastrofalną sytuację Grupy Kapitałowej Grupa Azoty, największego producenta na krajowym rynku nawozowym i jednej z kluczowych grup kapitałowych branży nawozowo-chemicznej w Europie. Zwrócono uwagę na potrzebę pilnej interwencji rządu w celu uzdrowienia sytuacji Grupy oraz zachowania miejsc pracy. W szczególności podkreślono znaczenie współpracy z partnerami społecznymi Grupy Azoty, aby znaleźć rozwiązania, które mogą przyczynić się do poprawy kondycji finansowej firmy. Członkowie Zespołu zaapelowali o pilne zwołanie Zespołu Trójstronnego ds. Branży Chemicznej w celu omówienia bieżącej sytuacji społeczno-ekonomicznej w Grupie Kapitałowej Grupa Azoty oraz podjęcia pilnych decyzji, które mogą przyczynić się do wsparcia i stabilizacji tej kluczowej dla polskiej gospodarki branży. W drugiej części posiedzenia dyskutowano o projekcie budżetu państwa na rok 2025. Podczas obrad poruszono również skutki powodzi oraz ich wpływ na PKB i inflację. Choć rząd zakłada optymistyczny scenariusz rozwoju na przyszły rok, szkody wywołane przez powódź mogą istotnie wpłynąć na te prognozy, zarówno w zakresie dochodów budżetowych, jak i ogólnej kondycji gospodarczej, w tym wskaźników makroekonomicznych. Zwrócono uwagę na to, że w obecnej sytuacji kluczowe jest zapewnienie odpowiednich środków na wsparcie obywateli oraz odbudowę infrastruktury, co pomoże uniknąć eskalacji problemów społecznych i gospodarczych. Krytycznie oceniono zaproponowany wskaźnik wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej w 2025 r. na poziomie 5 procent oraz dyskutowano na temat postępującego spłaszczenia wynagrodzeń w kontekście projektu ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Omówiono także propozycje podatkowe OPZZ dotyczące zwiększenia kwoty wolnej od podatku, waloryzacji progów podatkowych, wprowadzenia nowych stawek podatku PIT oraz podniesienia pracowniczyc kosztów uzyskania przychodu. (nq) 

01 października 2024

Członkowie europejskich rad zakładowych, specjalnych grup negocjacyjnych, eksperci i związkowcy zebrali się na dorocznej konferencji zorganizowanej przez Europejską Konfederację Związków Zawodowych, która odbyła się w dniach 26 i 17 września w Brukseli. Dyskusja koncentrowała się na treści i procedurze legislacyjnej  w Unii Europejskiej dotyczącej rewizji Dyrektywy o Europejskich Radach Zakładowych. Wśród kwestii omawianych na spotkaniu znalazły się przepisy odstraszające pracodawców i nadużywanie przez nich klauzul poufności, a także potrzeba posiadania przez członków ERZ instrumentu ochrony prawnej, dostęp do szybkiej ścieżki postępowania sądowego, przeniesienie ciężaru kosztów prawnych na kierownictwo firmy oraz rezygnacja z wyjątków i zwolnień. Podczas konferencji położono nacisk na demokrację w miejscu pracy jako część europejskiego modelu społecznego oraz na wspieranie zwiększonej zdolności partnerów społecznych do promowania dialogu społecznego( jako kluczowego elementu leżącego u podstaw konkurencyjności UE (nie zapominając o pracownikach). Podniesiono kwestię demokratycznego uczestnictwa pracowników w miejscu pracy przekładającego się na większe zaangażowanie i wydajność, a także potrzebę uświadomienia pracodawcom nacisku na szkolenie pracowników w celu wyeliminowania luk w umiejętnościach (jako korzyści dla pracodawców). Innymi ważnymi elementami konferencji były wnioski dotyczące potrzeby zapewnienia szkoleń dla europejskich rad zakładowych, aby wiedziały, jak korzystać z dyrektywy, wzajemnej wymiany doświadczeń i walki ze skrajną prawicą. Europejska Konfederacja Pracowników Transportu przedstawiła opracowany przez siebie przewodnik, zatytułowany „Jak radzić sobie z ponadnarodową restrukturyzacją”, który został zaprezentowany podczas konferencji. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z nim klikając na link: https://restructuring-navigator.eu/pl

01 października 2024

W związku z trwającymi pracami nad rządowym projektem specustawy powodziowej Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych OPZZ wniosło zwiększenie limitu nieopodatkowanej pomocy ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) oraz funduszy związków zawodowych. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej W ocenie OPZZ, w obliczu powodzi, która dotknęła terytorium południowo-zachodniej Polski, konieczne jest zwiększenie pomocy udzielanej poszkodowanym, Powódź spowodowała ogromne straty materialne i poważne konsekwencje dla pracowników oraz ich rodzin. W takiej sytuacji szybka i adekwatna pomoc finansowa może znacząco złagodzi skutki katastrofy. Obecnie obowiązujące przepisy, zwalniające z podatku dochodowego od osób fizycznych zapomogi wypłacane z  Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w związku z indywidualnymi zdarzeniami losowymi lub klęskami żywiołowymi, stanowią istotny instrument wsparcia dla pracowników. Niemniej jednak, regulacje te nie są wystarczające, aby w pełni zabezpieczyć interesy pracowników w sytuacjach nadzwyczajnych. Zasadne jest zatem rozszerzenia tego rozwiązania poprzez zmianę przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczących pomocy udzielanej z ZFŚS i funduszy związków zawodowych. W tym celu OPZZ zaproponowało zwiększenie limitu zwolnienia podatkowego, o  którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z 1 000 zł do 2 000 zł w odniesieniu do uzyskanych w 2024 r. oraz 2025 r. świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67, tj. świadczeń rzeczowych (niebędących bonami, talonami lub innymi znakami uprawniającymi do ich wymiany na towary lub usługi) oraz świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w  całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych. Uważamy ponadto, że należy zwiększyć 1000 zł do 3 000 zł limit zwolnienia w odniesieniu do uzyskanych w 2024 i 2025 r. zapomóg, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 9a, tj. zapomóg innych niż wymienionych w  art. 21 ust. 1 pkt 26, wypłacanych z funduszy zakładowej lub międzyzakładowej organizacji związkowej pracownikom należącym do tej organizacji. Warto także odnotować, że w przypadku poważnych strat, jakie niesie za sobą powódź, pomoc materialna z ZFŚS, choć istotna, jest ograniczona ze względu konieczność uwzględniania wielu innych potrzeb socjalnych pracowników. Dlatego też wsparcie ze strony związków zawodowych, które mogą działać bardziej elastycznie, staje się kluczowe w takich przypadkach. Aktualny limit zwolnienia podatkowego (art. 21 ust. 1 pkt 9a) dla zapomóg, innych niż wymienione w pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wypłacanych przez związki zawodowe wynosi 1000 zł rocznie. Mimo że jest to znacząca kwota, w sytuacjach takich jak powódź, gdy pracownicy ponieśli ogromne straty materialne, jest ona zdecydowanie niewystarczająca. Zwiększenie tego limitu pozwoliłoby związkom zawodowym szybciej i efektywniej udzielać pomocy, bez obciążania pracowników dodatkowymi kosztami podatkowymi. Bez podniesienia limitów zwolnienia podatkowego, związki zawodowe nie będą w stanie zapewnić wystarczającej i adekwatnej pomocy swoim członkom, co ogranicza ich zdolność do skutecznego reagowania. Zwiększenie wsparcia z ZFŚS oraz funduszy związkowych jest szczególnie ważne również ze względu na zbliżające się święta. W okresie tym pracodawcy i  związki zawodowe częściej niż zwykle decydują się na wsparcie materialne pracowników, przyznając różnego rodzaju świadczenia socjalne, takie jak bony, paczki czy dodatkowe świadczenia pieniężne. OPZZ uważa, że podniesienie limitów nieopodatkowanych zapomóg związkowych i świadczeń z ZFŚS w okresie powodzi, jest uzasadnione, aby skutecznie wesprzeć pracowników. Niezależnie od powyższego, Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowychzaproponowało zwiększenie wysokości nieopodatkowanej pomocy udzielanej z innych źródeł niż ZFŚS oraz funduszy związków zawodowych, na podstawie art.  21  ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku zapomóg otrzymywanych w związku z indywidualnymi zdarzeniami losowymi, klęskami żywiołowymi, długotrwałą chorobą lub śmiercią, a także na podstawie art.  21  ust. 1 pkt 78 lit. b, dotyczącego dopłat do wypoczynku dzieci i młodzieży do 18. roku życia. (nq)

25 września 2024

10 września w Tychach odbyło się posiedzenie Rady Branży Przemysł Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, której przewodniczącym jest Mirosław Grzybek szef Federacji Związków Zawodowych Metalowców i Hutników w Polsce. W godzinach dopołudniowych członkowie branży na zaproszenie Bolesława Klimczaka przewodniczącego Związku Zawodowego „Metalowcy” FCA Poland mieli okazję zapoznać się z procesem produkcji samochodów w tyskiej fabryce Stellantisa, gdzie obecnie z linii montażowych zjeżdża Fiat 600, Jeep Avenger oraz Alfa Romeo Junior w wersjach z silnikami spalinowymi, hybrydowymi i elektrycznymi. W posiedzeniu uczestniczyło kierownictwo OPZZ Piotr Ostrowski przewodniczący, Barbara Popielarz wiceprzewodnicząca, a także Wiesława Licha przewodnicząca Federacji NSZZ Przemysłu Lekkiego prof. dr hab. Paweł Soroka koordynator Polskiego Lobby Przemysłowego, a także wiceprzewodniczący Federacji: Artur Jacek Wilkoń, Grzegorz Bor, Patryk Wiśniewski i szef rady okręgu śląskiego Piotr Kursatzky. Witając w Stellantisie dyrektor tyskiej fabryki Tomasz Gębka zaprezentował zakład, który do końca sierpnia 2024 roku wyprodukowała ponad 12 mln 936 tys. samochodów, a wszystko zaczęło się w 1971 roku od Syrenki. W podziękowaniu za możliwość wejścia i zaznajomienia się z procesem produkcji samochodów przewodniczący Piotr Ostrowski i Mirosław Grzybek wręczyli dyrektorowi drobne upominki. Następnie uczestnicy spotkania przeszli do hali spawalni, a później na halę montażową gdzie mogli zobaczyć końcowy efekt pracy ludzi i robotów. Po południu rozpoczęły się obrady branży, które otworzył Mirosław Grzybek dziękując za liczne przybycie na to ważne spotkanie podczas którego omówione zostaną najważniejsze problemy przemysłu w naszym kraju, w tym sektora automotive i hutnictwa. Wstępu do tematyki gospodarczej dokonał prof. Paweł Soroka przedstawiając założenia rozwoju kraju w oparciu o tzw. Centralny Okręg Przemysłowy 2 przygotowane przez Polskie Lobby Przemysłowe im. Eugeniusza Kwiatkowskiego. - Działamy społecznie od 31 lati jesteśmy niezależni od jakichkolwiek wpływów. Naszym patronem jest premier okresu międzywojennego Eugeniusz Kwiatkowski, który potrafił skupić ludzi ponad podziałami, które w ówczesnej Polsce były dość wyraźne, dla dobra krajowej gospodarki. Problemem z jakim przychodzi się nam mierzyć, to brak polityki gospodarczej, długofalowej polityki dającej impuls do rozwoju i budowania PKB. Dlaczego polityka gospodarcza jest tak ważna? Dobrym przykładem są Chiny, które w ostatnich dziesięcioleciach rozwijały takową poprzez skupianie najważniejszych gałęzi gospodarczych w swoim kraju i rozwijając je. Dziś państwo to jest wiodącym graczem na arenie międzynarodowej i największym exporterem – mówił profesor przechodząc do historii przełomu lat 90. i wyprzedaży państwowego majątku. - Ważne aby w kraju wytwarzać produkt finalny i to we wszystkich gałęziach przemysłowych. To on daje największą wartość dodaną. Idea COP 2 to odpowiedź na bieżące wyzwania: zagrożenie wojenne, walkę pomiędzy Chinami i USA, rozwój sztucznej inteligencji, który jest szansą ale i zagrożeniem. Nowy COP według nas powinien być rozproszony po całym kraju i oparty na nowoczesnych technologiach z uwzględnieniem ścisłej współpracy na linii polska nauka – przemysł – dodał szef Polskiego Lobby Przemysłowego. Mirosław Grzybek wyraził ubolewanie, że od czasów transformacji ustrojowej kolejne rządy nie miały jasnej wizji rozwoju gospodarki krajowej. Chcemy wraz z OPZZ przekonać decydentów, aby podjęli się opracowania długofalowej polityki gospodarczej dla dobra przemysłu i ludzi w nim pracujących. Przewodniczący OPZZ potwierdził, że centrala od lat zwraca uwagę na brak decyzyjności w poszczególnych ministerstwach, które powinny być kreatorem zmian i polityki gospodarczej kraju. W imieniu Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych zadeklarował wsparcie dla działań ukierunkowanych na rozwój przemysłu. Następnie prowadzący spotkanie szef Federacji ZZ Metalowców i Hutników zaprezentował najważniejsze wyzwania stojące przed sektorem automotive i hutnictwem związane z transformacją i przechodzeniem na zeroemisyjność. Do najważniejszych zaliczył zakaz produkcji samochodów z silnikami spalinowymi od 2035 roku, a także przechodzenie na piece elektryczne i DRI przy produkcji stali, co w obecnych uwarunkowaniach i cenach energii elektrycznej w Polsce jest nie realne. Artur Jacek Wilkoń wiceprzewodniczący Federacji i przewodniczący ZZ Pracowników Huty Łabędy stwierdził: Hutnictwo przeżywa ogromny kryzys. Huta Łabędy, która należy do Grupy Węglokoks i jest cenionym producentem obudów górniczych na dzień dzisiejszy nie ma większych problemów, ale produkcja w przeciągu ostatnich 5 lat jest o połowę niższa. - Przed naszym zakładem, ogromne wyzwanie związane z wygaszeniem kopalń. Do tego dochodzi opieszałość brukselskich urzędników. Dziś nie jesteśmy jako kraj, jako Unia Europejska w stanie konkurować ze stalą z Chin, Indii, Rosji czy Ukrainy. Obecne obciążenia związane z ochroną środowiska tak chętnie nakładane na przemysł doprowadzają do zamykania zakładów – mówił Artur Jacek Wilkoń. Mirosław Grzybek przedstawił projekt dokumentu przyjętego przez Kongres EKZZ w którym czytamy: „polityka przemysłowa powinna gwarantować, że europejskie przedsiębiorstwa będą w stanie konkurować z dużymi korporacjami z Chin, czy Stanów Zjednoczonych. Zaangażowanie związków zawodowych jest jednak konieczne, abyzapewnić integralność terytorialną, tak aby główne europejskie firmy nie były zlokalizowane w kilku kluczowych okręgach przemysłowych, ale były rozproszone w różnych krajach i regionach Europy”. Dokument ten wskazuje, że warunkiem koniecznym sukcesu reindustrializacji jest czysta, niezawodna i przystępna cenowo energia elektryczna oraz silna rola państwa i władz publicznych. Autorzy opracowania zwrócili uwagę, że przemysł w Europie odpowiedzialny jest za 36 milionów miejsc pracy. W żywej dyskusji poruszono sprawy wyprzedaży majątku, czego dobitnym przykładem jest FŁT Kraśnik, gdzie właścicielem są Chińczycy. Podczas sprzedaży fabryki łożysk obiecywali oni milionowe inwestycje, a obecnie zakład pracuje na półwyrobach sprowadzanych z zakładów w Chinach.

25 września 2024

                    Ocena Sprawozdania z działalności Państwowej Inspekcji Pracy oraz współdziałania branżowych i regionalnych struktur organizacji związkowych OPZZ była głównym przedmiotem dyskusji podczas posiedzenia Zespołu problemowego ds. ochrony pracy OPZZ. Obradom przewodniczył Grzegorz Pawlak, przy współudziale wiceprzewodniczącego OPZZ Sebastiana Koćwina oraz członka Rady Ochrony Pracy z rekomendacji OPZZ Michała Lewandowskiego. Renata Górna, Wydział Polityki Społecznej OPZZ OPZZ corocznie dokonuje analizy nieprawidłowości w obszarze prawnej ochrony pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, wynikających z działań kontrolnych Państwowej Inspekcji Pracy. Oceniając skuteczność działalności inspekcji pracy w wielu obszarach – kontrolnych czy prewencyjnych, członkowie zespołu reprezentujący różne branże gospodarki i zakłady pracy, zwracali uwagę na perspektywę zarówno zakładową, jak i branżową czy regionalną. Omówiliśmy także najważniejsze aspekty z działań kontrolnych i prewencyjnych inspekcji pracy w 2023 r. zawartych w sprawozdaniu inspekcji. Zwraca uwagę wciąż wiele powtarzających się corocznie nieprawidłowości czy wykroczeń przeciwko prawom pracownika, ale także fakt, iż większość z przeprowadzonych ponad 61,7 tys. kontroli stanowią tzw. kontrole skargowe – było ich ok. 43 tys. Podczas dyskusji wskazywano, iż na szczeblu zakładowym organizacje związkowe znacznie krytyczniej oceniają współdziałanie z organami inspekcji pracy, podkreślając m.in.: przypadki łamania przez inspektorów pracy ustawowego obowiązku informowania organizacji związkowych i społecznych inspektorów pracy o prowadzonej u pracodawcy kontroli, uniemożliwiając im uczestniczenie w działaniach inspekcyjnych czy podsumowaniu kontroli. Wysoko została oceniana działalność prewencyjna i szkoleniowa inspekcji pracy oraz współpraca w konkursach i konferencjach.Członkowie zespołu podkreślali powtarzający się od lat trend niedofinansowania tej instytucji, które corocznie powinno wzrastać w sposób adekwatny do wyzwań związanych z działalnością ustawową inspekcji oraz koniecznością utrzymania wysoko kwalifikowanej kadry inspektorskiej. Niestety tak się nie dzieje, poziom wynagrodzeń na stanowiskach inspektorskich wciąż stanowi główną barierę w pozyskiwaniu nowych pracowników. Pomimo wielu znaczących efektów działań kontrolnych skutecznie przeciwdziałających nieprawidłowościom w zakładach pracy - skala wykazanych naruszeń to jedynie mały ułamek patologii istniejących i utrzymujących się na rynku pracy, bowiem kontrole inspekcji pracy obejmują rocznie jedynie ok. 6 proc. podmiotów. Stąd pojawiły się w dyskusji postulaty o konieczności przedstawienia przez kierownictwo inspekcji pracy kierunku rozwoju tej instytucji, uwzględniającego racjonalne wykorzystanie obecnych i przyszłych zasobów kadrowych, jak i poziom finansowania.Rozmawialiśmy także o konieczności wzmocnienia w praktyce ustawowego obowiązku o udostępnianiu wniosków pokontrolnych z przeprowadzonej kontroli w zakładzie pracy związkom zawodowym i społecznym inspektorom pracy – często się zdarza, że są one pobieżne, bądź strona społeczna jest pomijana w podsumowaniu kontroli. Obecny na posiedzeniu zespołu członek Rady Ochrony Pracy Michał Lewandowski przedstawił ostatnie działania Rady wraz z przyjętymi stanowiskami odnośnie zmian klimatycznych i wysokich temperatur w miejscu pracy, jak i opinię Rady o sprawozdaniu z działań kontrolnych PIP. Wiceprzewodniczący Sebastian Koćwin zapoznał zebranych z bieżącymi przedsięwzięciami podejmowanymi przez OPZZ w zakresie polityki społecznej, budżetowej jak i pracami legislacyjnych z udziałem OPZZ odnośnie renty wdowiej czy świadczeń emerytalno – rentowych. Wnioski z posiedzenia zespołu będą uwzględnione w Stanowisku Rady OPZZ odbywającej się w dniu 25 września br. poświęconej m.in. ocenie Sprawozdania i współpracy PIP z OPZZ, z udziałem Głównego Inspektora Pracy Marcina Staneckiego.W posiedzeniu zespołu uczestniczyli: Renata Górna i Michał Polakowski z Wydziału Polityki Społecznej OPZZ.

24 września 2024

                           Długo oczekiwane przez stronę społeczną posiedzenie Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia odbyło się, na nasz wniosek, po ponad 4 miesiącach. To nowe, niestety, niechlubne otwarcie dotychczas systematycznego i skutecznego dialogu społecznego w obszarze ochrony zdrowia. Rozmawialiśmy o płacach, szpitalnictwie i zmianach w systemie refundacji leków. Renata Górna, Wydział Polityki Społecznej OPZZ Kwestia braku zwoływania posiedzeń Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia była przedmiotem interwencji strony społecznej w ramach Rady Dialogu Społecznego, szczególnie w ostatnich 2 miesiącach; ostatnie spotkanie zespołu odbyło się 14 maja br. Pomimo lipcowych uzgodnień Prezydium Zespołu, strona rządowa Ministerstwa Zdrowia nie reagowała na nasze wnioski. Podobnie bez reakcji pozostał list skierowany w lipcu br. przez stronę pracodawców i pracowników do Minister Zdrowia Izabeli Leszczyny o spotkanie. Brak dialogu branżowego i otwartości Ministerstwa Zdrowia na zwoływanie posiedzeń już obecnie powoduje wiele niepokojów społecznych, związanych z docierającymi medialnymi informacjami o ustaleniach podejmowanych w obszarze reformy szpitalnictwa czy dyskusjach wokół przyszłości ustawy o najniższych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia. Powyższa krytyka na spadek zainteresowania strony rządowej pracami Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia została szeroko przedstawiona wiceministrowi zdrowia Jerzemu Szafranowiczowi, współprzewodniczącemu zespołu odpowiedzialnego za dialog społeczny. Wiceminister zapewnił o powrocie do intensyfikacji posiedzeń, jak też o obecności minister Izabeli Leszczyny na następnym posiedzeniu zespołu. W części posiedzenia dotyczącej propozycji Ministerstwa Zdrowia zmian systemowych w szpitalnictwie – strona społeczna bardzo krytycznie odniosła się do trybu konsultowania prezentowanych propozycji. Głównym źródłem informacji są media branżowe, resort omawia założenia reformy szpitali wyłącznie z przedstawicielami pracodawców. Jako OPZZ negatywnie oceniliśmy marginalizację spraw pracowniczych w dyskusji nad zmianami, wskazaliśmy na konieczność włączenia strony związkowej w prace nad reformą oraz rzetelne konsultacje projektu ustawy o szpitalnictwie, która nie została przekazana stronie związkowej do opiniowania. Ministerstwo przekazało ogólne informacji o dobrowolnym charakterze reformy, zaplanowanych środkach finansowych z KPO na cele restrukturyzacji szpitali (1,2 mld zł). Obecne zadłużenie placówek szpitalnych to ponad 20 mld zł i jest to skala rosnąca w skali kwartału o każde, dodatkowe 600 mln. Prace nad zmianami sektora szpitali są w toku, zapadła decyzja o włączeniu strony społecznej w spotkania organizowane z dyrektorami szpitali i samorządowcami. Wdrażanie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych to temat wielowątkowy. Dyskusja koncentrowała się wokół obecnej realizacji wypłaty wzrostu wynagrodzeń waloryzowanych w lipcu br., jak i projektu obywatelskiego, nad którym prace zakończyła sejmowa Podkomisja nadzwyczajna. Obecna na posiedzeniu Trójstronnego Zespołu przewodnicząca Podkomisji posłanka Elżbieta Gelert zadeklarowała otwartość na propozycje Trójstronnego Zespołu odnośnie nowelizacji i dalszego udoskonalania przepisów ustawy. Jako OPZZ zwróciliśmy uwagę na szereg wątków, jak np. brak stanowiska rządu do procedowanego projektu, brak gwarancji finansowych, niejasności i sprzeczne informacje odnośnie przyszłości ustawy (pojawiają się informacje medialne o zawieszeniu jej obowiązywania) czy dalszy tryb pracy w parlamencie w sejmowej Podkomisji. Wiceminister wskazał, że nie są podejmowane żadne decyzje odnośnie zamrażania czy eliminowania ustawy z porządku prawnego, choć w ocenie strony społecznej zbyt często pojawiają się te wątki w czasie spotkań dotyczących reformy szpitalnictwa z samorządowcami. Temat ustawy jest ciągły i będzie kontynuowany na każdym posiedzeniu zespołu. Na zakończenie omówiono planowane zmiany w zakresie refundacji leków. Ustalono także zwołanie Prezydiów obu zespołów: Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia i Branżowego Trójstronnego Zespołu ds. Pomocy Społecznej. Kolejne posiedzenie rozpocznie tematyka przygotowania do Prezydencji Polski w UE w pierwszym półroczu 2025 r. w obszarze ochrony zdrowia oraz stan planowanych, aktualnych prac legislacyjnych resortu zdrowia. Posiedzenie prowadziła przewodnicząca Maria Ochman (strona związkowa, NSZZ ,,S”); obecni byli przedstawiciele Narodowego Funduszu Zdrowia, Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Agencji Oceny Technologii medycznych i Taryfikacji. OPZZ reprezentowali: członkowie - dr Tomasz Dybek (OZZ Pracowników Fizjoterapii) i Maria Miklińska (Federacja ZZPOZ i PS) oraz eksperci: Renata Górna (centrala OPZZ), Barbara Sobucka (uzdrowiska), Karolina Bukowska – Strakowa (diagności) i Sławomir Makowski (psychologowie).