20 grudnia 2022

OPZZ wzywa do poparcia kompromisowego porozumienia w sprawie dyrektywy o przejrzystości wynagrodzeń. We wtorek przed południem Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych wystosowało pismo do Arkadiusza Plucińskiego, przedstawiciela RP w COREPER I i zastępcy Stałego Przedstawiciela RP przy UE, z prośbą o poparcie dyrektywy. Biuro prasowe OPZZ Już w środę 21 grudnia 2022 r. odbędzie się posiedzenie COREPER I dotyczące ostatecznego tekstu kompromisowego osiągniętego w sprawie dyrektywy o przejrzystości wynagrodzeń. OPZZ apeluje o poparcie dla dyrektywy i wzywa państwa członkowskie do przyjęcia kompromisowego porozumienia w tej sprawie.  Kompromis pomoże w ostatecznym egzekwowaniu równego wynagrodzenia za pracę o równej wartości. Prace wykonywane przez kobiety, również takie jak opieka czy sprzątanie, muszą mieć taką samą wartość, jak prace wykonywane przez mężczyzn na podobnych stanowiskach. Taki kompromis umożliwia też wzmocnienie środków w zakresie przejrzystości wynagrodzeń, dając pracownikom i ich związkom prawo do żądania klarownych informacji na temat zarobków.  Pismo wystosowane do Arkadiusza Plucińskiego, przedstawiciela RP w COREPER I i zastępcy Stałego Przedstawiciela RP przy UE do pobrania TUTAJ.

09 grudnia 2022

Cena gazu wzrosła w październiku o blisko 28% rok do roku i wciąż rośnie, dlatego Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych oczekuje podjęcia przez rząd decyzji podatkowych przeciwdziałających wzrostowi cen gazu w 2023 roku oraz wprowadzenia obniżonej stawki VAT na gaz, którą dopuszcza dyrektywa VAT-owska. Dzięki temu rozwiązaniu już dziś niektóre kraje Unii Europejskiej stosują zredukowaną stawkę VAT na gaz. Rząd wciąż deklaruje, że nie ustaje w działaniach mających pomóc pracownikom w okresie wysokiej inflacji. Stwarza wrażenie, że chroni gospodarstwa domowe przed skutkami kryzysu energetycznego oraz wysokich cen nośników energii, w tym gazu. Okazuje się jednak, że podejmowane przez niego działania stoją w sprzeczności z tym zapewnieniem. Trudno inaczej traktować zamiar podwyższenia wprowadzonej w ramach tarczy antyinflacyjnej zerowej stawki VAT na gaz do 23% z dniem 1 stycznia 2023 r. Rząd nie po raz pierwszy wprowadza w błąd opinię publiczną, przekazując informacje, które nie mają potwierdzenia w faktach i przepisach prawa. Odpowiedzialnością za konieczność zwiększenia stawki VAT na gaz do wysokości 23% próbuje obciążyć Komisję Europejską, tymczasem ta przyznaje, że zerowy VAT na gaz, który obowiązuje dzisiaj w Polsce, faktycznie nie może być utrzymany w 2023 r., ale w ramach dostępnego zestawu narzędzi podatkowych Polska może zdecydować o obniżeniu stawki VAT, o ile będzie przestrzeganym minimum 5-procentowy próg określony w dyrektywie VAT-owskiej. Co więcej, aby zastosować VAT na obniżonym poziomie rząd nie musi tej decyzji konsultować z Brukselą. Tym samym Komisja Europejska mówi wprost, że wysokość stawki VAT na gaz może być mniejsza od tej, którą zaplanował polski rząd! Jego upór, aby przeforsować wyższą stawkę VAT wynika zatem tylko z pobudek fiskalnych i chęci zwiększenia dochodów budżetu państwa kosztem pracowników. OPZZ podkreśla, że zatrzymanie wzrostu cen gazu dla gospodarstw domowych ma obecnie kluczowe znaczenie, ponieważ bez skutecznych decyzji rządu odbiorców indywidualnych czeka jeszcze większa podwyżka cen gazu. Tak się stanie pomimo wprowadzenia zamrożenia taryf na gaz dla gospodarstw domowych. Powrót do wyższej stawki VAT w wysokości 23% spowoduje bowiem wzrost cen detalicznych gazu i dodatkowo zwiększy i tak już wysoką inflację. W tej sytuacji OPZZ oczekuje od rządu wsparcia gospodarstw domowych w ramach dostępnych instrumentów podatkowych i wycofania się ze szkodzącego pracownikom oraz gospodarce zamiaru drastycznego podwyższenia stawki VAT na gaz do 23%. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych

09 grudnia 2022

W związku z licznymi pytaniami dotyczącymi możliwości odliczenia od dochodu składki związkowej i sposobu dokumentowania jej wpłaty na rzecz związku zawodowego, wyjaśniamy, jakie obowiązki w tym zakresie nałożył ustawodawca na organizacje związkowe. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej i Funduszy Strukturalnych OPZZ Dzięki podejmowanym przez OPZZ od wielu lat działaniom od 1 stycznia 2022 r. można odliczyć ulgę z tytułu opłacania składki członkowskiej na rzecz związków zawodowych. Ulgę wprowadzono w ramach prac nad „Polskim Ładem”, ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105). Początkowo limit odliczenia podatkowego wynosił 300 zł. Ustawodawca w ww. akcie prawnym przyjął, że wysokość składek, które można odliczyć w rocznym zeznaniu podatkowym ustala się na podstawie dowodu wpłaty składek członkowskich na rzecz związku zawodowego, z którego wynikają co najmniej: dane identyfikujące członka związku zawodowego dokonującego wpłaty, nazwa organizacji związkowej, na rzecz której dokonano wpłaty, tytuł i data wpłaty, kwota wpłaconych składek. Nie ulega wątpliwości, że jeżeli składka jest wpłacana bezpośrednio do kasy związku zawodowego (druk KP - dowód wpłaty) lub na jego konto (przelew bankowy) możliwe jest udokumentowanie przez podatnika wpłaty składek członkowskich na rzecz związku zawodowego z wyszczególnieniem ww. danych i ich późniejsze odliczenie. W przypadku składek pobieranych przez pracodawcę z wynagrodzenia przysługującego pracownikowi, Sejm wprowadził zasadę, że dowodem wpłaty składek członkowskich na rzecz związku zawodowego będzie oświadczenie organizacji związkowej o wysokości pochodzących od podatnika składek. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych od samego początku prac nad „Polskim Ładem” krytykowało zamiar nałożenia na organizacje związkowe obowiązku wystawiania takiego oświadczenia. Wskazywaliśmy, że w praktyce związek zawodowy dysponuje jedynie danymi o globalnej kwocie składek, która wpłynęła na konto związku zawodowego z konta pracodawcy, ale bez informacji, kto i w jakiej wysokości zapłacił składkę. Powoduje to, że organizacja związkowa nie może wystawić członkowi związku zawodowego wymaganego przepisami prawa oświadczenia. Pracodawca może, co prawda, przekazać związkowi zawodowemu, na jego żądanie, listę wymienionych z imienia i nazwiska osób wraz z informacją o wysokości pobranej składki, ale tylko w przypadku, gdy wysokość składki jest określona kwotowo. Jeżeli jest ona jednak określona procentowo od wysokości wypłacanego pracownikowi wynagrodzenia, to przekazanie informacji o wysokości zapłaconej przez pracownika składki prowadziłoby pośrednio do ujawnienia informacji o wysokości jego wynagrodzenia, a więc danych, do pozyskiwania których związek zawodowy nie jest uprawniony bez zgody osoby, której dane dotyczą. Informacja o wysokości wynagrodzenia pracownika należy bowiem do sfery dóbr osobistych, podlegających ochronie na mocy art. 23 i 24 Kodeksu cywilnego. Po kilku miesiącach intensywnych rozmów z ministrem finansów udało się nam przekonać stronę rządową do zmiany stanowiska w tej kwestii. Rząd a następnie ustawodawca zaakceptowali propozycję OPZZ, aby informację o wysokości składek wpłaconych przez pracownika na rzecz związku zawodowego, w przypadku składek pobieranych z wynagrodzenia przez pracodawcę, przekazywał pracownikowi pracodawca w formie rocznej deklaracji PIT-11. Tym samym, w wyniku interwencji OPZZ, przepis stanowiący, że do skorzystania z odliczenia podatkowego w tym zakresie konieczne jest oświadczenie organizacji związkowej został uchylony. Stosowny przepis korygujący znalazł się w uchwalonej przez Sejm ustawie z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265). W trakcie prac parlamentarnych udało się dodatkowo zwiększyć kwotę odpisu z 300 zł do 500 zł. W związku z nową ulgą warto także pamiętać, że: składki członkowskie odpisywane są od dochodu, a nie od podatku; odliczenie ma charakter limitowany kwotą 500 zł w skali roku. Nadwyżka ponad kwotę 500 zł nie będzie zatem podlegać odliczeniu; odliczeniu podlegają składki faktycznie opłacone w danym roku podatkowym. Składki należne, lecz niezapłacone nie podlegają odliczeniu; pierwszego odliczenia za 2022 r. będzie można dokonać w przyszłorocznym rozliczeniu podatkowym (do 30 kwietnia 2023 r.); podstawę prawną do odliczenia stanowi art. 26 ust. 1 pkt 2c i art. 26 ust. 7 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128).

23 września 2022

Większa przejrzystość finansów publicznych, podniesienie nakładów na edukację i ochronę zdrowia oraz zwiększenie wydatków na energetykę - o takie zmiany w ustawie budżetowej na rok 2023 apeluje Społeczna Rada Fiskalna, w której skład wchodzi OPZZ reprezentowane przez Piotra Ostrowskiego. Właśnie ukazało się pierwsze stanowisko Rady w tej sprawie. Organizacje zrzeszone w Społecznej Radzie Fiskalnej, reprezentujące interesy ponad 2 miliony Polek i Polaków, zaapelowały do rządu o zmiany w budżecie - Rada wskazuje na brak przejrzystości pozabudżetowych wydatków państwa. Głównym postulatem opublikowanego stanowiska są zmiany w Artykule 6. ustawy. Strona społeczna oczekuje od rządu przedstawienia planu wykorzystania zakładanych poręczeń i gwarancji Skarbu Państwa. W projekcie ustawy budżetowej wynoszą one 200 mld zł. Organizacje zrzeszone w Radzie apelują także o 20 proc. podwyżki dla nauczycieli i pracowników budżetówki. “Wyrównanie wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej (oraz pracowników oświaty) do wskaźnika wzrostu płacy minimalnej na 2023”, ma odbyć się przy jednoczesnym podniesieniu subwencji oświatowej dla samorządów. “Ciężar podwyżek dla nauczycieli nie powinien zostać przerzucony na samorządy” - uzasadnia strona społeczna. Co więcej, związki zawodowe, pracodawcy, związki spółdzielców, samorządowcy oraz organizacje ekologiczne wzywają do zwiększenia wydatków na ochronę zdrowia w wysokości 7% PKB. “Zgodnie z propozycją Porozumienia Rezydentów oraz obietnicą złożoną przez rząd w Polskim Ładzie”. Stanowisko Społecznej Rady Fiskalnej zawiera także apel o przeznaczenie dodatkowych 500 mln zł na pomoc psychologiczno-pedagogiczną dla dzieci i młodzieży. Społeczna Rada Fiskalna Kolejny zwraca także uwagę na trwający kryzys energetyczny. “Natychmiastowe uruchomienie wielkoskalowych oraz oddolnych inwestycji w sektorze elektroenergetycznym i ciepłowniczym” miałyby być finansowane z budżetu państwa w wysokości co najmniej 1 proc. PKB. “Czekamy na dalsze procedowanie ustawy budżetowej i realizację naszych postulatów. Pierwsze stanowisko Społecznej Rady Fiskalnej zostało przyjęte przez konsensus. Proponowane przez nas zmiany w budżecie są konieczne, jeśli rząd nie chce, aby jakość życia Polaków dramatycznie spadła” - mówi Jan J. Zygmuntowski, współprzewodniczący Stowarzyszenia Polska Sieć Ekonomii, organizatora Społecznej Rady Fiskalnej. Społeczna Rada Fiskalna zajmuje się oceną wydatków rządowych, założeń i planu budżetu oraz wieloletnich planów finansowych czy polityki podatkowej. 22 sierpnia br. Stowarzyszenie Polska Sieć Ekonomii i 8 organizacji założycielskich, powołało Radę, a w skład komitetu wchodzą związki zawodowe: Forum Związków Zawodowych, Ogólnopolski Związek Zawodowy Inicjatywa Pracownicza oraz Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych OPZZ; organizacje spółdzielców: Krajowa Rada Spółdzielcza oraz Związek Lustracyjny Spółdzielni; Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej, reprezentujące samorządowców Stowarzyszenie Energia Miast oraz największa w Polsce sieć organizacji działających na rzecz ochrony środowiska naturalnego Związek Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć. “W wielu krajach rady fiskalne są niezbędne dla przegłosowania budżetu i dysponują kluczowym zdaniem wobec braku konstytucyjnych limitów zadłużenia.” - można przeczytać w uchwale powołującej Społeczną Radę Fiskalną. Członkostwo i prace Rady pozostają otwarte. “Do rady zapraszamy związki zawodowe, organizacje spółdzielców, związki pracodawców, autorów i artystów, organizacje branżowe - każda realna reprezentacja istotnych grup społecznych jest mile widziana. Zależy nam na szerokim dialogu społecznym.” - dodaje Jan J. Zygmuntowski, współprzewodniczący Stowarzyszenia Polska Sieć Ekonomii, organizatora Społecznej Rady Fiskalnej.  Pełna treść stanowiska Społecznej Rady Fiskalnej: https://plse.org.pl/stanowisko-spolecznej-rady-fis...

16 września 2022

Według rządu inflacja miała wynieść 3,3 proc. Kiedy przyjmowano ustawę budżetową na ten rok, wiadomo już było, że ta prognoza jest nic niewarta. To był jednak fortel, bo inaczej płaca minimalna musiałaby być w tym roku podwyższana dwukrotnie – mówi Piotr Ostrowski, wiceprzewodniczący OPZZ w dzisiejszym wydaniu Gazety Wyborczej. Biuro prasowe OPZZ Inflacja wyniosła w sierpniu 16,1 proc., o czym informuje Główny Urząd Statystyczny. Rok 2022 upływa nam pod znakiem drożyzny. Na każdym roku widzimy wzrost cen niemalże wszystkiego, odczuwalny właściwie w każdym segmencie towarów i usług. Według danych GUS w ciągu ostatniego roku najbardziej podrożał opał, bo 156,9 proc. Tuż za nim na podium uplasował się cukier (109,2 proc.), a wzrost cen rok do roku w przypadku mąki i gazu wynosi odpowiednio 44,6 proc. i 36,6 proc. Takie dane za bardzo niepokojące uważa Piotr Ostrowski, wiceprzewodniczący OPZZ, który na łamach dzisiejszej Gazety Wyborczej dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat nieustannie przyspieszającej inflacji, za którą nie nadążają wynagrodzenia Polaków. - Mówię to całkowicie świadomie: rząd oszukał Polaków. Prognoza inflacji na ten rok była całkowicie abstrakcyjna. Według rządu miała wynieść 3.3 proc. Kiedy przyjmowano ustawę budżetową, wiadomo już było, że ta prognoza jest nic niewarta. To był jednak fortel, bo inaczej płaca minimalna musiałaby być w tym roku podwyższana dwukrotnie. […] Mamy do czynienia z niebezpiecznym zjawiskiem spłaszczania płac. Płaca minimalna, ustalana administracyjnie, rośnie. Ale nie rosną fundusze płac w firmach. A przecież inflacja uderza nie tylko w najmniej zarabiających, ale także w klasę średnią – mówi Piotr Ostrowski, wiceprzewodniczący OPZZ. Niestety inflacja bije kolejne niechlubne rekordy. Trudno się więc dziwić, że jej skutki są co raz bardziej odczuwalne w portfelach Polaków. Nasuwa się tylko pytanie: co w obliczu tak dużego wzrostu cen czeka nas w przyszłym w roku?

13 września 2022

Rząd przyjął rozporządzenie w sprawie minimalnego wynagrodzenia i minimalnej stawki godzinowej w 2023 roku. W przyszłym roku czekają nas dwie podwyżki płacy minimalnej – w styczniu i lipcu. We wtorek 13 września rząd zajął się projektem rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2023 roku. Od 1 stycznia 2023 roku płaca minimalna w Polsce wyniesie 3490 zł brutto, a minimalna stawka godzinowa - 22,80 zł. Od 1 lipca 2023 roku minimalna płaca ma już wynosić 3600 zł brutto, a minimalna stawka godzinowa - 23,50 zł. Dzisiejsza propozycja rządu dotycząca wysokości płacy minimalnej od 1 stycznia 2023 roku, tj. 3490 zł, jest bliska postulatowi OPZZ (3500 zł). To odczuwalna podwyżka, choć ledwie rekompensująca skutki wysokiej inflacji osobom najniżej zarabiającym. Jak można zauważyć, rząd w końcu przyjął do wiadomości argumenty strony związkowej, jednak rządowa propozycja wzrostu płacy minimalnej od lipca 2023 jest daleka od naszych oczekiwań. Rząd proponuje, aby był to wzrost zaledwie o 110 zł brutto (do 3600 zł). Przy założeniu, że w połowie przyszłego roku inflacja wciąż będzie dwucyfrowa, OPZZ oczekiwało wyższego wzrostu płacy minimalnej. Nasz postulat od 1 lipca 2023 to płaca minimalna na poziomie 3750 zł, czyli o 260 zł więcej niż to, co od 1 stycznia 2023 proponuje rząd. O ile propozycje dotyczące płacy minimalnej mogą cieszyć, to brak zmian w kwestii wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej nie napawa optymizmem. Wskaźnik 7,8% to znacznie mniej niż prognozowana i niestety zapewne niedoszacowana inflacja na przyszły rok. Innym niepokojącym zjawiskiem jest spłaszczenie płac w wyniku wzrostu płacy minimalnej. W wielu zakładach pracy fundusz płac nie wzrośnie lub wzrośnie on tylko symbolicznie. Podniesienie płac minimalnych odbędzie się zatem kosztem pozostałych, lepiej zarabiających pracowników. Zjawisko spłaszczania płac budzi duży niepokój i wymaga systemowego podejścia do płac w Polsce. Krótko mówiąc: Polska potrzebuje wyższych płac, nie tylko płac minimalnych.

12 września 2022

Zbliża się termin podjęcia przez Radę Ministrów decyzji w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2023 r. Rząd podejmie decyzję w tej sprawie prawdopodobnie na najbliższym posiedzeniu Rady Ministrów 13 września br., aby ogłosić wysokość płacy minimalnej w ustawowym terminie tj. do 15 września br. W związku z tym OPZZ skierowało 7 września br. do strony rządowej pismo, w którym domagamy się spełnienia naszych oczekiwań. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej i Funduszy Strukturalnych OPZZ Przypomnijmy, że we wspólnym stanowisku strony pracowników w sprawie wzrostu wynagrodzeń w 2023 r. związki zawodowe zaproponowały, aby minimalne wynagrodzenie za pracę wzrosło od 1 stycznia 2023 r. o nie mniej niż 490 zł (do wysokości co najmniej 3500 zł) i od 1 lipca 2023 r. o nie mniej niż o 250 zł (do wysokości co najmniej 3750 zł). Niestety w trakcie negocjacji w Radzie Dialogu Społecznego nie udało się osiągnąć kompromisu w tej sprawie. W tej sytuacji, zgodnie z art. 2 ust. 5 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 15 września, wysokość minimalnego wynagrodzenia w roku następnym, a także wysokość minimalnej stawki godzinowej w roku następnym wraz z terminem zmiany tych wysokości. OPZZ zwraca uwagę, że wobec korekty w projekcie budżetu państwa na rok 2023 podstawowych wskaźników makroekonomicznych i zwiększenia prognozy inflacji z 107,8% do 109,8% oraz korekty PKB z 103,2% do 101,7% zmianie powinno ulec stanowisko rządu w sprawie wysokości płacy minimalnej: 3383 zł (od dnia 1 stycznia) oraz 3450 zł (od dnia 1 lipca). Nowa projekcja inflacji i PKB wymagają skorygowania powyższych wartości. Przeciętna wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2023 r. obliczona jako obligatoryjne minimum wynikające z ustawy – przy zastosowaniu nowych prognoz – powinna wynosić co najmniej 3447,30 zł, czyli o 31 zł więcej niż przyjęte wcześniej założenie. Mając na uwadze powyższe Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych wniosło o uwzględnienie przez stronę rządową warunków określonych w art. 5 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę i ustanowienie minimalnego wynagrodzenia na poziomie oczekiwanym przez związki zawodowe. (nq)

22 sierpnia 2022

Dzisiaj Główny Urząd Statystyczny (GUS) opublikował finalny odczyt inflacji konsumenckiej (CPI) za lipiec br. Optymistyczny szybki szacunek inflacji GUS z ubiegłego miesiąca, wskazujący, że inflacja w lipcu br. pozostała na poziomie czerwca br. (15,5%) nie sprawdził się. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej i Funduszy Strukturalnych OPZZ Inflacja wciąż rośnie i według ostatecznych danych wyniosła w lipcu br. 15,6% (przy wzroście cen towarów – o 16,9% i usług – o 11,7%). Lipcowy odczyt inflacji na poziomie 15,6% rok do roku to najwyższe tempo wzrostu od 24 lat. W stosunku do poprzedniego miesiąca ceny towarów i usług wzrosły o 0,5% (w tym usług – o 1,2% i towarów – o 0,3%). Z danych GUS wynika, że w porównaniu z analogicznym miesiącem poprzedniego roku wyższe były ceny w zakresie mieszkania (o 21,8%), żywności (o 15,9%), transportu (o 27,7%), restauracji i hoteli (o 16,4%) oraz rekreacji i kultury (o 11,3%). Od kilku miesięcy za wzrostem inflacji nie nadążają płace. Niedawno GUS opublikował dane, z których wynika, że przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej wzrosło w II kwartale 2022 r. w porównaniu z analogicznym okresem roku ubiegłego o 11,8% przy inflacji w tym okresie na poziomie 13%, co oznacza spadek realnej płacy o ponad 1%. Tym samym podwyżki płac nie są w stanie zrekompensować drastycznego wzrostu cen w lipcu 2022 r. np.: opału o 132,2%, paliw o 36,8%, gazu o 44,9%, cukru o 47,6%, mąki o 38,9%, oleju i tłuszczu o 37,5%, pieczywa o  29,1%, mleka o 20,0%, mięsa o 17,2%. (nq)

21 czerwca 2022

Obawy OPZZ o sytuację materialną, w jakiej znajdują się rzesze pracowników, potwierdzają dane GUS dotyczące wynagrodzenia za maj 2022 r. Rząd musi zacząć działać! GUS poinformował dzisiaj, że przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w maju 2022 r. w porównaniu z majem 2021 r. było wyższe o 13,5% i wyniosło 6399,59 zł (brutto). Względem kwietnia 2022 r. przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto zmalało o 3,4%. Inflacja zjada tegoroczne podwyżki płac, które wywalczyli przedstawiciele różnych branż i zawodów. Biuro Prasowe OPZZ W maju 2022 r. przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw zmniejszyło się w stosunku do kwietnia 2022 r. o 3,4%, podczas gdy w maju 2021 r. w porównaniu do kwietnia 2021 r. płace zanotowały mniejszy spadek, tj. o 2,9%. Spadek przeciętnych wynagrodzeń w maju 2022 r. względem kwietnia 2022 r. spowodowany był m.in. wypłatami w poprzednim miesiącu premii uznaniowych, jubileuszowych i kwartalnych, nagród motywacyjnych i rocznych oraz wypłaty odpraw emerytalnych (które obok wynagrodzeń zasadniczych także zaliczane są do składników wynagrodzeń ). Spadek przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto odnotowano prawie we wszystkich sekcjach PKD 2007, z czego największy w sekcji „Rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo” (o 15,5%), gdzie wynagrodzenia wyniosły 7785,86 zł (miesiąc wcześniej 9214,25 zł) oraz w sekcji „Wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę” (o 10,2%), gdzie wynagrodzenia się zmniejszyły się do 8206,10 zł (miesiąc wcześniej wyniosły 9140,01 zł). W skali roku (maj 2022 r. do maj 2021 r.) przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto wzrosło o 13,5%. Przed rokiem (maj 2021 r. do maja 2020 r.) odnotowano dynamikę wzrostu przeciętnych płac na poziomie 10,1%. Dane GUS: Przeciętne zatrudnienie i wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w maju 2022 r.

17 czerwca 2022

OPZZ pyta, czy ten krok rządu pomoże rodzinom, które stoją przed dylematem: kupić żywność czy opał? Media informują, że do Sejmu trafił rządowy projekt ustawy o dopłatach do węgla.  Biuro Prasowe OPZZ W ostatni piątek (17 czerwca br.) do Sejmu  trafił rządowy projekt ustawy o dopłatach do węgla. Przewiduje on rekompensaty dla sprzedawców za sprzedaż po cenie nie wyższej niż 966,60 zł za tonę brutto paliw stałych takich jak węgiel kamienny, brykiet lub pelet, zawierających co najmniej 85 proc. węgla kamiennego. Do rekompensaty uprawnia sprzedaż węgla do tych gospodarstw domowych, których głównym źródłem ogrzewania są kocioł na paliwo stałe, kominek, koza, ogrzewacz powietrza, trzon kuchenny, piecokuchnia, kuchnia węglowa lub piec kaflowy na paliwo stałe, zasilane paliwem stałym. Do tego źródła te muszą być zgłoszone do centralnej ewidencji emisyjności budynków. Ministerstwo Klimatu i Środowiska szacuje, że w 2021 r. liczba gospodarstw domowych wykorzystujących węgiel kamienny wynosiła 4,3 mln. OPZZ już od dłuższego czasu domaga się, by rząd w końcu zadbał o pracowników i zaczął skutecznie walczyć z inflacją. Prowadzi również akcję STOP DROŻYŹNIE! i zbiera podpisy pod petycją w tej sprawie (TUTAJ PODPISZESZ PETYCJĘ). Żądamy: - podniesienia płacy minimalnej po raz drugi w 2022 r., od lipca br.; - drugiej w bieżącym roku waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych; - nowelizacji budżetu państwa na rok 2022 i zagwarantowania w nim dodatkowych środków na wzrost płac w sferze budżetowej; - likwidacji stawki WIBOR; - podjęcia innych działań ograniczających inflację.