06 grudnia 2024

7 grudnia od godz. 10:00 w Gliwicach odbędzie się manifestacja pracowników przemysłu hutniczego i metalowego. Jest związana przedłużającą się złą kondycją sektora i brakiem odpowiedniej reakcji władz na zaistniałą sytuację. Problemy branży zgłaszane przez pracowników sygnalizujemy już od wielu miesięcy. Wiążą się z wygaszaniem pieców hutniczych i spadkiem produkcji, co przekłada się na zwolnienia i postoje w pracy zakładów. Przyczyną jest m.in. duży import stali z zagranicy, produkowanej często bez poszanowania standardów środowiskowych i pracowniczych za to ze wsparciem publicznym. Problemy dotyczą spółek prywatnych, ale też należących do skarbu państwa jak Huta Łabędy czy Huta Pokój. W związku z tym przedstawiciele pracowników ze Związku Zawodowego Pracowników Huty Łabędy wspierani przez Federację Związków Zawodowych Metalowców i Hutników oraz związkowców z innych organizacji inicjują protest w Gliwicach - siedzibie Huty Łabędy. Tłem i okazją do zwrócenia uwagi na problem przez opinię publiczną jest rozpoczęcie w tym mieście kampanii wyborczej przez kandydata na prezydenta partii rządzącej – Rafała Trzaskowskiego. „Chcemy pokazać jak ważne są dla nas miejsca pracy w przemyśle, gdzie brak inwestycji i systemowych rozwiązań w niedługiej perspektywie doprowadzi do likwidacji dobrej jakości miejsc pracy. Nasz niepokój dotyczy nie tylko hutnictwa, ale też koksownictwa, górnictwa i branży automotive, która miała zastąpić przemysł ciężki” – mówi Artur Jacek Wilkoń przewodniczący ZZP Huty Łabędy i wiceprzewodniczący FZZMiH. (MZ)

06 grudnia 2024

                                      Dziś, 6 grudnia br. zakończył się proces legislacyjny ustawy likwidującej składkę zdrowotną od zbycia środków trwałych i obniżającej minimalną podstawę wymiaru składki płaconej przez przedsiębiorców. Sejm przyjął 3 poprawki Senatu o charakterze legislacyjnym.  Został ostatni krok - podpis Prezydenta. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Do zmian reformujących składkę na ubezpieczenie zdrowotne OPZZ odnosi się krytycznie, w szczególności z uwagi na ryzyko dla stabilności finansowania systemu ochrony zdrowia i łamanie zasad sprawiedliwości społecznej. Nie popieramy rządowych propozycji w tym zakresie, zwłaszcza w kontekście planów dalszego obniżania obciążeń składkowych dla przedsiębiorców w 2026 r. Podkreślamy przy tym, że reforma systemu składek zdrowotnych wymaga wszechstronnej analizy, aby uniknąć destabilizacji finansowania systemu ochrony zdrowia oraz pogłębienia nierówności społecznych. Takie też stanowisko prezentowaliśmy podczas prac w senackich komisjach: Budżetu i Finansów oraz Zdrowia rozpatrujących ustawę w dniu 3 grudnia br. Byliśmy jako OPZZ jedynym głosem strony społecznej na posiedzeniu senackich komisji. Podkreślając przez nas brak konsultacji społecznych, bardzo mocny głos w tym zakresie wybrzmiał także ze strony Biura legislacyjnego Senatu, który w opinii wskazał na zarzut niekonstytucyjności w związku z brakiem konsultacji rozwiązań składkowo - podatkowych z organizacjami pracowników i pracodawców reprezentujących Radę Dialogu Społecznego: ,,(…) jeżeli projekt ustawy, wbrew obowiązkowi wynikającemu z przepisów ustaw, nie został przekazany właściwym podmiotom w celu wyrażenia opinii na etapie rządowego postępowania legislacyjnego, to przedmiotową wadliwość proceduralną należy także traktować jako uchybienie trybowi legislacyjnemu – o ustawowej genezie, z punktu widzenia kontroli konstytucyjności tego rodzaju uchybienie podlega ocenie zgodności art. 2 Konstytucji”. W opinii Senatu przypomniano, że analogiczne zastrzeżenia konstytucyjne były wielokrotnie podnoszone przez senackie służby legislacyjne w odniesieniu do ustaw z zakresu ochrony zdrowia oraz ustaw podatkowych, rozpatrywanych przez Senat ubiegłej kadencji. Czy Prezydent przy składaniu podpisu weźmie pod uwagę poważne zastrzeżenia braku konsultacji społecznych – przekonamy się wkrótce. RG

05 grudnia 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych zwróciło się z apelem do Rządu w sprawie realizacji zapowiedzi przygotowania stanowiska dotyczącego projektu ustawy wprowadzającej emerytury stażowe. Na początku grudnia Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych skierowało na ręce Wiceministra rodziny, pracy i polityki społecznej, Sebastiana Gajewskiego, apel w sprawie przygotowania stanowiska rządu do projektu ustawy realizującego postulat wprowadzenia emerytur stażowych. Zapowiedź przygotowania stanowiska do końca roku padła ze strony Ministra podczas posiedzenia nr 32 Komisji Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, które miało miejsce 26 lipca. Stanowisko Rządu opracowywane jest do pozarządowego projektu ustawy przez właściwy organ, w tym przypadku Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, i zawiera ogólną ocenę projektu oraz propozycję konkluzji Rady Ministrów. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych od 2010 r. nieprzerwanie zabiega o wprowadzenie emerytur stażowych. Idea emerytur stażowych, o które OPZZ walczy od lat, cieszy się wysokim poparciem społecznym. Pod projektem obywatelskim OPZZ w tej sprawie podpisało się ponad 700 tysięcy pracowników. (mp)

04 grudnia 2024

W Sejmie RP trwają prace nad uchwaleniem ustawy budżetowej na 2025 r., której treść przesądzi o wysokości wydatków państwa na płace pracowników sfery budżetowej w przyszłym roku. OPZZ przedstawił już Radzie Ministrów oraz Sejmowi RP swoją opinię w sprawie projektu ustawy budżetowej na rok 2025. Od lipca br. działamy w sprawie realizacji postulatu OPZZ, aby płace w sferze budżetowej wzrosły o co najmniej 15%. To wspólny postulat strony społecznej Rady Dialogu Społecznego. Niestety rząd w trakcie prac nad projektem budżetu podtrzymuje swoje stanowisko, aby wskaźnik wzrostu wynagrodzeń w sferze budżetowej wyniósł w przyszłym roku 105,0% czyli był na poziomie prognozowanej inflacji. Oznacza to, że płace w budżetówce realnie nie wzrosną – nie można zatem mówić o podwyżce wynagrodzeń. Nie ma na to zgody OPZZ dlatego dziś, wiceprzewodnicząca OPZZ, Barbara Popielarz zawnioskowała do Marszałka Sejmu RP o podjęcie działań na rzecz zmiany projektu ustawy budżetowej na rok 2025 celem zapewnienia pracownikom sfery budżetowej wzrostu wynagrodzeń w kolejnym roku o co najmniej 15% oraz przywrócenia sprawiedliwości systemu wynagradzania pracujących w sektorze finansów publicznych a przez to podniesienia rangi służb publicznych. Wezwaliśmy Marszałka Sejmu RP do uwzględnienia w ramach prac Sejmu RP nad projektem ustawy budżetowej na rok 2025 konieczności zmiany polityki wynagradzania pracowników sektora finansów publicznych i naprawy wieloletnich zaniedbań w tym obszarze, które skutkują utratą siły nabywczej płac pracowników administracji, niskimi płacami pracujących w sferze budżetowej i pogłębiającym się zjawiskiem spłaszczenia wynagrodzeń. Sytuacja materialna pracowników sfery budżetowej jest zła i wymaga pilnej interwencji ustawodawcy celem stworzenia podstaw prawnych do poprawy warunków zatrudnienia w sferze budżetowej. W wystąpieniu podkreśliliśmy, że państwo powinno być pracodawcą oferującym wysokiej jakości miejsca pracy a przez to wzorem dla sektora prywatnego gospodarki. Ustalony przez rząd w projekcie ustawy budżetowej na rok 2025 wzrost wskaźnika wynagrodzeń w sferze budżetowej jest na niższym poziomie aniżeli określony na kolejny rok wzrost płacy minimalnej, co pogłębi zjawisko spłaszczenia wynagrodzeń w sektorze finansów publicznych. Projekt ustawy, w części wydatkowej, nie uwzględnia także ostatecznie ustalonej przez Radę Ministrów wysokości minimalnego wynagrodzenia na 2025 r., czego rezultatem będzie ograniczenie możliwości kształtowania wynagrodzeń w sektorze publicznym, w szczególności pracowników otrzymujących płacę wyższą niż minimalne wynagrodzenie za pracę. OPZZ zwrócił zatem uwagę, że wymaga to interwencji Sejmu RP. Wezwaliśmy zatem Sejm RP do podjęcia działań na rzecz zmiany projektu ustawy budżetowej. Konieczne jest zapewnienie pracownikom sfery budżetowej wzrostu wynagrodzeń o co najmniej 15% i przywrócenie sprawiedliwości społecznej w systemie wynagradzania pracowników sektora finansów publicznych. Wskaźnik wzrostu wynagrodzeń sfery budżetowej dotyczy zarówno administracji centralnej jak i samorządowej, dlatego OPZZ walcząc o zmianę tego wskaźnika działa na rzecz poprawy sytuacji płacowej w szeroko pojętym sektorze finansów publicznych. (KP)

04 grudnia 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych rozpoczyna akcję informacyjno-protestacyjną, będącą odpowiedzią na brak skutecznych działań rządu w obszarze polityki klimatyczno-energetycznej i przemysłowej państwa. Akcja jest związana z propozycjami polityki klimatyczno-energetycznej Polski zawartymi w ostatniej aktualizacji Krajowego Planu Energii i Klimatu, które nie uwzględniają podstawowych kwestii społecznych i pracowniczych i wymagają licznych zmian. Ma też na celu uwypuklenie potrzeby powołania strategii przemysłowej Polski, niezbędnej z punktu widzenia rozwoju gospodarczego i bezpieczeństwa kraju. Uwzględnienie naszych postulatów oraz podjęcie konkretnych działań naprawczych przez rząd z wykorzystaniem dyplomacji na poziomie europejskim, pozwoli na wypracowanie w obszarze transformacji klimatycznej rozwiązań sprawiedliwych społecznie i korzystnych dla wszystkich. Niestety, brak otwartości rządzących na dialog w tej sprawiebędzie prowadził do rosnącego napięcia i niezadowolenia oraz sprzeciwu wobec transformacji klimatycznej, skutkującego zrozumiałym oporem i dalej idącymi działaniami związków zawodowych. Akcja OPZZ jest głosem rosnącego niezadowolenia pracowników z sytuacji wynikających bezpośrednio lub pośrednio z polityki państwa w tym obszarze: licznych zwolnień w sektorze przemysłowym i zagrożenia kolejnymi; długotrwałej złej sytuacji przemysłu hutniczego; narastających problemów branż automotive, cementowej, meblarskiej, czy chemicznej; braku związku między harmonogramem umowy społecznej dot. transformacji sektora węgla kamiennego a działaniami spółek górniczych i strategiami krajowymi (KPEiK); braku odpowiednich informacji i włączania strony społecznej w proces restrukturyzacji aktywów węglowych i zmian strategii państwowych spółek; niskiego poziomu zaangażowania strony rządowej w dialog społeczny w zakresie transformacji; prognozowanych rosnących kosztów gospodarstw domowych związanych z wprowadzaniem opłat w ramach ETS2; ryzyka załamania sytuacji gospodarczej w regionach górniczych; niepewnej przyszłości zatrudnionych w energetyce konwencjonalnej; braku mechanizmów wzmacniających tworzenie dobrej jakości miejsc pracy w związku z transformacją. Krytyczna opinia OPZZ do strategii klimatyczno-energetycznej KPEiK (dostępna w całości TUTAJ) skupia się na sześciu głównych obszarach: praca, w tym umowy społeczne dot. pracowników górnictwa i energetyki, koordynacja procesu transformacji, wpływ na społeczeństwo, funkcjonowanie systemu energetycznego, oraz konieczność uwzględnienia strategii dla przemysłu. Kluczowe kwestie, które zdaniem OPZZ wymagają poprawienia lub wpisania do KPEiK to: • realne oszacowanie wpływu polityki klimatycznej na rynek pracy, zatrudnienie i wynagrodzenia, • adekwatne środki krajowe wspierające transformację regionów węglowych, • warunkowość środków przeznaczanych na transformację w celu poprawy jakości zatrudnienia w kraju i zwiększenia poziomu pokrycia układami zbiorowymi, • spójność i koordynacja procesu transformacji, • wpisanie do KPEiK i realizacja umów społecznych z pracownikami górnictwa i energetyki, • zmniejszenie poziomu ubóstwa energetycznego i nierówności społecznych, • utrzymanie i poprawa warunków dla funkcjonowania przemysłu w Polsce. W opinii OPZZ przywołujemy m.in. dokument z uwagami Komisji Europejskiej do KPEiK z dnia 24 kwietnia 2024, w którym czytamy: „KE zaleca, aby Polska: (a) Przedstawiła bardziej szczegółowe informacje na temat konsekwencji transformacji klimatycznej i energetycznej dla społeczeństwa, zatrudnienia i umiejętności lub wszelkich innych skutków dystrybucyjnych, a także na temat planowanych celów, polityk i środków wspierających sprawiedliwą transformację. (b) Określiła formę wsparcia, wpływ inicjatyw, grupy docelowe i przeznaczone na ten cel zasoby, z uwzględnieniem zalecenia Rady w sprawie zapewnienia sprawiedliwej transformacji w kierunku neutralności klimatycznej”. Tymczasem tych szczegółów brak, a kwestiom zmian zatrudnienia ten ponad 700-stronnicowy dokument poświęca zaledwie kilka akapitów nie operując szacunkami wynikającymi z przyjętych założeń. Taka sytuacja nie pozwala realnie ocenić wpływu KPEiK na społeczeństwo i gospodarkę, jednocześnie pozostawiając sporo obaw. OPZZ uważa też, że wydawanie funduszy na transformację powinno wiązać się z warunkowością umożliwiającą promowanie dobrych form zatrudnienia i zwiększanie liczby miejsc pracy objętych układami zbiorowymi co pomoże w osiąganiu celów wdrażanej obecnie Dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej. Pokrycie układami zbiorowymi w Polsce to zaledwie 13% podczas gdy wymagane jest dążenie do 80%. Spośród innych wad strategii należy wymienić brak określenia wyraźnego ośrodka koordynującego transformację – dziś są w nią mocno zaangażowane aż cztery resorty, co utrudnia sytuację interesariuszom ze strony społecznej, zmniejsza jakość dialogu i możliwość partycypacji obywateli w procesie, ale też prowadzi do sprzeczności po samej stronie rządowej. Podobne rozdrobnienie ma miejsce także jeśli chodzi o rządowy nadzór nad sprawami przemysłu. Jeśli chodzi o regiony węglowe głównym źródłem funduszy na zmiany w nich zachodzące mają być fundusze unijne – bez znaczącego udziału źródeł krajowych. Są to sumy zdecydowanie niewystarczające i ok. 10-krotnie mniejsze niż np. te przeznaczone dla regionów węglowych przez władze w Niemczech, przy jednoczesnej większej skali wyzwania w Polsce. Zwracają uwagę prognozy malejącej dostępności mocy ze stabilnych źródeł w krajowym systemie energetycznym, mimo szacunków rosnącego na nią zapotrzebowania. Zgodnie z przewidywaniami Polskich Sieci Energetycznych w ciągu najbliższej dekady możemy się spodziewać nawet 9,5 GW braków mocy w szczytach zapotrzebowania. Wynika to m.in. z prognozowanych wyłączeń wielu bloków węglowych, dla których jednak brak jeszcze alternatywy w postaci energetyki jądrowej czy magazynów energii i to mimo zwiększania produkcji prądu z importowanego gazu ziemnego. Tą alternatywą na czas transformacji mogą być jednak bloki klasy 200 MW, pod warunkiem stworzenia systemu umożliwiającego im pracę w szczytach poboru mocy w kraju zgodnie z wynikami programu Bloki 200+. Wiąże się to także z zabezpieczeniem dostaw węgla czyli wdrażaniem zapisów umowy społecznej z 2021, z której treścią KPEiK powinien być ściśle związany. Problemem są szacunki dot. ubóstwa energetycznego, które zdaniem ekspertów m.in. polskiego oddziału Europejskiej Sieci Przeciwdziałania Ubóstwu opierają się na uśrednionych wskaźnikach nie oddających rzeczywistości. Tym bardziej, że wpływ planowanego systemu ETS 2 w poważny sposób zwiększy koszty ogrzewania dużej części gospodarstw domowych zanim zacznie przynosić efekty w postaci funduszy na termomodernizację. OPZZ postuluje także utworzenie strategii przemysłowej kraju, która powinna współgrać ze strategią klimatyczno-energetyczną pozwalając jednocześnie na utrzymanie krajowej produkcji, mającej kluczowy wpływ na zatrudnienie i PKB Polski (niemal 20% pracowników i 25% PKB kraju to sam przemysł wytwórczy), oraz zapobiec ucieczce emisji poza granice UE. Więcej na ten temat m.in. TUTAJ  Strategie zmian, które mamy nazywać sprawiedliwa transformacją muszą uwzględniać takie czynniki jak wpływ na zatrudnienie, gospodarkę, bezpieczeństwo socjalne obywateli, muszą zmniejszać nierówności społeczne i ubóstwo energetyczne i muszą być zgodne z naczelną zasadą „nie zostawiania nikogo w tyle”. Nie mogą prowadzić do likwidacji i poddania walkowerem tych sektorów gospodarki czy wytwórców niezbędnej energii, których funkcjonowanie w obecnym modelu staje się trudne. Nie mogą prowadzić do zubożenia całych regionów kraju albo grup społecznych. W przeciwnym razie likwidacja zamiast transformacji będzie budzić uzasadniony i naturalny odruch oporu, który związki zawodowe będą zobowiązane stanowczo wyrażać. Zachęcamy do śledzenia mediów społecznościowych centrali OPZZ i organizacji członkowskich OPZZ pod hasztagiem #OPZZniconasbeznas Treść opinii OPZZ do projektu aktualizacji Krajowego Planu w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 roku

04 grudnia 2024

             Strona społeczna reprezentowana w Trójstronnym Zespole do spraw Ochrony Zdrowia 3 grudnia br. przekazała Minister Zdrowia ,,STANOWISKO w sprawie trybu procedowania zmian w ochronie zdrowia”. Nieprzejrzysty przebieg prac nad systemowymi regulacjami w tym sektorze wpływa negatywnie na sytuację pacjentów, pracowników i pracodawców. Nie ma na to zgody partnerów społecznych. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ W Stanowisku, poprzedzonym briefingiem medialnym, wskazaliśmy, że zła legislacja stanowi realne zagrożenie dla systemu ochrony zdrowia. List do Minister Zdrowia podpisały wszystkie reprezentatywne organizacje związkowe i pracodawców. Zaapelowaliśmy w nim o realizację konstytucyjnej zasady dialogu i współpracy z partnerami społecznymi oraz respektowanie zapisów ustawy o Radzie Dialogu Społecznego. Przykładami rażących naruszeń zasady poprawnej legislacji są m.in. systemowy projekt ustawy o transformacji szpitali (tzw. ustawa konsolidacyjna), który już na etapie prac rządu zawierał propozycje przekształceń szpitali w spółki kapitałowe czy też zmiany w strukturze składki na ubezpieczenie zdrowotne - destabilizujące system finansowania ochrony zdrowia i naruszające zasady sprawiedliwości społecznej. W ostatnim roku 75 proc. projektów rozporządzeń i 60 proc. projektów ustaw kierowanych do konsultacji nie respektowało ustawowych terminów lub je pomijało. Stanowisko Trójstronnego Zespołu to także apel do strony rządowej o poważne traktowanie strony społecznej, lepszą jakość dialogu i rozwiązywanie problemów, a nie spotykanie się dla realizacji agendy posiedzenia.Obecne wyzwania związane z kryzysem finansowym w ochronie zdrowia, pogłębianiem nierówności społecznych, wydłużającymi się kolejkami i ograniczeniem dostępności pacjentów do opieki zdrowotnej wymagają partnerstwa i współpracy, którego nie widać ze strony Ministerstwa Zdrowia. Oczekujemy reakcji na stanowisko i respektowanie zapisów ustawy o Radzie Dialogu Społecznego. W konferencji prasowej OPZZ reprezentowała kol. Maria Miklińska, członek Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia. Apel w całości – do pobrania. RG

04 grudnia 2024

Międzynarodowa Konfederacja Związków Zawodowych (ITUC), podczas posiedzenia Rady Generalnej w Brasilii, potępia próbę wprowadzenia stanu wojennego w Korei Południowej i domaga się pełnego przywrócenia i poszanowania demokracji. W spotkaniu bierze udział Piotr Ostrowski. Prezydent Korei Południowej Yoon Suk Yeol złożył deklarację, oddając szerokie uprawnienia w ręce wojska i zawieszając demokratyczne instytucje. Został on jednak zmuszony do cofnięcia swojej decyzji po głosowaniu w parlamencie. Sekretarz Generalny MKZZ Luc Triangle stwierdził: "To ogłoszenie stanu wojennego przez prezydenta Yoona było niedopuszczalnym atakiem na demokrację, a także na mieszkańców Korei Południowej i ich ciężko wywalczone prawa. Była to wyraźna próba uciszenia głosów sprzeciwu, mających kluczowe znaczenie dla tętniącej życiem demokracji, ale po uwolnieniu się od poprzednich reżimów wojskowych, mieszkańcy Korei Południowej doskonale wiedzą, jak cenna jest demokracja i że należy jej bronić. MKZZ solidaryzuje się ze związkami zawodowymi i mieszkańcami Korei Południowej. Domagamy się poszanowania rządów prawa, ochrony podstawowych praw i wolności oraz pełnego przywrócenia demokracji i demokratycznych instytucji. Nie ma kompromisu. Demokracja i prawa wszystkich obywateli muszą być przestrzegane. Następnie związki zawodowe i inne grupy społeczeństwa obywatelskiego muszą zostać zaangażowane w wytyczenie drogi wyjścia Korei Południowej z bezprecedensowego kryzysu”.

04 grudnia 2024

Podstawy funkcjonowania związków zawodowych - szkolenie 6-7 grudnia 2024

04 grudnia 2024

Skuteczne przywództwo - szkolenie Szczecin 13-15 grudnia 2024

04 grudnia 2024

Skuteczne przywództwo - szkolenie Kielce 16 - 17 grudnia 2024