24 stycznia 2025

Dzięki współpracy OPZZ i ZUS udało się przygotować profesjonalne materiały zawierające komplet informacji na temat renty wdowiej.   Renta wdowia, czyli wypłata świadczeń łącznie z rentą rodzinną                                                                                     Od 1 stycznia 2025 r. obowiązują przepisy, na podstawie których od 1 lipca 2025 r. będzie można otrzymać rentę rodzinną razem z innymi świadczeniami, tzw. rentę wdowią.                                      Uprawnione wdowy oraz uprawnieni wdowcy, którzy mają prawo do renty rodzinnej oraz własnego świadczenia (np. emerytury), od 1 lipca 2025 r. mogą otrzymać: 100% renty rodzinnej oraz 15% własnego świadczenia albo 100% własnego świadczenia oraz 15% renty rodzinnej. Sami wybierają najkorzystniejszy dla siebie wariant.  Kto może otrzymać rentę rodzinną łącznie z własnym świadczeniem?                                                               Aby otrzymać rentę rodzinną wraz z własnym świadczeniem, trzeba spełnić łącznie wszystkie poniższe warunki: mieć co najmniej 60 lat (jeśli jesteś kobietą) lub 65 lat (jeśli jesteś mężczyzną), do dnia śmierci małżonka pozostawać z nim we wspólności małżeńskiej, nabyć prawo do renty rodzinnej po zmarłym małżonku, nie wcześniej niż w dniu ukończenia 55 lat (jeśli jesteś kobietą) lub 60 lat (jeśli jesteś mężczyzną), nie pozostawać obecnie w związku małżeńskim. Co zrobić, aby otrzymać rentę wdowią ?                                                                                                                                       Aby ZUS mógł ustalić prawo do wypłaty renty rodzinnej wraz z własnym świadczeniem (np. emeryturą), trzeba mieć prawo do obu tych świadczeń.                                                                               Jeśli osoby uprawnione nie mają dotychczas przyznanej renty rodzinnej lub własnego świadczenia, a spełniają warunki do ich przyznania, w pierwszej kolejności muszą złożyć o nie wniosek. Następnie powinny złożyć wniosek o ustalenie zbiegu świadczeń z rentą rodzinną (ERWD).  Można to zrobić od 1 stycznia do 31 lipca 2025 r. – nie trzeba się spieszyć.                                                             Jeśli spełnią wszystkie warunki, połączone świadczenia ZUS będzie wypłacał od 1 lipca 2025 r. Wniosek o ustalenie zbiegu świadczeń z rentą rodzinną (ERWD) jest już dostępny na stronie internetowej www.zus.pl i w każdej placówce ZUS.  Można łączyć świadczenia z różnych instytucji                                                                                                                  Renta rodzinna to nie tylko renta, którą wypłaca ZUS, ale również renta rodzinna, którą wypłacają inne organy emerytalne lub rentowe.                                                                                                                           Jeśli uprawnione wdowy oraz uprawnieni wdowcy mają prawo do świadczeń z ZUS oraz z innej instytucji emerytalnej lub rentowej, np. z Wojskowego Biura Emerytalnego (WBE), to najpierw ZUS potwierdzi prawo do łącznej wypłaty świadczeń, a potem każda z tych instytucji będzie odrębnie wypłacała świadczenie, za które odpowiada.  Kwota limitu połączonych świadczeń, czyli tzw. renty wdowiej                                                                               Suma połączonych świadczeń nie może przekroczyć trzykrotności najniższej emerytury. Do tego limitu wliczają się także świadczenia, które wypłacają instytucje zagraniczne oraz inne niż jednorazowe świadczenia i dodatki, jeśli osoba uprawniona otrzymuje je na podstawie ustawy emerytalnej lub odrębnych przepisów. Jeśli suma wypłacanych świadczeń będzie wyższa niż trzykrotność najniższej emerytury, organ emerytalny lub rentowy pomniejszy świadczenia o kwotę przekroczenia. Ankieta dot. uprawnień                                                                                                                                                                                Na stronie internetowej ZUS dostępna jest specjalna ankieta – test uprawnień dotyczący łączenia świadczeń z rentą rodzinną. Dzięki niej, krok po kroku, można sprawdzić czy spełnia się warunki, aby skorzystać z renty wdowiej. Ankieta ta jest połączona z kalkulatorem do wyliczenia szacunkowej kwoty połączonych świadczeń. Wszystkie szczegółowe informacje na temat renty wdowiej zamieszczone są na stronie internetowej ZUS: Wypłata świadczeń łącznie z rentą rodzinną, czyli tzw. renta wdowia Najczęściej zadawane pytania Ankieta – sprawdź, czy masz uprawnienia do połączonych świadczeń Kalkulator łączenia świadczeń z rentą rodzinną Ulotkę informacyjną na temat renty wdowiej można pobrać TUTAJ.

23 stycznia 2025

Reprezentatywne organizacje związkowe oraz organizacje pracodawców, działające w ramach Rady Dialogu Społecznego (RDS), skierowały apel do Krzysztofa Paszyka, ministra rozwoju i technologii oraz Michała Jarosa, sekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii. Tematem przewodnim apelu jest uproszczenie procedur związanych z dokumentowaniem wydatkowania środków na benefity żywieniowe dla pracowników. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej Pracodawcy w Polsce, chcąc wspierać dobrostan pracowników, mogą oferować im dodatkowe świadczenia w postaci dofinansowania posiłków. Jak wskazują badania, taki benefit cieszy się dużym uznaniem wśród zatrudnionych, ponieważ odpowiada na podstawowe potrzeby życiowe pracowników.  Od 1998 roku funkcjonuje w Polsce rozwiązanie, które na mocy § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. zwalnia dofinansowanie posiłków z obciążeń składkowych, pod warunkiem że środki te są przekazywane pracownikom w formie bonów, talonów, kuponów lub kart przedpłaconych, które mogą być przeznaczone wyłącznie na zakup posiłków. Od września 2023 roku maksymalna kwota zwolnienia wynosi 450 zł miesięcznie na pracownika. Niestety, praktyka stosowania tego przepisu ujawnia liczne trudności. Najpoważniejszym problemem jest wymóg dokumentowania wydatków za pomocą paragonów, co wprowadził Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie najnowszej interpretacji przepisów. Wymóg ten stanowi istotne obciążenie biurokratyczne zarówno dla pracodawców, jak i pracowników. W konsekwencji pracownicy są zobowiązani do zbierania paragonów, co w praktyce okazuje się nie tylko uciążliwe, ale często niemożliwe do realizacji. Nietrwałość paragonów, które szybko tracą czytelność, czyni je niewiarygodnym dowodem w dłuższej perspektywie. W przypadku pracowników z południowo-zachodniej Polski, która została dotknięta powodzią, realizacja tego wymogu jest z oczywistych powodów niemal niewykonalna. Z kolei pracodawcy, zwłaszcza w większych przedsiębiorstwach, muszą przetwarzać ogromne ilości dokumentów – czasem nawet dziesiątki tysięcy paragonów miesięcznie. To nie tylko znacząco podnosi koszty administracyjne, ale również zniechęca firmy do oferowania tego rodzaju benefitów. Warto podkreślić, że w innych krajach europejskich stosowane są systemy, które eliminują nadmierne wymogi biurokratyczne. W takich państwach jak Francja, Belgia czy Rumunia, kontrola wykorzystania bonów żywieniowych opiera się na umowach między wydawcami bonów a placówkami gastronomicznymi lub handlowymi. Takie podejście pozwala zachować przejrzystość i efektywność systemu bez obciążania pracowników i pracodawców dodatkowymi obowiązkami. Dlatego organizacje związkowe i organizacje pracodawców RDS zaapelowały o zmianę przepisów poprzez wprowadzenie rozwiązania umożliwiającego kontrolę celowego wydatkowania środków na etapie zawierania umów między pracodawcami, wydawcami bonów a placówkami akceptującymi. Uproszczenie zasad rozliczania bonów żywieniowych przyniesie korzyści wszystkim zainteresowanym stronom. Pracownicy będą mogli w pełni korzystać z oferowanych im świadczeń, bez konieczności gromadzenia paragonów. Pracodawcy zaś zyskają motywację do przyznawania tego benefitu, wiedząc, że nie wiąże się to z nadmiernymi obowiązkami biurokratycznymi. Warto również podkreślić, że podczas obrad Prezydium Rady Dialogu Społecznego, które odbyły się 22 listopada br., kwestia ta została szczegółowo omówiona. Prezydium RDS podjęło decyzję o skierowaniu tematu do dalszych prac w Zespole problemowym ds. ubezpieczeń społecznych. W następstwie tej decyzji Zespół przyjął stanowisko w sprawie dokumentowania wydatków związanych z bonami żywnościowymi. Wierzymy, że Ministerstwo Rozwoju i Technologii podejmie niezbędne kroki, aby wesprzeć działania partnerów społecznych na rzecz uproszczenia procedur. Taka decyzja wzmocni zaufanie do administracji publicznej i przyczyni się do poprawy dobrostanu pracowników. Z pełną treścią apelu można zapoznać się TUTAJ. (nq)

22 stycznia 2025

Trzy największe centrale związkowe w Polsce – Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, Forum Związków Zawodowych, NSZZ „Solidarność” przyjęły wspólne stanowisko w sprawie  projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo restrukturyzacyjne, który ma implementować unijną dyrektywę 2019/1023 w sprawie ram restrukturyzacji zapobiegawczej, umorzenia długów i zakazów prowadzenia działalności oraz w sprawie środków zwiększających skuteczność postępowań dotyczących restrukturyzacji, niewypłacalności i umorzenia długów.  Norbert Kusiak, dyrektor Wydział Polityki Gospodarczej OPZZ Propozycja nowelizacji, zaprezentowana w projekcie ustawy z dnia 9 października 2024 roku, dotyczy przede wszystkim dostosowania polskiego prawa do europejskich standardów w zakresie restrukturyzacji zapobiegawczej, ale niestety nie uwzględnia kluczowych kwestii związanych z ochroną praw pracowniczych. Związki zawodowe od dawna zwracają uwagę na liczne problemy związane z obecnym stanem prawnym, który stawia pracowników w trudnej sytuacji podczas procesów restrukturyzacyjnych. Przykłady z ostatnich miesięcy, takie jak wydarzenia w PKP Cargo, Poczcie Polskiej czy Grupie Azoty, wyraźnie pokazują, że przepisy wymagają pilnej zmiany. We wspólnym apelu central związkowych podkreślono konieczność lepszej ochrony praw pracowników oraz włączenia ich przedstawicieli w procesy decyzyjne związane z restrukturyzacją przedsiębiorstw, w tym także spółek Skarbu Państwa. W obecnym systemie prawnym pracownicy, szczególnie w przypadku postępowań sanacyjnych, są praktycznie pozbawieni ochrony swoich praw. Art. 300 Prawa restrukturyzacyjnego, który w takich sytuacjach traktuje stosunki pracy podobnie jak w przypadku ogłoszenia upadłości, jest rażąco sprzeczny z celem unijnej dyrektywy. Dyrektywa 2019/1023 wyraźnie wskazuje, że pracownicy powinni być objęci pełną ochroną prawa pracy przez cały okres trwania restrukturyzacji zapobiegawczej, a ich przedstawiciele powinni mieć dostęp do aktualnych informacji oraz możliwość realnego wpływu na procesy restrukturyzacyjne. Związki zawodowe zauważają, że w projekcie ustawy pominięto kluczowe zapisy dyrektywy, takie jak art. 3 ust. 5, który umożliwia wsparcie przedstawicieli pracowników w ocenie sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa. Choć przepis ten ma charakter fakultatywny, jego niewdrożenie oznacza brak mechanizmów wczesnego ostrzegania dla pracowników, co w praktyce prowadzi do marginalizowania ich pozycji w procesach restrukturyzacyjnych. Brak odpowiednich regulacji skutkuje również naruszeniem międzynarodowych standardów prawa pracy, takich jak Konwencje Nr 98 i Nr 135 Międzynarodowej Organizacji Pracy, które gwarantują szczególną ochronę działaczy związkowych. Wspólny apel OPZZ, Forum Związków Zawodowych, NSZZ „Solidarność” wzywa do wprowadzenia zmian legislacyjnych, które zapewnią pracownikom skuteczną ochronę w przypadku zwolnień grupowych oraz umożliwią ich realną partycypację w procesach restrukturyzacyjnych. Proponowana nowelizacja art. 300 ustawy Prawo restrukturyzacyjne zakłada, że wszelkie zmiany dotyczące organizacji pracy lub stosunków umownych muszą być zatwierdzane przez pracowników. Dodatkowo związki zawodowe postulują, aby wierzytelności ze stosunku pracy zostały włączone do katalogu wierzytelności pozaukładowych, co zagwarantowałoby lepszą ochronę wynagrodzeń pracowników w toku restrukturyzacji. Brak implementacji kluczowych zapisów dyrektywy oraz niedostosowanie polskiego prawa do międzynarodowych standardów osłabia pozycję pracowników i prowadzi do narastania napięć społecznych. Jednocześnie negatywnie wpływa na zaufanie do instytucji publicznych oraz dialogu społecznego. Trzy największe centrale związkowe podkreślają, że najwyższy czas na podjęcie konkretnych działań. Polski system prawny musi zapewniać równowagę pomiędzy interesami pracowników a potrzebami przedsiębiorstw w procesach restrukturyzacyjnych. Zgodnie z europejskimi standardami pracownicy powinni mieć zagwarantowane pełne prawo do informacji i konsultacji, a także realne narzędzia ochrony ich interesów w sytuacjach kryzysowych. Apelujemy do rządu i parlamentu o uwzględnienie zgłoszonych przez związki zawodowe postulatów. Wprowadzenie proponowanych zmian nie tylko dostosuje polskie prawo do wymogów unijnych, ale przede wszystkim zagwarantuje sprawiedliwość wszystkim pracownikom dotkniętym restrukturyzacją. Z treścią wspólnego stanowiska central związkowych można zapoznać się TUTAJ. (nq)

21 stycznia 2025

5 lutego 2025 roku industriAll Europe organizuje manifestację w Brukseli, by wezwać do proaktywnej polityki przemysłowej w Europie. Celem jest zapewnienie godnych miejsc pracy w przemyśle oraz przeciwdziałanie deindustrializacji, która stała się rzeczywistością w wielu częściach Europy. Manifestacja odbędzie się dwa tygodnie przed publikacją obiecanego Clean Industrial Deal. Od 2008 roku UE straciła 2,3 miliona miejsc pracy w przemyśle, w tym prawie milion od 2019 roku. Firmy coraz częściej grożą zamknięciami zakładów i cięciem produkcji, a pełny zakres kryzysu jest ukrywany przez krótkoterminowe umowy i zmniejszenie godzin pracy. Deindustrializacja dotyczy nie tylko tradycyjnych branż, ale także nowych, takich jak przemysł pojazdów elektrycznych. W manifestacji weźmie udział także organizacja członkowska OPZZ Federacja Związków Zawodowych Metalowców i Hutników w Polsce. Związki zawodowe z całej Europy mobilizują się, by domagać się od Komisji Europejskiej działań na rzecz przyszłości przemysłu. Wzywają do wprowadzenia proaktywnej polityki inwestycyjnej, solidarnościowej i innowacyjnej, zgodnej z celami klimatycznymi UE. Pięć pilnych działań, by uniknąć deindustrializacji: Moratorium na likwidację aktywów i przymusowe zwolnienia. Zmiana zasad fiskalnych w celu umożliwienia inwestycji w potrzeby społeczne i czystą transformację. Wykorzystanie uwarunkowań społecznych w zamówieniach publicznych w celu zapewnienia popytu i inwestycji w zakłady. Wykorzystanie pozostałych funduszy UE na odbudowę i obecnego budżetu UE (2019-24) w celu wypełnienia luki inwestycyjnej. Wzmocnienie odporności przemysłowej poprzez walkę z nadprodukcją i niesprawiedliwym handlem. Pięć kluczowych żądań inwestycyjnych: Inwestycje w prawo do szkoleń dla pracowników. Plan przemysłowy na rzecz godnych miejsc pracy w przemyśle w Europie. Inwestycje w sieci energetyczne i infrastrukturę. Wsparcie dla negocjacji zbiorowych i partycypację pracowników. Gwarancje godnych miejsc pracy w globalnych łańcuchach dostaw. Czas na zmianę – razem możemy budować odporną i zrównoważoną Europę z godnymi miejscami pracy w przemyśle. Dołącz do manifestacji!

21 stycznia 2025

Zdjęcie: Biuro RDS  Podczas posiedzenia Prezydium Rady Dialogu Społecznego (RDS) w dniu 17 stycznia 2025 r. omówiono cele nowelizacji ustawy o RDS, a także zapadły kluczowe decyzje dotyczące funkcjonowania Rady oraz powołania nowych zespołów problemowych. Norbert Kusiak, sekretarz Prezydium RDS (OPZZ), dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Decyzją Prezydium RDS, kwestie związane z gospodarką leśną oraz sytuacją w Lasach Państwowych, zgłoszone przez Piotra Ćwika, zastępcę szefa Kancelarii Prezydenta RP, zostały przekazane do Zespołu problemowego RDS ds. polityki gospodarczej i rynku pracy, celem ich rozpatrzenia. Równocześnie, z uwagi na kluczową rolę Polski na rynku meblarskim, podjęto – na wniosek OPZZ i Związku Zawodowego „Budowlani” – decyzję o uwzględnieniu tej tematyki w pracach Zespołu. W odpowiedzi na zarzuty OPZZ dotyczące braku równowagi w reprezentacji partnerów społecznych w nowo powołanym Zespole do spraw opracowania rozwiązań mających na celu poprawę funkcjonowania branży hutniczej, działającym w Ministerstwie Przemysłu, Prezydium RDS postanowiło skierować wniosek w tej sprawie do Marzeny Czarneckiej, minister przemysłu. Wniosek dotyczy zmiany składu zespołu, tak aby uwzględnić – obok przedstawicieli pracodawców – także udział przedstawicieli strony pracowniczej. Na wniosek Rafała Dutkiewicza, przewodniczącego Pracodawców RP, przedyskutowano celowość powołania Zespołu problemowego RDS ds. bezpieczeństwa i obronności. Stwierdzono, że kwestie bezpieczeństwa powinny zostać omówione przez Zespół Trójstronny ds. Rozwoju Przemysłowego Potencjału Obronnego i Modernizacji Technicznej Sił Zbrojnych. Postanowiono zbadać zakres prac tego zespołu i powrócić do tematu na kolejnym posiedzeniu Prezydium RDS. Zaakceptowano propozycję Marka Kowalskiego, przewodniczącego Federacji Przedsiębiorców Polskich, dotyczącą powołania Zespołu doraźnego RDS ds. zamówień publicznych. Nowy zespół, specjalizujący się w analizie i rekomendacjach dotyczących prawa zamówień publicznych, będzie funkcjonował przez dwa lata, do końca 2026 r. Do jego zadań będzie należeć m.in. analiza obecnej ustawy o zamówieniach publicznych i wypracowanie propozycji jej nowelizacji. Wniosek Doroty Gardias, przewodniczącej Forum Związków Zawodowych, o rozpoczęcie prac nad zmianami w przepisach dotyczących postępowania sanacyjnego został przyjęty przez Prezydium RDS. Tematyka ta trafi do Zespołu problemowego RDS ds. polityki gospodarczej i rynku pracy. Jednocześnie zauważono, że centrale związkowe przyjęły wspólne stanowisko w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo restrukturyzacyjne, wskazujące na konieczność opracowania mechanizmów ochronnych dla pracowników w sytuacjach kryzysowych. Prezydium RDS zobowiązało się do podjęcia działań wyjaśniających w związku z sygnałami o braku uczestnictwa niektórych organizacji pracodawców w głosowaniach Zespołu problemowego RDS ds. usług publicznych. Omówiono także pismo Agnieszki Dziemianowicz-Bąk, minister rodziny, pracy i polityki społecznej, w którym minister zwraca uwagę na brak obecności przedstawicieli strony rządowej na posiedzeniach RDS. Minister Dziemianowicz-Bąk zaznaczyła, że ustawa o Radzie Dialogu Społecznego wymaga osobistego uczestnictwa delegowanych przedstawicieli w pracach Rady. W swoim piśmie zaapelowała do ministrów i wiceministrów o większe zaangażowanie w prace RDS. Omówiono również rezultaty roboczego spotkania ekspertów RDS z przedstawicielami Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (EKES) oraz Rady Pożytku Publicznego (RPP), które odbyło się 16 grudnia 2024 r. Celem spotkania były przygotowania do dorocznego międzynarodowego posiedzenia krajowych Rad Społeczno-Gospodarczych, zaplanowanego na czerwiec 2025 r. w Warszawie. Ustalono, że współpraca z EKES i RPP będzie kontynuowana w celu wypracowania szczegółowych założeń agendy tego wydarzenia. Skierowano do głosowania korespondencyjnego projekt uchwały Rady Dialogu Społecznego w sprawie zatwierdzenia sprawozdania z wykonania planu finansowego Biura RDS za rok 2024. Podjęto również wstępną dyskusję na temat podziału środków finansowych przeznaczonych na realizację zadań strony pracowników i pracodawców w Radzie Dialogu Społecznego oraz nad projektem ustawy o zmianie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego. (nq)

20 stycznia 2025

Spotkanie otworzył Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, który zwrócił uwagę na kluczowe wyzwania społeczne i ekonomiczne w kontekście polskiej prezydencji w Radzie UE. Podkreślił sześć priorytetowych celów prezydencji, z których szczególną uwagę poświęcił potrzebie przywrócenia uczciwych warunków konkurencji dla przemysłu Unii Europejskiej. W swoim wystąpieniu odniósł się również do transformacji energetycznej, wskazując na konieczność zapewnienia stabilnych i wiarygodnych dostaw surowców energetycznych oraz zwiększenia uniezależnienia Europy od importowanych technologii i surowców krytycznych. Podkreślił potrzebę ścisłej współpracy ze związkami zawodowymi, których głos powinien być uwzględniany przez rząd w trakcie polskiej prezydencji. W dalszej części debaty Norbert Kusiak przedstawił szczegółowe analizy dotyczące wynagrodzeń i kosztów produkcji, porównując ich udział w PKB w kontekście dyrektywy o minimalnych płacach. Omówił rolę przemysłu w kształtowaniu polskiej gospodarki, jego wkład w tworzenie PKB oraz znaczenie dla rynku pracy. Przedstawił dane dotyczące kosztów pracy w Polsce, udziału przemysłu w PKB oraz poziomu innowacyjności gospodarki. Zaprezentował także stanowisko OPZZ w sprawie dyrektywy o adekwatnych wynagrodzeniach minimalnych w UE i podkreślił nasz działania nad projektem ustawy mającej na celu implementację tej dyrektywy do polskiego porządku prawnego oraz przygotowanie planu działania na rzecz wzmocnienia rokowań zbiorowych. Kończąc wystąpienie, odniósł się do opinii rzecznika generalnego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącej zgodności dyrektywy o adekwatnym wynagrodzeniu minimalnym z prawem UE, podkreślając jej istotne znaczenie dla przyszłych regulacji w tym zakresie w Europie. Maciej Zaboronek i Mirosław Grzybek przedstawili stanowisko OPZZ w sprawie polityki przemysłowej, zwracając uwagę na potrzebę uszanowania postulatów pracowników dotyczących polityki klimatycznej, uwzględnienia celów środowiskowych w kontekście ekonomicznym i społecznym oraz potrzebę większej solidarności w ramach planu dotyczącego zmian klimatu w UE. W trakcie spotkania omówiono wyzwania związane z sektorem energetycznym w Polsce, takie jak wysoki udział węgla w miksie energetycznym, kwestię węgla metalurgicznego (zwanego koksowym), emisję CO2 oraz brak elektrowni jądrowych, ale również szanse związane z rozwojem rynku energii odnawialnej. Poruszono także kwestię potencjalnej współpracy w sektorze rybołówstwa na spotkaniu z Jackiem Dubińskim, oraz bezpieczeństwa dostaw nawozów i surowców krytycznych podczas rozmowy z Bożeną Borys i Andrzejem Krajewskim, podkreślając konieczność unikania zależności od zewnętrznych dostawców, a także potencjał prezydencji Polski w Radzie UE w 2025 r. w promowaniu bezpiecznych i zrównoważonych dostaw nawozów w Europie. Spotkanie z dnia 16 stycznia 2025 r. miało na celu wzmocnienie współpracy między OPZZ i LO Norway 

17 stycznia 2025

Od 16 stycznia 2025 roku z inicjatywy Związku Zawodowego "Przeróbka" rozpoczął się protest głodowy w odpowiedzi na niejasne plany co do przyszłości kopalni LW Bogdanka oraz brak poszanowania praw pracowników. Związkowcy zrzeszeni w OPZZ zarzucają zarządowi kopalni, Grupie Kapitałowej Enea oraz politykom działania na szkodę spółki i regionu. Protest głodowy zapoczątkował Jarosław Niemiec, przewodniczący ZZ Przeróbka przy LW Bogdanka. Tłem wydarzeń jest rosnące od miesięcy napięcie wśród pracowników grupy Enea, różnice w planach na przyszłość przewidywanych dla kopalni przez władze Enei a władze kopalni, zawirowania finansowe w Bogdance oraz zwiększenie obciążenia pracą osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie, w tym w weekendy. Główne postulaty protestujących to: Rozpoczęcie natychmiastowych rozmów z udziałem zarządów LWB i GK Enea, ministerstw oraz samorządów lokalnych w sprawie zabezpieczenia miejsc pracy i rozwoju infrastruktury regionalnej, a w razie zmniejszenia wydobycia w kopalni do gwarancji innych, równej jakości miejsc pracy. Wycofanie planów wrogiego podporządkowania LWB Grupie Kapitałowej Enea. Ustalenie polityki płacowej adekwatnej do zwiększonych obciążeń pracowników. Poszanowanie godności pracowników i rozwiązanie konfliktów społecznych wewnątrz struktury kopalni. Rozpoczęcie protestu spotkało się z dużym odzewem ze strony mediów i polityków. Odniosły się do niego także władze kopalni, choć jak na razie bez konstruktywnych propozycji, na które liczą inicjatorzy akcji. Protest głodowy potrwa co najmniej do 24 stycznia 2025 roku, a jego uczestnicy wzywają wszystkich, którym zależy na przyszłości kopalni LW Bogdanka, do wsparcia ich walki. MZ

17 stycznia 2025

Na skutek działań OPZZ i potrzeby wyrażanej przez branżę hutniczą Ministerstwo Przemysłu zapoczątkowało proces tworzenia strategii dla hutnictwa w Polsce.  Działania ministerstwa są wynikiem m.in. licznych akcji podejmowanych w 2024 roku przez władze OPZZ, w tym branżę Przemysł i FZZ Metalowców i Hutników. Razi jednak brak uwzględnienia przedstawicieli pracowników w zespole powołanym do prac nad strategią. Jak podaje Ministerstwo Przemysłu: „Zespół do spraw opracowania rozwiązań w celu poprawy funkcjonowania branży hutniczej rozpoczął pracę 3 stycznia 2025 roku w Ministerstwie Przemysłu. Funkcję przewodniczącej Zespołu objęła Minister Przemysłu Marzena Czarnecka, a jej zastępcą jest Dyrektor Departamentu Górnictwa i Hutnictwa Marta Jarno. Utworzenie zespołu jest związane z trudną sytuacją tego sektora i pilną potrzebą wypracowania sposobów na poprawę sytuacji branży. (…) Głównym jego zadaniem jest stworzenie projektu krajowej strategii dla sektora hutniczego. (…) Do grona członków Zespołu należą zatem również przedstawiciele Ministra Aktywów Państwowych, Ministra Klimatu i Środowiska, Ministra Rozwoju i Technologii, Polskich Sieci Elektroenergetycznych S.A. oraz Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej.” W związku z tym, że wśród członków zespołu brak strony pracowników, szczególnie w sytuacji, gdy mamy w nim reprezentanta pracodawców z HIPH, Barbara Popielarz w imieniu OPZZ oraz Mirosław Grzybek w imieniu Federacji Związków Zawodowych Metalowców i Hutników przesłali pisma do Ministerstwa Przemysłu wnosząc o zmianę i poszerzenie składu zespołu. Sprawa będzie także dyskutowana na najbliższym posiedzeniu Rady Dialogu Społecznego. MZ

09 stycznia 2025

9 stycznia 2025 r. w Warszawie odbyła się demonstracja, której celem było zwrócenie uwagi na potrzebę społecznie odpowiedzialnej i zrównoważonej transformacji energetycznej oraz obrona miejsc pracy w sektorach przemysłowym i energetycznym.Biuro Prasowe OPZZ Wydarzenie rozpoczęło się o godzinie 12:00 przed siedzibą PGE (Polskiej Grupy Energetycznej) przy ul. Mysiej 2, gdzie odbyła się pierwsza tura przemówień, a przedstawiciele demonstrantów wręczyli petycję z postulatami. Następnie uczestnicy przeszli pod siedzibę Ministerstwa Aktywów Państwowych, wyrażając swój sprzeciw wobec braku skutecznych działań rządu w zakresie polityki energetycznej i przemysłowej. Podczas przemarszu podkreślano kluczowe problemy, takie jak zagrożenie dla miejsc pracy, wzrost ubóstwa energetycznego, nierówności społeczne oraz brak stabilności systemu energetycznego. Uczestnicy wskazywali na konieczność modyfikacji założeń Europejskiego Zielonego Ładu i Krajowego Planu Energii i Klimatu, tak aby lepiej uwzględniały aspekty społeczne i gospodarcze transformacji. Demonstracja zakończyła się o godzinie 16:00, a protestujących pracowników górnictwa i przemysłu wspierali związkowcy reprezentujący różne branże z całej Polski.  Dziękujemy wszystkim uczestnikom za wspólny głos w obronie przyszłości polskiego przemysłu i rynku pracy. Razem możemy wypracować lepsze rozwiązania!

08 stycznia 2025

Z uwagi na brak skutecznych działań rządu w obszarze polityki energetycznej i przemysłowej, organizowana jest demonstracja, która odbędzie się 9 stycznia 2025 r. w Warszawie. Wydarzenie ma na celu obronę miejsc pracy oraz podkreślenie potrzeby społecznie odpowiedzialnej i zrównoważonej transformacji energetycznej. Plan Demonstracji: Godzina 12:00 – Rozpoczęcie demonstracji przed siedzibą PGE Polskiej Grupy Energetycznej (ul. Mysia 2, Warszawa) i wręczenie petycji przedstawicielom PGE. Przemarsz pod siedzibę Ministerstwa Aktywów Państwowych. Godzina 16:00 – Planowane zakończenie demonstracji. Dlaczego protestujemy? Nie jest tajemnicą, że Polsce potrzeba wielu lat na tworzenie alternatywy dla obecnej energetyki. Transformacja klimatyczno-energetyczna wymaga odpowiedzialnego planowania, szczególnie w regionach, gdzie przemysł ciężki, energetyka i wydobycie surowców są podstawą lokalnych gospodarek. Brak działań lub nieodpowiedzialne decyzje prowadzą do: Zagrożenia dla miejsc pracy. Wzrostu ubóstwa energetycznego i nierówności społecznych. Pogorszenia stabilności systemu energetycznego i warunków funkcjonowania przemysłu. Naszym celem jest zwrócenie uwagi na konieczność modyfikacji założeń Europejskiego Zielonego Ładu oraz Krajowego Planu Energii i Klimatu, który w obecnym kształcie nie uwzględnia kluczowych aspektów społecznych i gospodarczych transformacji, w tym jej wpływu na rynek pracy, potencjał przemysłu i stabilność systemu energetycznego. Weź udział w demonstracji! Zapraszamy wszystkie organizacje związkowe oraz pracowników, których miejsca pracy są zagrożone, do wspólnego wyrażenia sprzeciwu wobec nieodpowiedzialnej polityki transformacyjnej. Działajmy razem na rzecz ochrony miejsc pracy i przyszłości polskiego przemysłu!