25 czerwca 2024

25 czerwca odbyło się kolejne posiedzenie Komisji Polityki Senioralnej OPZZ, której pracami kieruje Przewodniczący Jerzy Wiśniewski. W posiedzeniu wziął udział Sebastian Koćwin, wiceprzewodniczący OPZZ – opiekun Komisji. Uczestniczki i uczestnicy spotkania dyskutowali o miejscu osób starszych w społeczeństwie oraz o polityce społeczno-ekonomicznej obecnego rządu dotyczącej tej grupy. Podczas spotkania padło wiele propozycji zmian zarówno na poziomie centralnym jak i lokalnym, które mogłyby poprawić sytuację osób starszych. Dyskutowano także o działaniach w ramach struktur OPZZ, które pozwolą na uwzględnienie w większym stopniu potrzeb osób starszych. Wiceprzewodniczący Koćwin zaprezentował stanowisko OPZZ w kluczowych kwestiach polityki społecznej takich jak emerytury pomostowe, emerytury stażowe czy renta wdowia oraz przedstawił plany OPZZ na najbliższe miesiące. W spotkaniu wziął udział Michał Polakowski z Wydziału Polityki Społecznej OPZZ.

19 czerwca 2024

W dniu 19 czerwca br. odbyło się posiedzenie Rady OPZZ, podczas którego omówiono kilka istotnych kwestii. Pierwszym punktem było powołanie Komisji Mandatowej, Komisji Uchwał i Wniosków. Dyskutowano także na temat obszarów współpracy pomiędzy OPZZ a Ministerstwem Sprawiedliwości, w czym uczestniczył Dariusz Mazur, Podsekretarz Stanu. W trakcie spotkania omówiono i podjęto uchwałę w sprawie przyjęcia sprawozdania z realizacji planu przychodów i preliminarza wydatków na działalność statutową OPZZ za rok 2023. Poruszono także kwestie dotyczące założeń projektu budżetu państwa na 2025 r., propozycji średniorocznego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na rok 2025 oraz informacji o prognozowanych wielkościach makroekonomicznych, które stanowią podstawę do opracowania projektu ustawy budżetowej na rok 2025. Przedstawiono również propozycje Rady Ministrów dotyczące wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz minimalnej stawki godzinowej w 2025 r.

14 czerwca 2024

                  W siedzibie OPZZ odbyło się kolejne, cykliczne posiedzenie Zespołu ds. ochrony pracy OPZZ. Omówiono aktualne problemy w obszarze bezpieczeństwa pracy, wyzwania związkowe na najbliższe miesiące w tym obszarze oraz współpracę z Radą Ochrony Pracy. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Zespół ds. ochrony pracy to ciało opiniodawczo – doradcze w sprawach dotyczących współdziałania i wymiany doświadczeń w zagadnieniach dotyczących problematyki prawnej ochrony pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. Zespół w bieżącej kadencji OPZZ działa pod przewodnictwem Grzegorza Pawlaka (OPZZ ,,Konfederacja Pracy’’). Kwartalne spotkania służą w szczególności analizie sytuacji w branżach i zakładach pracy, pod względem przestrzegania praw pracowniczych i współdziałania z organami Państwowej Inspekcji Pracy, a także realizacji postulatów programowych OPZZ w obszarze bezpieczeństwa pracy. Podczas bieżącego spotkania dyskutowano o trudnej sytuacji w wielu branżach odnoszącej się głównie do łamania praw pracowniczych i związkowych, jak i konieczności wzmocnienia dialogu społecznego ze stroną związkową z inspektorami pracy. Ocena współpracy to także stały punkt corocznych posiedzeń gremiów statutowych OPZZ i PIP – spotkanie takie w roku bieżącym będzie odbywało się z udziałem nowego Głównego Inspektora Pracy – kandydatem na to stanowisko jest Pan Marcin Stanecki, obecny dyrektor Departamentu Prawa pracy w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Najważniejsze bieżące działania i aktywność OPZZ omówił wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin, podkreślając kontynuację inicjatyw OPZZ w obszarze bezpieczeństwa pracy, jak m.in. konieczność wprowadzenia zmian prawnych w zakresie maksymalnych temperatur w środowisku pracy, wzmocnienie medycyny pracy czy zdrowia psychicznego pracowników. Znaczącą część dyskusji poświęcono na wypracowanie zasad współpracy zespołu z Radą Ochrony Pracy – członek ROP z rekomendacji OPZZ Michał Lewandowski przedstawił najważniejsze działania i plany Rady w roku bieżącym. Wśród nich znalazły się także istotne dla OPZZ zagadnienia, jak np. zmiany klimatyczne w kontekście bhp, ochrona pracy obcokrajowców, czynniki psychospołeczne w środowisku pracy, wsparcie możliwości zatrudnienia nieformalnych opiekunów osób niesamodzielnych, jak i tematy związane z działalnością inspekcji pracy, w tym projekt budżetu Państwowej Inspekcji Pracy na 2025 r. czy sprawozdanie z działalności PIP za rok 2023. Uzgodniono współpracę zespołu z członkiem Rady zarówno w kwestiach skargowych, jak i podejmowania interwencji w istotnych dla OPZZ sprawach. Członkowie zespołu omówili także zasadność powołania sekcji prewencji wypadkowej w ramach prac zespołu, ze względu na istotność tematu, jak i niejednoznaczność statystyk wypadkowych w sprawozdawczości publicznej. Temat będzie kontynuowany na kolejnych posiedzeniach. Kolejne posiedzenie zespołu odbędzie się we wrześniu i będzie poświęcone w szczególności ocenie sprawozdania z działalności PIP za 2023 rok. (rg)

13 czerwca 2024

Globalny Indeks Praw ITUC 2024 to trudna lektura - wyraźny i pilny sygnał ostrzegawczy, że demokratyczne wartości i podstawowe prawa uzgodnione przez większość krajów na szczeblu międzynarodowym rozpadają się. Globalny Indeks Praw Pracowniczych ITUC to kompleksowy przegląd praw pracowniczych w 151 krajach na podstawie listy 97 wskaźników pochodzących z konwencji MOP i orzecznictwa, i jako taki jest jedyną bazą danych tego rodzaju. Ocenia ona kraje w skali od 1 do 5+ w oparciu o stopień poszanowania praw pracowniczych. 10 najgorszych krajów dla pracowników to: Bangladesz, Białoruś, Ekwador, Egipt, Eswatini, Gwatemala, Myanmar, Filipiny, Tunezja i Turcija. - Dwudziestu dwóch związkowców zostało zabitych w sześciu krajach: Bangladeszu, Kolumbii, Gwatemali, Hondurasie, Filipinach i Republice Korei. - Warunki w 12 krajach są tak złe z powodu załamania rządów prawa, że otrzymały one ocenę 5+. - 87% krajów naruszyło prawo do strajku. - 79% krajów naruszyło prawo do rokowań zbiorowych. - 75% krajów pozbawiało pracowników prawa do zakładania związków zawodowych lub wstępowania do nich. - 74% krajów utrudniało rejestrację związków zawodowych. - W 65% krajów pracownicy nie mieli dostępu do wymiaru sprawiedliwości lub dostęp ten był ograniczony. - 43% krajów ograniczyło wolność słowa i zgromadzeń. - Pracownicy byli aresztowani i zatrzymywani w 74 krajach. - Pracownicy doświadczyli przemocy w 44 krajach. Średnia ocena w Europie wynosi 2,73, co oznacza spadek z 2,56 w 2023 r. i kontynuację gwałtownego spadku z 1,84 w 2014 r. - największego spadku odnotowanego w jakimkolwiek regionie na świecie w ciągu ostatnich 10 lat. Ogólny obraz, jaki wyłania się z raportu, to nieustanny atak na swobody obywatelskie, prawa pracownicze i interesy ludzi pracy. Należy pamiętać, że pod liczbami kryją się ludzie, ludzie i ich historia, historia klasy robotniczej, matek, ojców, synów, córek, którzy stawiają czoła zagrożeniom, aby bronić praw demokratycznym i poprawić życie przyszłość dla nas wszystkich, ponieważ  nie ma praw związkowych bez demokracji  i demokracji bez praw związkowych.

12 czerwca 2024

Rada OPZZ Branży Handel, Usługi, Kultura i Sztuka zwróciła się do Ministry Kultury i Dziedzictwa Narodowego o podjęcie działań mających na celu przeprowadzenie kompleksowego audytu w Bibliotece Narodowej – ze szczególnym uwzględnieniem kwestii pracowniczych oraz relacji strony pracodawcy ze stroną społeczną.  Pismo w całości do pobrania TUTAJ

11 czerwca 2024

11 czerwca odbyło się szóste spotkanie Międzysektorowego Okrągłego Stołu na rzecz wsparcia integracji migrantów i uchodźców: „Polityka integracyjna Polski”, zorganizowane przez IOM we współpracy z Ministerstwem Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych reprezentowała Natalia Kolesnik, specjalistka wydziału międzynarodowego OPZZ, zajmująca się problematyką migrantów i uchodźców. Przez kilka lat pracy w OPZZ z cudzoziemcami i migrantami Natalia zdobyła dużo doświadczenia w różnych obszarach oraz wyzwaniach stojących przed uchodźcami i migrantami. Również rozumiemy sytuacje, w jakich znajdują się osoby migrujące, a także jaką pomoc możemy im zaoferować i w jakie najlepsze sposoby rozwiązać problemy. Pierwsza część spotkania obejmowała prezentacje na temat „Wyzwania, priorytety, cele i strategie polityki integracyjnej na poziomie krajowym”, które przedstawili: - Dr Karolina Podgórska (Ośrodek Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego) - Janina Owczarek, koordynatorka Programu Migracji Pracowniczych i Inkluzji Społecznej (IOM Polska) - Bartłomiej Potocki, Dyrektor Departamentu Integracji Społecznej (Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej) Integracja jest jednym z kluczowych elementów udanej adaptacji migrantów w polskim społeczeństwie. Obejmuje naukę języka, zapoznanie się z kulturą, zatrudnienie, zapewnienie dostępu do edukacji i usług socjalnych, a także wspieranie aktywnego udziału w życiu społecznym. Podkreślono, że integracja musi być definiowana jako proces dwustronny, którego celem jest spójność społeczna. Spójne społeczeństwo tworzy poczucie przynależności, promuje zaufanie. Kompleksowe programy integracyjne obejmują: - Wspieranie społeczeństw przyjmujących: budowanie kompetencji międzykulturowych, wsparcie instytucjonalne, opracowywanie mechanizmów skierowań, ułatwianie nawiązywania pozytywnych relacji, promowanie pozytywnej narracji, przeciwdziałanie ksenofobii i dyskryminacji, wspieranie procesów konsultacyjnych. - Umożliwianie migrantom poruszania się w społeczeństwie przyjmującym: wsparcie w orientacji przed przyjazdem i po przyjeździe. - Ułatwianie integracji społecznej i gospodarczej migrantów: nauka języka, uznawanie umiejętności i kwalifikacji, wsparcie w podjęciu legalnego zatrudnienia, szkolenia zawodowe. Plan działania Komisji Europejskiej na rzecz integracji i włączenia społecznego na lata 2021-2027 zakłada: - Promowanie edukacji i szkoleń włączających na wszystkich poziomach edukacji, ze szczególnym uwzględnieniem ułatwiania uznawania kwalifikacji, ustawicznej nauki języków i zarządzania różnorodnością. - Poprawę możliwości zatrudnienia i uznawania umiejętności w celu promowania integracji migrantów na rynku pracy. - Promowanie dostępu do usług zdrowotnych, w tym opieki psychiatrycznej i zdrowia reprodukcyjnego. - Promowanie dostępu do odpowiednich i niedrogich mieszkań oraz wspieranie wymiany doświadczeń na poziomie lokalnym i regionalnym w zakresie zwalczania dyskryminacji i segregacji na rynku mieszkaniowym. - Aktywny udział i włączenie w procesach kształtowania polityki. W drugiej części spotkania omówiono diagnozę wyzwań oraz wypracowano rekomendacje w zakresie polityki integracyjnej w wybranych obszarach: - Podnoszenie kompetencji językowych migrantów i uchodźców jako kluczowego narzędzia integracji społecznej i zawodowej - Budowanie dialogu międzykulturowego i spójności społecznej - Od integracji do partycypacji społecznej i politycznej - Wspieranie lokalnych aktorów procesu integracyjnego oraz wzmocnienie współpracy międzysektorowej Spotkanie zakończyło się podsumowaniem całodniowych dyskusji i wniosków. Nataliia Kolesnik, Wydział Międzynarodowy 

11 czerwca 2024

Trwa 112 Sesja Międzynarodowej Konferencji Pracy w Genewie. Jak co rok, w obradach uczestniczy delegacja Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych. W tym roku delegatem strony pracowniczej z Polski jest Przewodniczący OPZZ Piotr Ostrowski. OPZZ reprezentuje w trakcie obrad także Jacek Dubiński, Przewodniczący Rady OPZZ Województwa Zachodniopomorskiego i Przewodniczący Federacji Związków Zawodowych Marynarzy i Rybaków. Poniżej treść wystąpienia Przewodniczącego OPZZ w imieniu grupy pracowniczej z Polski podczas plenarnego posiedzenia Konferencji w trakcie dyskusji nad Raportem Dyrektora-Generalnego Międzynarodowej Organizacji Pracy.  Piotr OstrowskiDelegat pracowników, PolskaGenewa, 11 czerwca 2024 r. Szanowny Panie Przewodniczący!Szanowni Delegaci, Mam zaszczyt i przywilej przemawiać w imieniu delegacji pracowników z Polski, która składa się z przedstawicieli trzech związków zawodowych: Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność" oraz Forum Związków Zawodowych. Raport Dyrektora Generalnego koncentruje się na umowie społecznej jako instytucyjnym instrumencie zapewniającym sprawiedliwość społeczną poprzez godną pracę dla wszystkich. Dokument nie odnosi się do umowy społecznej jako takiej, ale idzie dalej, proponując ideę jej odnowienia, która ma być z powodzeniem realizowana przez MOP, biorąc pod uwagę obecne i przyszłe wyzwania. Zgadzamy się, że nie możemy odnowić umowy społecznej bez środków instytucjonalnych, którymi dysponują trójstronni partnerzy. Jednak samo istnienie organów dialogu społecznego nie wystarczy. Pytanie brzmi, czy trójstronni partnerzy uznają dialog społeczny za ważną instytucję współkształtowania polityki społeczno-gospodarczej i czy mają pełne zaufanie do siebie i swojej roli w dialogu. Naszym zdaniem jakość praktyki trójstronności jest jednym z kluczowych wyzwań dla Polski. Brak zaufania przyczynia się do polaryzacji, przez co kompromis, konsensus i kreatywne rozwiązywanie problemów wydają się niemożliwe. Zasada MOP, że praca nie jest towarem, pozostaje jak zawsze aktualna, podobnie jak zrozumienie, że trójstronność i dialog społeczny są najbardziej skutecznymi i uzasadnionymi narzędziami kształtowania uniwersalnych standardów minimalnych. Należy położyć nacisk na potrzebę spójności i współpracy, która ma kluczowe znaczenie dla budowania zaufania. Aby odnieść sukces w tym procesie, wszyscy partnerzy, w szczególności związki zawodowe, muszą być włączeni i szanowani. W tym kontekście z zadowoleniem przyjmujemy deklaracje obecnego polskiego rządu, a w szczególności Ministry Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, że dialog społeczny z partnerami społecznymi będzie podstawowym elementem wszystkich polityk. Wierzymy, że opinie związków zawodowych będą uważane za ważne przez obecny rząd. Z zadowoleniem przyjmujemy również zapowiedź polskiego rządu o przystąpieniu do Globalnej Koalicji na rzecz Sprawiedliwości Społecznej. Szanowni Państwo! Układy zbiorowe pracy i procedury negocjacji zbiorowych na wszystkich szczeblach pozostają kluczowym elementem dialogu społecznego, promowanym i chronionym także przez MOP. Niestety, Polska należy do krajów europejskich o najniższym poziomie objęcia układami zbiorowymi pracy i najniższej ich liczbie, w szczególności na poziomie branżowym. Co więcej, otrzymujemy niepokojące i niedopuszczalne informacje, że istniejące układy zbiorowe pracy mają zostać wypowiedziane. Tak jest na przykład w przypadku Poczty Polskiej, firmy zatrudniającej ponad 60 000 pracowników. Zamiast osłabiania potrzebujemy wzmocnienia układów zbiorowych i dialogu społecznego. Zamiast wypowiadać istniejące układy, potrzebujemy ich dalszego przyjmowania, w szczególności w sektorze publicznym. Dlatego wzywamy polski rząd do wzmocnienia narzędzi skutecznych układów zbiorowych, zgodnie z zaleceniami związków zawodowych, wykorzystując nie tylko dyrektywy UE, ale także ramy prawne MOP. Sprawiedliwość społeczna nie może być uznana bez dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach pracowniczych. Dlatego wzywamy państwo polskie do zapewnienia skutecznego egzekwowania i przestrzegania prawa krajowego oraz poszanowania podstawowych zasad i praw w pracy. Państwo ma do odegrania rolę w zapewnieniu odpowiednich i dobrze funkcjonujących mechanizmów rozwiązywania sporów i procedur rozpatrywania skarg. Z jednej strony poprzez dostępne i skuteczne sądy pracy, z drugiej - poprzez dobrze finansowaną i skuteczną inspekcję pracy, wyposażoną w odpowiednie narzędzia sankcji i egzekucji. Integracja i zdolność do budowania mostów umożliwiają realizację umowy społecznej. Integracyjne zarządzanie oparte na dialogu społecznym na wszystkich szczeblach ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia naszych współczesnych celów społecznych i gospodarczych.

10 czerwca 2024

OPZZ gościło niemiecką Społeczną Radę Doradczą ,,Sozialbeirat’’ funkcjonującą od 1958 r. jako ciało doradcze parlamentu i rządu federalnego w Niemczech w sprawach emerytalnych. Wymiana doświadczeń funkcjonowania obu  systemów zabezpieczenia emerytalnego: polskiego  niemieckiego była przedmiotem dyskusji podczas spotkania w dniu 7 czerwca br. Renata Górna, Dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Sozialbeirat to ważne gremium, którego podstawowym zadaniem jest opiniowanie corocznego sprawozdania rządu federalnego w Niemczech dotyczącego zabezpieczenia emerytalnego, jak i doradztwo w obszarze problematyki emerytalnej. Organ ten składa się z 12 członków, z czego: w równej liczbie, po 4 reprezentuje pracowników i pracodawców, pozostali - to naukowcy z wydziałów ekonomii i nauk społecznych oraz niemieckiego banku centralnego. Spotkanie służyło wymianie doświadczeń i wyzwań związanych z funkcjonowaniem systemu emerytalnego w Polsce i Niemczech. Wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin przedstawił działania związkowe OPZZ w obszarze emerytur stażowych, pomostowych, renty wdowiej oraz sytuacji na rynku pracy i zmian demograficznych. Polską perspektywę uzupełniliśmy informacją o wyzwaniach demograficznych, ubezpieczeń chorobowych i aktywności związkowej w tych obszarach. Warto podkreślić, że w Niemczech funkcjonuje trójfilarowy system emerytalny, składający się z obowiązkowej emerytury państwowej, emerytur pracowniczych i emerytur prywatnych. Od 2023 r. wiek emerytalny będzie podnoszony o dwa miesiące każdego roku, aż do 2031 r., kiedy to obowiązkowy wiek emerytalny dojdzie do 67 lat. Niemieckich gości interesowały dodatkowo związkowe działania dotyczące umów o pracę i składek na ubezpieczenia społeczne, jak i wdrożenie i funkcjonowanie Pracowniczych Planów Kapitałowych. Oprócz członków Rady w spotkaniu związkowym delegację dopełniali przedstawiciele Biura Friedrich -Ebert Stiftung w Polsce: dyrektor dr. Max Brändle oraz Katarzyna Duda, pracownik naukowy fundacji. W spotkaniu brali udział także udział eksperci z Wydziału Polityki Społecznej OPZZ: Renata Górna i Michał Polakowski. 

06 czerwca 2024

W dniach 15-19 kwietnia 2024 we włoskim mieście Florencja odbyła się trzecia(ostatnia) część szkolenie „Young European Trade Union Leaders”. Jest to europejski program szkoleniowy dla młodych liderów związkowych, który ma na celu przygotowanie ich do najwyższych odpowiedzialności w ruchu związkowym. Skoncentrowany na wymiarze europejskim, stanowi istotny krok we wzmacnianiu społecznego wymiaru Unii Europejskiej. Uczestnicy korzystają z debat, pracy grupowej i wizyt studyjnych, prowadzonych przez wielokulturowy zespół trenerów. Szkolenie toniezrównane możliwości dla młodych aktywistów, by rozwijać się i uczyć w wielokulturowym środowisku, zdobywając bogactwo wiedzy i umiejętności do radzenia sobie z złożonymi wyzwaniami. Cele szkolenia: Rozwijanie zdolności do integrowania wymiaru europejskiego i krajowego w pracy związkowej poprzez poprawę wiedzy o ekonomicznych i społecznych realiach w Europie, rozwijanie wiedzy na temat głównych polityk europejskich oraz krajowych realiów i stanowisk związków zawodowych. Rozwijanie zdolności do pracy w wielokulturowym środowisku poprzez zrozumienie korzyści i specyficznych aspektów różnorodności kulturowej w Europie, budowanie, koordynowanie i prowadzenie wielokulturowych grup, rozwijanie zdolności uczestników do współpracy na poziomie europejskim. Wzmacnianie zdolności do komunikowania się na tematy związkowe poprzez stosowanie wspólnej terminologii związkowej, prowadzenie i uczestnictwo w debatach, korzystanie z narzędzi online do pracy zespołowej na odległość, poprawę umiejętności redagowania wiadomości/prezentacji/raportów/syntezy. Analizowanie złożonych sytuacji i projektowanie strategii związkowych poprzez rozwijanie umiejętności obserwacji, zdolności do analizy różnych rzeczywistości związkowych, ustalanie celów i proponowanie rozwiązań, sporządzanie planów działania związkowego. Wkładanie w rozwój europejskiej tożsamości związkowej poprzez wzmacnianie umiejętności przywódczych, przyjmowanie stylu przywództwa, rozwijanie krytycznego myślenia, opracowywanie podejścia do zarządzania projektami. Podczas spotkań uczestnicy z każdego kraju Unii Europejskiej mieli okazję wymienić się doświadczeniami związanymi z pracą w związkach zawodowych, warunkami pracy i płacy oraz działaniami podejmowanymi na różnych poziomach organizacji (lokalnym, regionalnymi, krajowym). Jako reprezentanci Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych kontynuowali swój udział: - Natalia Walkowiak- Związek Zawodowy Inżynierów i Techników - Grzegorz Tomal- Związek Zawodowy Inżynierów i Techników - Krzysztof Szaj- Związek Zawodowy Strażaków FLORIAN W czasie trwania szkolenia uczestnicy brali udział w sesjach dotyczących min. kompetencji liderskich, komunikacyjnych oraz stylu zarządzania Lidera Organizacji Związkowych. Głównym punktem szkolenia była prezentacja wyników badań omówionych podczas pierwszej sesji szkoleniowej w Brukseli. Zespół Natalii i Krzysztofa zaprezentował referat pt. „Participation of young people in trade unions”, który poruszał istotne kwestie dotyczące powodów, dla których młodzi pracownicy niechętnie wstępują do związków zawodowych. Najważniejsze z tych powodów to brak odpowiednich informacji o działalności związkowej podczas edukacji szkolnej oraz obawa przed reakcją pracodawców, którzy niechętnie widzą działalność związkową w swoich firmach. Natomiast zespół Grzegorza przedstawił badania na temat „Just Transition”. Koncepcja "Sprawiedliwej Transformacji" zyskuje na popularności na całym świecie, gdy kraje stawiają czoła wyzwaniom związanym z przejściem od paliw kopalnych do odnawialnych źródeł energii. Transformacja ta obejmuje nie tylko technologie i infrastrukturę, ale także zapewnia, że zmiany nie pozostawią w tyle pracowników, społeczności i regionów silnie uzależnionych od przemysłu paliw kopalnych. Zagadnienie to było omawiane na przykładzie Polski, Hiszpanii, Słowenii oraz Łotwy. Absolwenci tego kursu są dobrze przygotowani do pełnienia ról przywódczych w związkach zawodowych, gotowi do podejmowania inicjatyw mających na celu poprawę sytuacji pracowników oraz wzmocnienie ruchu związkowego na poziomie lokalnym, narodowym i europejskim Kurs był realizowany w Centrum Badań i Szkoleń CISL - Centro Studi Ricerca e Formazione CISL - Studium Srl Firenze. Jest to znaczące centrum szkoleniowo-badawcze związane z Włoską Konfederacją Związków Zawodowych (CISL). Znajduje się na wzgórzach między Florencją a Fiesole, a zostało założone w 1951 roku z głównym celem zapewnienia liderom CISL kulturalnego i zawodowego przygotowania, wspierając w ten sposób zobowiązanie organizacji do autonomii, pluralizmu i demokracji. Centrum oferuje różnorodne programy i inicjatywy skupiające się na kwestiach związanych z pracą, zarządzaniem organizacjami oraz bieżącymi trendami społeczno-ekonomicznymi. Organizuje kursy, seminaria i warsztaty, obejmujące ostatnio tematy takie jak wpływ sztucznej inteligencji na rynek pracy oraz aktualizacje w przepisach prawa pracy(Centro Studi Cisl). Dodatkowo centrum zajmuje się studiami historycznymi i kulturalnymi związanymi z ruchem pracowniczym, czego przykładem są seminaria na temat roli CISL w kulturze reprezentacji i uczestnictwa. Centro Studi CISL dysponuje również rozległymi obiektami, w tym specjalistyczną biblioteką i archiwami cyfrowymi, które są cennymi zasobami zarówno do badań historycznych, jak i współczesnych studiów nad pracą i związkami zawodowymi. Jego idylliczne położenie w spokojnym parku sprzyja atmosferze do nauki i refleksji. Centro Studi CISL odgrywa kluczową rolę w ciągłym kształceniu i strategicznym rozwoju liderów CISL, zapewniając im odpowiednie przygotowanie do stawienia czoła wyzwaniom ewoluującego rynku pracy oraz krajobrazu społeczno-politycznego (CISL).

29 maja 2024

27 i 28 maja odbyło się szkolenie Akademii Organizowania OPZZ. Była to już trzecia tura Akademii w tym roku. Szkolenie od czterech lat ma miejsce dzięki wsparciu Fundacji im. Friedricha Eberta. Za zawartość merytoryczną odpowiadali trenerzy Centrum Organizowania Związków Zawodowych – Anna Manowska i Piotr Barański oraz Dominika Pyzowska odpowiedzialna za szkolenia w OPZZ. Stronę logistyczną ułatwiła Fundacja Wsparcie. Akademia służy rozwijaniu umiejętności wzmacniania struktur związkowych przez pozyskiwanie i aktywizowanie nowych członków organizacji. Obecna edycja zgromadziła różnorodną grupę 13 osób z kilku branż zrzeszonych w OPZZ. Wśród uczestników były przedstawicielki i przedstawiciele szkolnictwa, przemysłu metalowego, meblowego, spożywczego, farmaceutycznego, usług komunalnych ale także bankowości i usług HR co pozytywnie wpływało na wymianę urozmaiconych doświadczeń i praktyk oraz dawało możliwość skonfrontowania własnej perspektywy ze spojrzeniem innych. Na szkoleniu nie zabrakło stałych elementów programu, takich jak rozmowy 1:1, mapowanie zakładu pracy czy strukturalne planowanie rozwoju związku. Majowa Akademia zakończyła trzy wiosenne tury tegorocznej edycji. Druga część obecnej tury będzie kontynuowana w październiku. Ze strony Fundacji Eberta szkolenie jak zwykle wspomagał Krzysztof Getka, który niebawem przechodzi na emeryturę i któremu serdecznie dziękujemy za niezastąpiony wkład w działanie Akademii Organizowania od jej początku w 2021 roku. MZ