06 grudnia 2024

W dniu 6 grudnia 2024 r. w godz. 10:00-16:00 w Warszawie, przed siedzibą Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych odbywa się protest Sztabu Protestacyjnego Leśnych Związków Zawodowych, w skład którego wchodzą także związki zawodowe zrzeszone w OPZZ. Przedstawienie postulatów poprzez uliczną manifestację stało się koniecznością wobec braku realnego dialogu w kluczowych dla funkcjonowania branży leśnej i drzewnej kwestiach oraz działań strony rządowej wspierającej ten sektor gospodarki. Obawa o dalsze funkcjonowanie branży oraz miejsca pracy jest zasadniczym uzasadnieniem dzisiejszej manifestacji. Już 12 kwietnia 2024 r. skierowano do rządu stanowisko branży leśno-drzewnej, w którym wezwano Prezesa Rady Ministrów do podjęcia pilnych, niezbędnych działań zmierzających do zatrzymania destrukcji polskiego leśnictwa, wywołanej decyzjami płynącymi z Ministerstwa Klimatu i Środowiska. Domagano się w szczególności: wycofania moratorium na użytkowanie lasów, wprowadzonego w dniu 8 stycznia 2024 r. przez Ministra Klimatu i Środowiska, poszanowania obowiązującego prawa oraz wycofania zarządzeń Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych dotyczących wyodrębnienia nadleśnictw tzw. puszczańskich, podjęcia działań na rzecz ochrony miejsc pracy w sektorze leśno-drzewny, realnego dialogu wobec zapowiadanych reform Lasów Państwowych, wycofania projektu zmiany ustawy o lasach i ustawy o ochronie przyrody, która została przygotowana Ministerstwo Klimatu i Środowiska bez analiz ekonomicznych, oceny jej skutków i wymaganych prawem konsultacji. Rząd nie podjął dialogu w tej sprawie dlatego listopadzie br., w imieniu organizacji związkowych związanych z leśnictwem oraz przemysłem drzewnym i meblarskim. ponownie skierowano apel do Prezesa Rady Ministrów w którym zwrócono, między innymi, uwagę na: negatywną ocenę planowanych przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska, radykalnych zmian w gospodarce leśnej w Polsce, które będą miały szkodliwy wpływ na kondycję gospodarki i rynek pracy, negatywną ocenę zmian zawartych w projekcie ustawy o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody, w tym ryzyka prywatyzacji lasów państwowych, obawy o znaczącą redukcją zatrudnienia w PGL Lasy Państwowe (w wyniku planowanego zmniejszenia liczby nadleśnictw i radykalnego ograniczenia prowadzenia przez PGL Lasy Państwowe zakresu gospodarki leśnej – w tym pozyskiwania drewna i odnawiania zasobów leśnych) a także utraty tysięcy miejsc pracy w sektorze prywatnym związanym z pozyskiwaniem drewna, ryzyko relokacji przedsiębiorstw przemysłu drzewnego i meblarskiego z Polski w związku z radykalnym ograniczeniem dostępu do surowca drzewnego przestanie być atrakcyjnym miejscem produkcji dla przedsiębiorstw tego sektora, brak uwzględnienia w polityce państwa dotyczącej sektora leśnego, drzewnego i meblarskiego potrzeb gospodarki, rynku pracy, lokalnych społeczności oraz konsekwencji społecznych i gospodarczych podejmowanych decyzji, pozorowanie dialogu społecznego w sprawach mających wpływ m.in. na zatrudnienie i miejsca pracy, Niestety, zarówno Premier jak i Ministerstwo Klimatu i Środowiska, do którego skierowano pismo zgodnie z właściwością (sic!), nie odnieśli się do dziś do spraw poruszonych przez związkowców w ww. wystąpieniu. Pojawiły się sygnały, że Dyrekcja PGL Lasy Państwowe rozważa wypowiedzenie układu zbiorowego dla pracowników Lasów Państwowych. W przekazie publicznym widoczne były też pierwsze wypowiedzi na temat możliwości likwidacji Lasów Państwowych w obecnym kształcie. Podjęcie przez rząd dialogu społecznego ze związkami zawodowymi działającymi w branży leśnej, drzewnej i meblarskiej celem poprawy sytuacji jest koniecznością! Ochrona przyrody, którą związki zawodowe popierają musi także uwzględniać interes gospodarczy i społeczny państwa. (oprac. KP)

05 grudnia 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych zwróciło się z apelem do Rządu w sprawie realizacji zapowiedzi przygotowania stanowiska dotyczącego projektu ustawy wprowadzającej emerytury stażowe. Na początku grudnia Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych skierowało na ręce Wiceministra rodziny, pracy i polityki społecznej, Sebastiana Gajewskiego, apel w sprawie przygotowania stanowiska rządu do projektu ustawy realizującego postulat wprowadzenia emerytur stażowych. Zapowiedź przygotowania stanowiska do końca roku padła ze strony Ministra podczas posiedzenia nr 32 Komisji Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, które miało miejsce 26 lipca. Stanowisko Rządu opracowywane jest do pozarządowego projektu ustawy przez właściwy organ, w tym przypadku Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, i zawiera ogólną ocenę projektu oraz propozycję konkluzji Rady Ministrów. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych od 2010 r. nieprzerwanie zabiega o wprowadzenie emerytur stażowych. Idea emerytur stażowych, o które OPZZ walczy od lat, cieszy się wysokim poparciem społecznym. Pod projektem obywatelskim OPZZ w tej sprawie podpisało się ponad 700 tysięcy pracowników. (mp)

04 grudnia 2024

W Sejmie RP trwają prace nad uchwaleniem ustawy budżetowej na 2025 r., której treść przesądzi o wysokości wydatków państwa na płace pracowników sfery budżetowej w przyszłym roku. OPZZ przedstawił już Radzie Ministrów oraz Sejmowi RP swoją opinię w sprawie projektu ustawy budżetowej na rok 2025. Od lipca br. działamy w sprawie realizacji postulatu OPZZ, aby płace w sferze budżetowej wzrosły o co najmniej 15%. To wspólny postulat strony społecznej Rady Dialogu Społecznego. Niestety rząd w trakcie prac nad projektem budżetu podtrzymuje swoje stanowisko, aby wskaźnik wzrostu wynagrodzeń w sferze budżetowej wyniósł w przyszłym roku 105,0% czyli był na poziomie prognozowanej inflacji. Oznacza to, że płace w budżetówce realnie nie wzrosną – nie można zatem mówić o podwyżce wynagrodzeń. Nie ma na to zgody OPZZ dlatego dziś, wiceprzewodnicząca OPZZ, Barbara Popielarz zawnioskowała do Marszałka Sejmu RP o podjęcie działań na rzecz zmiany projektu ustawy budżetowej na rok 2025 celem zapewnienia pracownikom sfery budżetowej wzrostu wynagrodzeń w kolejnym roku o co najmniej 15% oraz przywrócenia sprawiedliwości systemu wynagradzania pracujących w sektorze finansów publicznych a przez to podniesienia rangi służb publicznych. Wezwaliśmy Marszałka Sejmu RP do uwzględnienia w ramach prac Sejmu RP nad projektem ustawy budżetowej na rok 2025 konieczności zmiany polityki wynagradzania pracowników sektora finansów publicznych i naprawy wieloletnich zaniedbań w tym obszarze, które skutkują utratą siły nabywczej płac pracowników administracji, niskimi płacami pracujących w sferze budżetowej i pogłębiającym się zjawiskiem spłaszczenia wynagrodzeń. Sytuacja materialna pracowników sfery budżetowej jest zła i wymaga pilnej interwencji ustawodawcy celem stworzenia podstaw prawnych do poprawy warunków zatrudnienia w sferze budżetowej. W wystąpieniu podkreśliliśmy, że państwo powinno być pracodawcą oferującym wysokiej jakości miejsca pracy a przez to wzorem dla sektora prywatnego gospodarki. Ustalony przez rząd w projekcie ustawy budżetowej na rok 2025 wzrost wskaźnika wynagrodzeń w sferze budżetowej jest na niższym poziomie aniżeli określony na kolejny rok wzrost płacy minimalnej, co pogłębi zjawisko spłaszczenia wynagrodzeń w sektorze finansów publicznych. Projekt ustawy, w części wydatkowej, nie uwzględnia także ostatecznie ustalonej przez Radę Ministrów wysokości minimalnego wynagrodzenia na 2025 r., czego rezultatem będzie ograniczenie możliwości kształtowania wynagrodzeń w sektorze publicznym, w szczególności pracowników otrzymujących płacę wyższą niż minimalne wynagrodzenie za pracę. OPZZ zwrócił zatem uwagę, że wymaga to interwencji Sejmu RP. Wezwaliśmy zatem Sejm RP do podjęcia działań na rzecz zmiany projektu ustawy budżetowej. Konieczne jest zapewnienie pracownikom sfery budżetowej wzrostu wynagrodzeń o co najmniej 15% i przywrócenie sprawiedliwości społecznej w systemie wynagradzania pracowników sektora finansów publicznych. Wskaźnik wzrostu wynagrodzeń sfery budżetowej dotyczy zarówno administracji centralnej jak i samorządowej, dlatego OPZZ walcząc o zmianę tego wskaźnika działa na rzecz poprawy sytuacji płacowej w szeroko pojętym sektorze finansów publicznych. (KP)

04 grudnia 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych rozpoczyna akcję informacyjno-protestacyjną, będącą odpowiedzią na brak skutecznych działań rządu w obszarze polityki klimatyczno-energetycznej i przemysłowej państwa. Akcja jest związana z propozycjami polityki klimatyczno-energetycznej Polski zawartymi w ostatniej aktualizacji Krajowego Planu Energii i Klimatu, które nie uwzględniają podstawowych kwestii społecznych i pracowniczych i wymagają licznych zmian. Ma też na celu uwypuklenie potrzeby powołania strategii przemysłowej Polski, niezbędnej z punktu widzenia rozwoju gospodarczego i bezpieczeństwa kraju. Uwzględnienie naszych postulatów oraz podjęcie konkretnych działań naprawczych przez rząd z wykorzystaniem dyplomacji na poziomie europejskim, pozwoli na wypracowanie w obszarze transformacji klimatycznej rozwiązań sprawiedliwych społecznie i korzystnych dla wszystkich. Niestety, brak otwartości rządzących na dialog w tej sprawiebędzie prowadził do rosnącego napięcia i niezadowolenia oraz sprzeciwu wobec transformacji klimatycznej, skutkującego zrozumiałym oporem i dalej idącymi działaniami związków zawodowych. Akcja OPZZ jest głosem rosnącego niezadowolenia pracowników z sytuacji wynikających bezpośrednio lub pośrednio z polityki państwa w tym obszarze: licznych zwolnień w sektorze przemysłowym i zagrożenia kolejnymi; długotrwałej złej sytuacji przemysłu hutniczego; narastających problemów branż automotive, cementowej, meblarskiej, czy chemicznej; braku związku między harmonogramem umowy społecznej dot. transformacji sektora węgla kamiennego a działaniami spółek górniczych i strategiami krajowymi (KPEiK); braku odpowiednich informacji i włączania strony społecznej w proces restrukturyzacji aktywów węglowych i zmian strategii państwowych spółek; niskiego poziomu zaangażowania strony rządowej w dialog społeczny w zakresie transformacji; prognozowanych rosnących kosztów gospodarstw domowych związanych z wprowadzaniem opłat w ramach ETS2; ryzyka załamania sytuacji gospodarczej w regionach górniczych; niepewnej przyszłości zatrudnionych w energetyce konwencjonalnej; braku mechanizmów wzmacniających tworzenie dobrej jakości miejsc pracy w związku z transformacją. Krytyczna opinia OPZZ do strategii klimatyczno-energetycznej KPEiK (dostępna w całości TUTAJ) skupia się na sześciu głównych obszarach: praca, w tym umowy społeczne dot. pracowników górnictwa i energetyki, koordynacja procesu transformacji, wpływ na społeczeństwo, funkcjonowanie systemu energetycznego, oraz konieczność uwzględnienia strategii dla przemysłu. Kluczowe kwestie, które zdaniem OPZZ wymagają poprawienia lub wpisania do KPEiK to: • realne oszacowanie wpływu polityki klimatycznej na rynek pracy, zatrudnienie i wynagrodzenia, • adekwatne środki krajowe wspierające transformację regionów węglowych, • warunkowość środków przeznaczanych na transformację w celu poprawy jakości zatrudnienia w kraju i zwiększenia poziomu pokrycia układami zbiorowymi, • spójność i koordynacja procesu transformacji, • wpisanie do KPEiK i realizacja umów społecznych z pracownikami górnictwa i energetyki, • zmniejszenie poziomu ubóstwa energetycznego i nierówności społecznych, • utrzymanie i poprawa warunków dla funkcjonowania przemysłu w Polsce. W opinii OPZZ przywołujemy m.in. dokument z uwagami Komisji Europejskiej do KPEiK z dnia 24 kwietnia 2024, w którym czytamy: „KE zaleca, aby Polska: (a) Przedstawiła bardziej szczegółowe informacje na temat konsekwencji transformacji klimatycznej i energetycznej dla społeczeństwa, zatrudnienia i umiejętności lub wszelkich innych skutków dystrybucyjnych, a także na temat planowanych celów, polityk i środków wspierających sprawiedliwą transformację. (b) Określiła formę wsparcia, wpływ inicjatyw, grupy docelowe i przeznaczone na ten cel zasoby, z uwzględnieniem zalecenia Rady w sprawie zapewnienia sprawiedliwej transformacji w kierunku neutralności klimatycznej”. Tymczasem tych szczegółów brak, a kwestiom zmian zatrudnienia ten ponad 700-stronnicowy dokument poświęca zaledwie kilka akapitów nie operując szacunkami wynikającymi z przyjętych założeń. Taka sytuacja nie pozwala realnie ocenić wpływu KPEiK na społeczeństwo i gospodarkę, jednocześnie pozostawiając sporo obaw. OPZZ uważa też, że wydawanie funduszy na transformację powinno wiązać się z warunkowością umożliwiającą promowanie dobrych form zatrudnienia i zwiększanie liczby miejsc pracy objętych układami zbiorowymi co pomoże w osiąganiu celów wdrażanej obecnie Dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej. Pokrycie układami zbiorowymi w Polsce to zaledwie 13% podczas gdy wymagane jest dążenie do 80%. Spośród innych wad strategii należy wymienić brak określenia wyraźnego ośrodka koordynującego transformację – dziś są w nią mocno zaangażowane aż cztery resorty, co utrudnia sytuację interesariuszom ze strony społecznej, zmniejsza jakość dialogu i możliwość partycypacji obywateli w procesie, ale też prowadzi do sprzeczności po samej stronie rządowej. Podobne rozdrobnienie ma miejsce także jeśli chodzi o rządowy nadzór nad sprawami przemysłu. Jeśli chodzi o regiony węglowe głównym źródłem funduszy na zmiany w nich zachodzące mają być fundusze unijne – bez znaczącego udziału źródeł krajowych. Są to sumy zdecydowanie niewystarczające i ok. 10-krotnie mniejsze niż np. te przeznaczone dla regionów węglowych przez władze w Niemczech, przy jednoczesnej większej skali wyzwania w Polsce. Zwracają uwagę prognozy malejącej dostępności mocy ze stabilnych źródeł w krajowym systemie energetycznym, mimo szacunków rosnącego na nią zapotrzebowania. Zgodnie z przewidywaniami Polskich Sieci Energetycznych w ciągu najbliższej dekady możemy się spodziewać nawet 9,5 GW braków mocy w szczytach zapotrzebowania. Wynika to m.in. z prognozowanych wyłączeń wielu bloków węglowych, dla których jednak brak jeszcze alternatywy w postaci energetyki jądrowej czy magazynów energii i to mimo zwiększania produkcji prądu z importowanego gazu ziemnego. Tą alternatywą na czas transformacji mogą być jednak bloki klasy 200 MW, pod warunkiem stworzenia systemu umożliwiającego im pracę w szczytach poboru mocy w kraju zgodnie z wynikami programu Bloki 200+. Wiąże się to także z zabezpieczeniem dostaw węgla czyli wdrażaniem zapisów umowy społecznej z 2021, z której treścią KPEiK powinien być ściśle związany. Problemem są szacunki dot. ubóstwa energetycznego, które zdaniem ekspertów m.in. polskiego oddziału Europejskiej Sieci Przeciwdziałania Ubóstwu opierają się na uśrednionych wskaźnikach nie oddających rzeczywistości. Tym bardziej, że wpływ planowanego systemu ETS 2 w poważny sposób zwiększy koszty ogrzewania dużej części gospodarstw domowych zanim zacznie przynosić efekty w postaci funduszy na termomodernizację. OPZZ postuluje także utworzenie strategii przemysłowej kraju, która powinna współgrać ze strategią klimatyczno-energetyczną pozwalając jednocześnie na utrzymanie krajowej produkcji, mającej kluczowy wpływ na zatrudnienie i PKB Polski (niemal 20% pracowników i 25% PKB kraju to sam przemysł wytwórczy), oraz zapobiec ucieczce emisji poza granice UE. Więcej na ten temat m.in. TUTAJ  Strategie zmian, które mamy nazywać sprawiedliwa transformacją muszą uwzględniać takie czynniki jak wpływ na zatrudnienie, gospodarkę, bezpieczeństwo socjalne obywateli, muszą zmniejszać nierówności społeczne i ubóstwo energetyczne i muszą być zgodne z naczelną zasadą „nie zostawiania nikogo w tyle”. Nie mogą prowadzić do likwidacji i poddania walkowerem tych sektorów gospodarki czy wytwórców niezbędnej energii, których funkcjonowanie w obecnym modelu staje się trudne. Nie mogą prowadzić do zubożenia całych regionów kraju albo grup społecznych. W przeciwnym razie likwidacja zamiast transformacji będzie budzić uzasadniony i naturalny odruch oporu, który związki zawodowe będą zobowiązane stanowczo wyrażać. Zachęcamy do śledzenia mediów społecznościowych centrali OPZZ i organizacji członkowskich OPZZ pod hasztagiem #OPZZniconasbeznas Treść opinii OPZZ do projektu aktualizacji Krajowego Planu w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 roku

04 grudnia 2024

Międzynarodowa Konfederacja Związków Zawodowych (ITUC), podczas posiedzenia Rady Generalnej w Brasilii, potępia próbę wprowadzenia stanu wojennego w Korei Południowej i domaga się pełnego przywrócenia i poszanowania demokracji. W spotkaniu bierze udział Piotr Ostrowski. Prezydent Korei Południowej Yoon Suk Yeol złożył deklarację, oddając szerokie uprawnienia w ręce wojska i zawieszając demokratyczne instytucje. Został on jednak zmuszony do cofnięcia swojej decyzji po głosowaniu w parlamencie. Sekretarz Generalny MKZZ Luc Triangle stwierdził: "To ogłoszenie stanu wojennego przez prezydenta Yoona było niedopuszczalnym atakiem na demokrację, a także na mieszkańców Korei Południowej i ich ciężko wywalczone prawa. Była to wyraźna próba uciszenia głosów sprzeciwu, mających kluczowe znaczenie dla tętniącej życiem demokracji, ale po uwolnieniu się od poprzednich reżimów wojskowych, mieszkańcy Korei Południowej doskonale wiedzą, jak cenna jest demokracja i że należy jej bronić. MKZZ solidaryzuje się ze związkami zawodowymi i mieszkańcami Korei Południowej. Domagamy się poszanowania rządów prawa, ochrony podstawowych praw i wolności oraz pełnego przywrócenia demokracji i demokratycznych instytucji. Nie ma kompromisu. Demokracja i prawa wszystkich obywateli muszą być przestrzegane. Następnie związki zawodowe i inne grupy społeczeństwa obywatelskiego muszą zostać zaangażowane w wytyczenie drogi wyjścia Korei Południowej z bezprecedensowego kryzysu”.

27 listopada 2024

40 lat temu, dokładnie 24 listopada 1984 roku, przedstawiciele Związków Zawodowych w Bytomiu powołali do życia Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych! Podczas gali głos zabrał Aleksander Kwaśniewski, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1995–2005. Nie zabrakło również głosów przedstawicieli świata polityki i organizacji społecznych oraz związkowców, którzy wzięli udział w wydarzeniu, w tym: wicemarszałkini Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Magdaleny Biejat, wicepremiera i ministra Cyfryzacji, Krzysztofa Gawkowskiego, ministry Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Agnieszki Dziemianowicz-Bąk, podsekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i radnej Sejmiku Województwa Mazowieckiego, Pauliny Piechny-Więckiewicz, sekretarz generalnej Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (ETUC) Esther Lynch, posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej i przewodniczącego partii Razem, Adriana Zandberga, dyrektora Departamentu Prewencji i Promocji, Artura Soboty, wicedyrektorki Departamentu Prewencji i Promocji, Magdaleny Popowicz, przedstawiciela Głównego Inspektoratu Pracy, wiceprzewodniczącego Forum Związków Zawodowych i przewodniczącego NSZZ Policjantów, Rafała Jankowskiego, byłej przewodniczącej OPZZ, Ewy Spychalskiej, byłej wiceprzewodniczącej OPZZ, Wiesławy Taranowskiej, dyrektora Warszawskiego Biura Fundacji Friedricha Eberta w Polsce, Maxa Brändle'a, przewodniczącej Związku Zawodowego Poligrafów, Czesławy Sońty oraz przewodniczącego Związku Rzemiosła Polskiego, Jana Klimka. Te 40 lat to tysiące wydarzeń, setki wspomnień. Podczas gali zaprezentowany został film, na którym można było zobaczyć wiele momentów szczęścia, radości, wzruszenia, ale także chwile trudne, wymagające ciężkiej i wielogodzinnej pracy, chwile decydujące o dalszej przyszłości OPZZ. Całość wydarzenia uświetniły występy artystów: Andrzeja Rosiewicza oraz Poli Deptuły. Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji w galerii pod artykułem. Wszystkie zdjęcia z gali znajdą Państwo pod adresem: https://drive.google.com/drive/folders/1ZetWrcAo4S...

27 listopada 2024

22 listopada br. odbyło się posiedzenie plenarne Rady Dialogu Społecznego, podczas którego poruszono trzy kluczowe tematy: zasady dialogu społecznego w Polsce i współpracę Sejmu z RDS; dyrektywę o adekwatnych wynagrodzeniach minimalnych w Unii Europejskiej oraz sytuację w polskim hutnictwie. Spotkanie, w którym uczestniczył Marszałek Sejmu, Szymon Hołownia, miało na celu wzmocnienie roli RDS i wypracowanie skutecznych mechanizmów współpracy między stroną społeczną a władzą ustawodawczą. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, sekretarz Prezydium Rady Dialogu Społecznego (OPZZ) Podczas spotkania z Marszałkiem Sejmu Szymonem Hołownią Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (OPZZ) podkreśliło że proces legislacyjny w Polsce nadal nie spełnia standardów oczekiwanych przez stronę społeczną. OPZZ przypomniało, że dialog społeczny, zapisany w preambule i artykule 20 Konstytucji, powinien stanowić fundament procesu stanowienia prawa. Choć dostrzegamy pozytywne zmiany wprowadzone w Regulaminie Sejmu, wynikające z zobowiązań przewidzianych w Krajowym Planie Odbudowy, takie jak obowiązek konsultacji projektów poselskich i obywatelskich, wciąż wskazujemy na istotne braki w przestrzeganiu procedur konsultacyjnych. OPZZ wskazało na najważniejsze problemy. Należą do nich: obchodzenie przepisów o konsultacjach, zbyt krótkie terminy na zgłaszanie uwag, brak informacji zwrotnej na temat nieuwzględnionych opinii oraz niska jakość uzasadnień projektów ustaw i OSR. OPZZ zaapelowało do Marszałka Hołowni o korzystanie z prawa zwracania projektów ustaw wnioskodawcom w przypadku braków formalnych, w tym nieprzeprowadzenia konsultacji z OPZZ i RDS. OPZZ podkreśliło także potrzebę umożliwienia partnerom społecznym aktywnego udziału w pracach komisji sejmowych. Wskazało na przypadki, w których nie informowano nas o posiedzeniach komisji lub odmawiano nam prawa głosu. Marszałek Sejmu Szymon Hołownia podczas swojego wystąpienia podkreślił znaczenie otwartego dialogu między władzą ustawodawczą, pracodawcami i związkami zawodowymi. Zwrócił uwagę na rolę RDS jako miejsca, gdzie możliwe jest osiąganie kompromisów i wypracowywanie rozwiązań w kluczowych kwestiach społecznych i gospodarczych. Szymon Hołownia zaprosił członków Rady Dialogu Społecznego na posiedzenie do Sejmu, zapowiadając również udział w spotkaniu przewodniczących sejmowych komisji. W trakcie spotkania Marszałek odniósł się również do kwestii współpracy między Sejmem a stroną społeczną oraz procedur legislacyjnych, na co uwagę zwróciło w swoim wystąpieniu OPZZ. Zauważył, że jednym z kluczowych problemów w relacjach między Sejmem a stroną społeczną jest ograniczony wpływ Rady Dialogu Społecznego na projekty rządowe. Projekty te często pomijają procesy konsultacyjne z RDS i nie mają pełnej Oceny Skutków Regulacji. Marszałek powiedział, że projekty rządowe powinny przechodzić przez pełne procedury konsultacyjne, w tym z RDS. Jeśli zauważy, że w OSR nie ma informacji o konsultacjach z RDS, to poważanie zastanowi się- zgodnie z prośbą OPZZ- czy faktycznie nie zwrócić projektu wnioskodawcom. Dodał, że Rada Dialogu Społecznego powinna mieć pełniejsze prawo do wyrażania opinii na temat projektów, zwłaszcza tych inicjowanych przez rząd. Marszałek wyraził również gotowość do zwiększenia roli Rady Dialogu Społecznego w pracach komisji sejmowych. Zaproponował, by strona społeczna mogła formalnie uczestniczyć w tych pracach jako certyfikowany partner z określonymi uprawnieniami. Marszałek zapowiedział także, że w najbliższym czasie spotka się z Maciejem Berkiem, ministrem odpowiedzialnym za legislację w KPRM, aby omówić możliwe rozwiązania w celu usprawnienia procedur legislacyjnych oraz poprawy współpracy z Radą Dialogu Społecznego. W części dotyczącej dyrektywy o adekwatnych wynagrodzeniach minimalnych w Unii Europejskiej, OPZZ wyraziło niezadowolenie z faktu, że minął już termin wyznaczony na implementację dyrektywy do polskiego porządku prawnego (15 listopada br.), a kierunek, w którym zmierzają krajowe przepisy, wciąż nie jest do końca jasny. OPZZ stwierdziło, że z niepokojem dostrzega sygnały o próbach osłabienia projektu ustawy o minimalnym wynagrodzeniu i wycofywania się z obietnic złożonych pracownikom. Zamiast oczekiwanej przez OPZZ jasnej definicji płacy zasadniczej, zgodnej z wcześniejszymi założeniami, proponuje się budzące niepokój rozwiązanie – stopniowe – a nie jednorazowe – wyłączanie kolejnych dodatków z minimalnego wynagrodzenia. Oznacza to w praktyce odejście od sztandarowego rozwiązania projektu ustawy, które miało na celu uporządkowanie rynku pracy. OPZZ zaapelowało o powrót do pierwotnych założeń projektu ustawy o minimalnym wynagrodzeniu, które gwarantowałyby uczciwe i przejrzyste reguły wynagradzania. OPZZ zwróciło się także o pilne opracowanie planu działania na rzecz wzmocnienia rokowań zbiorowych. Przypomniało, że OPZZ zgłosiło Ministerstwu Rodziny aż 25 konkretnych propozycji, które mają wzmocnić dialog społeczny i zwiększyć liczbę porozumień zbiorowych. Liczymy, że ministerstwo uwzględni nasze postulaty i włączy je do planu działania na rzecz rokowań zbiorowych. Mamy też nadzieję, że wkrótce pojawi się nowa wersja projektu ustawy o układach zbiorowych, uwzględniająca uwagi zgłoszone przez OPZZ w ramach konsultacji społecznych. W części dotyczącej sytuacji polskiego hutnictwa na przykładzie Huty Częstochowa, członek RDS Mirosław Grzybek wyraził zaniepokojenie przyszłością polskiego hutnictwa. Zwrócił uwagę na pilną potrzebę skierowania inwestycji krajowych, w tym środków z budżetu państwa, na wspieranie krajowego przemysłu, w tym hutnictwa. Zaapelował o to, by inwestycje publiczne były kierowane głównie na rozwój produkcji krajowej. Nie możemy sobie wyobrazić sytuacji, w której transformacja energetyczna, a także zmiany ustrojowe, są realizowane za pomocą produktów, które nie pochodzą z Polski. Od roku czasu powtarzamy nasz apel do ministerstwa, licząc na to, że rząd wreszcie dostrzeże wagę tego problemu. Jeśli tak się nie stanie, grozi nam utrata polskich hut i przemysłu – stwierdził Mirosław Grzybek, podkreślając, że brak działań na rzecz ochrony polskiego przemysłu może prowadzić do jego likwidacji. Mirosław Grzybek zaznaczył także, że taka sytuacja wymaga szerokiego wsparcia zarówno ze strony związków zawodowych, jak i pracodawców, którzy muszą wspólnie walczyć o utrzymanie polskiego przemysłu i zagwarantowanie krajowych zamówień. Z kolei Artur Jacek Wilkoń, przewodniczący ZZ Pracowników Huty Łabędy, zabierając głos w sprawie trudnej sytuacji Huty Częstochowa wskazał na niepewność związaną z przyszłością polskiego przemysłu hutniczego. W swoim wystąpieniu stwierdził, że obawy załogi Huty Częstochowa rosną, ponieważ środki, które miały zapewnić przyszłość zakładu, mogą zostać skierowane na inne inwestycje. Artur Wilkoń odniósł się również do sytuacji innych zakładów, takich jak Huta Łabędy, wskazując, że podobne problemy dotykają wszystkie firmy sektora hutniczego. Na zakończenie swojego wystąpienia podkreślił, że związkowcy skierowali prośbę o spotkanie z przedstawicielami Ministerstwa Aktywów Państwowych, licząc na wyjaśnienia i konkretne działania pomocowe. (nq)

27 listopada 2024

Dział Edukacji Europejskiego Instytutu Związków Zawodowych (ETUI) zaprasza do udziału w kursie online "ERZ: zasady gry" - po raz pierwszy w języku polskim. Kurs rozpocznie się 3 lutego i będzie trwał do 16 marca 2025 r. (6 tygodni). Oczekiwany indywidualny nakład pracy wynosi około 12 godzin / 2 godziny tygodniowo. Uczestniczący mogą śledzić kurs we własnym tempie, uzyskując w dowolnym momencie dostęp do internetowej platformy edukacyjnej ETUI. Dodatkowo do ćwiczeń asynchronicznych, pod koniec kursu odbędzie się webinarium na żywo prowadzone przez eksperta / ekspertkę w dziedzinie ERZ.  Tutorzy / Tutorki będą wspierać uczestniczących podczas kursu.  Minęło już ponad 20 lat od ustanowienia pierwszych formalnych Europejskich Rad Zakładowych. Około 20 000 przedstawicieli i przedstawicielek pracowników podróżuje po Europie, aby spotkać się co najmniej raz w roku i omówić tematy o ponadgranicznym znaczeniu dla pracowników i pracownic ich firm.  Co roku tworzone są nowe ERZ, a nowi członkowie i członkinie są wybierani/e i mianowani/e nieustannie.  Oznacza to, że istnieje duża potrzeba szkolenia w zakresie niektórych podstawowych kwestii.  Kurs ten jest przeznaczony dla nowo wybranych członków i członkiń ERZ, rady zakładowej w spółce europejskiej lub Specjalnego Zespołu Negocjacyjnego oraz funkcjonariuszy i funkcjonariuszek związkowych wspierających swoich członków i członkinie w przedsiębiorstwach wielonarodowych. NIE jest on natomiast kursem dla całej ERZ, rady zakładowej w SE lub SZN. Dla tych ciał rekomendujemy nasze dopasowane do poszczególnych przedsiębiorstw szkolenia na żywo. Więcej informacji na ten temat znajdziecie tutaj:   www.ewctraining.eu Cele kursu Ten kurs ma na celu: ―     umożliwienie nowo wybranym lub mianowanym członkom i członkiniom ERZ lub SZN zapoznania się z aspektami prawnymi i praktyką europejskiej reprezentacji pracowników; ―     zapewnienie płynnej integracji nowych przedstawicieli i przedstawicielek w grupie z bardziej doświadczonymi kolegami i koleżankami;  ―     przedstawienie przepisów prawnych regulujących działalność ERZ oraz wytycznych związków zawodowych dotyczących korzystania z nich w praktyce; ―     zachęcanie do refleksji nad przydatnością ERZ i znaczeniem reprezentacji pracowników na szczeblu europejskim; ―     zastanowienie się, jak negocjacje mogą prowadzić do bardziej pozytywnych rezultatów i jak ERZ mogą być bardziej skuteczne;  ―     stymulowanie komunikacji pomiędzy przedstawicielami i przedstawicielkami z różnych wielonarodowych grup przedsiębiorstw i sektorów.  Języki robocze Polski Uczestniczący Kurs ten jest przeznaczony dla przedstawicieli i przedstawicielek pracowników, którzy rozważają ustanowienie Europejskiej Rady Zakładowej w swojej firmie, nowo wybranych członków Specjalnego Zespołu Negocjacyjnego lub istniejącej ERZ oraz funkcjonariuszy i funkcjonariuszek związkowych wspierających swoich członków i członkinie w przedsiębiorstwach wielonarodowych. Jak przebiega proces zapisów? Limit miejsc wynosi 50. Ostateczne potwierdzenie zostanie dokonane przez ETUI i zespół trenerów i trenerek, z uwzględnieniem wymagań dla grupy docelowej i zasady „Kot pierwszy, ten lepszy". Rejestracja Zainteresowanych zapraszamy do wypełnienia formularza zgłoszeń do dnia 26 stycznia 2025 r. pod tym linkiem: https://crm.etui.org/form/ewc-online-the-rules-of-the-game Płatność Udział w kursie jest bezpłatny! Dodatkowe informacje W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości prosimy o kontakt z Sylviane Mathy z ETUI: smathy@etui.org  

26 listopada 2024

26 listopada 2024r. (wtorek)  w siedzibie OPZZ w Warszawie ul. Kopernika 36/40, II piętro (sala im. Jana Guza) odbyły się posiedzenia Rady OPZZ Branży Usługi Publiczne i Zespołu problemowego OPZZ ds. sfery budżetowej i sfery finansów publicznych. 1.Podsumowano prace Podzespołu ds. Służb Mundurowych Rady Dialogu Społecznego , sprawozdanie z prac Podzespołu złożyli kol. Sławomira Kołodko i Kol. Łukasza Kunka. Omówiono kwestie dotyczące sytuacji płacowej i problemów pracowników sfery finansów publicznych i państwowej sfery budżetowej w poszczególnych resortach, dążenie związkowców do uregulowania systemowo zasad zatrudniania i godziwego wynagradzanie pracowników w tych resortach. O trudnej sytuacji pracowników cywilnych w jednostkach służb mundurowych mówił Marek Kaźmierczak Przewodniczący Związku Pracowników Wojska TARCZA,  Łukasz Kunek Przewodniczący Związku Zawodowego Strażaków FLORIAN , Sławomir Kołodko Przewodniczący Zrzeszenia Związków Zawodowych służby Celnej RP, sytuacji uzdrowisk- Barbara Sobucka Przewodnicząca Związku Zawodowego Uzdrowisk Polskich, ochrony zdrowia Maria Miklińska Przewodnicząca Federacji Związków Zawodowych Ochrony zdrowia i Pomocy Społecznej oraz Renata Górna Dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ, o sytuacji pracowników wymiaru sprawiedliwości Elżbieta Aleksandrowicz Przewodnicząca NSZZ Pracowników Wymiaru Sprawiedliwości RP, pracowników bibliotek oraz kultury i sztuki Magdalena Mrozik-Żyła. 3.W trakcie posiedzeń odbyły się  konsultacje członków Komitetu Monitorującego  FERS z Radą OPZZ Branży Usługi Publiczne z przedstawicielami ogólnopolskich organizacji członkowskich OPZZ; Na zaproszenie Przewodniczącej Rady OPZZ Branży Usługi Publiczne i Zespołu problemowego OPZZ ds. sfery budżetowej i sfery finansów publicznych Elżbiety Aleksandrowicz w spotkaniu udział wzięli Wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin i posłowie na Sejm RP X kadencji - Marcelina Zawisza i Adrian Zandberg. Dyskutowano o plusach i minusach uchwalonej ustawy o rentach wdowich , o ciągle nieuchwalonym projekcie ustawy o emeryturach stażowych, której oczekuje wielu pracowników, o kontrowersyjnych propozycjach dotyczących obniżenia składki zdrowotnej, niezadowoleniu związków zawodowych zrzeszonych w OPZZ z proponowanego rażąco niskiego i urągającego pracownikom budżetówki wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na poziomie 105% w roku 2025, wolnym od pracy dniu 24 grudnia. Zagadnienia te budzą bardzo duże niezadowolenie i emocje. Przedstawiciele związków zawodowych przedstawili problemy poszczególnych grup zawodowych i zapowiedzieli podjęcie różnych form nacisku i protestów aby strona rządowa wreszcie poważnie podeszła do ich rozwiązania a rozmowy przełożyły się na realne, satysfakcjonujące pracowników zmiany. Posłowie odpowiadali na pytania i przedstawili stan prac w Sejmie nad powyższymi zagadnieniami.

22 listopada 2024

W dniach 21-22 listopada 2024 r. w Budapeszcie odbyła się konferencja przedstawicieli związków zawodowych z krajów Grupy Wyszehradzkiej (V4). Spotkanie było okazją dla przedstawicieli związków zawodowych z grupy V-4 do wymiany doświadczeń. Dyskusje toczyły się wokół sytuacji na rynku pracy, systemów i polityk innowacji w UE-CEE, implementacji dyrektywy o płacy minimalnej, układów zbiorowych pracy oraz rozwoju ruchu związkowego. Pierwszego dnia spotkania dr Melinda Mészáros  (prezydent węgierskiej centrali związkowej LIGA) powitała gości, podkreślając znaczenie współpracy regionalnej. Pierwszym punktem programu była dyskusja na temat aktualnych wyzwań i sukcesów ruchu związkowego i rynku pracy. Reprezentująca OPZZ, Magdalena Chojnowska z wydziału międzynarodowego omówiła sytuację pracowników na naszym rynku pracy, podkreślając wysoki wskaźnik zatrudnienia w porównaniu z innymi krajami UE, historycznie niską stopę bezrobocia na poziomie 5% oraz nierównomierny rozkład stóp bezrobocia między obszarami miejskimi i wiejskimi. Odniosła się również do kwestii takich jak niewystarczający wzrost płac w sektorze publicznym i możliwa bariera wzrostu płac wynikająca z unijnej procedury nadmiernego deficytu, którą Polska ma zostać objęta w 2025 roku. Wspomniała o decyzji polskiego rządu o wdrożeniu szybkiej ścieżki dostosowawczej, potencjalnie skutkującej drastycznymi cięciami. Za pośrednictwem łącza internetowego odbyło się spotkanie z zastępcą sekretarza generalnego Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych, Tea Jarc, która przedstawiła przegląd bieżących priorytetów EKZZ w zakresie polityki przemysłowej, odnowy związków zawodowych, rozwoju konkurencyjności, mieszkalnictwa, europejskiego dialogu społecznego oraz przyszłych zmian w finansowaniu strukturalnym UE w kontekście regionu Grupy Wyszehradzkiej. Drugiego dnia spotkanie liderów związków zawodowych V4 było kontynuowane w rozszerzonym formacie z dwoma zaproszonymi prelegentami, którzy przedstawili tematy do dyskusji. Dr Ernst Hillebrand, szef biura FES w Budapeszcie, przedstawił przegląd możliwości regionu w zakresie sprostania przyszłym wyzwaniom gospodarczym. Ocenił, że pod względem dostępności kapitału ludzkiego, takiego jak wiedza techniczna, region Europy Środkowo-Wschodniej plasuje się dobrze według badania PISA, ale innowacyjność w regionie jest niska w porównaniu do produkcji i wytwarzania. Zwrócił również uwagę na wysoki odsetek firm zarządzanych z zagranicy w regionie w porównaniu ze średnią europejską. Przedstawicielka OPZZ podkreśliła, że: „inwestycje i innowacje powinny być rozpatrywane łącznie, ponieważ innowacyjność i wysokie płace są ze sobą ściśle powiązane. Aby firmy były innowacyjne, konieczne są inwestycje w badania i rozwój”. Zwróciła również uwagę na niewystarczające krajowe inwestycje w stosunku do PKB, zwłaszcza w badania i rozwój, gdzie wydatki są o połowę niższe niż w krajach skandynawskich. Podkreśliła też znaczenie inwestowania w innowacje w celu stymulowania wzrostu płac, i przedstawiła niskie koszty pracy jako przeszkodę dla innowacji. W przededniu prezydencji Polski w Radzie Unii Europejskiej  podkreśliła potrzebę jasnej polityki przemysłowej w celu określenia celów rozwojowych Polski na przyszłość. Wsparcie, dotacje i inwestycje powinny być przejrzyste dla społeczeństwa, aby zapewnić jasność i kierunek rozwoju kraju. W ostatnim panelu omówiono stan ochrony zbiorowej w państwach członkowskich UE, podkreślając różne wartości referencyjne dla średnich wynagrodzeń w ich przepisach krajów grupy V4 Podkreślono wysiłki mające na celu rozszerzenie zakresu układów zbiorowych pracy i omówiono różne korzyści dostępne dla członków związków zawodowych w Europie, a także wyzwania, takie jak brak partnerów ze strony pracodawców i progi reprezentatywności. Omówiono możliwość bezpośredniego otrzymywania dotacji unijnych przez partnerów społecznych, a także sankcje i monitorowanie przestrzegania zobowiązań wynikających z układów zbiorowych. Dyskusję zakończyła dr Melinda Mészáros, która stwierdziła, że związki zawodowe mają jeszcze wiele do zrobienia, podziękowała związkom zawodowym za ich udział i wyraziła nadzieję, że spotkanie będzie kontynuowane wkrótce.