16 lutego 2023

Gwarantowane kwoty najniższych wynagrodzeń zasadniczych pracowników medycznych oraz pracowników działalności podstawowej zatrudnionych w podmiotach leczniczych na podstawie umowy o pracę wzrosną od 1 lipca 2023 r. średnio o ponad 713 zł. Renata Górna, Wydział Polityki Społecznej OPZZ Wzrost płac pracowników ochrony zdrowia zatrudnionych w podmiotach leczniczych to efekt działania tzw. ,,indeksacji” wynagrodzeń, na mocy uchwalonej w roku ubiegłym nowelizacji ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.  Oznacza to, że corocznie na dzień 1 lipca najniższe wynagrodzenia zasadnicze pracowników medycznych oraz pracowników tzw. działalności podstawowej zatrudnionych w podmiotach leczniczych będą automatycznie wzrastać, według ustalonego ustawowego mechanizmu. Mechanizm ten to iloczyn współczynnika pracy określony w załączniku do ustawy (dla poszczególnych grup zawodowych) i kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym (zgodnie z Komunikatem Prezesa GUS z 9 lutego br. przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2022 r. wyniosło 6346,15 zł). Oznacza to, że w 2023 r. najniższe płace obowiązujące od 1 lipca br. dla poszczególnych grup zawodowych w ochronie zdrowia będą wynosiły: Przypomnijmy także, iż zgodnie z ustawą: sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ustalają, w drodze porozumienia, strony uprawnione w danym podmiocie leczniczym do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy porozumienie zawiera się corocznie do dnia 31 maja jeżeli porozumienie nie zostanie zawarte, sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ustala corocznie do dnia 15 czerwca, w drodze zarządzenia w sprawie podwyższenia wynagrodzenia kierownik podmiotu leczniczego Negocjacje otwierają drogę do wypracowania porozumień wz. podwyższania wynagrodzeń także dla pracowników niewykonujących zawodu medycznego. Wzrost płac zasadniczych tej grupy powiązano ze średnim wzrostem wynagrodzeń w danym podmiocie leczniczym. grafika: Ministerstwo Zdrowia

10 lutego 2023

Sejm 9 lutego br. przyjął informację Rady Ministrów o sytuacji osób starszych w Polsce za 2021 rok. To ważny dokument dający wytyczne do podejmowania działań na poziomie centralnym i regionalnym, zawierający wiele Rekomendacji o realizację których OPZZ domaga się do wielu lat. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ Wśród najważniejszych wniosków do realizacji znalazły się m.in. te dotyczące: podjęcia działań mających na celu zabezpieczenie sytuacji materialnej osób starszych, w szczególności tych o najniższych dochodach, aby zapewnić im bezpieczeństwo ekonomiczne i umożliwić godne życie; opracowania pakietu wsparcia finansowego oraz organizacyjno - usługowego dla samotnych, sędziwych seniorów o najniższych dochodach, którzy nie mogą liczyć na pomoc rodziny; wsparcia seniorów na rynku pracy, poprawy ich sytuacji ekonomicznej, w tym zapewnienia im elastycznych form zatrudnienia; w obszarze ochrony zdrowia: rozwoju geriatrii, poprawy dostępności do świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych oraz kształcenia i doskonalenia zawodowego wszystkich służb medycznych w zakresie gerontologii; dalszego rozwoju oferty usług skierowanych do osób starszych, wzmacniających ich samodzielność oraz gwarantujących pełne uczestnictwo w życiu społecznym; edukacji społeczeństwa na temat naturalnych procesów starzenia się i ich skutków; kontynuowania działań promocji zdrowia i profilaktyki chorób oraz rozwijania oferty edukacyjnej dla osób starszych w zakresie prowadzenia zdrowego i aktywnego trybu życia; interdyscyplinarnego podejścia edukacyjnego w zakresie potrzeb seniorów. Pogłębianie procesu starzenia się społeczeństwa staje się faktem. W końcu 2021 roku ponad 9,8 mln stanowiły osoby w wieku 60 lat i więcej (25,8 proc.). Do 2050 roku populacja osób w tym wieku wzrośnie do 13,7 mln i będzie stanowiła ponad 40 proc. ogółu ludności Polski. Całość dokumentu tutaj  (RG) 

24 stycznia 2023

OPZZ przedstawiło opinię do nowelizacji ustawy o pomocy społecznej. Nadal brakuje regulacji związanych ze świadczeniem pracy przez pracowników medycznych w Domach Pomocy Społecznej, o które OPZZ domaga się od dłuższego czasu. Pozostałe propozycje, pomimo pozytywnego kierunku zmian, wciąż wymagają doprecyzowania i poprawek w trakcie dalszych prac legislacyjnych.  Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ Wiele wątpliwości wzbudza niejasność przepisów regulujących: świadczenie tzw. usługi sąsiedzkiej (brak przepisów określających wynagrodzenie dla osoby świadczącej tzw. usługę sąsiedzką będącej nową formą usługi pomocowej i pielęgnacyjnej, jak też zbyt wygórowane wymagania dla osób świadczących taką formę pomocy np. obowiązek ukończenia szkolenia z zakresu udzielania pierwszej pomocy), mieszkania wspomagane i treningowe (nie uwzględniono możliwości traktowania tej formy mieszkalnictwa dla osób z niepełnosprawnościami jako docelowych form zamieszkania; brakuje także obowiązku sporządzania wywiadu środowiskowego przed umieszczeniem danej osoby w mieszkaniu czy ustalenie zasad finansowania, utrzymania czy remontów takich mieszkań), wsparcie krótkoterminowe w domach pomocy społecznej (nie wskazano dodatkowych wymogów dla domów pomocy społecznej świadczących takie usługi np. maksymalną liczbę mieszkańców, procentowe określenie różnych typów pomieszczeń, zindywidualizowanego zakresu wsparcia, minimalną liczbę dni pobytu czy zasad odpłatności), katalog zdarzeń nadzwyczajnych (nie wskazano terminów przekazywania danych z tego rejestru oraz zakresu informacji o podjętych działaniach następczych przekazywanych właściwemu organowi samorządowemu), nieuzasadniony czas 1 roku zezwolenia na pierwsze prowadzenie domu pomocy społecznej Projektowana ustawa, co do zasady, ma wejść w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia, za wyjątkiem przepisów dotyczących rejestru zgłoszeń o zdarzeniach nadzwyczajnych, które wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2024 r. 

18 stycznia 2023

Lecznictwo uzdrowiskowe i zdrowotne Stanowiska WRDS były przedmiotem dyskusji podczas pierwszego w tym roku posiedzenia Zespołu problemowego ds. usług publicznych RDS w dniu 17 stycznia br. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ Obecnie obserwowany jest narastający problem związany z niedoborem kadry lekarskiej w podmiotach udzielających świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego. Zmiany proponowane przez Ministerstwo Zdrowia, zawarte w projekcie nowelizacji rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego, mają na celu modyfikację przepisów w taki sposób, aby przy racjonalizacji wymagań dotyczących zatrudnienia personelu medycznego została zachowana dostępność do świadczeń oraz nie pogorszyła się ich jakość. Podczas posiedzenia Zespołu zapoczątkowano dyskusję w tym obszarze. Dodatkowo - na wniosek OPZZ temat ten będzie kontynuowany w najbliższym czasie na posiedzeniu Podzespołu ds. uzdrowisk. Jako OPZZ wciąż podtrzymujemy wniosek o zintensyfikowanie dialogu w obszarze projektowanej reformy lecznictwa uzdrowiskowego, której wdrożenie planowane jest w 2024r. Do Zespołu skierowano także Stanowiska i Uchwały Wojewódzkich Rad Dialogu Społecznego: z Katowic - w sprawie realizacji podwyżek wynagrodzeń zasadniczych w związku z ustawą o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz z Wrocławia – w sprawie wsparcia inwestycji: budowy szpitala onkologicznego Dolnośląskiego Centrum Onkologii, Pulmonologii i Hematologii we Wrocławiu, do wiadomości i dalszych prac w ramach RDS. W sprawach różnych członek zespołu z rekomendacji OPZZ Elżbieta Aleksandrowicz (przewodnicząca NSZZ Pracowników Wymiaru Sprawiedliwości RP) zgłosiła propozycję opracowania planu pracy Zespołu i zgłaszania tematów przez organizacje. W posiedzeniu uczestniczyła Elżbieta Aleksandrowicz, członek zespołu oraz w charakterze ekspertów: Renata Górna i Barbara Sobucka (przewodnicząca ZZ Uzdrowisk Polskich).

25 sierpnia 2022

Od dłuższego czasu toczy się dyskusja publiczna na temat prawnej możliwości ustalenia dopuszczalnej temperatury maksymalnej w miejscu pracy, także wśród branżowych organizacji członkowskich zrzeszonych w OPZZ. Skierowaliśmy w tej kwestii pytania do Centralnego Instytutu Ochrony Pracy, jako jednostki naukowej zajmującej się problematyką ochrony zdrowia pracownika w środowisku pracy. W polskim prawie istnieje dobrze zdefiniowane pojęcie dolnej granicy dopuszczalnej temperatury w miejscu pracy - reguluje ją rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. W § 30 niniejszego rozporządzenia wskazuje się, że w pomieszczeniach pracy należy zapewnić temperaturę odpowiednią do rodzaju wykonywanej pracy (metod pracy i wysiłku fizycznego niezbędnego do jej wykonania), nie niższą niż 14 °C, przy czym w pomieszczeniach pracy, w których jest wykonywana lekka praca fizyczna i w pomieszczeniach biurowych temperatura nie może być niższa niż 18 °C. Z kolei dalsze przepisy wskazują, że pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom nieodpłatnie napojów chłodzących, jeżeli temperatura w pomieszczeniach, w których wykonują pracę, przekracza 28°C, a jeśli pracownicy pracują na powietrzu, pracodawca musi dostarczyć im napoje chłodzące, gdy temperatura powietrza przekracza 25°C. Prawo nie definiuje obecnie dopuszczalnej temperatury maksymalnej, ani przepisy bhp, ani Kodeks pracy nie określają precyzyjnie górnej granicy temperatury w pomieszczeniach biurowych bądź w zakładzie pracy, która uprawniałaby osoby zatrudnione do rezygnowania z wykonywania pracy w danym dniu bądź okresie lub nakładała na pracodawcę dodatkowe obowiązki celem optymalizacji pracy i ochrony zdrowia pracownika w takich warunkach. Przepisy prawne nakładają jedynie na pracodawcę obowiązek zapewnienia pracownikom temperatury adekwatnej do rodzaju wykonywanej pracy. Żaden przepis nie formułuje jasnego przyzwolenia do rezygnacji z pracy przy danych warunkach atmosferycznych – pośrednio może na to wskazywać jedynie art. 210 Kodeksu pracy stanowiący, że jeśli warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego. Próby wprowadzenia do porządku prawnego pojęcia maksymalnej temperatury w miejscu pracy były podejmowane przez brytyjski Trades Union Congress, który zaproponował następujące przykładowe progi (w miejscu pracy): 24 st. C. jako temperaturę powyżej której pracodawca musi wdrażać środki zaradcze (pracę zdalną, dłuższe przerwy, skrócony czas pracy) zmierzające do minimalizacji narażenia pracowników na szkodliwy wpływ wysokiej temperatury oraz 30 st. C. jako temperaturę powyżej której pracownicy mają prawo odstąpić od pracy. Przy okazji podjętej problematyki – przypominamy zalecenia związane z pracą w wysokich i niskich temperaturach. Ulotka Państwowej Inspekcji Pracy ,,Praca w wysokich i niskich temperaturach” – do pobrania Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ

25 sierpnia 2022

Ministerstwo Zdrowia przekazało OPZZ obszerne wyjaśnienia dotyczące sposobu przekazywania środków finansowych do podmiotów leczniczych na wynagrodzenia pracowników, w związku z uchwaleniem w dniu 26 maja 2022 r. ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustawi jej wdrożeniem od 1 lipca br.  Odpowiedź resortu zdrowia to efekt licznych pytań branżowych organizacji związkowych zrzeszonych w Ogólnopolskim Porozumieniu Związków Zawodowych - pytaliśmy czy tryb przekazywania pieniędzy będzie analogiczny, jak w roku ubiegłym, czy też planowany jest inny sposób realizacji ustawy. Częściowo nasze wątpliwości zostały rozwiane ubiegłotygodniowymi decyzjami, zarówno Narodowego Funduszu Zdrowia, jak i rekomendacjami Ministra Zdrowia i Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji odnośnie gwarancji finansowych ustawy i jej skali finansowej (łącznie 9 mld zł). Ważne dla pracowników jest to, że od dnia 1 lipca br. żaden pracownik medyczny i niemedyczny działalności podstawowej zatrudniony na etacie w podmiocie leczniczym nie będzie mógł mieć ustalonego wynagrodzenia zasadniczego na poziomie niższym niż wynikający z tabeli stanowiącej załącznik do wymienionej wyżej ustawy. Pracodawca, który nie wywiąże się z obowiązku podniesienia płacy zasadniczej co najmniej do poziomu określonego w ustawie i wypłaty podwyższonych wynagrodzeń, będzie podlegać odpowiedzialności z tytułu łamania praw pracowniczych i narazi się na zarzut popełnienia wykroczenia przeciwko prawom pracownika z artykułu 282 paragraf 1 Kodeksu pracy. Pismo Ministerstwa Zdrowia skierowane do OPZZ – do pobrania  Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ

25 sierpnia 2022

Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji ogłosiła oczekiwane przez branżę ochrony zdrowia Rekomendacje w sprawie zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej, które są kluczowe dla wdrożenia i realizacji wzrostu najniższych płac w ochronie zdrowia, zagwarantowanych ustawą z dnia 26 maja 2022 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r., poz. 1352). Są to inaczej mówiąc wytyczne, na bazie których dyrektorzy placówek będą wyliczać najniższe wynagrodzenia dla pracowników.  Agencja zaproponowała dwa warianty zmiany finansowania świadczeń zdrowotnych: 1) wariant pierwszy - uwzględniający wzrost najniższego wynagrodzenia wprowadzany ustawą z dnia 26 maja 2022 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r., poz. 1352) lub 2) wariant drugi - uwzględniający wzrost najniższego wynagrodzenia wprowadzany ustawą z dnia 26 maja 2022 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r., poz. 1352), wzrost wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych na podstawie umów innych niż umowa o pracę, związanych z prognozą wskaźnika inflacji w latach 2022-2023 r., symulację zmniejszenia różnic pomiędzy świadczeniodawcami w poszczególnych  zakresach świadczeń wartości jednostek rozliczeniowych stosowanych w umowach zawieranych przez Narodowy Fundusz Zdrowia oraz odrębne rozwiązania dla obszarów świadczeń zidentyfikowanych jako wymagające pilnej interwencji w zakresie zwiększenia poziomu finansowania. Minister Zdrowia zatwierdził do realizacji Rekomendacje wariantu nr 2, czyli uwzględniające: - wzrost najniższego wynagrodzenia wprowadzany ustawą o minimalnych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia, - wzrost wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych na podstawie umów innych niż umowa o pracę, związanych z prognozą wskaźnika inflacji w latach 2022-2023 r., - symulację zmniejszenia różnic pomiędzy świadczeniodawcami w poszczególnych zakresach świadczeń wartości jednostek rozliczeniowych stosowanych w umowach zawieranych przez Narodowy Fundusz Zdrowia oraz - odrębne rozwiązania dla obszarów świadczeń zidentyfikowanych jako wymagające pilnej interwencji w zakresie zwiększenia poziomu finansowania. Dokument zawierający Rekomendacje w całości – w załączniku: Rekomendacje AOTMiT ws. wycen 13.07.2022 Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ

25 sierpnia 2022

Narodowy Funduszu Zdrowia uruchomił 6,5 mld zł na podniesienie wynagrodzeń w podmiotach leczniczych. To ważna informacja, na którą czekają zarówno pracownicy, jak i kierujący placówkami medycznymi – informacja istotna w kontekście zawieranych obecnie porozumień płacowych. Istotne jest także to, że podmiotów leczniczych trafi dodatkowo 2,5 mld zł z przeznaczeniem na pokrycie dodatkowych kosztów, związanych z bieżącym funkcjonowaniem placówek ochrony zdrowia. Wydatkowanie tej kwoty jest zależne od indywidualnej decyzji kierownictwa każdego z podmiotów medycznych. Oznacza to, że łącznie do placówek medycznych trafi łącznie 9 mld zł. Gwarancje finansowe wzrostu wynagrodzeń są związane z realizacją nowelizacji ustawy z dnia 26 maja 2022 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych, a co za tym idzie - wiążą się z obowiązkiem podniesienia przez każdego kierującego placówką medyczną, jeszcze w tym miesiącu, najniższego wynagrodzenia zasadniczego swoich pracowników do poziomu przewidzianego tym aktem prawnym.  Dodatkowe środki skierowane do podmiotów leczniczych (ponad gwarantowane 6,5 mld zł) są kolejnym argumentem dla organizacji związkowych do uwzględniania w porozumieniach płacowych wyższych wzrostów płac także dla pracowników niewykonujących zawodu medycznego tj. spoza grupy pracowników działalności podstawowej, o których stanowi art. 5 ustawy. Przypominamy, że zgodnie z tym artykułem, wzrost najniższego wynagrodzenia obejmuje również pracowników niewykonujących zawodu medycznego, zatrudnionych w danym podmiocie medycznym - wiele pytań kierowanych od organizacji członkowskich OPZZ dotyczy właśnie praktycznej realizacji tego przepisu. Wprowadził on nowe kryterium tj. kryterium uwzględnienia średniego wzrostu wynagrodzeń w danym podmiocie w ustalonym okresie, przy opracowywaniu w danym podmiocie leczniczym porozumienia albo zarządzenia dla grupy tzw. pracowników niemedycznych. Większe środki finansowe, jakie znajdą się podmiotach leczniczych mogą istotnie wpłynąć na zniwelowanie różnic płacowych w grupach pracowników dotychczas ustawą nieobjętych. Wszystko zależy od porozumień płacowych w podmiotach leczniczych – który jest dziś ostatnim dniem na ich zawieranie.  Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ

06 lipca 2022

Rozpoczął się trójstronny dialog na temat problemów pomocy społecznej – w dniu 5 lipca br. w Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” w Warszawie odbyło się pierwsze posiedzenie Trójstronnego Zespołu Branżowego ds. Pomocy Społecznej, z udziałem Minister Rodziny i Polityki Społecznej Marleny Maląg. To ważne gremium, o powstanie którego OPZZ wnioskowało od ponad trzech lat, a dzięki jednogłośnej decyzji partnerów społecznych RDS wreszcie zapadła decyzja o uruchomieniu prac zespołu. Posiedzenie poświęcono omówieniu sytuacji pracowników socjalnych zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz finansowaniu świadczeń medycznych w domach pomocy społecznej. W zakresie pierwszego zagadnienia OPZZ wskazało na trudności w wypłacaniu dodatków za pracę socjalną dla pracowników socjalnych zatrudnionych w DPS - ach, pomimo nowelizacji ustawy o pomocy społecznej. Podkreśliliśmy także konieczność zajęcia się problemami wynagrodzeń pracowników socjalnych zatrudnionych w domach pomocy społecznej i ich ścieżki zawodowej. Palącym od lat problemem jest nieuregulowana kwestia finansowania świadczeń medycznych w domach pomocy społecznej. Dzięki stałym interwencjom w tym temacie, podejmowanych także w ramach Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia, w Ministerstwie Zdrowia w porozumieniu z Ministerstwem Rodziny i Polityki Społecznej podjęto decyzję o rozpoczęciu prac legislacyjnych w kierunku umożliwiającym DPS - om jako podmiotom leczniczym, udzielanie świadczeń zdrowotnych dla mieszkańców tych domów i w konsekwencji uregulowania statusu pracowników, zwłaszcza pielęgniarek, zatrudnionych w tych placówkach. OPZZ opowiada się za tym by zmiany objęły wszystkie grupy zawodowe pracowników medycznych zatrudnionych DPS - ach, nie tylko personel pielęgniarski, choć ten jest najliczniej reprezentowany. Gotowy w niedługim czasie projekt przepisów będzie poddany ustawowym konsultacjom społecznym. Zmiany są one bardzo oczekiwane - po ich wejściu w życie, tj. po uzyskaniu przez DPS – y statusu podmiotu leczniczego, będzie możliwe stworzenie przez Narodowy Fundusz Zdrowia odpowiednich produktów finansowych i zawieranie umów na świadczenia opieki zdrowotnej. W obu tych tematach dialog będzie kontynuowany. W sprawach organizacyjnych, uzgodniono projekt Regulaminu Trójstronnego Zespołu Branżowego ds. Pomocy Społecznej oraz dokonano wyboru wiceprzewodniczących Zespołu ze strony związkowej i ze strony pracodawców – decyzją strony pracowników pierwsze współprzewodnictwo objął przedstawiciel NSZZ ,,S”. Trójstronnemu Zespołowi przewodniczy wiceminister Stanisław Szwed. Członkami Trójstronnego Zespołu Branżowego ds. Pomocy Społecznej rekomendowanymi przez Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych są: kol. Anna Dziedziulo – przewodnicząca Rady Branżowej Pomocy Społecznej Federacji ZZ Pracowników Ochrony Zdrowia i Pomocy Społecznej oraz kol. Barbara Dors – p.o. przewodniczącej Organizacji Międzyzakładowej Pracowników Opieki OPZZ Konfederacja Pracy. W posiedzeniu oprócz członków uczestniczył wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ zdjęcie: źródło CPS Dialog

04 lipca 2022

29 czerwca 2022 r. weszła w życie ustawa z dnia 26 maja 2022 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1352). To kolejna nowelizacja regulująca minimalne wynagrodzenie zasadnicze w ochronie zdrowia. Od tego dnia, zgodnie z art. 4 w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, pracodawcy w poszczególnych podmiotach leczniczych są zobowiązani do podjęcia negocjacji z działającymi w zakładach pracy organizacjami związków zawodowych w celu zawarcia porozumienia, na podstawie którego dojdzie do ustalenia warunków i sposobu podwyższania wynagrodzeń zasadniczych. Czas na negocjacje i zawarcie porozumienia kończy się z dniem 13 lipca 2022 r. - jeżeli do tego czasu porozumienie nie zostanie zawarte, sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ustala w drodze zarządzenia, w terminie kolejnych 7 dni, kierownik podmiotu leczniczego. Teraz jest więc czas na negocjacje płacowe w podmiotach leczniczych – przypominamy poniżej nowe, podwyższone wysokości współczynników pracy przypisane do poszczególnych grup zawodowych, zawarte w załączniku do ustawy. Nowelizacja ustawy z dnia 26 maja 2022 r. Minimalne wynagrodzenie w ochronie zdrowia uchwalone | OPZZ Oprócz nadania nowego brzmienia załącznikowi do ustawy, ze zmodyfikowanym podziałem pracowników wykonujących zawód medyczny oraz pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny oraz nowymi podwyższonymi wysokościami współczynników pracy przypisanych do poszczególnych grup zawodowych – nowelizacja wprowadza m.in. dodatkowe dwie kluczowe zmiany: 1) określenie zasad podwyższania wynagrodzenia osoby zatrudnionej w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, niewykonującej zawodu medycznego w taki sposób, aby wynagrodzenie to: 1) odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu; 2) uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy; 3) uwzględniało wysokość wynagrodzenia odpowiadającą adekwatnemu średniemu wzrostowi wynagrodzenia w danym podmiocie w ustalonym okresie (art. 5 ustawy); 2) dodanie do ustawy przepisu na podstawie którego, od dnia 1 lipca 2022 r. w umowie o pracę pracowników wykonujących zawód medyczny lub pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny wskazuje się, do której grupy zawodowej określonej w załączniku do ustawy jest zaliczone zajmowane przez pracownika stanowisko pracy (art. 5a ustawy). OPZZ będzie monitorować przebieg wdrażania nowelizacji ustawy i zawieranych porozumień płacowych.  oprac. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ