23 października 2024

Przyszłość Huty Częstochowa stoi pod znakiem zapytania. Związkowcy zniecierpliwieni brakiem wypłat i przeciągającym się procesem upadłościowym, zdecydowali się wyjść pod Kancelarię Prezesa Rady Ministrów. Domagają się pilnej interwencji rządu.Biuro Prasowe OPZZ Głównymi powodami protestu są przedłużający się proces upadłościowy oraz brak widocznych perspektyw na dalsze funkcjonowanie zakładu. Związkowcy wystosowali pismo do Premiera RP - Donalda Tuska, w którym domagają się podjęcia jak najszybszych działań zmierzających do zatrzymania pogłębiającej się destabilizacji finansowej Huty Częstochowa: „Potrzebujemy wsparcia finansowego, potrzebujemy szybkiej decyzji, zgody na udzielenie naszemu upadłemu przedsiębiorstwu kredytu w celu zabezpieczenia wypłat dla pracowników huty za WRZESIEŃ, zaopiekowania przedsiębiorstwem i dokończenia transakcji zbycia aktywów huty na rzecz nowego inwestora.” Pełna treść pisma dostępna TUTAJ

23 października 2024

21 października 2024 r. odbyło się posiedzenie planarne Rady Dialogu Społecznego w całości poświęcone sytuacji w Poczcie Polskiej S.A. Spotkanie miało miejsce w szczególnym kontekście – Poczta Polska obchodziła niedawno 466. rocznicę swojego istnienia, jednak świętowanie tego jubileuszu przyćmiły obawy pracowników o przyszłość firmy i miejsc pracy. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, sekretarz Prezydium RDS (OPZZ) Stanowisko Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych w sprawie problemów Poczty Polskiej S.A. przedstawił Robert Czyż, przewodniczący naszej organizacji członkowskiej tj. Związku Zawodowego Pracowników Poczty Polskiej. Już na początku swojego wystąpienia Robert Czyż zwrócił uwagę na niepokojące zmiany, jakie zaszły w zarządzaniu narodowym operatorem pocztowym, nawiązując do pamiętnej wypowiedzi aktorki Joanny Szczepkowskiej: „Proszę Państwa, 4 czerwca 1989 roku skończył się w Polsce komunizm”. Parafrazując te słowa, stwierdził: „Proszę Państwa, 12 sierpnia 2024 roku skończyła się w Polsce demokracja – przynajmniej w odczuciu pocztowców i milionów pracowników". Tego dnia odwołano bowiem przedstawicieli pracowników z Rady Nadzorczej Poczty Polskiej S.A., co według OPZZ złamało ustawę o komercjalizacji Poczty Polskiej, a także statut spółki. Robert Czyż podkreślił, że reakcja ze strony wszystkich central związkowych była natychmiastowa i stanowcza, co skłoniło Ministerstwo Aktywów Państwowych do próby naprawienia tego błędu. Jednak działania te, a także kolejne decyzje, m.in. w PKP Cargo, gdzie również dokonano zamachu na prawa pracowników pozbawiając ich reprezentacji w organach statutowych tej spółki, doprowadziły do eskalacji niepokoju wśród związków zawodowych. „Co dalej? Inne spółki, zmniejszenie partycypacji pracowników w zarządzaniu firmami, a może nawet delegalizacja związków zawodowych?” – pytał retorycznie przewodniczący Czyż, wzywając RDS do zdecydowanego sprzeciwu wobec takich działań. Przewodniczący naszej organizacji członkowskiej opisał również dramatyczną sytuację, w jakiej znalazła się Poczta Polska S.A. Przypomniał o wprowadzeniu planu transformacji, który zakłada zwolnienia 9 300 pracowników oraz wypowiedzenie Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy (ZUZP), obejmującego około 60 000 osób. W kontekście tych zmian pytał: „Jak te działania mają się do kamieni milowych w KPO i wdrażanej dyrektywy unijnej zobowiązującej Polskę do zwiększenia udziału pracowników objętych układami zbiorowymi do 80% ?”. W swojej wypowiedzi Robert Czyż przytoczył wyniki niedawno zakończonego referendum strajkowego, w którym 96% z 34 tysięcy głosujących pracowników opowiedziało się za rozpoczęciem strajku. Główne powody tej decyzji to niskie wynagrodzenia – aż 80% pracowników Poczty zarabia 4 023 zł brutto miesięcznie. „To skandal, że w największej i najstarszej polskiej firmie, strategicznej z punktu widzenia bezpieczeństwa Polski, pensje są na tak niskim poziomie” – ocenił Robert Czyż. Przewodniczący Związku Zawodowego Pracowników Poczty Polskiej nie ograniczył się jedynie do krytyki obecnej sytuacji, lecz przedstawił także szereg konkretnych postulatów, które jego zdaniem mogą poprawić kondycję firmy i przywrócić pracownikom wiarę w jej przyszłość. Wśród propozycji znalazły się m.in. zakończenie negocjacji płacowych, które zapewniłyby w 2024 roku podwyżki na poziomie zgodnym z podwyżkami w innych przedsiębiorstwach lub wzrostem płacy minimalnej, gwarancja godziwych wynagrodzeń poprzez wyłączenie wszystkich dodatków z płacy minimalnej, przywrócenie rzeczywistych premii, a także zatrzymanie planowanych masowych zwolnień. Robert Czyż zaapelował również o zakończenie niezdrowej konkurencji pomiędzy Pocztą Polską i Orlenem oraz o dalsze wsparcie narodowego operatora pocztowego ze strony państwa. Jednym z proponowanych rozwiązań jest wprowadzenie programu wcześniejszych emerytur dla pocztowców, na wzór emerytur górniczych. Ponadto, Robert Czyż wezwał do wprowadzenia systemu motywacyjnego dla pracowników Poczty, którzy pozyskują największych klientów, oraz do aktywnego wsparcia i współpracy w rozwijaniu cyfrowego operatora narodowego. Jego zdaniem, kluczowe jest zapobieżenie przejęciu obsługi e-korespondencji przez prywatne firmy, gdyż jest to kwestia bezpieczeństwa narodowego. Poczta Polska S.A., według przewodniczącego naszej organizacji członkowskiej, jest w pełni przygotowana do pełnienia tej roli i powinna ją realizować. Podkreślił, że Poczta Polska pełni istotną funkcję w systemie obronnym kraju, a jej osłabienie stanowi zagrożenie dla interesów państwa. Na zakończenie swojego wystąpienia przewodniczący Robert Czyż zacytował premiera Donalda Tuska, który podczas konferencji 16 sierpnia 2024 roku stwierdził: „Odpowiedzialność za kondycję Poczty Polskiej zawsze spoczywała na państwie, na rządzie. (...). Podkreślił, że apeluje o rzeczywisty dialog w tej sprawie, wyrażając nadzieję na konstruktywną współpracę wszystkich stron. Jednak do dialogu potrzeba dwojga, a nie jednego mówiącego i drugiego, który tylko słucha – to nie jest dialog, posumował Robert Czyż. Posiedzenie Rady Dialogu Społecznego zakończyło się wezwaniem przez OPZZ do podjęcia pilnych działań, mających na celu ochronę miejsc pracy i przyszłość Poczty Polskiej – firmy o wielowiekowej tradycji i kluczowym znaczeniu dla bezpieczeństwa narodowego. (nq)

18 października 2024

                                                                         Na wniosek OPZZ o przeprowadzenie dyskusji na temat sytuacji pracowników niemedycznych zatrudnionych w uzdrowiskach, dniu 17 października odbyło się posiedzenie Parlamentarnego Zespołu ds. Personelu Niemedycznego Ochrony Zdrowia. Renata Górna, dyr. Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Problematyka związana z sytuacją płacową, jak i warunkami pracy pracowników niewykonujących zawodu medycznego jest stałym punktem Parlamentarnego Zespołu pod przewodnictwem posłanki Marceliny Zawiszy (Lewica). Dotychczas zespół zajmował się m.in. regulacją zakresu obowiązków tych pracowników, pracownikami technicznymi czy sekretarkami medycznymi - wypracowane rekomendacje są przedstawiane jako wnioski legislacyjne do zmian prawa. Wspólnym mianownikiem tej grupy zawodowej są m.in. konsekwencje dotyczące braku jednoznacznych gwarancji corocznego wzrostu wynagrodzeń na mocy ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego (…). Grupa pracowników niemedycznych, stanowiąca niemal 16 proc. zatrudnionych w podmiotach leczniczych, nie ma z mocy ustawy określonego wskaźnika wzrostu płac, jak w przypadku pracowników medycznych. Wzrost wynagrodzeń jest kształtowany w trybie negocjacji zakładowych organizacji związkowych z pracodawcą danego podmiotu leczniczego – w porozumieniu albo zarządzeniu określa się zasady podwyższania wynagrodzenia osoby niewykonującej zawodu medycznego zatrudnionej w ramach stosunku pracy w pomiocie leczniczym. Sytuacja tej grupy pracowników zatrudnionych w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego położonych w uzdrowiskach nie odbiega od pozostałych sektorów ochrony zdrowia. Na wiele przykładów braku lub niemożności zawierania porozumień płacowych wskazywali przedstawiciele Związku Zawodowego Uzdrowisk Polskich zrzeszonego w OPZZ, na czele z przewodniczącą Barbarą Sobucką (Uzdrowisko Wieniec – Zdrój) oraz Wiolettą Urbańczyk (Uzdrowisko Świeradów) i Marianem Mastalińskim (Uzdrowisko Busko Zdrój). Podkreślali, że lipcowe podwyżki wynagrodzeń w uzdrowiskach nie są satysfakcjonujące, a negocjacje płacowe nie zawsze możliwe z uwagi na ustawowe terminy.Specyfiką sektora uzdrowiskowego jest także struktura zatrudnienia – niemal połowa pracowników to właśnie personel niemedyczny. Ponadto wzrost kontraktu świadczeń uzdrowiskowych jest określany w stawce osobodnia, nie zawsze umożliwiającej rzetelną wycenę kosztów pracy. W dyskusji podkreśliliśmy konieczność opracowania wykazu stanowisk pracowników niemedycznych, dalsze zmiany legislacyjne w zakresie przepisów gwarantujących wzrosty wynagrodzeń tej grupy, podjęcie dyskusji na temat pracowników kontraktowych – także beneficjantów ustawy, bieżące prace w ramach Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia.W posiedzeniu uczestniczyła także Renata Górna, dyr. Wydziału Polityki Społecznej OPZZ.                                             

18 października 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych wspólnie z Federacją Przedsiębiorców Polskich przygotowały stanowisko w sprawie złej sytuacji polskiego hutnictwa. Jest to jednocześnie apel o stworzenie strategii przemysłowej dla naszego kraju uwzględniającej wyzwania całej produkcji, a szczególnie sektora energochłonnego. Maciej Zaboronek – wydział polityki gospodarczej OPZZ 15 października 2024 OPZZ i FPP podjęły wspólne stanowisko w sprawie problemów polskiego hutnictwa. Zostało ono przesłane do czterech ministerstw: Rozwoju i Technologii, Klimatu i Środowiska, Aktywów Państwowych oraz Przemysłu. Powstanie dokumentu poprzedziło spotkanie przedstawicieli OPZZ, FPP i Hutniczej Izby Przemysłowo- Handlowej z przedstawicielami Ministerstwa Przemysłu oraz Ministerstwa Rozwoju i Technologii, które odbyło się 10 października w siedzibie naszej centrali. Wzięli w nim udział m.in. przewodniczący OPZZ Piotr Ostrowski wraz z wiceprzewodniczącą Barbarą Popielarz, przewodniczący FPP Marek Kowalski, prezes HIPH Mirosław Motyka oraz Jan Strzeżek z MRiT i Marta Jarno z MP. Zła sytuacja branży hutniczej przedłuża się i trwa już kilka lat skutkując wygaszaniem produkcji, przestojami i zwolnieniami pracowników, ale także obniżeniem zdolności produkcyjnych stali w Polsce. Wpływa to niekorzystnie nie tylko na zatrudnionych w tym przemyśle, ale także na sytuację strategiczną naszego kraju, szczególnie w kontekście zapotrzebowania na stal do produkcji zbrojeniowej. OPZZ i FPP wskazują, że sporym utrudnieniem dla sprawnego rozwiązywania problemów jest w tej sytuacji rozdrobnienie resortów – sprawy hutnictwa zależą od działań co najmniej czterech z nich, brak jest spójności i klarowności przekazu rządu. Stanowisko podkreśla, że wyzwania związane z dekarbonizacją przemysłu będą kosztowne i potrwają dekady. W tej sytuacji niezbędne są ramy strategiczne zapewniające inwestorom i pracownikom względną pewność co do dążeń branży hutniczej oraz innych gałęzi przemysłu i co do celowości wydatków z tym związanych. OPZZ i FPP zachęcają też by wykorzystać planowane duże wydatki w sektorze zbrojeniowym do stymulacji krajowego wytwórstwa w całym łańcuchu dostaw. Wspólny apel wyszczególnia sześć kluczowych działań oczekiwanych przez OPZZ i FPP od strony rządowej: • opracowanie polityki przemysłowej kraju uwzględniającej strategię dla przemysłów energochłonnych i kontekst transformacji energetycznej oraz koordynacja prac rządu w tym zakresie, • włączenie tematu polityki przemysłowej do agendy nadchodzącej prezydencji Polski w Radzie Unii Europejskiej, • wykorzystanie wydatków zbrojeniowych do rozwoju przemysłu w Polsce, • działania na rzecz obniżenia cen energii w krótkim i długim okresie, • poprawy efektywności rządowego programu pn. „Pomoc dla przemysłu energochłonnego związana z cenami gazu ziemnego i energii elektrycznej”. Stanowisko z 15 października jest już kolejnym w tym roku działaniem w tej sprawie, po tym jak do odpowiednich resortów trafiały już nasze stanowiska podejmowane m.in. przez Prezydium OPZZ w marcu czy apel ws. polityki przemysłowej skierowany do premiera Donalda Tuska w kwietniu br. 11 października apel do premiera ws. sytuacji przedsiębiorstw przemysłowych i hutniczych skierował także przewodniczący Federacji Metalowców i Hutników Mirosław Grzybek. Pełna treść stanowiska Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych i Federacji Przedsiębiorców Polskich w sprawie problemów polskiego hutnictwa dostępna TUTAJ.

18 października 2024

Ministerstwo Klimatu i Środowiska opublikowało 11 października długo oczekiwany projekt aktualizacji Krajowego Planu w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 r. (KPEiK). Konsultacje publiczne dokumentu potrwają do 15 listopada 2024. KPEiK jest szeroką strategią Polski związaną z wymogami dążenia do neutralności klimatycznej Unii Europejskiej – podobne dokumenty co 5 lat od 2019 roku zobowiązane są publikować wszystkie kraje członkowskie Wspólnoty. Strategia pokazuje plany kraju w ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych do roku 2030 z perspektywą na 2040. Wg. zapowiedzi Ministerstwa Klimatu i Środowiska KPEiK ma być bazą dla aktualizacji Polityki Energetycznej Polski oraz utworzenia strategii dla ciepłownictwa. KPEiK jest dokumentem, który tworzy ramy transformacji całej krajowej gospodarki. Najbardziej widoczna jest w nim kwestia energetyki i wykorzystania paliw kopalnych, szczególnie węgla. Strategia dotyczy jednak także transportu, przemysłu, budownictwa czy rolnictwa oraz gospodarstw domowych wpływając praktycznie na całe społeczeństwo. Działania proponowane w strategii będą w oczywisty sposób miały wpływ na zmiany w zatrudnieniu i życiu społecznym w kraju. Niezmiernie ważny jest w tym kontekście merytoryczny udział w konsultacjach także związków zawodowych. Opinie ze strony organizacji członkowskich OPZZ zbieramy w terminie do 6 listopada 2024 drogą mailową pod adresem zaboronek@opzz.org.pl Treść dokumentu wraz z załącznikami i dwoma scenariuszami planu można znaleźć na stronie MKiŚ pod linkiem: https://www.gov.pl/web/klimat/projekt-krajowego-planu-w-dziedzinie-energii-i-klimatu-do-2030-r--wersja-do-konsultacji-publicznych-z-102024-r MZ

18 października 2024

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, Centrum im. Ignacego Daszyńskiego oraz Fundacja Wsparcie zapraszają do udziału w dyskusji wokół książki „Cześć pracy. O kulturze zap***dolu” Zofii Smełki-Leszczyńskiej  Poniedziałek, 28 października godz: 18:00

18 października 2024

Dyskusje skupiały się na porozumieniach zbiorowych uzyskanych przez kraje nadbałtyckie i północne. W Szwecji firmy takie jak Foodora i Instabee w dziedzinie dostaw notują postęp, podpisując umowy zbiorowe, poprawiając warunki zatrudnienia, ustalając płace i świadczenia. Te umowy określają minimalną stawkę godzinową, dodatkową opłatę za nadgodziny i pracę w weekendy, ubezpieczenie zdrowotne i emerytalne, godziny pracy, zasady odpoczynku oraz przepisy BHP. Mają one na celu zapewnienie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, rozwijanie kwalifikacji poprzez szkolenia i elastyczność w godzinach pracy. Podobnie na Litwie, umowy zbiorowe odgrywają ważną rolę w organizowaniu i negocjacjach dotyczących praw i warunków pracy pracowników. Są one uregulowane przepisami prawa pracy, dając pracownikom prawo do przynależności do związków zawodowych i negocjowania warunków z pracodawcami. Obejmują one różne sektory, takie jak przemysł, usługi i sektor publiczny, poprawiając warunki pracy i płace. Jednakże wyzwania, takie jak niskie członkostwo w związkach zawodowych, zmieniające się struktury zatrudnienia i brak świadomości wśród młodych pracowników, stanowią przeszkody dla skuteczności tych umów. Mimo trudności, porozumienia te przyczyniają się do wzmocnienia praw pracowników i ich pozycji na rynku pracy. Z kolei na Białorusi niezależny związek zawodowy BKDP boryka się z poważnymi wyzwaniami związanymi z represjami rządowymi, szczególnie po protestach w 2020 roku. Wielu liderów zostało aresztowanych, co zwiększyło obawy pracowników przed zaangażowaniem się w działalność związkową. Rząd faworyzuje związki zawodowe pod kontrolą, ograniczając działania BKDP. Mimo przeciwności BKDP nadal broni praw pracowników, podkreślając znaczenie wsparcia niezależnych związków zawodowych w autorytarnym reżimie. Porównując Polskę i Szwecję, różnice dotyczą struktury i efektywności umów zbiorowych. W Polsce jest ich mniej ze względu na mniejsze członkostwo w związkach zawodowych i złożone procedury negocjacyjne, szczególnie w sektorze prywatnym. Natomiast Szwecja posiada dobrze rozwinięty system z wysokim członkostwem w związkach zawodowych, co umożliwia zawieranie szerokich umów zbiorowych w różnych sektorach, wspieranych przez silną tradycję dialogu społecznego. Kolejnym tematem było organizowanie się pracowników w dobie gwałtownych zmian rynku pracy. Przedstawicielka OPZZ, Magdalena Chojnowska, jako panelistka przedstawiła doświadczenia pracowników platform cyfrowych i sukcesy w organizowaniu, dzięki zaangażowaniu działaczy Konfederacji Pracy OPZZ, oraz najnowsze zmiany w legislacyjne wspierające związki zawodowe . Kolejne spotkanie BASTUN zaplanowano na kwiecień 2025 roku, a jego tematem będą dalsze dyskusje na temat organizowania związków zawodowych i układów zbiorowych.

17 października 2024

Wczoraj, z inicjatywy OPZZ, wszystkie organizacje związkowe oraz organizacje pracodawców działające w Radzie Dialogu Społecznego wystosowały wspólny apel do Prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska, wzywając do zwiększenia transparentności procedury budżetowej oraz zaangażowania społecznego w proces tworzenia planu finansowego państwa. Pismo to jest odpowiedzią na propozycje zmian w przepisach, które planuje Ministerstwo Finansów w związku z projektem ustawy o Radzie Fiskalnej. Zmiany te, zdaniem sygnatariuszy apelu, znacząco ograniczają dialog społeczny. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Przypomnijmy, że minister finansów uwzględnił wiele ważnych uwag zgłoszonych przez OPZZ do projektu ustawy o Radzie Fiskalnej, jednak nie zmienił stanowiska w kwestii podziału kompetencji między Radę Dialogu Społecznego a Radę Fiskalną. O tych problemach informowaliśmy wcześniej TUTAJ. Kwestia ta była szeroko omawiana przez partnerów społecznych Rady Dialogu Społecznego na jednym z ostatnich posiedzeń Prezydium RDS, co znalazło odzwierciedlenie w Uchwale nr 130 z dnia 5 sierpnia 2024 r., którą następnie przekazano ministrowi finansów. Zgodnie z planami resortu finansów nowe przepisy mają uchylić obowiązek przedstawiania RDS Założeń projektu budżetu państwa na kolejny rok, a także wyłączyć RDS z konsultacji średniookresowych planów budżetowo-strukturalnych, przyznając te kompetencje jedynie Radzie Fiskalnej. Partnerzy społeczni – zarówno pracownicy, jak i pracodawcy – w swoim piśmie do premiera podkreślają, że unijne przepisy dotyczące zarządzania gospodarczego wyraźnie wskazują na konieczność włączenia partnerów społecznych w proces konsultacji budżetowych na poziomie krajowym. Ograniczenie roli partnerów społecznych w tych konsultacjach nie tylko narusza unijne regulacje, ale przede wszystkim pozbawia obywateli realnego wpływu na kształtowanie polityki budżetowej. Dialog społeczny na temat budżetu nie powinien być jedynie formalnością – to szansa na wypracowanie rozwiązań, które odpowiadają na potrzeby wszystkich obywateli. Budżet państwa to nie tylko zbiór liczb i wskaźników, ale narzędzie do realizacji celów społecznych i gospodarczych. Dlatego Rada Dialogu Społecznego musi mieć możliwość wyrażenia swojego stanowiska w procesie planowania wydatków publicznych. Powołanie Rady Fiskalnej, o ile będzie właściwie przeprowadzone, stanowi szansę na poprawę jakości zarządzania finansami publicznymi, poprzez niezależną ocenę polityki fiskalnej. Niemniej jednak, obie instytucje – Rada Fiskalna i Rada Dialogu Społecznego – powinny współpracować i uzupełniać się, by wspierać zrównoważony rozwój gospodarki i społeczeństwa. Kluczowe kompetencje RDS w procesie budżetowym muszą zostać zachowane, a powstanie Rady Fiskalnej nie powinno prowadzić do ograniczenia roli RDS, która odgrywa kluczową rolę w dialogu społecznym. Dlatego partnerzy społeczni zaapelowali do premiera o zagwarantowanie Radzie Dialogu Społecznego prawa do konsultacji planów budżetowo-strukturalnych oraz o utrzymanie obowiązku przygotowywania i konsultowania Założeń projektu ustawy budżetowej. Z treścią pisma pracowników i pracodawców można zapoznać się TUTAJ (nq)

16 października 2024

Jak co roku, odbyło się spotkanie Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych (OPZZ) z misją Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW). Celem tej wizyty, której przewodniczył Jan Kees Martijn, dyrektor w Departamencie Europejskim MFW w Waszyngtonie, było zapoznanie się z aktualną sytuacją gospodarczą Polski oraz planami dotyczącymi polityki gospodarczej i budżetowej oraz rynku pracy. Podobne konsultacje MFW przeprowadza również z rządem i przedstawicielami pracodawców. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Spotkanie, które odbyło się 16 października br. w siedzibie OPZZ w Warszawie, koncentrowało się na kwestiach związanych z wynagrodzeniami oraz makroekonomicznymi perspektywami rynku pracy. W trakcie dyskusji szczególną uwagę poświęcono rynkowi pracy, dynamice płac w sektorze prywatnym i publicznym, wydajności pracy, inwestycjom, wpływowi inflacji na negocjacje płacowe oraz wyzwaniom związanym z transformacją energetyczną. OPZZ przedstawiło kompleksową ocenę sytuacji makroekonomicznej, uwzględniając stan budżetu państwa, tempo wzrostu wynagrodzeń oraz koniunkturę na rynku pracy. Omówiono również prognozy na bieżący i przyszły rok, w tym stanowisko OPZZ prezentowane podczas negocjacji płacowych w Radzie Dialogu Społecznego w 2024 roku. OPZZ wskazało wówczas na konieczność większego uwzględnienia interesów płacowych pracowników, szczególnie w sektorze publicznym, w którym płace rosną w minimalnym stopniu. OPZZ zwróciło uwagę, że pomimo relatywnie niskiego bezrobocia, wiele osób w Polsce wciąż otrzymuje wynagrodzenia, które nie nadążają za rosnącymi kosztami życia. Pogłębia to problem tzw. ubóstwa pracujących. W tym kontekście podkreśliło, że nierówności w wynagrodzeniach oraz brak dostosowania płac do rosnącej inflacji stanowią jedne z kluczowych wyzwań, które wymagają pilnych działań ze strony rządu i pracodawców. OPZZ ostrzegał MFW przed zagrożeniami dla pracowników, wynikającymi z niskich wynagrodzeń oraz wysokiego tempa wzrostu cen, zwłaszcza energii elektrycznej, gazu i żywności. OPZZ odniosło się również do kondycji finansowej przedsiębiorstw, ich produktywności oraz możliwości zwiększania wynagrodzeń, wskazując, że mimo wzrostu zysków i produktywności w wielu firmach nie zawsze przekłada się to na adekwatny wzrost wynagrodzeń pracowników. Podczas spotkania OPZZ podkreśliło, że niska stopa bezrobocia może maskować inne istotne problemy rynku pracy. OPZZ wyraziło również zaniepokojenie nasilającymi się zwolnieniami grupowymi, będącymi wynikiem spowolnienia gospodarczego i restrukturyzacji w wielu branżach, co stanowi zagrożenie dla stabilności zatrudnienia. Jednym z kluczowych tematów poruszanych przez OPZZ był problem fikcyjnego samozatrudnienia oraz dużej liczby umów cywilnoprawnych, które w praktyce nie zapewniają pracownikom podstawowej ochrony socjalnej. OPZZ podkreśliło konieczność wprowadzenia oskładkowania tych umów, argumentując, że ich nadużywanie tworzy nieuczciwą konkurencję, obniża standardy zatrudnienia i przyczynia się do rosnących nierówności społecznych, zwłaszcza w kontekście przyszłych emerytur. Podczas rozmów poruszono również kwestie związane z migracją, kształceniem zawodowym oraz przyszłymi wyzwaniami rynku pracy. Po zakończeniu serii spotkań, Międzynarodowy Fundusz Walutowy opublikuje raport z przeglądu polskiej gospodarki. OPZZ reprezentowali: Barbara Popielarz, wiceprzewodnicząca OPZZ, Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ oraz Michał Polakowski, specjalista ds. polityki społecznej w OPZZ. (nq)

14 października 2024

                                                Kształtowanie kultury bezpieczeństwa na wszystkich możliwych poziomach: instytucjonalnym, regionalnym, jak i zakładowym było tematem przewodnim odbywającej się w Bełchatowie konferencji zorganizowanej w ramach III Ogólnopolskiego Forum Społecznej Inspekcji Pracy. OPZZ w czasie debaty podkreśliło rolę i znaczenie Społecznej Inspekcji Pracy, jak i związków zawodowych nią kierujących. Renata Górna, Wydział Polityki Społecznej OPZZ III Forum SIP to wydarzenie organizowane przez Stowarzyszenie Forum SIP, w pierwszych 2 latach o charakterze regionalnym ziemi łódzkiej, w tym roku - w randze konferencji ogólnopolskiej. Inicjatywa była skierowana do szerokiego grona odbiorców, nie tylko społecznych inspektorów pracy, ale także do pracodawców, pracowników, związków zawodowych, służby BHP i instytucji działających na rzecz bezpieczeństwa i warunków pracy. Podjęto wiele znaczących i bieżących tematów związanych m.in. ze wspieraniem dobrostanu pracowników, obowiązujących przepisach o sygnalistach, ubezpieczeniami społecznymi w kontekście bezpieczeństwa pracy czy praktycznym podejściem do budowania kultury bezpieczeństwa w firmie. Warsztaty praktyczne organizowane podczas wydarzenia dotyczyły szkoleń z zakresu udzielania pierwszej pomocy, badania wypadków w pracy, jak i wymiany doświadczeń inspektorów pip i sip w budowaniu bezpieczeństwa w zakładach pracy. W dyskusji panelowej z udziałem przedstawicieli Centralnego Instytutu Ochrony Pracy, Głównego Inspektora Pracy, Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi, Wyższego Urzędu Górniczego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Pracodawców RP -jako OPZZ mieliśmy okazję przypomnieć rolę i znaczenie Społecznej Inspekcji Pracy, jak i związków zawodowych nią kierujących. Wskazaliśmy na rolę związków zawodowych na poziomie ponadzakładowym i zakładowym w podejmowaniu działań wspierających motywowanie pracowników do angażowania się w kwestie bezpieczeństwa pracy. Podkreśliliśmy także znaczenie społecznych inspektorów pracy w zakładach pracy i prostą zależność - w zakładach, gdzie działają społeczni inspektorzy pracy i związki zawodowe – kultura bezpieczeństwa jest wyższa, jest mniejsza wypadkowość, są oni dobrym ,,duchem’’ dla pracowników. Częste spotkania i wymiana doświadczeń, bieżący nadzór nad wykonywaniem pracy, większa możliwość prewencji, ale także znacząca rola komisji bhp i społeczne przeglądy warunków pracy – to rzeczywistość i codzienność z udziałem społecznych inspektorów pracy. W dyskusji podkreśliliśmy także ważne dla OPZZ zagadnienia jak np. zwiększenie systemowe profilaktyki w miejscu pracy, szkolenia i ich jakość, znaczenie programów edukacji zdrowotnej pracowników, konieczność działań na rzecz wdrożenia rekomendacji legislacyjnych ws. stresu i zagrożeń psychospołecznych i realizacji porozumienia strony społecznej ws. starzenia się pracowników. Forum było dobrą okazją do przypomnienia różnorodności poziomu warunków pracy w Polsce.   Wciąż dominująca liczba małych i średnich zakładów pracy, w których nie ma organizacji związkowych, a więc i SIP uniemożliwia bieżące monitorowanie bezpieczeństwa i poprawę warunków pracy w tych zakładach. Jest to wyzwanie na kolejne lata, zarówno dla związków zawodowych, jak i dla SIP – jak wzmocnić kulturę bezpieczeństwa w środowisku pracy, w którym nie ma wybranego nawet przedstawiciela załogi? OPZZ reprezentowali na wydarzeniu: Marek Błaszczyk, przewodniczący Rady OPZZ woj. łódzkiego i Renata Górna, dyr. Wydziału Polityki Społecznej OPZZ.