01 marca 2024

Z głębokim żalem zawiadamiamy, że zmarł doktor Wit Majewski, wiceprzewodniczący OPZZ w latach 1990 – 1994, były członek Zarządu Głównego ZNP, Poseł na Sejm RP I,II i III kadencji, uczestnik obrad Okrągłego Stołu. Rodzinie i bliskim zmarłego składamy najszczersze kondolencje.

01 marca 2024

W grudniu ubiegłego roku związkowcy zrzeszonego w OPZZ Związku Zawodowego Pracowników Poczty protestowali przed siedzibą Urzędu Komunikacji Elektronicznej, domagając się przyznania Poczcie Polskiej S.A. rekompensaty na pokrycie strat z tytułu świadczenia usługi powszechnej. W odpowiedzi na oczekiwania związkowców grupa posłów przygotowała projekt ustawy zmieniającej ustawę - Prawo pocztowe. Nowe prawo może przyczynić się do rozwiązania narastających problemów narodowego operatora pocztowego i zapobiec konfliktom na tle płacowym.  Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej Celem projektowanej ustawy jest wprowadzenie do ustawy – Prawo pocztowe  przepisów umożliwiających udzielenie Poczcie Polskiej S.A. - w formie dotacji celowej - wstępnej płatności na poczet finansowania kosztu netto obowiązku świadczenia usług powszechnych. Jest to konieczne, mając na uwadze przedłużające się postępowanie notyfikacyjne przed Komisją Europejską dotyczące finansowania kosztu netto za lata 2021–2025 oraz stanowisko Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, według którego nie jest możliwe wydanie przez niego decyzji w sprawie należnego finansowania kosztu netto, bez uprzedniego wydania przez KE decyzji potwierdzającej zgodność planowanej pomocy publicznej z prawem EU (- w innej formie niż tzw. comfort letter). Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych i Związek Zawodowy Pracowników Poczty uważają, że projekt ustawy, choć potrzebny, nie rozwiązuje w pełni problemu zrekompensowania Poczcie Polskiej S.A. strat z tytułu pełnienia roli operatora wyznaczonego i realizacji powierzonych jej przez państwo usług powszechnych. W piśmie skierowanym do Sejmu zgłosiliśmy poprawkę polegającą na zmianie maksymalnego limitu wydatków budżetu państwa przeznaczonego na finansowanie kosztu netto obowiązku świadczenia usług powszechnych w roku 2025 z 1 244 mln zł na 1 522 mln zł. Jak pokazuje bowiem praktyka i doświadczenie z finansowaniem kosztu netto za lata 2021 i 2022, zawarte w przepisach prawa maksymalne limity wydatków z budżetu państwa nie pokrywają rzeczywistej kwoty wynikającej z zaudytowanych sprawozdań operatora wyznaczonego. Za lata 2021 i 2022 różnica ta wynosi 53 mln zł, co uzasadnia zmianę limitu za te lata z kwoty 697 mln na 750 mln zł. Z dużym prawdopodobieństwem, zaplanowana w projekcie ustawy kwota limitu na rok 2025 tj. 1 244 mln zł będzie niewystarczająca, a różnica będzie musiała zostać pokryta z środków Poczty Polskiej S.A., co przełoży się na i tak trudną sytuację spółki i pracowników. Proponowana przez OPZZ i Związek Zawodowy Pracowników Poczty zmiana zagwarantuje Poczcie Polskiej S.A. utrzymanie płynności finansowej i poprawi kondycję finansową spółki, co jest kluczowe dla jej stabilnego funkcjonowania. Tym samym ograniczy ryzyko likwidacji części placówek pocztowych i przeprowadzenia głębokiej restrukturyzacji. W obecnej sytuacji priorytetem powinno stać się utrzymanie miejsc pracy i zapewnienie ponad 60 tysiącom pracowników terminowej wypłaty wynagrodzeń. Proponowana zmiana może w tym znacząco pomóc, przyczyniając się do poszanowania praw pracowniczych. Niezależnie od wprowadzenia zmian w przepisach Prawa pocztowego konieczne jest dalsze monitorowanie sytuacji Poczty Polskiej S.A. i wdrażanie kolejnych działań, które wzmocnią jej pozycję na rynku. W dalszych pracach należy przede wszystkim uwzględniać potrzeby i oczekiwania pracowników, którzy są filarem działalności Poczty Polskiej S.A., oraz zasady dialogu społecznego. Jest on bowiem kluczowy dla wypracowania optymalnych rozwiązań dla przyszłości Poczty Polskiej S.A.

28 lutego 2024

Za nami inauguracyjne posiedzenie nowego zespołu problemowego ds. sprawiedliwej transformacji w OPZZ. Grupa zaczęła pracę od zarekomendowania na przewodniczącego Artura Wilka z ZZ Kontra, oraz wyboru członków prezydium zespołu. Odbyło się także spotkanie z przedstawicielem Ministerstwa Klimatu i Środowiska, sekretarzem stanu Krzysztofem Bolestą. Maciej Zaboronek – ekspert OPZZ ds. polityki klimatycznej 27 lutego miało miejsce pierwsze posiedzenie zespołu, prowadzone przez wiceprzewodniczącą OPZZ Barbarę Popielarz, które zgromadziło ponad 40 osób. Wśród członków i członkiń znaleźli się przedstawiciele licznych branż w tym górnicy zarówno węgla brunatnego i kamiennego oraz pracownicy kopalń, przedstawiciele hutnictwa, transportu, rolnictwa, branży cementowej, chemicznej czy paliwowej. W toku dyskusji uczestnicy podkreślali, że transformacja wynikająca z regulacji klimatycznych dotyczy licznych profesji oraz różnych regionów, nie tylko tych tradycyjnie wiązanych ze sprawą jak górnictwo i Górny Śląsk. Dążenie do prawdziwie sprawiedliwej transformacji wymaga więc szerokiego podejścia oraz wzajemnego wsparcia pracowników różnych branż. Poza przewodniczącym Arturem Wilkiem, wybrano także czterech wiceprzewodniczących a zostali nimi: Jacek Artur Wilkoń – wiceprzewodniczący Federacji ZZ Metalowców i Hutników, Dariusz Sadurski – przewodniczący MZZ Energetyków w Enea Wytwarzanie, Adam Olejnik – przewodniczący ZZ Odkrywka KWB Bełchatów oraz Jacek Świrszcz – przewodniczący ZZ Górników w Polsce w LW Bogdanka. Gościem posiedzenia był sekretarz stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska (MKiŚ), pan Krzysztof Bolesta, który odnosił się do licznych pytań członków zespołu i zbierał przedstawiane przez nich opinie. Zaprezentował także główne cele ministerstwa na najbliższe miesiące. Mają to być przede wszystkim prace nad Krajowym Planem Energii i Klimatu, które powinny zostać skończone do czerwca 2024, a także prace nad strategiami dla ciepłownictwa, niskoemisyjnej gospodarki, aktualizacja Polityki Energetycznej Polski oraz stanowisko rządu wobec propozycji Komisji Europejskiej ws. wysokości celu ograniczenia emisji na rok 2040. Co ważne minister zadeklarował chęć pełnej współpracy i dialogu z OPZZ w wypracowaniu sposobu na sprawiedliwą transformację. Podkreślał, że strategie i stanowiska opracowywane przez MKiŚ będą konsultowane ze związkami zawodowymi. Na spotkaniu zabrakło niestety przedstawicieli Ministerstwa Aktywów Państwowych. W odpowiedzi na zaproszenie przekazali oni jednak odpowiedź o gotowości do współpracy i dialogu w kolejnych spotkaniach zespołu.

28 lutego 2024

27 lutego w godz. 16 – 17:30 w siedzibie Konfederacji Lewiatan zostały przedstawione ramy  raportu dla Rady Europejskiej na temat przyszłości jednolitego rynku UE, którego autorem jest Enrico Letta. Enrico Letta, były premier Włoch obecnie kierujący instytutem Jacques`a Delorsa, został przez Radę Europejską poproszony o przygotowanie raportu dotyczącego jednolitego rynku Unii Europejskiej. Raport Letty zostanie zaprezentowany w marcu i ma stanowić inspirację dla unijnych instytucji w zakresie kierunków rozwoju unijnego rynku wewnętrznego. W tym celu odwiedza on państwa członkowskie i spotyka się z przedstawicielami rządów, biznesu, związków zawodowych oraz organizacji pozarządowych Raport będzie nawiązywał  między innymi do fragmentaryzacji regulacji rynku wewnętrznego, rozszerzenia polityki przemysłowej, zmniejszeniem obciążeń administracyjnych. Istotną kwestią będzie refleksja nad jednolitym rynkiem w kontekście agendy geopolitycznej. E. Letta skomentował: „Do tej pory mieliśmy wrażenie, że jednolity rynek jest sposobem na uregulowanie stosunków między krajami europejskimi, więc nawet konkurencja, którą zdecydowaliśmy się zastosować, była pomysłem na uratowanie fuzji, firm, ale nigdy nie mieliśmy pomysłu na agendę geopolityczną wokół nas, co powinno być punktem kluczowym”. Nas spotkaniu OPZZ reprezentowała Magdalena Chojnowska z Wydziału Międzynarodowego OPZZ, która zwróciła  uwagę na kwestie społeczne regulacji rynku wewnętrznego, mianowicie na pracowników którzy go tworzą w kontekście praw pracowniczych i godnej pracy. Raport Letty Będzie również ważnym dokumentem w kontekście polskiej prezydencji w Radzie UE w pierwszej połowie 2025 roku.

28 lutego 2024

W chwili obecnej trwają konsultacje społeczne do projektu Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2009/38/WE w zakresie ustanawiania i działania europejskich rad zakładowych oraz skutecznego egzekwowania prawa do międzynarodowego informowania i konsultacji. Na podstawie uwag zgłoszonych przez członków zespołu problemowego OPZZ ds. ERZ, OPZZ postanowiło przesłać stronie rządowej następujące uwagi: 1) Do art. 4 ust. 1 – należy pozytywnie ocenić jego modyfikację. Warto jednak pamiętać, że użyte w tym przepisie sformułowanie „można zasadnie oczekiwać” wprowadza element oceny, który może być odmiennie interpretowany. Strony mogą bowiem różnie oceniać przesłanki i w efekcie to, czy pracodawca miał obowiązek przekazać informację lub przeprowadzić konsultacje, czy też takiego obowiązku nie miał. Pracodawca z założenia będzie dokonywać tej oceny ex ante, natomiast ewentualna weryfikacja będzie następowała ex post. W tej sytuacji problemem pozostaje brak skutecznej sankcji wobec pracodawcy za naruszanie obowiązku i uchylanie się od informowania/konsultacji. Samo sądowe orzeczenie potwierdzające takie zdarzenie nie wystarczy bowiem do usunięcia szkody oraz do zapobiegnięcia podobnej sytuacji w przyszłości. Uważamy, że naruszenie przepisów dyrektywy powinno stanowić podstawę do uznania czynności zarządu za wadliwą (nieważną), a sąd rozpoznający sprawę powinien mieć możliwość udzielenia zabezpieczenia przez zawieszenie skuteczności tej czynności. 2) Do art. 5 ust. 2 lit. b – zaproponowana zmiana zapisu nie dotyka największego, w naszej ocenie, problemu ze stosowaniem przepisu. Propozycja zapisu stanowi, iż liczbę członków ustala się „poprzez przyznanie każdemu państwu członkowskiemu jednego miejsca na grupę pracowników zatrudnionych w tym państwie członkowskim, reprezentującą 10 % liczby pracowników zatrudnionych we wszystkich państwach członkowskich, lub na część tej grupy”. Bardzo zbliżoną regulację zawiera Załącznik I w ust. 1 lit. c, który stanowi, że „Członków europejskiej rady zakładowej wybiera się lub powołuje proporcjonalnie do liczby pracowników zatrudnionych w każdym państwie członkowskim w przedsiębiorstwie o zasięgu wspólnotowym lub w grupie przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym, przyznając każdemu państwu członkowskiemu jedno miejsce na grupę pracowników zatrudnionych w tym państwie członkowskim reprezentującą 10 % liczby pracowników zatrudnionych we wszystkich państwach członkowskich lub na część tej grupy.”  Ustalony mechanizm nie sprawdza się w przypadku, gdy przedsiębiorstwo/grupa przedsiębiorstw ma jednocześnie dużą liczbę pracowników w jednym państwie i małe ich grupy w wielu innych państwach. W skrajnym przypadku może się okazać, że jest 26 przedstawicieli reprezentujących małe grupy łącznie składające się na mniej niż 10 % oraz dalszych 10 przedstawicieli z państwa, w którym skupiona jest większość pracowników, łącznie 36 członków. Jednocześnie powstaje problem równości, gdyż może się okazać, że przedstawiciel z jednego państwa reprezentuje kilka osób, a przedstawiciele z tego „największego” – po kilkaset albo nawet kilka tysięcy. 3) Do art. 6 ust. 2 lit d – należy rozważyć, czy wprowadzenie możliwości ustalania formatu zebrania (np. online) nie będzie oznaczało ograniczenia stacjonarnego charakteru takich spotkań, które są najbardziej przydatne i oczekiwane przez członków ERZ. 4) Do art. 8 - postulujemy zapobieganie nadużywaniu klauzul poufności poprzez doprecyzowanie: na jakiej podstawie, w jakich okolicznościach i jak długo firma może ograniczyć prawo członków SZN i ERZ do dzielenia się informacjami z zainteresowanymi stronami (w szczególności z przedstawicielami pracowników). Wyjaśnienie jest konieczne, ponieważ kierownictwo często nie dostarcza wystarczających informacji dotyczących zasad poufności i utrudnia niezbędną komunikację na szczeblu europejskim i krajowym. 5) Do art. 8a – proponowany zapis jest niejasny. Nie wiadomo bowiem, czy podstawą do odmowy przekazania informacji mogłaby być tajemnica handlowa albo tajemnica negocjacji (gdy strony negocjacji zobowiązały się do nieujawniania informacji z niej). Jeżeli tak, to w praktyce każda istotna informacja dotycząca pracowników mogłaby być uznana za objętą wyjątkiem z tego przepisu. Jest to zatem przepis, który może zniweczyć cel zmiany. 6) Do art. 9 – zaproponowana regulacja nie wyjaśnia, czy konsultacje mogą się odbywać z inicjatywy ERZ. Wydaje się, że możliwość taka powinna istnieć, a pracodawca powinien być zobowiązany do udzielenia odpowiedzi z uzasadnieniem. 7) Projekt nie rozwiązuje problemu zdolności sądowej ERZ, a wręcz go pogłębia. Zmiany zaproponowane w art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 2 lit f, art. 11 ust. 2 i 3 dyrektywy wskazują na to, że intencją jest zapewnienie ERZ możliwości prowadzenia sporu sądowego z organami pracodawcy celem wyegzekwowania obowiązków, jakie pracodawca ma względem rady. Jednakże dyrektywa nie wyjaśnia, czym rada jest, w szczególności nie wskazuje, że rada powinna posiadać zdolność prawną i sądową, a te są konieczne do bycia stroną postępowania sądowego. Wskazane jest doprecyzowanie, że rada powinna mieć zdolność prawną i sądową, bo bez tego wiele przepisów pozostaje martwymi. Alternatywą jest wbudowanie ERZ w strukturę organów osoby prawnej i przyznanie jej prawa do reprezentowania pracodawcy (np. zawierania umów o doradztwo) w zakresie niezbędnym do jej funkcjonowania. 8) Do art. 12 ust. 6 – należy ocenić zapis jako niezrozumiały z uwagi na użyte w nim pojęcie „osiągnięcie ideologicznego celu”. 9) Uwagi ogólne: • Należy ustanowić na szczeblu unijnym współpracujący z państwami członkowskimi trójstronny komitet monitorujący w celu monitorowania transpozycji i niezwłocznego identyfikowania problemów na szczeblu krajowym. • Należy doprowadzić do tego, aby wszystkie organy realizujące prawo pracowników do informacji i konsultacji na szczeblu ponadnarodowym, miały umocowanie w prawie UE oraz spełniały takie same standardy. Kończąc, podkreśliliśmy, że jest to wstępne stanowisko OPZZ, gdyż z uwagi na 7-dniowy termin wyznaczony przez resort, nie było możliwe przeprowadzenie kompleksowej konsultacji projektu z organizacjami członkowskimi OPZZ. Magdalena Chojnowska, Wydział Międzynarodowy OPZZ

27 lutego 2024

     Przegląd różnych form opieki długoterminowej, wypracowanie rekomendacji w tym obszarze oraz możliwości ich wdrożenia – to cel spotkania konsultacyjnego, do którego OPZZ zostało zaproszone przez zespół ekspertów Banku Światowego. Reforma rozwoju opieki długoterminowej w Polsce jeden z istotnych kamieni milowych Krajowego Planu Odbudowy. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Raport przygotowywany przez Bank Światowy jest realizowany na zlecenie Ministerstwa Funduszy i Rozwoju Regionalnego we współpracy z Ministerstwem Zdrowia oraz Ministerstwem Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, w dużej mierze opiera się konsultacjach społecznych z wieloma środowiskami zaangażowanymi w problematykę ochrony zdrowia i opieki długoterminowej. Dziś prognozy demograficzne wskazują, że kluczowym wyzwaniem przyszłości staje się odpowiedzialne zarządzanie polityką społeczną, w tym zadbanie o rozwiązania zapewniające bezpieczeństwo zdrowotne i opiekę starzejącego się społeczeństwa. Obecnie w Polsce osoby powyżej 65 roku życia stanowią około 16 proc. mieszkańców, w 2025 r. będzie to już 22 proc. ludności, a w 2050 r.- 33 proc. Wskaźniki te determinują wyzwania społeczne, zdrowotne i finansowe polityki państwa dla zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych i opiekuńczych seniorów. Podczas spotkania dyskusja koncentrowała się na najpilniejszych obszarach wymagających wzmocnienia, jak np. zarządzanie, finansowanie, jakość czy kadry. Rozmowa miała charakter wymiany poglądów na temat m.in. analizy zapotrzebowania na usługi opiekuńcze, skali finansowania różnych form wsparcia i opieki, różnic regionalnych, orzecznictwa i systemów prawnych, jakości świadczonych usług, skali opieki formalnej i nieformalnej, wykorzystania nowych technologii i wielu innych.  Rekomendacje wypracowane podczas dyskusji znajdą się w końcowym raporcie dostępnym w kwietniu br.. Będzie to wiodący dokument stanowiący podwaliny do przyszłych rozwiązań prawnych i systemowych.  W konsultacjach ze strony OPZZ udział brała Renata Górna, dyr. Wydziału Polityki Społecznej OPZZ. (RG)

26 lutego 2024

Głuchowo, ul. Komornicka 1 62-052 Komorniki

24 lutego 2024

24 lutego 2024 r. mijają dwa lata od rozpoczęcia pełnej inwazji wojskowej na Ukrainę przez Federację Rosyjską, co stanowi zbrodnię przeciwko pokojowi, podstawowym zasadom i normom prawa międzynarodowego. To barbarzyńskie morderstwa, gwałty, terror, szantaż nuklearny, akty ludobójstwa i inne ohydne zbrodnie przekraczające wyobraźnię każdego człowieka, wszystko to w imię odrodzenia „Imperium Rosyjskiego”. Wojna rosyjskiego reżimu zniszczyła życie milionów Ukraińców, równając z ziemią ich domy i miejsca pracy, zmuszając do szukania bezpieczeństwa poza Ukrainą. Ciągłe ostrzały rakietowe i artyleryjskie, niszczenie ukraińskich miast i wsi, infrastruktury energetycznej i transportowej, mieszkań, przedszkoli, szkół, stadionów, szpitali, teatrów, muzeów, budynków, związków zawodowych i obiektów przemysłowych spowodowały smutek i ból setek tysięcy Ukraińców. Gospodarka Ukrainy poniosła ogromny cios, a koszt odbudowy do szacowany jest na 486miliardów dolarów według rządu Ukrainy, Grupy Banku Światowego, Komisji Europejskiej i ONZ.  Broniąc się przed rosyjskim agresorem, Ukraina poświęciła życie swoich najlepszych synów i córek za wolność, demokrację i rządy prawa. Ukraina nie tylko wytrzymała i powstrzymała rosyjską inwazję, ale z powodzeniem ją powstrzymuje. Obecnie na wyzwolenie czekają tymczasowo okupowane przez Rosję części obwodów donieckiego, ługańskiego, zaporoskiego, charkowskiego i chersońskiego, a także Autonomiczna Republika Krymu i miasto Sewastopol.  Bolesna druga rocznica jest również okazją dla tych, którzy wierzą w wolność i odrzucają przemoc, aby potwierdzić swoje zaangażowanie we wspieranie dzielnych obrońców Ukrainy i przypomnieć, że wojna się nie skończyła i że Ukraina potrzebuje pomocy. W tym krytycznym momencie wojny wzywamy naszych międzynarodowych przyjaciół do zwiększenia wszechstronnego wsparcia dla Ukrainy w celu przyspieszenia pokoju po klęsce agresora.  Ukraina będzie nadal dążyć do zwycięstwa nad rosyjską agresją, a także kontynuować swoją drogę do pełnego członkostwa w UE i NATO. Składamy hołd odwadze i bohaterstwu ukraińskich mężczyzn i kobiet w siłach obrony i bezpieczeństwa, którzy bronią Ukrainy. Magdalena Chojnowska, Wydział Międzynarodowy OPZZ

22 lutego 2024

                      Na nowelizację ustawy o najniższych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia przedłożoną w obywatelskim projekcie ustawy - nie ma zgody OPZZ. Regulacja ma zasadniczą wadę: wybiórczo traktuje grupy zawodowe, w konsekwencji utrwalając jeszcze bardziej dysproporcje płacowe. To prosta droga do branżowej presji na wzrost płac pozostałych grup zawodowych, nieobjętych propozycjami nowych wskaźników. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych powstał z inicjatywy środowiska pielęgniarek i położnych. W specjalnie powołanej sejmowej Podkomisji nadzwyczajnej, która zebrała się po raz pierwszy 20 lutego br., osobiście uczestniczyła Minister Zdrowia Izabela Leszczyna wraz ze współpracownikami. Jedną z istotniejszych propozycji ustawy jest wzrost wskaźników płac w 4 pozycjach z 10 obecnie istniejących grup zawodowych (grupy 3 - 6), nieuzgodnionych na żadnym etapie konsultacji społecznych czy w Trójstronnym Zespole. Trudno doszukać się uzasadnienia czy metodologii tej propozycji. Nowelizacja nie zmienia więc całej tabeli płac dla wszystkich, ale dla wybranych grup pracowników, w szczególności pielęgniarek i położnych. Projekt dodatkowo dzieli pracowników medycznych oraz pracowników działalności podstawowej w uznawaniu ich kwalifikacji (część pracowników ma mieć uznawane kwalifikacje posiadane, część wymagane). Pozostawia także po raz kolejny na marginesie pracowników niemedycznych, bez dalszego wzmocnienia ich gwarancji płacowych. Na takie nierówności płacowe nie ma zgody organizacji branżowych sektora ochrony zdrowia OPZZ – podkreśliliśmy to jednoznacznie prezentując stanowisko na Podkomisji. Wzrosty współczynników płac powinny one dotyczyć każdego zawodu medycznego jak i niemedycznego zatrudnionego w podmiocie leczniczym, co było pierwotną ideą ustawy. OPZZ podkreśli, że miejscem dialogu w obszarze kwestii płacowych powinien być Trójstronny Zespół ds. Ochrony Zdrowia -w tym gremium, co istotne – z udziałem pracodawców, na bieżąco monitorujemy ustawę, zgłaszamy postulaty zmian, nie ograniczające się wyłącznie wskaźników wzrostu płac. OPZZ wskazuje na wciąż nierozwiązane problemy systemowe związane z wynagrodzeniami i finansami w ochronie zdrowia – dziś największe wyzwania do podejmowania w dialogu społecznym. Są nimi niewątpliwie: regulacje wobec pracowników niewykonujących zawodu medycznego, zatrważająca skala umów cywilnoprawnych czy wycena procedur medycznych wpływająca na koszt pracy najniższych wynagrodzeń. Minister Zdrowia po wysłuchaniu debaty zapewniła o możliwości wypracowania kompromisowego rozwiązania, dodając ,,cyt: (…) Mamy tu i teraz tę ustawę i z pewnością nie będzie łatwo znaleźć rozwiązania, które usatysfakcjonują wszystkich. Środowisko medyczne jest bardzo zróżnicowane, trudno o wspólne stanowisko’’. Resort zdrowia na następnym posiedzeniu Podkomisji ma przedstawić różne warianty wyliczeń współczynników pracy będących bazą wzrostu płac, choć niejasne jest czy wyliczenia będą obejmować wszystkie współczynniki. Obecnie szacowany koszt obywatelskiej ustawy to około 9,5 mld zł rocznie. Niezależnie od przyszłości prac nad projektem obywatelskim - przypomnijmy, że 1 lipca 2024 r. i tak następuje kolejna ustawowa rewaloryzacja wynagrodzeń w ochronie zdrowia, wynikająca z obecnej ustawy o najniższych wynagrodzeniach. Zgodnie z ustawową waloryzacją, najniższa, zasadnicza płaca minimalna w ochronie zdrowia będzie wynosić 4651,06 zł (w grupie 10 dla pracowników działalności podstawowej innych niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem poniżej średniego - wzrost wobec aktualnego o 526,06 zł), a najwyższa: 10375,45 zł (w grupie 1 dla lekarzy i lekarzy dentystów ze specjalizacją - wzrost wobec aktualnego o 1173,53 zł). OPZZ na Podkomisji reprezentowane było przez przedstawicieli branży: Federację ZZ Pracowników Ochrony Zdrowia i Pomocy Społecznej, Ogólnopolski ZZ Pracowników Fizjoterapii, Ogólnopolski ZZ Psychologów, Krajowy ZZ Pracowników Medycznych Laboratoriów Diagnostycznych, ZZ Uzdrowisk Polskich, OMZZ Personelu Pomocniczego w Ochronie Zdrowia oraz dyr. R. Górną z Biura OPZZ. (RG)

21 lutego 2024

Dnia 21 lutego odbyło się posiedzenie Rady OPZZ, podczas którego między innymi spotkaliśmy się z Agnieszką Dziemianowicz-Bąk, Ministrą Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Wiceministrem Sebastianem Gajewskim oraz Dyrektorem Generalnym Liwiuszem Laską, aby omówić plany resortu i współpracy z OPZZ. Prezentacja wyników ankiety dotyczącej dodatków wliczanych do płacy minimalnej, informacje o ustawie budżetowej na rok 2024 i jej trybie uchwalenia również były przedmiotem dzisiejszych obrad.