20 czerwca 2023

Dialog społeczny i negocjacje zbiorowe są charakterystycznymi cechami wysoko rozwiniętego społeczeństwa demokratycznego. Dobrze rozwinięte relacje zbiorowe sprzyjają zwiększeniu wydajności pracy, zapewniają sprawiedliwość społeczną, wysoką jakość środowiska i demokrację w miejscu pracy. Niestety w Polsce na przestrzeni ostatnich lat widoczny jest pogłębiający się kryzys dialogu społecznego, a co za tym idzie i towarzyszących mu efektów na gruncie budowania relacji zbiorowych. Bezpośrednim odzwierciedleniem tego stanu jest niewielka liczba zawieranych układów zbiorowych pracy. Znikome zainteresowanie dialogiem społecznym w Polsce, w tym faktyczny zanik rokowań wielozakładowych, prowadzi do pytania o przyczyny takiego stanu, o czym dyskutowaliśmy podczas debaty zorganizowanej  13 czerwca wspólnie z ZNP i Instytutem Nauk Prawnych Uniwersytet Zielonogórski. Patronem wydarzenia było również Koło Naukowe Prawa Pracy "Opus per laborem". Dziękujemy wszystkim uczestnikom za udział w wydarzeniu. Szczególne podziękowania kierujemy też do panelistów za merytoryczną i wyczerpującą debatę: dr hab. Monice Gładoch, prof. ucz., Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, dr hab. Pawłowi Nowikowi, prof. ucz., Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, dr Jakubowi Szmitowi z Uniwersytetu Gdańskiego, dr hab. Łukaszowi Pisarczykowi, prof. ucz., Uniwersytetu Zielonogórskiego, Markowi Wójcikowi, pełnomocnikowi i ekspertowi ds. legislacyjnych w Związku Miast Polskich, Agacie Oklińskiej – zastępczyni Dyrektora Departamentu Dialogu i Partnerstwa Społecznego w Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej, p. Katarzynie Galas - dyrektorowi Biura Zarządzania Zasobami Ludzkimi w Urzędzie Miasta Stołecznego Warszawy i Krzysztofowi Stradomskiemu – koordynatorowi ds. prawnych w Biurze Zarządu Głównego ZNP. Dziękujemy również Sławomirowi Broniarzowi, Prezesowi ZNP za powitanie uczestników i gościnę w siedzibie Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz red. Mateuszowi Rzemkowi z Dziennika Gazety Prawnej za moderację Panelu I. Zapis transmisji z Debaty dostępny TUTAJ: https://fb.watch/l9uAeVRl7L/

16 czerwca 2023

14 i 15 czerwca w Warszawie odbyło się szkolenie "Akademia Organizowania" dla członków związków zrzeszonych w OPZZ, realizowane już trzeci rok przy współpracy z Fundacją im. F. Eberta (FES). Warsztaty poprowadzili trenerzy z Centrum Organizowania Związków Zawodowych (COZZ). Była to już trzecia tegoroczna tura Akademii. W warsztatach w Hotelu Logos wzięło udział piętnaścioro związkowczyń i związkowców z różnych organizacji z całej Polski. Zajęcia poprowadzili doświadczeni szkoleniowcy Mariusz Skrzypek i Piotr Barański z COZZ, a nad przygotowaniem i przebiegiem wydarzenia czuwali Krzysztof Getka z FES oraz Maciej Zaboronek z OPZZ. Uczestnicy pod okiem trenerów omawiali problemy związane z organizacją pracowników oraz ich możliwe rozwiązania. Analizowano także przykłady podobnych sytuacji, nierzadko powtarzających się w różnych zakładach pracy, podobnie jak reakcje pracodawców, które bywają zbliżone i przewidywalne w różnych firmach. Szkolenie było też dobrą okazją do wymiany doświadczeń z faktycznych sytuacji zachodzących w miejscach pracy poszczególnych uczestników. Szkoleni zastanawiali się m.in. nad tym jak odpowiadać na najczęstsze pytania czy postawy potencjalnych związkowców takie jak: „co ja z tego będę miał?”, lub „i tak mnie obejmie to co wywalczycie”. Podobnie jak w przypadku możliwych reakcji pracodawców, także u pracowników – liczba popularnych pytań i postaw jest zazwyczaj ograniczona do kilku/kilkunastu – i można się do nich odpowiednio przygotować, aby lepiej organizować ludzi. Ważnym tematem była też kwestia osobistego kontaktu z pracownikami na tyle na ile to możliwe. Szczególnie po pandemii część pracy w niektórych firmach przeszła do sfery zdalnej, gdzie indziej z kolei międzyzakładowe związki mają członków w różnych lokalizacjach. Jednak najlepsze efekty skutecznego organizowania przynosi działalność twarzą w twarz, z dużym naciskiem na rozmowy o konkretnych problemach i odczuciach pracownika. Akademia przebiegła przy bardzo aktywnym udziale uczestników oraz solidnej dyskusji o możliwościach i potencjale pracy związkowej. Istotną kwestią było też rzeczywiste organizowanie członków związku tak, by dawać im faktyczne zadania i stymulować do działania, jednocześnie unikając sytuacji, w której związek opiera się na osobach zapisanych, ale biernych wobec jego działań. Kolejna cześć szkolenia odbędzie się w październiku. Do tego czasu piętnastka uczestników będzie miała okazję praktycznie zmierzyć się ze świeżo nabytymi metodami aktywizacji ludzi w swoich zakładach i podsumować je na następnym zjeździe. (MZ)

16 czerwca 2023

Rada Dialogu Społecznego na posiedzeniu 15 czerwca omówiła Sprawozdanie z wykonania budżetu państwa za 2022 r. To ustawowy obowiązek Rady, wynikający z przepisów prawa. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ W trakcie debaty Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych krytycznie oceniło przedłożony partnerom społeczny dokument wskazując na jego mankamenty. Piotr Ostrowski, przewodniczący OPZZ wskazał, że przyjęcie tarcz antyinflacyjnych było z pewnością konieczne, ale nie wszystkie cele udało się zrealizować z pozytywnym skutkiem. Wielu potrzebnych projektów - m.in. rekomendowanych przez OPZZ – rząd nie podjął. Wpłynęło to na naszą krytyczną ocenę podejmowanych przez rząd działań. Analiza Sprawozdania wskazuje, że procesy inflacyjne miały większy i negatywny wpływ na gospodarstwa domowe niż na budżet państwa i przedsiębiorstwa, które wyszły obronną ręką z perturbacji gospodarczych, a nawet zwiększyły zyski. Z sytuacją kryzysową świetnie poradził sobie budżet państwa, ale już nie pracownicy, szczególnie ci o najniższych dochodach. W 2022 roku zwiększyły się dochody budżetu państwa, a głównym ich źródłem były dochody podatkowe. Pomimo zjawisk kryzysowych wzrosły dochody podatkowe, głównie z CIT - u aż o 34% (r/r), co tylko utwierdza OPZZ w przekonaniu, że wysoka inflacja nie zaszkodziła firmom w stopniu, w jakim próbuje się to przedstawić. Wydatki budżetu były już jednak mniejsze od zaplanowanych. Ich udział w PKB wyniósł 16,8% i obniżył się w porównaniu z 2020 r. aż o blisko 5 p.p. Martwi fakt, że rząd redukuje w ujęciu realnym niektóre wydatki, szczególnie na usługi publiczne. Budżet 2022 roku pogorszył jakość życia pracujących, przede wszystkim z uwagi na wysoką inflację i spadek płac realnych. Nie zmniejszył dysproporcji dochodowych i nie zwiększył realnego dochodu rozporządzalnego. Dysproporcje dochodowe nie zmniejszyły się. Dane GUS świetnie to obrazują. W 2022 r. sytuacja materialna gospodarstw domowych realnie pogorszyła się, co wynikało z wysokiego poziomu inflacji. Bilans tej oceny jest negatywny. OPZZ oczekiwało większej pomocy państwa, np. wyższych wynagrodzeń w sektorze publicznym, pełnego odmrożenia odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych i zakresu wsparcia na miarę pomocy udzielonej firmom. Negatywne konsekwencje dla pracujących miały decyzje rządu w sprawie wynagrodzeń. Po uwzględnieniu inflacji przeciętna płaca w gospodarce narodowej była w 2022 roku realnie o 2,1% niższa niż przed rokiem. Spadły realne płace prawie we wszystkich sektorach gospodarki. Gdy wynagrodzenia realne pracowników spadały, zyski przedsiębiorstw rosły szybciej niż inflacja. Najbardziej ucierpiała jednak sfera budżetowa. Wynagrodzenia spadły w niej realnie o 5,3%. Skutek rządowej polityki jest taki, że nadal większość pracujących, pomimo obniżki podatków, nie może uznać swojego wynagrodzenia za godziwe. Tego niestety nie zmienił budżet roku 2022. zdjęcie: RDS/CPS Dialog

16 czerwca 2023

Już niedługo Rada Dialogu Społecznego omówi Założenia projektu budżetu państwa na rok 2024. Przeprowadzi też debatę na temat wzrostu wynagrodzeń w sektorze publicznym oraz płacy minimalnej w kolejnym roku. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Zgodnie z ustawą o Radzie Dialogu Społecznego strona rządowa, w terminie do dnia 15 czerwca każdego roku, kieruje założenia projektu budżetu państwa na rok następny do Rady Dialogu Społecznego w celu zajęcia stanowiska przez strony pracowników i strony pracodawców. Wczoraj rząd wywiązał się z tego obowiązku i zaprezentował partnerom społecznym Założenia projektu budżetu państwa na rok 2024. Wraz z nimi przekazał propozycję średniorocznych wskaźników wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na kolejny rok oraz proponowaną wysokość płacy minimalnej. Właśnie teraz jest najlepszy moment, aby poinformować stronę rządowa o naszych oczekiwaniach. To od nas zależy, czy rząd usłyszał postulaty Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, dlatego zachęcamy wszystkich do wzięcia udziału w konsultacjach społecznych i przekazania nam swoich uwag i propozycji. Ewentualne uwagi proszę kierować na adres: kusiak@opzz.org.pl Załączniki: Materiały dla RDS przyjęte przez RM Założenia i wskaźnik 2024 Zał.1 Wskaźnik wynagrodzeń w psb RDS Zał.1a Wynagrodzenia z roku 2023 pozostałych pracowników państwowej sfery budżetowej, nieobjętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń  Założenia projektu budżetu państwa na rok 2024 RDS Pismo do RDS ws. propozycji MW 2024 Zał.1 Tabl. Przeciętne miesięczne wydatki na 1 osobę w gospodarstwach domowych Zał. 2 Tabl. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej w 2022 r. (według sekcji PKD 2007) Zał. 3 Informacja Sygnalna - sytuacja gospodarstw domowych w 2022 r. Zał. 4 Sytuacja gospodarstw domowych w 2022 r. w świetle wyników badania budżetów gospodarstw domowych Zał. 5 Sytuacja społeczno-gospodarcza kraju w 2022 r.

14 czerwca 2023

13 czerwca w sali konferencyjnej im. Jacka Kuronia w gmachu Sejmu RP odbyło się połączone posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisji Polityki Senioralnej. Porządek obrad obejmował rozpatrzenie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach pomostowych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 3321). Ze strony Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych w posiedzeniu wzięli udział: wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin, prezydent Związku Zawodowego Maszynistów Kolejowych w Polsce i przewodniczący branży Transport OPZZ Leszek Miętek oraz specjalistka ds. polityki społecznej OPZZ Katarzyna Duda. Katarzyna Duda, Wydział Polityki Społecznej OPZZ Przedmiotowy projekt ustawy przewiduje wprowadzenie następujących zmian: Uchylenie wygasającego charakteru emerytur pomostowych. Zabezpieczenie w sprawach z zakresu prawa pracy dla pracowników podlegających szczególnej ochronie – na każdym etapie postępowania sąd na wniosek takiego pracownika będzie udzielał zabezpieczenia w postaci nakazania dalszego zatrudniania tego pracownika do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Obowiązek dalszego zatrudniania pracownika do czasu prawomocnego zakończenia postępowania – na wniosek pracownika (po I instancji). Wyłączenie kolejnego dodatku z wynagrodzenia minimalnego – tym razem dodatku za szczególne warunki pracy. Podwyższenie rocznego limitu odliczenia od dochodu wydatków z tytułu składki związkowej – z 500 do 840 zł. W czasie obrad posłanka Agnieszka Dziemianowicz-Bąk (Lewica) wyraziła aprobatę wobec propozycji dotyczącej zwiększenia ochrony działaczy związkowych i zadała pytanie o to, czy przepisy te będą stosowane również do postępowań, które są aktualnie w toku. Posłanka Marzena Okła-Drewnowicz (Koalicja Obywatelska) zwracała uwagę na fakt, że przedmiotowa ustawa powinna być przedmiotem obrad w Komisji Dialogu Społecznego. Robert Lisicki z Konfederacji Lewiatan również zaapelował o skierowanie projektu ustawy do Rady Dialogu Społecznego.  Poseł Tadeusz Tomaszewski (Lewica) zapytał z kolei o wyjaśnienie odstąpienia Komisji od prac nad projektem ustawy w sprawie emerytur stażowych oraz o ewentualne plany pracy nad projektem. W planach pracy Komisji Polityki Społecznej i Rodziny Sejmu na luty br. było przewidziane procedowanie obywatelskiego projektu ustawy w sprawie emerytur stażowych i niepokojące jest niepodjęcie tego tematu przez Komisję. Wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin, chociaż wyraził dezaprobatę wobec trybu procedowania projektu ustawy, odniósł się pozytywnie do zamiaru realizacji postulatu OPZZ dotyczącego likwidacji wygasającego charakteru emerytur pomostowych poprzez przyznanie prawa do emerytury pomostowej także osobom, które pracowały w szczególnych warunkach po 31 grudnia 1998 roku. Zadał również pytanie o stan prac w Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej nad przeglądem grup zaliczonych i pretendujących do wykazu prac o szczególnym charakterze, wyrażając przy tym oczekiwanie rychłej rewizji wspomnianego katalogu w zgodzie z oczekiwaniami grup zawodowych, które zaapelowały o ich ujęcie w katalogu. Połączone komisje, wobec braku sprzeciwu, jednogłośnie przyjęły poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach pomostowych oraz niektórych innych ustaw. Posłem sprawozdawcą została poseł Bożena Borys-Szopa (PiS), która na posiedzeniu Sejmu w dniu 16 czerwca przedstawi Sprawozdanie z posiedzenia Komisji. Nagranie z wydarzenia dostępne TUTAJ

12 czerwca 2023

10 i 11 czerwca odbył się dwudniowy X Zjazd sprawozdawczo-wyborczy związków członkowskich Federacji Związków Zawodowych Pracowników Kultury i Sztuki. Delegaci uczestniczyli w obradach w siedzibie OPZZ w Warszawie. W wyniku wyborów przewodniczącą Federacji ZZPKiS na kolejną kadencję została wybrana Agnieszka Lachcik, a funkcje wiceprzewodniczących będą sprawować Dorota Abramczyk i Krzysztof Kubasik.  Drugiego dnia Zjazdu w obradach wzięli udział również zaproszeni goście: Barbara Budyńska - przewodnicząca Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich oraz Sebastian Koćwin - wiceprzewodniczący OPZZ.  Sebastian Koćwin wręczył honorowe odznaki I i II stopnia „Za zasługi dla OPZZ” wyróżnionym związkowcom. Więcej informacji na stronie www.fzzpkis.pl

08 czerwca 2023

7 czerwca odbyło się robocze spotkanie członków Rady OPZZ Branży Usługi Publiczne oraz członków Zespołu ds. sfery budżetowej i sfery finansów publicznych OPZZ. W spotkaniu uczestniczył Sebastian Koćwin - wiceprzewodniczący OPZZ, Norbert Kusiak - dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ oraz Elżbieta Aleksandrowicz - przewodnicząca Rady OPZZ Branży Usługi Publiczne. Tematem spotkania była aktualna sytuacja finansowa pracowników szeroko rozumianej sfery budżetowej i sfery finansów publicznych. Mówiono także o perspektywach na przyszłość oraz ustaleniu kierunków dalszego działania, aby urealnić i podwyższyć wynagrodzenia dla wszystkich grup zawodowych zatrudnionych w tych sektorach.  Uzgodniono, że mgliste obietnice rządu, coroczna dyskusja o tych samych problemach i powtarzające się argumenty, nie są satysfakcjonujące. Rządzący muszą w końcu zrozumieć, że ważne jest "tu i teraz" oraz przyszłość pracowników. Uczestnicy spotkania podkreślili, że żądają realnego i uczciwego traktowania tych grup zawodowych i nie zadowolą się czymś co w sposób radykalny nie poprawi warunków płacowych.  Uzgodniono, że związki zawodowe skupione w Centrali OPZZ i działające w sferze budżetowej oraz sferze finansów publicznych będą kontynuowały walkę o godne podwyżki wynagrodzeń. Będą także podejmować szereg działań, w tym także akcje protestacyjne, aby osiągnąć zamierzony cel. Podwyżki wynagrodzeń w ostatnich latach i także te ostatnie - nie satysfakcjonują tych grup zawodowych, których praca jest istotna dla prawidłowego funkcjonowania państwa. Realne jest więc żądanie dodatkowych 20% podwyżki wynagrodzeń jeszcze w tym roku i co najmniej 24% podwyżki wynagrodzeń zasadniczych w 2024 roku!

07 czerwca 2023

Podpisane dziś w Stalowej Woli porozumienie pomiędzy rządem a „Solidarnością” budzi mieszane odczucia. Z jednej strony, to zawsze lepsze niż nic. Z drugiej jednak, niesmak budzi styl, proces dojścia do ustaleń, a i sam ich efekt wydaje się daleki od oczekiwań. Przede wszystkim jednak porozumienie nie obejmuje spraw, na które od wielu lat czekają pracownicy. Pół roku rozmów, a wszystko wskazuje, że góra urodziła mysz. Co więcej, brak OPZZ przy stole negocjacyjnym spowodował, że zmarnowaliśmy szanse na korzystne rozwiązania. Budżetówka zasługuje na znacznie więcej Rząd i Solidarność dumnie ogłosili dodatkowe podwyżki dla państwowej sfery budżetowej jeszcze w tym roku. Nie wiemy na razie, czy ma to dotyczyć wskaźnika wzrostu wynagrodzeń, czy funduszu płac. A to ważne, bo zadecyduje, czy wzrost płac obejmie wszystkich czy tylko wybranych. Otwarte pytanie pozostaje: co pracownikami usług publicznych spoza sfery budżetowej? Co z pracownikami oświaty? Czy ich podwyżki nie będą obowiązywać? Uzgodnione 8% dodane do już obowiązującego wskaźnika 7,8% to wydaje się być dużo. Nic jednak bardziej mylnego. Po pierwsze, to mniej niż wzrost płacy minimalnej w 2023 r. (19,1%). Po drugie pamiętajmy, że w roku 2021 wskaźnik wzrostu wynagrodzeń był zamrożony, a w 2022 roku o 4,4% wzrósł tylko fundusz płac. Zatem dzisiejsze porozumienie w żaden sposób nie rekompensuje skumulowanej inflacji za lata 2021-2023, która wyniesie prawie 35%. To w najmniejszym stopniu nie zaradzi również zjawisku spłaszczania płac. OPZZ przypomina „Solidarności” postulat nr 9 z Sierpnia 1980: „Zagwarantować automatyczny wzrost płac równolegle do wzrostu cen i spadku wartości pieniądza”. Przecież do Postulatów Sierpniowych w swoim wystąpieniu w Stalowej Woli nawiązał nawet Prezes PiS Jarosław Kaczyński. Zdaniem OPZZ wzrost wynagrodzeń w sferze budżetowej powinien być silniejszy niż wzrost płacy minimalnej, tak aby zrekompensować zamrożenie płac w tym sektorze w ostatnich latach oraz uniknąć dalszego, nadmiernego spłaszczenia wynagrodzeń w sektorze publicznym. Stąd postulat OPZZ to tegoroczny wzrost co najmniej o 20%. O tym wie Ministerstwo Finansów i gwarantuję, że tego domagalibyśmy się, gdyby OPZZ było obecne podczas negocjacji z rządem. Osłabienie dialogu społecznego Każde porozumienie powinno być zwycięstwem dialogu społecznego. W tym przypadku tak niestety nie jest. Co więcej, dzisiejsze uzgodnienia osłabiają i tak dość kruchy dialog społeczny w Polsce. Dialog społeczny jest ważną instytucją ustrojową Rzeczypospolitej Polskiej, zagwarantowaną w Konstytucji. W art. 20 mowa jest o „partnerach społecznych” (liczba mnoga nieprzypadkowa). Decydując się na jednostronne porozumienie tylko z jedną organizacją związkową rząd nie tylko osłabił fundament ustrojowy ładu społeczno-gospodarczego, ale także pogwałcił Ustawę o związkach zawodowych. Ta, na samym początku (art. 1 ust. 3) mówi o tym, że organy państwowe zobowiązane są traktować jednakowo wszystkie związki zawodowe. OPZZ wnioskowało wiosną bieżącego roku do Premiera Morawieckiego o wspólne prace nad wypracowaniem porozumienia. W przeciwieństwie do „Solidarności” Premier nam jednak odmówił, wskazując że najbardziej odpowiednią przestrzenią do prowadzenia dialogu jest Rada Dialogu Społecznego. Zgoda. Jednak dlaczego rząd nie zastosował w praktyce własnych przekonań? Oportunizm? Mydlenie oczu? Przedwyborcza ustawka? Sam w to nie wierzy? Zdziwienie musi budzić także postawa samej „Solidarności”. Decyzja o samodzielnych ustaleniach z rządem jest przecież przyłożeniem ręki do łamania zapisów Ustawy o związkach zawodowych, która dla każdego związkowca jest fundamentalna. Mój sprzeciw budzi także osłabianie Rady Dialogu Społecznego, którą – po zawieszeniu w 2013 roku uczestnictwa w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych - wspólnie wraz z „Solidarnością”, Forum Związków Zawodowych, organizacjami pracodawców oraz rządem wspólnie i mozolnie budowaliśmy. „Solidarność” współtworzyła zatem lepszą instytucję dialogu społecznego, której rangę i znaczenie obecnie zdeprecjonowała. Nie mieści mi się to w głowie. To bardzo smutny dzień dla dialogu społecznego. Zapewniam, że gdyby OPZZ było indywidulanie zaproszone przez Premiera Morawieckiego, lub jakiekolwiek innego premiera polskiego rządu do rozmów, nigdy nie poszlibyśmy tam sami. Domagalibyśmy się także uczestnictwa „Solidarności” i Forum Związków Zawodowych. Nie dlatego, że darzymy ich jakąś wielką sympatią. Po prostu, my w OPZZ stosujemy się do obowiązującego prawa, wierzymy w potrzebę wzmacniania instytucji dialogu społecznego i nie przykładamy ręki do łamania Ustawy o związkach zawodowych. A gdzie emerytury stażowe? Porozumienie jest mało satysfakcjonujące także dlatego, że albo pomija pewne istotne wątki, albo po prostu w ogóle nie dotyczy wielu istotnych dla pracowników kwestii. Ale po kolei. Sprawa dotycząca niewygasającego charakteru emerytur pomostowych dla pracujących w warunkach szkodliwych i o szczególnym charakterze jest ważna. To jeden z kluczowych postulatów od lat głównie tak naprawdę OPZZ, będący zresztą obecnie na etapie uzgodnień w Radzie Dialogu Społecznego. W dziś podpisanym porozumieniu brak jednak istotnej kwestii poszerzenia katalogu prac, stanowisk i zawodów, których emerytury pomostowe mogłyby dotyczyć. Brak tych rozwiązań to spora strata, której być może nie da się już w przyszłości tak szybko wynegocjować. A to wielka szkoda dla tysięcy pracowników pracujących w skrajnie trudnych warunkach pracy. I najważniejsza sprawa. Porozumienie „Solidarności” z rządem nie obejmuje emerytur stażowych, czyli prawa do przejścia na emeryturę po 35 latach dla kobiet i 40 latach dla mężczyzn. Pod projektami obywatelskimi (zarówno OPZZ jak i także samej „Solidarności”) w tej sprawie podpisały się setki tysięcy obywateli. Od kilku lat, decyzją PiS, w zamrażarce sejmowej leżą projekty ustaw. Brak decyzyjności w kwestii emerytur stażowych jest skandalem. To można było wykorzystać w czasie negocjacji z rządem. Jestem przekonany, że gdyby OPZZ było włączone w proces uzgodnień z pewnością nie odpuścilibyśmy tak łatwo emerytur stażowych. Pomimo, że emerytury stażowe były jednym z postulatów Sierpnia 1980 roku, to „Solidarność” jak widać się poddała. A zatem już tylko OPZZ walczy o emerytury stażowe. Piotr Ostrowski Przewodniczący OPZZ Wiceprzewodniczący Rady Dialogu Społecznego

06 czerwca 2023

5 czerwca w siedzibie OPZZ oraz za pośrednictwem platformy ZOOM odbyło się posiedzenie Zespołu ds. polityki gospodarczej i finansów publicznych. Posiedzenie poprowadził przewodniczący Zespołu, Zygmunt Mierzejewski. Katarzyna Pietrzak, Wydział Polityki Gospodarczej Spotkanie członków Zespołu było okazją do przedstawienia przez wiceprzewodniczącą OPZZ, Barbarę Popielarz, informacji o bieżących działaniach OPZZ oraz planowanych w kolejnych miesiącach inicjatywach organizacji. Dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, Norbert Kusiak, omówił dokument pn. Wieloletni Plan Finansowy Państwa na lata 2023-2026, propozycje OPZZ w zakresie wzrostu w 2024 r. wynagrodzeń oraz rent i emerytur a także przekazał Zespołowi wnioski z przebiegu procesu negocjacji w sprawie wzrostu wynagrodzeń w kolejnym roku realizowanych na forum Rady Dialogu Społecznego. Zespół przeprowadził dyskusję w zakresie potrzeby wzrostu płac, w szczególności w sferze finansów publicznych, oraz minimalnego wynagrodzenia za pracę. Podzielono się argumentami na rzecz wzrostu wynagrodzeń a także doświadczeniami wynikającymi z kondycji dialogu społecznego w zakładach pracy, zarówno w sektorze przedsiębiorstw, jak i w sferze publicznej. Zaniepokojenie wywołuje realne obniżanie się wynagrodzeń w związku z wysoką inflacją. Negatywnym zjawiskiem jest również wzrost dysproporcji między płacami w sektorze prywatnym i publicznym. Zwrócono uwagę na wzrost skali pracy na czarno, w tym na zjawisko wypłacania części wynagrodzenia bez uregulowania obowiązków publiczno-prawnych. Praktyki te nie tylko łamią prawo, ale też szkodą pracownikom w dłuższym okresie oraz oznaczają nieuczciwą konkurencję między przedsiębiorstwami i nieposzanowanie etyki w biznesie – zauważył Franciszek Potulski, członek Związku Nauczycielstwa Polskiego.  Jednocześnie warto odnotować, kondycja przedsiębiorstw jest dobra, większość osiąga zyski. Dlatego propozycje OPZZ w zakresie wzrostu wynagrodzeń zostały przez członków Zespołu ocenione pozytywnie, jako nie tylko uzasadnione ekonomicznie ale zasadne z punktu widzenia ochrony płac przed spadkiem siły nabywczej oraz zapewnienia udziału pracowników w wypracowanym wzroście gospodarczym państwa. W dyskusji na temat wynagradzania pracowników podkreślano, że głównym dochodem pozwalającym na utrzymanie się powinny być dochody z pracy a jego wysokość jest kluczowa dla możliwości funkcjonowania w życiu gospodarczym i społecznym państwa. Dlatego minimalne wynagrodzenie za pracę powinno chronić pracowników i ich rodziny przed ubóstwem. W dyskusji o płacy minimalnej, warto zatem odnosić wysokość płacy minimalnej do kryteriów ubóstwa oraz minimum egzystencji. Wskazano przy tym, że świadczenia socjalne są ważnym narzędziem państwa w przeciwdziałaniu ubóstwo - powinny być jednak elementem dodatkowym i dedykowanym osobom wymagającym wsparcia, aniżeli głównymi środkami utrzymania się. W dobie wysokiej inflacji, realnemu spadkowi dochodów wielu pracowników towarzyszy niestety wzrost wynagrodzeń kadry menadżerskiej i niekiedy znaczne rozwarstwienie płac załogi i osób zarządzającym przedsiębiorstwem. Brakuje bowiem mechanizmu powiązania płac w przedsiębiorstwie w ramach spójnego systemu wynagradzania pracowników. W drugiej części posiedzenia, Zespół zapoznał się z informacją na temat sytuacji w branży chemicznej, ze szczególnym uwzględnieniem kondycji Zakładów Azotowych „Puławy” S.A. Prezentację w tej sprawie wygłosił Wojciech Kozak, członek Zarządu związku zawodowego działającego w tej spółce na rzecz pracowników.

06 czerwca 2023

  W konsultacjach społecznych pojawił się długo wyczekiwany projekt zmian do rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. To ważna regulacja, bo obowiązujące od 1998 roku przepisy odnoszące się do pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe zdecydowanie nie nadążają za realiami i rozwojem technologii. OPZZ zdecydowanie opowiada się za dostosowaniem jego brzmienia do zmieniającej się rzeczywistości. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ OPZZ od lat wskazuje na praktyczne problemy stosowania przestarzałych przepisów rozporządzenia z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. W okresie obowiązywania regulacji nastąpił daleko posunięty postęp technologiczny mający znaczący wpływ na sposób organizacji stanowisk pracy, w szczególności poprzez upowszechnienie wykorzystywania systemów przenośnych (np. laptopów) do wykonywania pracy. Domagamy się także uregulowania i uzupełnienia przepisów określających organizację pracy na stanowiskach z wieloma monitorami ekranowymi, wykonywanej głównie w centrach sterowania w branży kolejowej. Stąd cieszy fakt, że rozpoczyna się praca nad nowymi regulacjami, które jednocześnie dostosowują przepisy krajowe do obowiązującej dyrektywy Rady 90/270/EWG z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracy z urządzeniami wyposażonymi w monitory ekranowe. Na czym  polegają zmiany w rozporządzeniu w sprawie bhp na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe? Propozycje nowelizacji dotyczą zarówno treści samego rozporządzenia, szczegółowych wymagań zawartych w załączniku, jak i doprecyzowania i uaktualnienia poszczególnych definicji.Najważniejsze z nich to: modyfikacja definicji pojęcia stanowiska pracy w celu jej uaktualnienia i uporządkowania, w szczególności poprzez usunięcie z tej definicji nieużywanych obecnie stacji dyskietek i trackball, rezygnacja z definicji pojęcia systemu komputerowego,   wprowadzenie wymagań dotyczących stosowania systemów przenośnych przeznaczonych do użytkowania na danym stanowisku co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy, w szczególności laptopów (konieczność wyposażenia stanowiska pracy w monitor stacjonarny lub podstawę oraz dodatkową klawiaturę i mysz), doprecyzowanie i uaktualnienie wymagań, jakie powinny spełniać stanowiska pracy wyposażone w monitory ekranowe, w szczególności w zakresie ustawienia monitora i innych elementów wyposażenia, takich jak klawiatura, stół czy krzesło, tak, aby spełniały one warunki bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii. Projekt, OSR, Uzasadnienie, Załącznik – do pobrania.Uwagi można kierować na email: gorna@opzz.org.pl do dnia 22 czerwca br.  (RG)