14 czerwca 2023

14 czerwca odbyło się posiedzenie Rady OPZZ Województwa Wielkopolskiego z udziałem wiceprzewodniczącego OPZZ Sebastiana Koćwina i wiceprzewodniczącego Komisji Rewizyjnej OPZZ. Rada OPZZ Województwa Wielkopolskiego Sebastian Koćwin, wiceprzewodniczący OPZZ przedstawił bieżące działania centrali OPZZ, a Piotr Dubrownik wiceprzewodniczący Komisji Rewizyjnej OPZZ przeprowadził szkolenie z zakresu właściwego prowadzenia księgowości i finansów w organizacjach związkowych dla członków Rady.  W posiedzeniu Rady brali udział członkowie Prezydium Zarządu Okręgu Wielkopolskiego ZNP. Była to okazja do przybliżenia problemów tej grupy zawodowej członkom Rady OPZZ Województwa Wielkopolskiego. Podczas posiedzenia Prezes Okręgu Wielkopolskiego ZNP Małgorzata Kowzan przybliżyła zgromadzonym bieżącą sytuację w oświacie w kontekście rozmów z Ministerstwem Edukacji i Nauki.  Dyskusja toczyła się głównie wokół tematów dotyczących niskich wynagrodzeń w sferze finansów publicznych, kwestii emerytalnych (emerytury stażowe, pomostowe, waloryzacja świadczeń) oraz coraz gorszego stanu dialogu społecznego. 

12 czerwca 2023

10 i 11 czerwca odbył się dwudniowy X Zjazd sprawozdawczo-wyborczy związków członkowskich Federacji Związków Zawodowych Pracowników Kultury i Sztuki. Delegaci uczestniczyli w obradach w siedzibie OPZZ w Warszawie. W wyniku wyborów przewodniczącą Federacji ZZPKiS na kolejną kadencję została wybrana Agnieszka Lachcik, a funkcje wiceprzewodniczących będą sprawować Dorota Abramczyk i Krzysztof Kubasik.  Drugiego dnia Zjazdu w obradach wzięli udział również zaproszeni goście: Barbara Budyńska - przewodnicząca Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich oraz Sebastian Koćwin - wiceprzewodniczący OPZZ.  Sebastian Koćwin wręczył honorowe odznaki I i II stopnia „Za zasługi dla OPZZ” wyróżnionym związkowcom. Więcej informacji na stronie www.fzzpkis.pl

08 czerwca 2023

7 czerwca odbyło się robocze spotkanie członków Rady OPZZ Branży Usługi Publiczne oraz członków Zespołu ds. sfery budżetowej i sfery finansów publicznych OPZZ. W spotkaniu uczestniczył Sebastian Koćwin - wiceprzewodniczący OPZZ, Norbert Kusiak - dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ oraz Elżbieta Aleksandrowicz - przewodnicząca Rady OPZZ Branży Usługi Publiczne. Tematem spotkania była aktualna sytuacja finansowa pracowników szeroko rozumianej sfery budżetowej i sfery finansów publicznych. Mówiono także o perspektywach na przyszłość oraz ustaleniu kierunków dalszego działania, aby urealnić i podwyższyć wynagrodzenia dla wszystkich grup zawodowych zatrudnionych w tych sektorach.  Uzgodniono, że mgliste obietnice rządu, coroczna dyskusja o tych samych problemach i powtarzające się argumenty, nie są satysfakcjonujące. Rządzący muszą w końcu zrozumieć, że ważne jest "tu i teraz" oraz przyszłość pracowników. Uczestnicy spotkania podkreślili, że żądają realnego i uczciwego traktowania tych grup zawodowych i nie zadowolą się czymś co w sposób radykalny nie poprawi warunków płacowych.  Uzgodniono, że związki zawodowe skupione w Centrali OPZZ i działające w sferze budżetowej oraz sferze finansów publicznych będą kontynuowały walkę o godne podwyżki wynagrodzeń. Będą także podejmować szereg działań, w tym także akcje protestacyjne, aby osiągnąć zamierzony cel. Podwyżki wynagrodzeń w ostatnich latach i także te ostatnie - nie satysfakcjonują tych grup zawodowych, których praca jest istotna dla prawidłowego funkcjonowania państwa. Realne jest więc żądanie dodatkowych 20% podwyżki wynagrodzeń jeszcze w tym roku i co najmniej 24% podwyżki wynagrodzeń zasadniczych w 2024 roku!

07 czerwca 2023

Podpisane dziś w Stalowej Woli porozumienie pomiędzy rządem a „Solidarnością” budzi mieszane odczucia. Z jednej strony, to zawsze lepsze niż nic. Z drugiej jednak, niesmak budzi styl, proces dojścia do ustaleń, a i sam ich efekt wydaje się daleki od oczekiwań. Przede wszystkim jednak porozumienie nie obejmuje spraw, na które od wielu lat czekają pracownicy. Pół roku rozmów, a wszystko wskazuje, że góra urodziła mysz. Co więcej, brak OPZZ przy stole negocjacyjnym spowodował, że zmarnowaliśmy szanse na korzystne rozwiązania. Budżetówka zasługuje na znacznie więcej Rząd i Solidarność dumnie ogłosili dodatkowe podwyżki dla państwowej sfery budżetowej jeszcze w tym roku. Nie wiemy na razie, czy ma to dotyczyć wskaźnika wzrostu wynagrodzeń, czy funduszu płac. A to ważne, bo zadecyduje, czy wzrost płac obejmie wszystkich czy tylko wybranych. Otwarte pytanie pozostaje: co pracownikami usług publicznych spoza sfery budżetowej? Co z pracownikami oświaty? Czy ich podwyżki nie będą obowiązywać? Uzgodnione 8% dodane do już obowiązującego wskaźnika 7,8% to wydaje się być dużo. Nic jednak bardziej mylnego. Po pierwsze, to mniej niż wzrost płacy minimalnej w 2023 r. (19,1%). Po drugie pamiętajmy, że w roku 2021 wskaźnik wzrostu wynagrodzeń był zamrożony, a w 2022 roku o 4,4% wzrósł tylko fundusz płac. Zatem dzisiejsze porozumienie w żaden sposób nie rekompensuje skumulowanej inflacji za lata 2021-2023, która wyniesie prawie 35%. To w najmniejszym stopniu nie zaradzi również zjawisku spłaszczania płac. OPZZ przypomina „Solidarności” postulat nr 9 z Sierpnia 1980: „Zagwarantować automatyczny wzrost płac równolegle do wzrostu cen i spadku wartości pieniądza”. Przecież do Postulatów Sierpniowych w swoim wystąpieniu w Stalowej Woli nawiązał nawet Prezes PiS Jarosław Kaczyński. Zdaniem OPZZ wzrost wynagrodzeń w sferze budżetowej powinien być silniejszy niż wzrost płacy minimalnej, tak aby zrekompensować zamrożenie płac w tym sektorze w ostatnich latach oraz uniknąć dalszego, nadmiernego spłaszczenia wynagrodzeń w sektorze publicznym. Stąd postulat OPZZ to tegoroczny wzrost co najmniej o 20%. O tym wie Ministerstwo Finansów i gwarantuję, że tego domagalibyśmy się, gdyby OPZZ było obecne podczas negocjacji z rządem. Osłabienie dialogu społecznego Każde porozumienie powinno być zwycięstwem dialogu społecznego. W tym przypadku tak niestety nie jest. Co więcej, dzisiejsze uzgodnienia osłabiają i tak dość kruchy dialog społeczny w Polsce. Dialog społeczny jest ważną instytucją ustrojową Rzeczypospolitej Polskiej, zagwarantowaną w Konstytucji. W art. 20 mowa jest o „partnerach społecznych” (liczba mnoga nieprzypadkowa). Decydując się na jednostronne porozumienie tylko z jedną organizacją związkową rząd nie tylko osłabił fundament ustrojowy ładu społeczno-gospodarczego, ale także pogwałcił Ustawę o związkach zawodowych. Ta, na samym początku (art. 1 ust. 3) mówi o tym, że organy państwowe zobowiązane są traktować jednakowo wszystkie związki zawodowe. OPZZ wnioskowało wiosną bieżącego roku do Premiera Morawieckiego o wspólne prace nad wypracowaniem porozumienia. W przeciwieństwie do „Solidarności” Premier nam jednak odmówił, wskazując że najbardziej odpowiednią przestrzenią do prowadzenia dialogu jest Rada Dialogu Społecznego. Zgoda. Jednak dlaczego rząd nie zastosował w praktyce własnych przekonań? Oportunizm? Mydlenie oczu? Przedwyborcza ustawka? Sam w to nie wierzy? Zdziwienie musi budzić także postawa samej „Solidarności”. Decyzja o samodzielnych ustaleniach z rządem jest przecież przyłożeniem ręki do łamania zapisów Ustawy o związkach zawodowych, która dla każdego związkowca jest fundamentalna. Mój sprzeciw budzi także osłabianie Rady Dialogu Społecznego, którą – po zawieszeniu w 2013 roku uczestnictwa w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych - wspólnie wraz z „Solidarnością”, Forum Związków Zawodowych, organizacjami pracodawców oraz rządem wspólnie i mozolnie budowaliśmy. „Solidarność” współtworzyła zatem lepszą instytucję dialogu społecznego, której rangę i znaczenie obecnie zdeprecjonowała. Nie mieści mi się to w głowie. To bardzo smutny dzień dla dialogu społecznego. Zapewniam, że gdyby OPZZ było indywidulanie zaproszone przez Premiera Morawieckiego, lub jakiekolwiek innego premiera polskiego rządu do rozmów, nigdy nie poszlibyśmy tam sami. Domagalibyśmy się także uczestnictwa „Solidarności” i Forum Związków Zawodowych. Nie dlatego, że darzymy ich jakąś wielką sympatią. Po prostu, my w OPZZ stosujemy się do obowiązującego prawa, wierzymy w potrzebę wzmacniania instytucji dialogu społecznego i nie przykładamy ręki do łamania Ustawy o związkach zawodowych. A gdzie emerytury stażowe? Porozumienie jest mało satysfakcjonujące także dlatego, że albo pomija pewne istotne wątki, albo po prostu w ogóle nie dotyczy wielu istotnych dla pracowników kwestii. Ale po kolei. Sprawa dotycząca niewygasającego charakteru emerytur pomostowych dla pracujących w warunkach szkodliwych i o szczególnym charakterze jest ważna. To jeden z kluczowych postulatów od lat głównie tak naprawdę OPZZ, będący zresztą obecnie na etapie uzgodnień w Radzie Dialogu Społecznego. W dziś podpisanym porozumieniu brak jednak istotnej kwestii poszerzenia katalogu prac, stanowisk i zawodów, których emerytury pomostowe mogłyby dotyczyć. Brak tych rozwiązań to spora strata, której być może nie da się już w przyszłości tak szybko wynegocjować. A to wielka szkoda dla tysięcy pracowników pracujących w skrajnie trudnych warunkach pracy. I najważniejsza sprawa. Porozumienie „Solidarności” z rządem nie obejmuje emerytur stażowych, czyli prawa do przejścia na emeryturę po 35 latach dla kobiet i 40 latach dla mężczyzn. Pod projektami obywatelskimi (zarówno OPZZ jak i także samej „Solidarności”) w tej sprawie podpisały się setki tysięcy obywateli. Od kilku lat, decyzją PiS, w zamrażarce sejmowej leżą projekty ustaw. Brak decyzyjności w kwestii emerytur stażowych jest skandalem. To można było wykorzystać w czasie negocjacji z rządem. Jestem przekonany, że gdyby OPZZ było włączone w proces uzgodnień z pewnością nie odpuścilibyśmy tak łatwo emerytur stażowych. Pomimo, że emerytury stażowe były jednym z postulatów Sierpnia 1980 roku, to „Solidarność” jak widać się poddała. A zatem już tylko OPZZ walczy o emerytury stażowe. Piotr Ostrowski Przewodniczący OPZZ Wiceprzewodniczący Rady Dialogu Społecznego

07 czerwca 2023

2 czerwca 2023 r. odbyło się posiedzenie sprawozdawczo-wyborcze delegatów Międzyregionalnej Rady Związkowej Łaba-Nysa, w którym wzięło udział 36 delegatów z Czech Niemiec i Polski. OPZZ reprezentowało 6 delegatów. Międzyregionalną Radę Związkową tworzą DGB-Saksonia, ČMOKS-Północ (Czechy), NSZZ „Solidarność” Region Jeleniogórski oraz OPZZ Rada Województwa Dolnośląskiego. MRZ Łaba-Nysa od 30 lat angażuje się na rzecz solidarnego rozwoju pogranicza Unii Europejskiej. Wraz z Europejską Konfederacją Związków Zawodowych (EKZZ) opowiada się za spójnością gospodarczą, społeczną i terytorialną w UE, a jej celem jest zapewnienie dobrobytu, warunków pracy, kształcenia i życia oraz wysokiego zabezpieczenia społecznego we wszystkich regionach. Podczas posiedzenia delegaci wysłuchali sprawozdania z działalności Rady, które przedstawili: Józef Šlunecka – reprezentujący Czesko-Morawską Federację Związków Zawodowych, Marcus Schlimbach – reprezentujący DGB Okręgu Saksonii, Andrzej Otręba – reprezentujący Radę OPZZ woj. dolnośląskiego, Franciszek Kopeć – reprezentujący Region Jeleniogórski NSZZ Solidarność. W kolejnej części posiedzenia odbyły się wybory na Przewodniczącego MRZ Łaba-Nysa. Przewodniczącym Rady został Andrzej Otręba, a Wiceprzewodniczącymi Józef Šlunecka z Czech oraz Marcus Schlimbach z Niemiec. Na posiedzeniu delegaci przyjęli również „Priorytety działania na trzyletnią kadencję Rady”, wśród których na pierwszy plan wysuwa się egzekwowanie praw pracowniczych i dobrych warunków pracy na pograniczu, jak również promowanie zrównoważonego rozwoju regionalnego. Związki zawodowe będą nadal transgranicznie zwalczać naruszenia praw pracowniczych i związkowych. MRZ Łaba-Nysa będzie intensywnie pracować nad egzekwowaniem DOBREJ PRACY dla wszystkich zatrudnionych pracowników, w myśl zasady: „taka sama płaca za taką samą pracę”. Konieczne jest nawiązanie współpracy młodych związkowców z poszczególnych krajów. Niezbędne staje się również nawiązanie współpracy z podmiotami państwowymi w celu opracowania i realizacji inicjatyw na rzecz całościowego rozwoju pogranicza w obszarze: pracy, edukacji, gospodarki i przestrzeni społecznej. W drugim dniu - w obecności 100 delegatów i gości odbyły się obchody 30-lecia MRZ Łaba-Nysa. Z życzeniami i podziękowaniami za działania wystąpili: Senator RP Krzysztof Mróz, w imieniu wojewody dolnośląskiego, Wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin, dr Maciej Zathey - Dyrektor Instytutu Rozwoju Terytorialnego, w imieniu Marszałka województwa dolnośląskiego, oraz Franciszek Kopeć, który przeczytał list Piotra Dudy Przewodniczącego NSZZ Solidarność. W trakcie uroczystości głos zabrał Jozef Stredula, wiceprzewodniczący EKAZZ i Przewodniczący Czesko-Morawskiej Federacji Związków Zawodowych, przypominając o wyzwaniach przed którymi stoi europejski ruch związkowy oraz trudnej sytuacji czeskich związkowców. Na zakończenie zabrał głos Dr Max Brändle - Dyrektor biura Fundacji im Friedricha Eberta w Warszawie, która zadbała o stronę organizacyjno-logistyczną spotkania.

06 czerwca 2023

5 czerwca w siedzibie OPZZ oraz za pośrednictwem platformy ZOOM odbyło się posiedzenie Zespołu ds. polityki gospodarczej i finansów publicznych. Posiedzenie poprowadził przewodniczący Zespołu, Zygmunt Mierzejewski. Katarzyna Pietrzak, Wydział Polityki Gospodarczej Spotkanie członków Zespołu było okazją do przedstawienia przez wiceprzewodniczącą OPZZ, Barbarę Popielarz, informacji o bieżących działaniach OPZZ oraz planowanych w kolejnych miesiącach inicjatywach organizacji. Dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, Norbert Kusiak, omówił dokument pn. Wieloletni Plan Finansowy Państwa na lata 2023-2026, propozycje OPZZ w zakresie wzrostu w 2024 r. wynagrodzeń oraz rent i emerytur a także przekazał Zespołowi wnioski z przebiegu procesu negocjacji w sprawie wzrostu wynagrodzeń w kolejnym roku realizowanych na forum Rady Dialogu Społecznego. Zespół przeprowadził dyskusję w zakresie potrzeby wzrostu płac, w szczególności w sferze finansów publicznych, oraz minimalnego wynagrodzenia za pracę. Podzielono się argumentami na rzecz wzrostu wynagrodzeń a także doświadczeniami wynikającymi z kondycji dialogu społecznego w zakładach pracy, zarówno w sektorze przedsiębiorstw, jak i w sferze publicznej. Zaniepokojenie wywołuje realne obniżanie się wynagrodzeń w związku z wysoką inflacją. Negatywnym zjawiskiem jest również wzrost dysproporcji między płacami w sektorze prywatnym i publicznym. Zwrócono uwagę na wzrost skali pracy na czarno, w tym na zjawisko wypłacania części wynagrodzenia bez uregulowania obowiązków publiczno-prawnych. Praktyki te nie tylko łamią prawo, ale też szkodą pracownikom w dłuższym okresie oraz oznaczają nieuczciwą konkurencję między przedsiębiorstwami i nieposzanowanie etyki w biznesie – zauważył Franciszek Potulski, członek Związku Nauczycielstwa Polskiego.  Jednocześnie warto odnotować, kondycja przedsiębiorstw jest dobra, większość osiąga zyski. Dlatego propozycje OPZZ w zakresie wzrostu wynagrodzeń zostały przez członków Zespołu ocenione pozytywnie, jako nie tylko uzasadnione ekonomicznie ale zasadne z punktu widzenia ochrony płac przed spadkiem siły nabywczej oraz zapewnienia udziału pracowników w wypracowanym wzroście gospodarczym państwa. W dyskusji na temat wynagradzania pracowników podkreślano, że głównym dochodem pozwalającym na utrzymanie się powinny być dochody z pracy a jego wysokość jest kluczowa dla możliwości funkcjonowania w życiu gospodarczym i społecznym państwa. Dlatego minimalne wynagrodzenie za pracę powinno chronić pracowników i ich rodziny przed ubóstwem. W dyskusji o płacy minimalnej, warto zatem odnosić wysokość płacy minimalnej do kryteriów ubóstwa oraz minimum egzystencji. Wskazano przy tym, że świadczenia socjalne są ważnym narzędziem państwa w przeciwdziałaniu ubóstwo - powinny być jednak elementem dodatkowym i dedykowanym osobom wymagającym wsparcia, aniżeli głównymi środkami utrzymania się. W dobie wysokiej inflacji, realnemu spadkowi dochodów wielu pracowników towarzyszy niestety wzrost wynagrodzeń kadry menadżerskiej i niekiedy znaczne rozwarstwienie płac załogi i osób zarządzającym przedsiębiorstwem. Brakuje bowiem mechanizmu powiązania płac w przedsiębiorstwie w ramach spójnego systemu wynagradzania pracowników. W drugiej części posiedzenia, Zespół zapoznał się z informacją na temat sytuacji w branży chemicznej, ze szczególnym uwzględnieniem kondycji Zakładów Azotowych „Puławy” S.A. Prezentację w tej sprawie wygłosił Wojciech Kozak, członek Zarządu związku zawodowego działającego w tej spółce na rzecz pracowników.

06 czerwca 2023

  W konsultacjach społecznych pojawił się długo wyczekiwany projekt zmian do rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. To ważna regulacja, bo obowiązujące od 1998 roku przepisy odnoszące się do pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe zdecydowanie nie nadążają za realiami i rozwojem technologii. OPZZ zdecydowanie opowiada się za dostosowaniem jego brzmienia do zmieniającej się rzeczywistości. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ OPZZ od lat wskazuje na praktyczne problemy stosowania przestarzałych przepisów rozporządzenia z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. W okresie obowiązywania regulacji nastąpił daleko posunięty postęp technologiczny mający znaczący wpływ na sposób organizacji stanowisk pracy, w szczególności poprzez upowszechnienie wykorzystywania systemów przenośnych (np. laptopów) do wykonywania pracy. Domagamy się także uregulowania i uzupełnienia przepisów określających organizację pracy na stanowiskach z wieloma monitorami ekranowymi, wykonywanej głównie w centrach sterowania w branży kolejowej. Stąd cieszy fakt, że rozpoczyna się praca nad nowymi regulacjami, które jednocześnie dostosowują przepisy krajowe do obowiązującej dyrektywy Rady 90/270/EWG z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracy z urządzeniami wyposażonymi w monitory ekranowe. Na czym  polegają zmiany w rozporządzeniu w sprawie bhp na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe? Propozycje nowelizacji dotyczą zarówno treści samego rozporządzenia, szczegółowych wymagań zawartych w załączniku, jak i doprecyzowania i uaktualnienia poszczególnych definicji.Najważniejsze z nich to: modyfikacja definicji pojęcia stanowiska pracy w celu jej uaktualnienia i uporządkowania, w szczególności poprzez usunięcie z tej definicji nieużywanych obecnie stacji dyskietek i trackball, rezygnacja z definicji pojęcia systemu komputerowego,   wprowadzenie wymagań dotyczących stosowania systemów przenośnych przeznaczonych do użytkowania na danym stanowisku co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy, w szczególności laptopów (konieczność wyposażenia stanowiska pracy w monitor stacjonarny lub podstawę oraz dodatkową klawiaturę i mysz), doprecyzowanie i uaktualnienie wymagań, jakie powinny spełniać stanowiska pracy wyposażone w monitory ekranowe, w szczególności w zakresie ustawienia monitora i innych elementów wyposażenia, takich jak klawiatura, stół czy krzesło, tak, aby spełniały one warunki bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii. Projekt, OSR, Uzasadnienie, Załącznik – do pobrania.Uwagi można kierować na email: gorna@opzz.org.pl do dnia 22 czerwca br.  (RG)

05 czerwca 2023

Ze strony Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych w posiedzeniu uczestniczyli: wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin, Sławomir Łukasiewicz - przewodniczący Związku Zawodowego Pracowników Zakładów Przeróbki Mechanicznej Węgla w Polsce "Przeróbka", Grzegorz Wasąg – Przewodniczący Związku Zawodowego Pracowników Portu Lotniczego należącego do OPZZ, specjalistka w Wydziale Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ Katarzyna Duda oraz ekspert OPZZ Bogdan Grzybowski. Porządek obrad posiedzenia obejmował następujące punkty: Dyskusja w sprawie procesu legislacyjnego dotyczącego projektów emerytur stażowych z udziałem przedstawiciela sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. (punkt niezrealizowany) Przegląd systemu emerytalnego – omówienie tematu w ramach programu prac Rady RDS na 2023 r. Informacje po spotkaniu grupy roboczej w sprawie niewygasającego charakteru emerytur pomostowych oraz przeglądu grup zaliczonych i pretendujących do wykazu prac o szczególnym charakterze. Sytuacja kobiet w systemie emerytalnym z perspektywy okresowej emerytury kapitałowej. Sytuacja kobiet ubezpieczonych urodzonych w innych latach niż w roku 1953, które przed 1 stycznia 2013 r. nabyły prawo do emerytury w wieku obniżonym na podstawie art. 32 ustawy, a następnie złożyły wniosek o przyznanie świadczenia emerytalnego po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego i po 1 stycznia 2013 r., nie mogąc posiadać wiedzy o wprowadzeniu od dnia 1 stycznia 2013 r. art. 25 ust. 1 b ustawy obniżającej wysokość przyznanego im świadczenia w powszechnym wieku emerytalnym.   Sytuacja kobiet pobierających świadczenia emerytalne, które prowadziły działalność gospodarczą (przede wszystkim informacja o średniej wysokości emerytur tej grupy w porównaniu do emerytur kobiet, które nie prowadziły działalności gospodarczej, a także o liczbie kobiet, które prowadziły działalność gospodarczą i pobierają emeryturę najniższą, o której mowa w art. 87 ustawy o emeryturach i rentach z FUS). Liczba kobiet pobierających emerytury przyznane w drodze wyjątku i charakterystyka tej grupy  oraz główne przyczyny niespełnienia przesłanek do otrzymania emerytury na zwykłych zasadach. Wniosek Pracowników Zespołu Trójstronnego ds. Żeglugi i Rybołówstwa Morskiego o wyrażenie opinii i zajęcie stanowiska w sprawie wdrożenia do polskiego porządku prawnego Konwencji o Pracy na Morzu, 2006 (MLC, 2006) w zakresie zabezpieczenia społecznego polskich marynarzy. (punkt niezrealizowany) Sprawy różne. W planach pracy Komisji Polityki Społecznej i Rodziny Sejmu na luty br. było przewidziane procedowanie obywatelskiego projektu ustawy w sprawie emerytur stażowych i niepokojące jest niepodjęcie tego tematu przez Komisję. Posłanka Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości Urszula Rusecka, pełniąca funkcję Przewodniczącej Komisji, mimo ponownego zaproszenia na posiedzenie Zespołu w celu wyjaśnienia odstąpienia Komisji od prac nad projektem ustawy w sprawie emerytur stażowych, po raz czwarty nie wzięła w nim udziału. Przedstawiciel OPZZ Sławomir Łukasiewicz poinformował, że w dniu 26 maja wziął udział w posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej i Rodziny Sejmu, podczas którego apelował do Przewodniczącej Ruseckiej o podjęcie prac nad emeryturami stażowymi. Wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin zwrócił się do Sekretarza Stanu Stanisława Szweda z wnioskiem o wyjaśnienie doniesień medialnych na temat trwających „negocjacji” rządu i NSZZ Solidarności. Z artykułu opublikowanego na łamach (Business Insider) wynika, że rząd ma w planach uchylenie wygasającego charakteru emerytur pomostowych - prawo do świadczeń mają mieć też osoby, które pracowały w szczególnych warunkach po 31 grudnia 1998 roku. Przedstawiciel OPZZ stanowczo opowiedział się za wprowadzeniem zarówno emerytur stażowych, jak i pomostowych. Stanisław Szwed poinformował, że trwają rozmowy między rządem a Solidarnością, lecz do czasu oficjalnego ogłoszenia porozumienia nie może zdradzić szczegółów. Następnie głos zabrał przedstawiciel Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, który przedstawił podsumowanie spotkania grupy roboczej w sprawie niewygasającego charakteru emerytur pomostowych oraz przeglądu grup zaliczonych i pretendujących do wykazu prac o szczególnym charakterze. Poinformował on, że Ministerstwo przychyla się do rozszerzenia katalogu grup zaliczonych do wykazu prac o szczególnym charakterze. Grzegorz Wasąg, Przewodniczący Związku Zawodowego Pracowników Portu Lotniczego (OPZZ), przekonywał następnie, że charakter pracy pracowników Lotniskowych Służb Ratowniczo-Gaśniczych (LSRG) uzasadnia umożliwienie przejścia na emeryturę wcześniej niż po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat w przypadku kobiet i 65 lat w przypadku mężczyzn. Wyniki prac w ramach Trójstronnego Zespołu Branżowego do spraw Transportu Lotniczego i Obsługi Lotniskowej wykazały, że najważniejszą sprawą dla lotniskowych strażaków są kwestie uprawnień i warunków uzyskania zabezpieczenia emerytalnego, w tym przyznania prawa do emerytury pomostowej wszystkim strażakom odprowadzającym składki na ten cel. Obecna sytuacja przedstawia się następująco: część pracowników LSRG posiada prawo do skorzystania z emerytury pomostowej, natomiast nowi pracownicy nie mają już takiej możliwości, m. in. z powodu niespełnienia wymogu wykonywania pracy w szczególnych warunkach bądź w szczególnym charakterze przed 1 stycznia 1999 r. Sytuacja jest skomplikowana, ponieważ wszyscy strażacy płacą jednakowe składki na Fundusz Emerytur Pomostowych. Brak możliwości prawa do przejścia na emeryturę pomostową utrudnia zatrzymanie młodych pracowników w pracy na lotnisku, gdyż po przeszkoleniu często odchodzą do Państwowej Straży Pożarnej, gdzie otrzymują prawo do emerytury dla służb mundurowych. Wyrównanie szans w przedmiocie uprawnień do emerytury umożliwiłoby zatrzymanie młodej kadry, przyczyniając się do utrzymania akceptowalnego poziomu bezpieczeństwa na wszystkich lotniskach w Polsce. Grzegorz Wasąg wyraził stanowisko, że akceptowalne są oba rozwiązania – zarówno likwidacja wygasającego charakteru emerytur pomostowych i zniesienie dyskryminacji strażaków, którzy podjęli zatrudnienie po 31 grudnia 1998 roku, jak i włączenie służb LSRG w struktury Państwowej Straży Pożarnej. Należy przypomnień, że w dniu 17 maja 2022 r. Sekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Marcin Horała, z upoważnienia Ministra Infrastruktury, w odpowiedzi na apele OPZZ poparł wniosek o zainicjowanie procesu legislacyjnego na rzecz ujednolicenia przepisów dot. uprawnień emerytalnych, w tym w szczególności do emerytury pomostowej, dla pracowników Lotniskowych Służb Ratowniczo-Gaśniczych (LSRG).

01 czerwca 2023

Prezydium OPZZ wzywa przedstawicieli polskiego rządu oraz przedstawicieli organizacji pracodawców do solidarności ze związkami zawodowymi i poparcia projektu rezolucji Międzynarodowej Konferencji Pracy, która będzie obradowała w Genewie podczas 111. sesji w czerwcu 2023 r. Stanowisko Prezydium OPZZ ws. wsparcia niezależnych związków zawodowych Białorusi 19 kwietnia 2023 r. minął rok od masowych aresztowań liderów białoruskich Niezależnych Związków Zawodowych. Impulsem do ostatecznego zamknięcia kwestii istnienia demokratycznego ruchu zawodowego dla reżimu Łukaszenki były żądania kierownictwa Białoruskiego Kongresu Demokratycznych Związków Zawodowych (BKDP), aby zaprzestać działań wojennych i wycofać wojska rosyjskie z terytorium Białorusi oraz Ukrainy. Na Białorusi zlikwidowano wszystkie demokratycznie działające związki zawodowe, a działalność związkowa - poza ramami prorządowej federacji związków zawodowych - jest obecnie zakazana. 24 marca 2023 r. Sąd Najwyższy Białorusi zdecydował o podtrzymaniu wyroków wydanych na kolegów z BKDP. Pomimo silnego zaangażowania społeczności międzynarodowej, w tym miedzy innymi: Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (ETUC), Paneuropejskiej Rady Regionalnej (PERC) i OPZZ potępiających tę decyzję i wzywających do silnego wsparcia dla niezależnych białoruskich związkowców, sytuacja nie uległa zmianie. Co więcej, powszechną i okrutną praktyką stały się aresztowania niezależnych związkowców. Do chwili obecnej rząd Białorusi nie poinformował o podjęciu żadnych kroków w celu odwołania środków ustawodawczych i innych środków prowadzących bezpośrednio lub pośrednio do zdelegalizowania niezależnych związków zawodowych - pomimo wcześniejszych pilnych wezwań do poszanowania praw związkowych i praw człowieka. W listopadzie 2022 r. do rządu Białorusi skierował je Organ Zarządzający Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP). Ponadto, pomimo wielokrotnych próśb, nie otrzymano też dostępu do osób zatrzymanych w celu ustalenia okoliczności ich aresztowania oraz warunków przetrzymywania. Wyrok Sądu Najwyższego Białorusi zapadł w tym samym tygodniu, w którym Rada Administracyjna MOP podjęła decyzję o przedłożeniu na Międzynarodowej Konferencji Pracy w czerwcu tego roku rezolucji na podstawie paragrafu 33. Konstytucji MOP. Jej celem jest zapewnienie przestrzegania przez rząd Białorusi zaleceń komisji śledczej MOP w odniesieniu do konwencji nr 87, dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych, jak również konwencji nr 98, odnoszącej się do stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych. Prezydium OPZZ wzywa przedstawicieli polskiego rządu oraz przedstawicieli organizacji pracodawców do solidarności ze związkami zawodowymi i poparcia projektu rezolucji Międzynarodowej Konferencji Pracy, która będzie obradowała w Genewie podczas 111. sesji w czerwcu 2023 r. W związku z powyższym wzywamy między innymi do poparcia: zorganizowania przez MOP na przyszłych sesjach specjalnego posiedzenia Komitetu ds. Stosowania Norm w celu omówienia stosowania Konwencji nr 87 i 98 przez rząd Białorusi oraz realizacji zaleceń komisji śledczej; zachęcenia rządów do zrewidowania, w świetle wniosków komisji śledczej, stosunków, jakie mogą utrzymywać z rządem Białorusi i podjęcia odpowiednich kroków w celu zapewnienia, że rząd Białorusi nie będzie mógł wykorzystywać tych stosunków do utrwalenia lub rozszerzania naruszeń praw pracowniczych w zakresie wolności zrzeszania się, jak również do wdrożenia przez Białoruś zaleceń komisji śledczej, w tym stworzenia klimatu sprzyjającego wolności zrzeszania się; zapewnienia przestrzegania zasady non-refoulment, jednej z najważniejszych zasad międzynarodowych, która stanowi, że osoby, której odmówiono przyznania statusu uchodźcy, nie wolno deportować do kraju, gdzie groziłoby jej niebezpieczeństwo prześladowania. Biorąc pod uwagę, że obrońcy związków zawodowych i obrońcy praw człowieka są na Białorusi zagrożeni prześladowaniem, zapewnienie respektowania tej zasady jest konieczne; wezwania rządu Białorusi do pilnego przyjęcia trójstronnej misji MOP w celu zebrania informacji na temat realizacji zaleceń Komisji Śledczej i późniejszych zaleceń organów nadzorczych MOP, w tym wizyty u niezależnych przywódców i działaczy związkowych przebywających w aresztach lub więzieniach. Swoim wezwaniem Prezydium OPZZ chce zwrócić uwagę na sytuacje naszych koleżanek i kolegów, którzy zostali skazani na karę więzienia — od 1 do 9 lat. Ponad trzydziestu związkowców zostało wpisanych przez obrońców praw człowieka na długą listę więźniów politycznych na Białorusi, która zawiera nazwiska aż 1460 osób. W ciągu ostatnich dwóch lat reżim Łukaszenki zlikwidował ponad 700 organizacji oraz inicjatyw publicznych. Skazani działacze związkowi znajdują się na listach ekstremistów i terrorystów. Każdego dnia słyszymy o kolejnych aresztowaniach, torturach, rewizjach i grzywnach na terenie Białorusi, gdzie terror stał się integralną częścią życia i mentalnie cofnął kraj do strasznej przeszłości stalinowskich represji. Solidarność i wsparcie to jedno z najskuteczniejszych narzędzi, dzięki któremu pracownicy oraz związki zawodowe mogą walczyć o swoje prawa i interesy. Dlatego ponownie wzywamy do obrony bezkarnie niszczonych związków zawodowych. Masowe aresztowania, prześladowania i zastraszanie pracowników są makabrycznym przykładem lekceważenia podstawowych praw człowieka, który nie może pozostać niezauważony. Prezydium OPZZ Stanowisko Prezydium OPZZ ws. wsparcia niezależnych związków zawodowych Białorusi TUTAJ \

01 czerwca 2023

1 czerwca 2023 r. odbyło się posiedzenie Prezydium oraz Plenarne Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego pod przewodnictwem Jarosława Szunejko Przewodniczącego Rady OPZZ Województwa Warmińsko-Mazurskiego.  Rada Wojewódzka OPZZ Województwa Warmińsko-Mazurskiego Wśród niezwykle ważnych tematów znalazło się zagadnienie dotyczące finansowania leczenia psychiatrycznego w regionie. Ożywiona dyskusja wokół tego tematu świadczy tylko o tym, że z coraz większą powagą traktujemy nasze zdrowie psychiczne. Na spotkaniu omówiono także posiedzenie Zespołu do spraw dialogu i polityki społecznej WRDS WM z dnia 21 kwietnia 2023 r. w sprawie sporu między organizacjami związkowymi a Prezydentem Olsztyna.