22 stycznia 2025

Trzy największe centrale związkowe w Polsce – Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, Forum Związków Zawodowych, NSZZ „Solidarność” przyjęły wspólne stanowisko w sprawie  projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo restrukturyzacyjne, który ma implementować unijną dyrektywę 2019/1023 w sprawie ram restrukturyzacji zapobiegawczej, umorzenia długów i zakazów prowadzenia działalności oraz w sprawie środków zwiększających skuteczność postępowań dotyczących restrukturyzacji, niewypłacalności i umorzenia długów.  Norbert Kusiak, dyrektor Wydział Polityki Gospodarczej OPZZ Propozycja nowelizacji, zaprezentowana w projekcie ustawy z dnia 9 października 2024 roku, dotyczy przede wszystkim dostosowania polskiego prawa do europejskich standardów w zakresie restrukturyzacji zapobiegawczej, ale niestety nie uwzględnia kluczowych kwestii związanych z ochroną praw pracowniczych. Związki zawodowe od dawna zwracają uwagę na liczne problemy związane z obecnym stanem prawnym, który stawia pracowników w trudnej sytuacji podczas procesów restrukturyzacyjnych. Przykłady z ostatnich miesięcy, takie jak wydarzenia w PKP Cargo, Poczcie Polskiej czy Grupie Azoty, wyraźnie pokazują, że przepisy wymagają pilnej zmiany. We wspólnym apelu central związkowych podkreślono konieczność lepszej ochrony praw pracowników oraz włączenia ich przedstawicieli w procesy decyzyjne związane z restrukturyzacją przedsiębiorstw, w tym także spółek Skarbu Państwa. W obecnym systemie prawnym pracownicy, szczególnie w przypadku postępowań sanacyjnych, są praktycznie pozbawieni ochrony swoich praw. Art. 300 Prawa restrukturyzacyjnego, który w takich sytuacjach traktuje stosunki pracy podobnie jak w przypadku ogłoszenia upadłości, jest rażąco sprzeczny z celem unijnej dyrektywy. Dyrektywa 2019/1023 wyraźnie wskazuje, że pracownicy powinni być objęci pełną ochroną prawa pracy przez cały okres trwania restrukturyzacji zapobiegawczej, a ich przedstawiciele powinni mieć dostęp do aktualnych informacji oraz możliwość realnego wpływu na procesy restrukturyzacyjne. Związki zawodowe zauważają, że w projekcie ustawy pominięto kluczowe zapisy dyrektywy, takie jak art. 3 ust. 5, który umożliwia wsparcie przedstawicieli pracowników w ocenie sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa. Choć przepis ten ma charakter fakultatywny, jego niewdrożenie oznacza brak mechanizmów wczesnego ostrzegania dla pracowników, co w praktyce prowadzi do marginalizowania ich pozycji w procesach restrukturyzacyjnych. Brak odpowiednich regulacji skutkuje również naruszeniem międzynarodowych standardów prawa pracy, takich jak Konwencje Nr 98 i Nr 135 Międzynarodowej Organizacji Pracy, które gwarantują szczególną ochronę działaczy związkowych. Wspólny apel OPZZ, Forum Związków Zawodowych, NSZZ „Solidarność” wzywa do wprowadzenia zmian legislacyjnych, które zapewnią pracownikom skuteczną ochronę w przypadku zwolnień grupowych oraz umożliwią ich realną partycypację w procesach restrukturyzacyjnych. Proponowana nowelizacja art. 300 ustawy Prawo restrukturyzacyjne zakłada, że wszelkie zmiany dotyczące organizacji pracy lub stosunków umownych muszą być zatwierdzane przez pracowników. Dodatkowo związki zawodowe postulują, aby wierzytelności ze stosunku pracy zostały włączone do katalogu wierzytelności pozaukładowych, co zagwarantowałoby lepszą ochronę wynagrodzeń pracowników w toku restrukturyzacji. Brak implementacji kluczowych zapisów dyrektywy oraz niedostosowanie polskiego prawa do międzynarodowych standardów osłabia pozycję pracowników i prowadzi do narastania napięć społecznych. Jednocześnie negatywnie wpływa na zaufanie do instytucji publicznych oraz dialogu społecznego. Trzy największe centrale związkowe podkreślają, że najwyższy czas na podjęcie konkretnych działań. Polski system prawny musi zapewniać równowagę pomiędzy interesami pracowników a potrzebami przedsiębiorstw w procesach restrukturyzacyjnych. Zgodnie z europejskimi standardami pracownicy powinni mieć zagwarantowane pełne prawo do informacji i konsultacji, a także realne narzędzia ochrony ich interesów w sytuacjach kryzysowych. Apelujemy do rządu i parlamentu o uwzględnienie zgłoszonych przez związki zawodowe postulatów. Wprowadzenie proponowanych zmian nie tylko dostosuje polskie prawo do wymogów unijnych, ale przede wszystkim zagwarantuje sprawiedliwość wszystkim pracownikom dotkniętym restrukturyzacją. Z treścią wspólnego stanowiska central związkowych można zapoznać się TUTAJ. (nq)

21 stycznia 2025

5 lutego 2025 roku industriAll Europe organizuje manifestację w Brukseli, by wezwać do proaktywnej polityki przemysłowej w Europie. Celem jest zapewnienie godnych miejsc pracy w przemyśle oraz przeciwdziałanie deindustrializacji, która stała się rzeczywistością w wielu częściach Europy. Manifestacja odbędzie się dwa tygodnie przed publikacją obiecanego Clean Industrial Deal. Od 2008 roku UE straciła 2,3 miliona miejsc pracy w przemyśle, w tym prawie milion od 2019 roku. Firmy coraz częściej grożą zamknięciami zakładów i cięciem produkcji, a pełny zakres kryzysu jest ukrywany przez krótkoterminowe umowy i zmniejszenie godzin pracy. Deindustrializacja dotyczy nie tylko tradycyjnych branż, ale także nowych, takich jak przemysł pojazdów elektrycznych. W manifestacji weźmie udział także organizacja członkowska OPZZ Federacja Związków Zawodowych Metalowców i Hutników w Polsce. Związki zawodowe z całej Europy mobilizują się, by domagać się od Komisji Europejskiej działań na rzecz przyszłości przemysłu. Wzywają do wprowadzenia proaktywnej polityki inwestycyjnej, solidarnościowej i innowacyjnej, zgodnej z celami klimatycznymi UE. Pięć pilnych działań, by uniknąć deindustrializacji: Moratorium na likwidację aktywów i przymusowe zwolnienia. Zmiana zasad fiskalnych w celu umożliwienia inwestycji w potrzeby społeczne i czystą transformację. Wykorzystanie uwarunkowań społecznych w zamówieniach publicznych w celu zapewnienia popytu i inwestycji w zakłady. Wykorzystanie pozostałych funduszy UE na odbudowę i obecnego budżetu UE (2019-24) w celu wypełnienia luki inwestycyjnej. Wzmocnienie odporności przemysłowej poprzez walkę z nadprodukcją i niesprawiedliwym handlem. Pięć kluczowych żądań inwestycyjnych: Inwestycje w prawo do szkoleń dla pracowników. Plan przemysłowy na rzecz godnych miejsc pracy w przemyśle w Europie. Inwestycje w sieci energetyczne i infrastrukturę. Wsparcie dla negocjacji zbiorowych i partycypację pracowników. Gwarancje godnych miejsc pracy w globalnych łańcuchach dostaw. Czas na zmianę – razem możemy budować odporną i zrównoważoną Europę z godnymi miejscami pracy w przemyśle. Dołącz do manifestacji! AD

21 stycznia 2025

Zdjęcie: Biuro RDS  Podczas posiedzenia Prezydium Rady Dialogu Społecznego (RDS) w dniu 17 stycznia 2025 r. omówiono cele nowelizacji ustawy o RDS, a także zapadły kluczowe decyzje dotyczące funkcjonowania Rady oraz powołania nowych zespołów problemowych. Norbert Kusiak, sekretarz Prezydium RDS (OPZZ), dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Decyzją Prezydium RDS, kwestie związane z gospodarką leśną oraz sytuacją w Lasach Państwowych, zgłoszone przez Piotra Ćwika, zastępcę szefa Kancelarii Prezydenta RP, zostały przekazane do Zespołu problemowego RDS ds. polityki gospodarczej i rynku pracy, celem ich rozpatrzenia. Równocześnie, z uwagi na kluczową rolę Polski na rynku meblarskim, podjęto – na wniosek OPZZ i Związku Zawodowego „Budowlani” – decyzję o uwzględnieniu tej tematyki w pracach Zespołu. W odpowiedzi na zarzuty OPZZ dotyczące braku równowagi w reprezentacji partnerów społecznych w nowo powołanym Zespole do spraw opracowania rozwiązań mających na celu poprawę funkcjonowania branży hutniczej, działającym w Ministerstwie Przemysłu, Prezydium RDS postanowiło skierować wniosek w tej sprawie do Marzeny Czarneckiej, minister przemysłu. Wniosek dotyczy zmiany składu zespołu, tak aby uwzględnić – obok przedstawicieli pracodawców – także udział przedstawicieli strony pracowniczej. Na wniosek Rafała Dutkiewicza, przewodniczącego Pracodawców RP, przedyskutowano celowość powołania Zespołu problemowego RDS ds. bezpieczeństwa i obronności. Stwierdzono, że kwestie bezpieczeństwa powinny zostać omówione przez Zespół Trójstronny ds. Rozwoju Przemysłowego Potencjału Obronnego i Modernizacji Technicznej Sił Zbrojnych. Postanowiono zbadać zakres prac tego zespołu i powrócić do tematu na kolejnym posiedzeniu Prezydium RDS. Zaakceptowano propozycję Marka Kowalskiego, przewodniczącego Federacji Przedsiębiorców Polskich, dotyczącą powołania Zespołu doraźnego RDS ds. zamówień publicznych. Nowy zespół, specjalizujący się w analizie i rekomendacjach dotyczących prawa zamówień publicznych, będzie funkcjonował przez dwa lata, do końca 2026 r. Do jego zadań będzie należeć m.in. analiza obecnej ustawy o zamówieniach publicznych i wypracowanie propozycji jej nowelizacji. Wniosek Doroty Gardias, przewodniczącej Forum Związków Zawodowych, o rozpoczęcie prac nad zmianami w przepisach dotyczących postępowania sanacyjnego został przyjęty przez Prezydium RDS. Tematyka ta trafi do Zespołu problemowego RDS ds. polityki gospodarczej i rynku pracy. Jednocześnie zauważono, że centrale związkowe przyjęły wspólne stanowisko w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo restrukturyzacyjne, wskazujące na konieczność opracowania mechanizmów ochronnych dla pracowników w sytuacjach kryzysowych. Prezydium RDS zobowiązało się do podjęcia działań wyjaśniających w związku z sygnałami o braku uczestnictwa niektórych organizacji pracodawców w głosowaniach Zespołu problemowego RDS ds. usług publicznych. Omówiono także pismo Agnieszki Dziemianowicz-Bąk, minister rodziny, pracy i polityki społecznej, w którym minister zwraca uwagę na brak obecności przedstawicieli strony rządowej na posiedzeniach RDS. Minister Dziemianowicz-Bąk zaznaczyła, że ustawa o Radzie Dialogu Społecznego wymaga osobistego uczestnictwa delegowanych przedstawicieli w pracach Rady. W swoim piśmie zaapelowała do ministrów i wiceministrów o większe zaangażowanie w prace RDS. Omówiono również rezultaty roboczego spotkania ekspertów RDS z przedstawicielami Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (EKES) oraz Rady Pożytku Publicznego (RPP), które odbyło się 16 grudnia 2024 r. Celem spotkania były przygotowania do dorocznego międzynarodowego posiedzenia krajowych Rad Społeczno-Gospodarczych, zaplanowanego na czerwiec 2025 r. w Warszawie. Ustalono, że współpraca z EKES i RPP będzie kontynuowana w celu wypracowania szczegółowych założeń agendy tego wydarzenia. Skierowano do głosowania korespondencyjnego projekt uchwały Rady Dialogu Społecznego w sprawie zatwierdzenia sprawozdania z wykonania planu finansowego Biura RDS za rok 2024. Podjęto również wstępną dyskusję na temat podziału środków finansowych przeznaczonych na realizację zadań strony pracowników i pracodawców w Radzie Dialogu Społecznego oraz nad projektem ustawy o zmianie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego. (nq)

20 stycznia 2025

Spotkanie otworzył Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, który zwrócił uwagę na kluczowe wyzwania społeczne i ekonomiczne w kontekście polskiej prezydencji w Radzie UE. Podkreślił sześć priorytetowych celów prezydencji, z których szczególną uwagę poświęcił potrzebie przywrócenia uczciwych warunków konkurencji dla przemysłu Unii Europejskiej. W swoim wystąpieniu odniósł się również do transformacji energetycznej, wskazując na konieczność zapewnienia stabilnych i wiarygodnych dostaw surowców energetycznych oraz zwiększenia uniezależnienia Europy od importowanych technologii i surowców krytycznych. Podkreślił potrzebę ścisłej współpracy ze związkami zawodowymi, których głos powinien być uwzględniany przez rząd w trakcie polskiej prezydencji. W dalszej części debaty Norbert Kusiak przedstawił szczegółowe analizy dotyczące wynagrodzeń i kosztów produkcji, porównując ich udział w PKB w kontekście dyrektywy o minimalnych płacach. Omówił rolę przemysłu w kształtowaniu polskiej gospodarki, jego wkład w tworzenie PKB oraz znaczenie dla rynku pracy. Przedstawił dane dotyczące kosztów pracy w Polsce, udziału przemysłu w PKB oraz poziomu innowacyjności gospodarki. Zaprezentował także stanowisko OPZZ w sprawie dyrektywy o adekwatnych wynagrodzeniach minimalnych w UE i podkreślił nasz działania nad projektem ustawy mającej na celu implementację tej dyrektywy do polskiego porządku prawnego oraz przygotowanie planu działania na rzecz wzmocnienia rokowań zbiorowych. Kończąc wystąpienie, odniósł się do opinii rzecznika generalnego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącej zgodności dyrektywy o adekwatnym wynagrodzeniu minimalnym z prawem UE, podkreślając jej istotne znaczenie dla przyszłych regulacji w tym zakresie w Europie. Maciej Zaboronek i Mirosław Grzybek przedstawili stanowisko OPZZ w sprawie polityki przemysłowej, zwracając uwagę na potrzebę uszanowania postulatów pracowników dotyczących polityki klimatycznej, uwzględnienia celów środowiskowych w kontekście ekonomicznym i społecznym oraz potrzebę większej solidarności w ramach planu dotyczącego zmian klimatu w UE. W trakcie spotkania omówiono wyzwania związane z sektorem energetycznym w Polsce, takie jak wysoki udział węgla w miksie energetycznym, kwestię węgla metalurgicznego (zwanego koksowym), emisję CO2 oraz brak elektrowni jądrowych, ale również szanse związane z rozwojem rynku energii odnawialnej. Poruszono także kwestię potencjalnej współpracy w sektorze rybołówstwa na spotkaniu z Jackiem Dubińskim, oraz bezpieczeństwa dostaw nawozów i surowców krytycznych podczas rozmowy z Bożeną Borys i Andrzejem Krajewskim, podkreślając konieczność unikania zależności od zewnętrznych dostawców, a także potencjał prezydencji Polski w Radzie UE w 2025 r. w promowaniu bezpiecznych i zrównoważonych dostaw nawozów w Europie. Spotkanie z dnia 16 stycznia 2025 r. miało na celu wzmocnienie współpracy między OPZZ i LO Norway 

17 stycznia 2025

Od 16 stycznia 2025 roku z inicjatywy Związku Zawodowego "Przeróbka" rozpoczął się protest głodowy w odpowiedzi na niejasne plany co do przyszłości kopalni LW Bogdanka oraz brak poszanowania praw pracowników. Związkowcy zrzeszeni w OPZZ zarzucają zarządowi kopalni, Grupie Kapitałowej Enea oraz politykom działania na szkodę spółki i regionu. Protest głodowy zapoczątkował Jarosław Niemiec, przewodniczący ZZ Przeróbka przy LW Bogdanka. Tłem wydarzeń jest rosnące od miesięcy napięcie wśród pracowników grupy Enea, różnice w planach na przyszłość przewidywanych dla kopalni przez władze Enei a władze kopalni, zawirowania finansowe w Bogdance oraz zwiększenie obciążenia pracą osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie, w tym w weekendy. Główne postulaty protestujących to: Rozpoczęcie natychmiastowych rozmów z udziałem zarządów LWB i GK Enea, ministerstw oraz samorządów lokalnych w sprawie zabezpieczenia miejsc pracy i rozwoju infrastruktury regionalnej, a w razie zmniejszenia wydobycia w kopalni do gwarancji innych, równej jakości miejsc pracy. Wycofanie planów wrogiego podporządkowania LWB Grupie Kapitałowej Enea. Ustalenie polityki płacowej adekwatnej do zwiększonych obciążeń pracowników. Poszanowanie godności pracowników i rozwiązanie konfliktów społecznych wewnątrz struktury kopalni. Rozpoczęcie protestu spotkało się z dużym odzewem ze strony mediów i polityków. Odniosły się do niego także władze kopalni, choć jak na razie bez konstruktywnych propozycji, na które liczą inicjatorzy akcji. Protest głodowy potrwa co najmniej do 24 stycznia 2025 roku, a jego uczestnicy wzywają wszystkich, którym zależy na przyszłości kopalni LW Bogdanka, do wsparcia ich walki. MZ

17 stycznia 2025

Na skutek działań OPZZ i potrzeby wyrażanej przez branżę hutniczą Ministerstwo Przemysłu zapoczątkowało proces tworzenia strategii dla hutnictwa w Polsce.  Działania ministerstwa są wynikiem m.in. licznych akcji podejmowanych w 2024 roku przez władze OPZZ, w tym branżę Przemysł i FZZ Metalowców i Hutników. Razi jednak brak uwzględnienia przedstawicieli pracowników w zespole powołanym do prac nad strategią. Jak podaje Ministerstwo Przemysłu: „Zespół do spraw opracowania rozwiązań w celu poprawy funkcjonowania branży hutniczej rozpoczął pracę 3 stycznia 2025 roku w Ministerstwie Przemysłu. Funkcję przewodniczącej Zespołu objęła Minister Przemysłu Marzena Czarnecka, a jej zastępcą jest Dyrektor Departamentu Górnictwa i Hutnictwa Marta Jarno. Utworzenie zespołu jest związane z trudną sytuacją tego sektora i pilną potrzebą wypracowania sposobów na poprawę sytuacji branży. (…) Głównym jego zadaniem jest stworzenie projektu krajowej strategii dla sektora hutniczego. (…) Do grona członków Zespołu należą zatem również przedstawiciele Ministra Aktywów Państwowych, Ministra Klimatu i Środowiska, Ministra Rozwoju i Technologii, Polskich Sieci Elektroenergetycznych S.A. oraz Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej.” W związku z tym, że wśród członków zespołu brak strony pracowników, szczególnie w sytuacji, gdy mamy w nim reprezentanta pracodawców z HIPH, Barbara Popielarz w imieniu OPZZ oraz Mirosław Grzybek w imieniu Federacji Związków Zawodowych Metalowców i Hutników przesłali pisma do Ministerstwa Przemysłu wnosząc o zmianę i poszerzenie składu zespołu. Sprawa będzie także dyskutowana na najbliższym posiedzeniu Rady Dialogu Społecznego. MZ

09 stycznia 2025

9 stycznia 2025 r. w Warszawie odbyła się demonstracja, której celem było zwrócenie uwagi na potrzebę społecznie odpowiedzialnej i zrównoważonej transformacji energetycznej oraz obrona miejsc pracy w sektorach przemysłowym i energetycznym.Biuro Prasowe OPZZ Wydarzenie rozpoczęło się o godzinie 12:00 przed siedzibą PGE (Polskiej Grupy Energetycznej) przy ul. Mysiej 2, gdzie odbyła się pierwsza tura przemówień, a przedstawiciele demonstrantów wręczyli petycję z postulatami. Następnie uczestnicy przeszli pod siedzibę Ministerstwa Aktywów Państwowych, wyrażając swój sprzeciw wobec braku skutecznych działań rządu w zakresie polityki energetycznej i przemysłowej. Podczas przemarszu podkreślano kluczowe problemy, takie jak zagrożenie dla miejsc pracy, wzrost ubóstwa energetycznego, nierówności społeczne oraz brak stabilności systemu energetycznego. Uczestnicy wskazywali na konieczność modyfikacji założeń Europejskiego Zielonego Ładu i Krajowego Planu Energii i Klimatu, tak aby lepiej uwzględniały aspekty społeczne i gospodarcze transformacji. Demonstracja zakończyła się o godzinie 16:00, a protestujących pracowników górnictwa i przemysłu wspierali związkowcy reprezentujący różne branże z całej Polski.  Dziękujemy wszystkim uczestnikom za wspólny głos w obronie przyszłości polskiego przemysłu i rynku pracy. Razem możemy wypracować lepsze rozwiązania!

08 stycznia 2025

Z uwagi na brak skutecznych działań rządu w obszarze polityki energetycznej i przemysłowej, organizowana jest demonstracja, która odbędzie się 9 stycznia 2025 r. w Warszawie. Wydarzenie ma na celu obronę miejsc pracy oraz podkreślenie potrzeby społecznie odpowiedzialnej i zrównoważonej transformacji energetycznej. Plan Demonstracji: Godzina 12:00 – Rozpoczęcie demonstracji przed siedzibą PGE Polskiej Grupy Energetycznej (ul. Mysia 2, Warszawa) i wręczenie petycji przedstawicielom PGE. Przemarsz pod siedzibę Ministerstwa Aktywów Państwowych. Godzina 16:00 – Planowane zakończenie demonstracji. Dlaczego protestujemy? Nie jest tajemnicą, że Polsce potrzeba wielu lat na tworzenie alternatywy dla obecnej energetyki. Transformacja klimatyczno-energetyczna wymaga odpowiedzialnego planowania, szczególnie w regionach, gdzie przemysł ciężki, energetyka i wydobycie surowców są podstawą lokalnych gospodarek. Brak działań lub nieodpowiedzialne decyzje prowadzą do: Zagrożenia dla miejsc pracy. Wzrostu ubóstwa energetycznego i nierówności społecznych. Pogorszenia stabilności systemu energetycznego i warunków funkcjonowania przemysłu. Naszym celem jest zwrócenie uwagi na konieczność modyfikacji założeń Europejskiego Zielonego Ładu oraz Krajowego Planu Energii i Klimatu, który w obecnym kształcie nie uwzględnia kluczowych aspektów społecznych i gospodarczych transformacji, w tym jej wpływu na rynek pracy, potencjał przemysłu i stabilność systemu energetycznego. Weź udział w demonstracji! Zapraszamy wszystkie organizacje związkowe oraz pracowników, których miejsca pracy są zagrożone, do wspólnego wyrażenia sprzeciwu wobec nieodpowiedzialnej polityki transformacyjnej. Działajmy razem na rzecz ochrony miejsc pracy i przyszłości polskiego przemysłu!

08 stycznia 2025

Rząd podjął kolejny, alarmujący krok w kierunku ograniczenia kompetencji Rady Dialogu Społecznego (RDS). Tym razem zaproponował nowelizację ustawy o finansach publicznych, zakładającą zniesienie obowiązku informowania RDS o wykonaniu budżetu państwa za pierwsze półrocze. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej, sekretarz Prezydium RDS (OPZZ) To nie pierwszy przypadek osłabiania pozycji RDS. Niedawno uchwalona ustawa o Radzie Fiskalnej ograniczyła rolę Rady Dialogu Społecznego w procedurze budżetowej. Temat ten poruszaliśmy w naszych wcześniejszych artykułach TUTAJ. Teraz rząd idzie o krok dalej, proponując zmiany, które de facto marginalizują znaczenie RDS jako kluczowego organu dialogu społecznego, odpowiedzialnego za społeczny nadzór nad finansami publicznymi. Czemu naprawdę mają służyć te zmiany? Rada Dialogu Społecznego odgrywa dziś istotną rolę w społecznym nadzorze nad finansami publicznymi, umożliwiając partnerom społecznym – stronie pracowników i stronie pracodawców – wyrażanie opinii na temat sposobu realizacji budżetu państwa. Obowiązujące przepisy ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i jej art. 20 zobowiązują ministra finansów do przedstawienia RDS szczegółowej informacji na temat wykonania budżetu państwa za pierwsze półrocze w terminie do 10 września każdego roku. Nowa propozycja rządu zakłada likwidację tego obowiązku, uzasadniając to powszechną dostępnością danych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów. Dlatego partnerzy społeczni – z inicjatywy OPZZ – wyrazili zdecydowany sprzeciw wobec tego rozwiązania. W uchwale nr 135 z 20 grudnia 2024 roku strony pracowników i strony pracodawców RDS zwracają uwagę, że bieżące publikowanie na stronie internetowej Ministerstwa Finansów danych o wykonaniu ustawy budżetowej nie może stanowić wystarczającej przesłanki do automatycznego zniesienia obowiązku przedkładania RDS informacji na temat wykonania ustawy budżetowej za pierwsze półrocze. Choć w dobie cyfryzacji dostęp do danych online stał się powszechny i łatwiejszy, nie można uznać, że taki sposób prezentacji danych pozwala na pełną i efektywną współpracę strony społecznej ze stroną rządową. Szczególnie, że część danych, które otrzymuje Rada Dialogu Społecznego, różni się zarówno pod względem formy prezentacji, jak i szczegółowości od danych publikowanych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów. Informacje te, prezentowane w postaci ogólnych komunikatów, nie zawsze odpowiadają na wszystkie pytania i wątpliwości, jakie pojawiają się w trakcie debaty w RDS po stronie związków zawodowych i organizacji pracodawców. Ograniczenie dostępu do pełnych danych o realizacji budżetu oznacza osłabienie społecznej kontroli nad finansami państwa. Dialog w ramach RDS pozwala bowiem na szczegółowe analizowanie i ocenianie działań rządu w kontekście budżetowym. Jak wskazują partnerzy społeczni w swojej uchwale, takie konsultacje są niezbędne, aby rząd mógł lepiej rozumieć potrzeby społeczne oraz wypracowywać skuteczniejsze rozwiązania finansowe. Utrzymanie współpracy między stroną rządową a społeczną jest również ważne w kontekście dbałości o zachowanie równowagi interesów pracowników, pracodawców i państwa. Zniesienie obowiązku informowania RDS o realizacji budżetu ograniczy również możliwość identyfikowania problemów finansowych na wczesnym etapie. Brak tej współpracy może negatywnie wpłynąć na efektywność wydatkowania publicznych środków oraz jakość podejmowanych decyzji budżetowych. To krok w kierunku centralizacji władzy nad finansami publicznymi, który może prowadzić do pogorszenia jakości dialogu społecznego. Dlatego partnerzy społeczni zaapelowali o wycofanie się z tej zmiany, podkreślając, że jej wprowadzenie stanowi nieuzasadnione osłabienie pozycji RDS w systemie nadzoru nad wydatkami publicznymi. Czy rząd wysłucha apelu Rady Dialogu Społecznego i odstąpi od uchylenia art. 20 ustawy o Radzie Dialogu Społecznego? Odpowiedź na to pytanie pokaże, na ile rząd jest gotowy na prowadzenie rzeczywistego dialogu społecznego w kwestiach kluczowych dla funkcjonowania państwa i traktowanie związków zawodowych i pracodawców jako pełnoprawnych uczestników debaty publicznej. Z treścią uchwały nr 135 można zapoznać się TUTAJ. (nq)

08 stycznia 2025

W kontekście przygotowań do nadchodzącego udziału reprezentantów polskiego rządu w 113. sesji Międzynarodowej Konferencji Pracy (ILC) w Genewie w okresie od 2 do 13 czerwca 2025 r., OPZZ złożyło pismo do przedstawicieli rządu o wsparcie działań Rady Administracyjnej Międzynarodowej Organizacji Pracy w egzekwowaniu stanowisk dotyczących Białorusi i innych organizacji naruszających prawa człowieka. Wsparcie to opiera się na różnych decyzjach i stanowiskach, w tym na rezolucjach Rady Administracyjnej MOP z listopada 2024 roku, w których wyrażono obawy związane z brakiem wdrożenia zaleceń komisji śledczych i specjalnych sprawozdawców ONZ ds. praw człowieka na Białorusi, a także z brakiem niezależności Białoruskiej Federacji Związków Zawodowych (FTUB). W związku z tym OPZZ zaapelowało o zdecydowaną reakcję polskiego rządu wobec władz Białorusi oraz wezwanie Białorusi do przyjęcia międzynarodowej misji humanitarnej w celu oceny stanu zdrowia zatrzymanych członków związku oraz trójstronnej misji MOP w celu oceny sytuacji. Ponadto wzywa się przedstawicieli polskiego rządu do podjęcia konkretnych działań mających na celu wykluczenie FTUB z członkostwa w MOP, sprzeciwianie się nominowaniu białoruskich delegacji pracowniczych na 113. sesję ILC oraz informowanie Dyrektora Generalnego MOP o wszelkich wnioskach o spotkanie ze strony Białorusi przed sesją Rady Zarządzającej w marcu 2025 roku. Podkreślono również poparcie dla działań ONZ, utworzenie grupy zadaniowej koordynującej wdrażanie zaleceń komitetu śledczego oraz znaczenie międzynarodowego zaangażowania w ochronę praw pracowniczych. Istota tych starań polega na gwarantowaniu wolności zrzeszania się, praworządności i demokracji na Białorusi i na całym świecie, przeciwdziałaniu ingerencji białoruskiego rządu w działania MOP oraz przestrzeganiu Międzynarodowych Standardów Pracy. Pismo znajdziesz tutaj