04 kwietnia 2023

          Czas na kolejną, zdrowotną regulację pracowniczą. W ubiegłym tygodniu rząd przyjął projekt ustawy o niektórych zawodach medycznych - to ważny krok w pragmatyce zawodowej w systemie ochrony zdrowia. Ustawa z założenia ma uregulować warunki i zasady wykonywania 17 zawodów medycznych. To najwyższa pora, bo prace nad ustawą trwają... 15 lat ! Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Celem projektu jest uregulowanie warunków i zasad wykonywania zawodów medycznych, które dotychczas nie były objęte regulacjami ustawowymi. Znajdą się w nim również kwestie dotyczące doskonalenia zawodowego, rejestru oraz odpowiedzialności zawodowej tych osób. Projekt jest ważny z jeszcze jednego punktu widzenia – nareszcie zostanie zapewniony dostęp do wykonywania zawodu medycznego tylko profesjonalistom, którzy posiadają odpowiednie kwalifikacje i kompetencje. Będzie to większa gwarancja dla pacjentów i zapewni wpływ na ich bezpieczeństwo zdrowotne, jakość i poziom udzielanych świadczeń zdrowotnych.  Projekt był przedmiotem konsultacji społecznych w ubiegłym roku, w czasie których OPZZ przedłożył uwagi, choć całościowo projekt oceniliśmy pozytywnie. Zwróciliśmy uwagę na konieczność uwzględnienia m.in. zawodu ,,technika analityki medycznej”, o co wnosiło środowisko diagnostów laboratoryjnych zrzeszone w strukturach OPZZ (opinia do projektu). Podczas konsultacji społecznych nie byliśmy odosobnieni w ocenie, iż niektórych zawodów brakuje. Podobną ocenę wyraził Narodowy Fundusz Zdrowia wskazując, że zaproponowany wykaz zawodów medycznych jest niepełny, nie obejmuje bowiem zawodów osób udzielających świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu psychiatrii i leczenia uzależnień, takich jak instruktor terapii uzależnień, czy terapeuta środowiskowy. Ostatecznie projekt ,,doczekał się” ponad 700 uwag odnoszących się do dopisania do listy innych profesji. Niektóre ,,zawody”, jak dietetycy, już sygnalizują swoje oczekiwania odnośnie konieczności uchwalenia odrębnej ustawy tylko dla ich profesji. Prace nad ustawą mogą być bardzo ,,gorące”, niektóre środowiska sygnalizują protesty. Ustawa o niektórych zawodach medycznych ma regulować aż 17 zawodów: asystentka stomatologiczna dietetyk elektroradiolog higienistka stomatologiczna logopeda masażysta opiekun medyczny optometrysta ortoptysta podiatra profilaktyk protetyk słuchu technik dentystyczny technik farmaceutyczny technik ortopeda technik sterylizacji medycznej terapeuta zajęciowy Ministerstwo Zdrowia zapowiada w najbliższym czasie skierowanie projektu ustawy do prac w sejmowej Komisji Zdrowia. (rg)

04 kwietnia 2023

Kierownictwo OPZZ popiera Stanowisko MZZ „Odkrywka” ws. uruchomienia inwestycji Złoczew, w którym alarmuje, że w związku z aktualizacją Programu dla Polskiej Energetyki PEP2040 powinno dojść do nowych inwestycji w złoża węgla brunatnego. Takim złożem jest niewątpliwie „Złoczew”. Wymagają tego także zachodzące zmiany geopolityczne.  Biuro Prasowe OPZZ MZZ „Odkrywka” zauważa, że rezygnacja z węgla w tak szybkim trybie nie tylko nie poprawi zachodzących zmian klimatycznych czy gospodarczych, ale przede wszystkim przyśpieszy proces ubóstwa w naszym kraju.   Stanowisko skierowano do Premiera RP Mateusza Morawieckiego, Ministra Aktywów Państwowych, Ministra Klimatu i Środowiska, Ministra Sprawiedliwości, a także kierownictwa OPZZ. Treść Stanowiska TUTAJ

04 kwietnia 2023

Domagamy się godziwej płacy dla pracowników przemysłu odzieżowego, tekstylnego i obuwniczego! Podpisz się pod europejską inicjatywą obywatelską (EIO) dotyczącą uregulowania działalności sektora odzieżowego. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Skończmy z wyzyskiem w przemyśle odzieżowym Unia Europejska jest największym importerem ubrań na świecie, dlatego podpisanie petycji może mieć wpływ na miliony pracowników. Praca w fabrykach sektora odzieżowego na świecie oparta jest w dużej mierze na wyzysku pracowników oraz pracy przymusowej migrantów i dzieci. Dlatego warto przyłączyć się do kampanii „Good Clothes, Fair Pay” (Dobrej jakości odzież, uczciwa płaca) zainicjowanej przez Fashion Revolution i Fair Wear Foundation. Akcja odbywa się w ramach europejskiej inicjatywy obywatelskiej (ECI). Jeśli uda się zebrać milion podpisów, z co najmniej siedmiu państw członkowskich do lipca 2023 roku, unijni urzędnicy będą musieli zająć się petycją. Pamiętajmy, że prawo do godziwej płacy jest prawem człowieka. Wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka wyraźnie wskazują, że przedsiębiorstwa powinny dokładać należytej staranności, aby unikać naruszania praw przysługujących innym oraz podejmować działania w reakcji na negatywny wpływ na realizację prawa człowieka, w którym mają swój udział. Pomimo tego, że coraz więcej marek publicznie zobowiązuje się do płacenia pracownikom przemysłu odzieżowego na końcu łańcucha dostaw godnej płacy, nie poczyniono żadnych postępów. Pracownicy nadal zarabiają około 20-60% tego, co powinni zarabiać, aby zapewnić sobie i swojej rodzinie podstawowych potrzeb, takie jak zdrowa dieta, odpowiednie warunki mieszkaniowe, pieniądze na pokrycie rachunków medycznych i opłat szkolnych oraz niewielką kwotę, którą można zatrzymać dla oszczędności. Czym jest kampania Good Clothes, Fair Pay? Kampania Good Clothes, Fair Pay koncentruje się na poprawie sytuacji osób szyjących ubrania oraz zapewnienia im godnej płacy. Proponuje przepisy, które nakładałyby na wszystkie marki wprowadzające produkty na rynek wewnętrzny Unii Europejskiej obowiązek wprowadzenia planu zmniejszenia luki płacowej, a także wdrożenia, monitorowania i publicznego ujawnienia go określonego w czasie. W przypadku, gdy marki tego nie zrobią, państwa członkowskie UE otrzymają od Komisji uprawnienia do tymczasowego lub bezterminowego wykluczenia przedsiębiorstw z publicznych zamówień publicznych, z programów wsparcia publicznego, w tym programów opartych na agencjach kredytów eksportowych i pożyczkach. Dobrowolna, społeczna odpowiedzialność biznesu nie zapewni pracownikom przemysłu odzieżowego godnych płac. Do tego celu mogą przybliżyć nas dobre prawodawstwo, silne związki zawodowe i wiążące porozumienia między markami i związkami zawodowymi. Dlatego tak ważny jest nasz udział w kampanii „Good Clothes, Fair Pay”. Link do petycji w języku polskim TUTAJ Link do petycji na stronie Clean Clothes Campaign TUTAJ (nq)

04 kwietnia 2023

Już 7 kwietnia wchodzi w życie nowelizacja Kodeksu Pracy, która ma  uregulować przepisy dotyczące pracy zdalnej. Związki zawodowe, między innymi OPZZ, zgłaszają wątpliwości związanych z regulacjami. Są to, chociażby, koszty pracy zdalnej oraz płynne przejście do stosowania nowych przepisów. Biuro prasowe OPZZ Paweł Śmigielski, dyrektor Wydziału Prawno-Interwencyjnego OPZZ, przekazał PAP: Otrzymujemy sygnały, że już od dłuższego czasu pracodawcy przedstawiają związkom zawodowym projekty porozumień w sprawie pracy zdalnej lub też tam, gdzie nie ma organizacji związkowych, przedstawiają do konsultacji przedstawicielom pracowników projekty regulaminów pracy zdalnej. (...) Pracodawcy wprowadzają różne rozwiązania związane z pracą zdalną. W części firm nie ma podziału na grupy, które mogą pracować zdalnie całkowicie bądź hybrydowo. - W niektórych firmach wskazuje się wszystkich pracowników jako uprawnionych do wnioskowania o pracę zdalną, lecz spotyka się również rozwiązania idące w kierunku określenia konkretnych grup zawodowych, objętych pracą zdalną. Zaznaczył też, że w przypadku pracy zdalnej okazjonalnej jest to uprawnienie, które przysługuje wszystkim pracownikom – niezależnie od tego, czy zostali oni uwzględnieni w regulaminie, czy porozumieniu. Przypomniał, że wniosek o umożliwienie pracy zdalnej okazjonalnej nie jest jednak wiążący dla pracodawcy.  Nowelizacja Kodeksu pracy. Co z kosztami pracy zdalnej? Paweł Śmigielski zauważa, że pracodawcy od pewnego czasu debatują nad kosztami pracy zdalnej. Trwają rozważania odnośnie sposobu wyliczania i ustalania wysokości ryczałtu za pracę zdalną, a ponadto rozpoczęła się dyskusja co do katalogu dodatkowych kosztów ponoszonych przez pracownika, które powinny być uwzględnione przez pracodawcę przy rozliczaniu kosztów pracy zdalnej. Pracodawcy najczęściej sztywno trzymają się tych kosztów, które zostały wprost wymienione w kodeksie pracy. Pracodawcy generalnie nie chcą uznawać innych kosztów pracy zdalnej, a w naszej ocenie są one dużo szersze. Mówimy tutaj między innymi o wodzie, herbacie, kawie, klimatyzacji, ogrzewaniu, środkach czystości i higieny, a nawet pojawia się temat pokrywania części czynszu za powierzchnię biurową w mieszkaniu pracownika - mówi. Problem z niektórymi przepisami dotyczącymi pracy zdalnej. Będzie zamieszanie? Paweł Śmigielski, dyrektor Wydziału Prawno-Interwencyjnego OPZZ zwrócił też uwagę, że w najbliższej przyszłości pojawi się także problem odnośnie niektórych przepisów dotyczących pracy zdalnej. W przestrzeni prawnej już niedługo pojawią się dwa przepisy dotyczące tzw. uprzywilejowanych grup pracowników, którzy będą mogli składać wnioski o pracę zdalną. Pierwszy przepis wchodzący w życie w ramach kodeksowych regulacji pracy zdalnej stanowi, że pracownik wychowujący dziecko do lat 4 będzie mógł złożyć co do zasady wiążący dla pracodawcy wniosek o pracę zdalną, a w nowelizacji marcowej, która wprowadzi przepisy dotyczące work life balance, pracownik wychowujący dziecko do lat 8 będzie mógł złożyć wniosek o zastosowanie elastycznej organizacji pracy – w tym również pracy zdalnej - wyjaśnił Śmigielski. Oba przepisy w dużej mierze będą zatem dotyczyć tej samej sytuacji, ale przesłanki, dzięki którym pracodawca będzie mógł odmówić pracownikowi wykonywania pracy zdalnej, w każdym z nich są inaczej określone – zaznaczył Paweł Śmigielski. Spodziewamy się pewnego zamieszania związanego z tymi przepisami. Pracownik składający wniosek – w celu uniknięcia wątpliwości - będzie musiał wskazywać konkretną podstawę prawną, w oparciu o którą występuje do pracodawcy o pracę zdalną. Prace uzgodnieniowe na tej płaszczyźnie trwają już od jakiegoś czasu. Pracodawcy - w naszej ocenie - będą zatem gotowi, by od 7 kwietnia stosować przepisy, które wejdą do kodeksu pracy - mówi Paweł Śmigielski, dyrektor Wydziału Prawno-Interwencyjnego OPZZ.

31 marca 2023

Inflacja według szybkiego szacunku Głównego Urzędu Statystycznego w marcu 2023 r. w porównaniu z analogicznym miesiącem ub. roku wzrosła o 16,2 proc., a w stosunku do poprzedniego miesiąca ceny wzrosły o 1,1 proc. Przypomnijmy, że w lutym br. inflacja wyniosła 18,4 proc. Niższy odczyt inflacji jest wynikiem wysokiej bazy w marcu 2022 r. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Ceny żywności w marcu wzrosły o 24 proc. r/r, a nośniki energii – o 26 proc. Ceny paliw zwiększyły się o 0,2 proc. r/r a w porównaniu z lutym br. obniżyły się o 1,8 proc. Spadły też w ujęciu miesięcznym ceny nośników energii (o 0,6 proc.). Inflacja trochę się obniżyła, ponieważ zmniejszyła się dynamika wzrostu cen paliw. Wciąż jednak należymy do grona państw, o najwyższej inflacji w Unii Europejskiej. Dane Eurostatu z lutego br. wskazują, że w rankingu zajmujemy piąte miejsce za Łotwą, Czechami i Estonią. Najwyższy wskaźnik odnotowano na Węgrzech (25,8 proc.). Najniższą inflację odnotowano w Luksemburgu – 4,8 proc. Według Narodowego Banku Polskiego roczna dynamika cen wyniesie 11,9 proc. Oznacza to, że poziom inflacji będzie w 2023 r. znacznie wyższy niż prognozuje rząd w ustawie budżetowej na rok 2023 (9,8 proc.), co wskazuje na utrzymanie niekorzystnego dla pracowników spadku realnych wynagrodzeń, ponieważ wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej mają w bieżącym roku wzrosnąć nominalnie tylko o 7,8 proc. (nq)

30 marca 2023

,,Promujmy Najaktywniejszych Społecznych Inspektorów Pracy” to hasło przyświecające warsztatom zorganizowanym przez OPZZ dla Społecznych Inspektorów Pracy działających w strukturach organizacji członkowskich OPZZ. Spotkanie w siedzibie OPZZ w dniu 29 marca br. zgromadziło zainteresowanych SIP reprezentujących większość branż zrzeszonych z OPZZ, zarówno udziałem w konkursie, jak i wzmocnieniem działalności SIP w naszych strukturach. Renata Górna, Wydział Polityki Społecznej OPZZ Ogólnopolski konkurs ,,Najaktywniejszy Społeczny Inspektor Pracy” organizowany przez Państwową Inspekcję Pracy od 4 lat odbywa się na szczeblu centralnym. Najbardziej zasłużeni Społeczni Inspektorzy Pracy otrzymują nagrody i wyróżnienia podczas uroczystej Gali na Zamku Królewskim w Warszawie. To ważne przedsięwzięcie dla związków zawodowych i Społecznych Inspektorów Pracy, stąd zależy nam, aby w corocznych edycjach konkursu jak najwięcej Społecznych Inspektorów Pracy z organizacji członkowskich OPZZ otrzymywało statuetki i wyróżnienia. O metodyce i umiejętności pisania wniosku konkursowego, kryteriach konkursu oraz jego przebiegu na każdym etapie dyskutowaliśmy podczas spotkania warsztatowego w OPZZ. Podczas spotkania ze Społecznymi Inspektorami Pracy wiceprzewodniczący Sebastian Koćwin przedstawił także aktualne działania związane z bieżącymi działaniami OPZZ, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki bezpieczeństwa pracy. Zachęcamy Społecznych Inspektorów Pracy działających w strukturach OPZZ do udziału w konkursie, a organizacje członkowskie - do rozpowszechniania rozpowszechniać szczegółowych informacji. W kwietniu na stronach internetowych poszczególnych Okręgowych Inspektoratów Pracy pojawią się informacje o rozpoczęciu konkursu, gdyż pierwszy jego etap odbywa na szczeblu wojewódzkim. Istotny jest termin składania kart zgłoszenia kandydata wraz z pełną dokumentacją, który upływa z dniem 15 maja każdego roku. Aktualny Regulamin konkursu wraz z wnioskiem – do pobrania. Warsztaty prowadziła Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ. (rg)

28 marca 2023

14 marca 2023r. w siedzibie OPZZ w Warszawie ul. Kopernika 36/40 odbyło się pierwsze w kadencji 2022-2027 posiedzenie Rady OPZZ Branży „Usługi Publiczne”. W posiedzeniu oprócz Członków Rady Branży udział wzięli: Wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin - sprawujący opiekę nad Branżą „Usługi Publiczne” oraz  zaproszeni Goście -Wiceprzewodnicząca OPZZ Barbara Popielarz, Dyrektor Wydziału Polityki Społecznej, Rynku Pracy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ Renata Górna i Koleżanka Urszula Michalska , której złożono serdeczne gratulacje, wyrazy uznania oraz podziękowania za wieloletnią współpracę i kierowanie Radą OPZZ Branży Usługi Publiczne, jednocześnie życząc dalszych sukcesów. Wstępnie określono priorytety dla Branży w oparciu o Program OPZZ na kadencję 2022-2027. Omówiono w sposób ogólny kwestie płacowe i problemy pracowników sfery finansów publicznych i państwowej sfery budżetowej,  z którymi  mają na co dzień do czynienia Przewodniczący ogólnokrajowych organizacji związkowych zrzeszonych w Branży „Usługi Publiczne” OPZZ. W trakcie posiedzenia uzgodniono także terminy kolejnych posiedzeń Rady OPZZ Branży „Usługi Publiczne”.

24 marca 2023

OPZZ razem z Solidarnością i Forum Związków Zawodowych przygotowały wspólne stanowisko ws. procedowanego przez Parlament Europejski projektu rozporządzenia metanowego. Pismo podpisane przez przewodniczącego OPZZ Piotra Ostrowskiego, a także Dorotę Gardias, liderkę FZZ oraz Piotra Dudę, szefa Solidarności, zostało przesłane do Roberty Matsoli – przewodniczącej Parlamentu Europejskiego. Maciej Zaboronek, Wydział Polityki Gospodarczej Zapisy projektu rozporządzenia dot. redukcji emisji metanu mogą spowodować zamknięcie większości kopalń węgla energetycznego w Polsce już w ciągu niecałych czterech lat. Byłaby to sytuacja dalece niekorzystna zarówno dla pracowników, szczególnie w kontekście sprawiedliwej transformacji, jak i dla funkcjonowania polskiego systemu energetycznego i niezależności surowcowej kraju. Dlatego OPZZ nie ustaje w podejmowaniu działań zapobiegawczych. Tym razem zwracamy się do Roberty Matsoli – przewodniczącej Parlamentu Europejskiego, w którym trwają obecnie prace nad treścią dokumentu. Sprawa dotyczy nie tylko związkowców OPZZ, ale wszystkich reprezentatywnych central w kraju, dlatego związki postanowiły wystosować wspólne stanowisko, w którym sygnalizują przewodniczącej Matsoli problemy i niepożądane skutki jakie dokument w obecnej formie może nieść, takie jak masowe zwolnienia pracowników, zapaść regionów górniczych czy problemy z dostawami energii w Polsce. Zwracamy się do przewodniczącej o podjęcie działań ku zmianom w dokumencie i dostosowanie go do realnych możliwości adaptacyjnych polskich kopalń. Pismo zostało wysłane także do adresatów naszych poprzednich apeli w tej sprawie: polskich posłanek i posłów Parlamentu Europejskiego, członkiń i członków komisji ENVI i ITRE, które zajmują się dokumentem, szefów polskich klubów poselskich Sejmu RP, oraz do central Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych i IndustriAll. Treść stanowiska: „Wspólne stanowisko FZZ, NSZZ „Solidarność”, OPZZ dotyczące projektu rozporządzenia w sprawie redukcji emisji metanu w sektorze energetycznym oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/942 Jako przedstawiciele Forum Związków Zawodowych (FZZ), Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (NSZZ „Solidarność”), Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych (OPZZ) - reprezentatywnych central związkowych w Polsce pragniemy zwrócić uwagę na zagrożenia wynikające z zapisów projektu rozporządzenia w sprawie redukcji emisji metanu w sektorze energetycznym oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/942. Wzywamy Posłanki i Posłów Parlamentu Europejskiego do wprowadzenia zmian w projekcie, w celu nadania mu kształtu społecznie i ekonomicznie akceptowalnego dla osiągnięcia neutralności klimatycznej. W naszej ocenie wprowadzenie tzw. rozporządzenia metanowego w formie proponowanej przez Radę Unii Europejskiej będzie katastrofą dla bezpieczeństwa energetycznego Polski, a także dramatem dla setek tysięcy pracowników w naszym kraju. Proponowane normy ograniczające emisje są niemożliwe do spełnienia przez jakąkolwiek metanową kopalnię węgla w Polsce. Wejście w życie zapisów z limitami 5 a potem 3 ton metanu na 1000 ton wydobycia węgla oznaczać będzie konieczność zamknięcia większości kopalń węgla energetycznego już w 2027 roku, w ciągu niecałych czterech lat. W związku z tym zaproponowane przez Radę limity są nie do przyjęcia. Projekt rozporządzenia wpłynie negatywnie na bezpieczeństwo energetyczne Polski. Węgiel zamiast być w najbliższych latach wydobywany na miejscu, będzie musiał zostać importowany spoza Unii Europejskiej, z krajów których limity emisji metanu nie obejmują. Zwiększy to zależność Polski a więc i Unii Europejskiej od surowców energetycznych spoza Wspólnoty. Nie zmieni jednocześnie ogólnego poziomu emisji metanu. Nagłe zakończenie wydobycia w Polsce wywoła jednak zapaść społecznoekonomiczną w górniczych regionach kraju. Rozporządzenie w zaproponowanym kształcie zagraża bezpośrednio i pośrednio ponad dwustu pięćdziesięciu tysiącom miejsc pracy. Rozporządzenie zmusza do szybkich, nieplanowych likwidacji zakładów 2 górniczych. To burzy szansę na stopniową transformację sektora energetycznego w Polsce i doprowadzi do licznych problemów społecznych oraz postawi w złym świetle cały europejski proces działań na rzecz sprawiedliwej transformacji. Sprawiedliwa transformacja nie może być oparta na rozwiązaniach przemocowych i nieakceptowanych przez społeczeństwo! Należy pamiętać, że Polski system energetyczny opiera się na modelu, w którym 75% produkcji prądu pochodzi z węgla, w tym ponad 50% z węgla kamiennego. Podobnie z ciepłownictwem – zdecydowana większość energii cieplnej w Polsce pochodzi z węgla kamiennego. Nowe prawo spowoduje bardzo poważny problem z zapewnieniem surowca krajowej energetyce stawiając pod znakiem zapytania możliwość jej funkcjonowania w ogóle. Za kilka lat mieszkańcy Polski mogą nie mieć czym ogrzać domów, co zwiększy - i tak już wysokie - ubóstwo energetyczne. Zauważamy także, że projekt rozporządzenia jest sprzeczny z Umową Społeczną z 2021 roku podpisaną przez przedstawicieli polskiego rządu ze związkami zawodowymi, która przewiduje stopniowe wygaszanie kopalń węgla energetycznego do roku 2049. Co więcej, jest niezgodny z przyjętymi przez polski rząd dokumentami takimi jak „Polityka energetyczna Polski do 2040 roku” oraz „Krajowy plan na rzecz energii i klimatu na lata 2021-2030”, przewidującymi wykorzystanie krajowego węgla jako kluczowego paliwa co najmniej do czasu powstania realnych alternatyw w postaci innych stabilnych źródeł energii. Projektowane prawo ma w przyszłości dotyczyć kopalń węgla koksowego, kluczowego w procesie produkcji stali. Kopalnie te nie są obecnie przewidziane do wygaszania, ponieważ węgiel koksowy jest na liście surowców krytycznych Unii Europejskiej, co zostało potwierdzone przez wniosek Komisji Europejskiej z 16 marca 2023. Jako że Polska jest jedynym producentem tego surowca we Wspólnocie, niezbędne jest utrzymanie wydobycia w naszym kraju jako istotnego dla niezależności surowcowej całej Unii i wypełnienia jej własnych ustaleń. FZZ, NSZZ „Solidarność”, OPZZ wyrażają jednoznacznie negatywne stanowisko na temat projektu rozporządzenia metanowego. Procedowany projekt rozporządzenia niesie za sobą wiele poważnych zagrożeń dla całego polskiego społeczeństwa, a także dla niezależności energetycznej UE. Ignoruje jednocześnie krajowe ustalenia i realne możliwości dostosowania się sektora paliwowo-energetycznego. W związku z powyższym centrale związkowe wzywają Posłanki i Posłów Parlamentu Europejskiego o ponowne przeanalizowanie skutków proponowanej regulacji i uwzględnienie postulatów zgłaszanych przez związki zawodowe.”

24 marca 2023

Sprawiedliwa transformacja, kryzys energetyczny oraz brak gwarancji zabezpieczenia i uruchomienia eksploatacji złóż węgla brunatnego to tylko niektóre z postulatów, które związkowcy przedstawili dzisiaj Minister Klimatu i Środowiska – Annie Moskwie podczas protestu pod siedzibą resortu. W pikiecie udział wzięły związki zawodowe zrzeszone w Ogólnopolskim Porozumieniu Związków Zawodowych oraz Wiceprzewodnicząca OPZZ, Barbara Popielarz. Biuro Prasowe OPZZ Treść pisma skierowanego do Minister prezentujemy poniżej:

24 marca 2023

Komitet ds. Umowy Partnerstwa jest głównym organem wspierającym Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej w procesie wykorzystywania środków Unii Europejskiej. KUP tworzy 129 członków reprezentujących stronę rządową, samorządową i partnerów społecznych, partnerów gospodarczych oraz partnerów reprezentujących społeczeństwo obywatelskie i środowiska akademickie oraz 3 obserwatorów, w tym przedstawicieli KE. KUP koordynuje realizację wszystkich programów ujętych w Umowie Partnerstwa i sprawdza czy wsparcie unijne przynosi oczekiwane efekty. Członkiem Komitetu jest Zygmunt Mierzejewski a stałym zastępcą Aleksandra Wąsik. Do najważniejszych zadań Komitetu do spraw Umowy Partnerstwa należą: przegląd wdrażania Umowy Partnerstwa oraz programów służących jej realizacji, formułowanie propozycji zmian Umowy Partnerstwa, analizowanie zagadnień o charakterze horyzontalnym, mających wpływ na realizację Umowy Partnerstwa, w przypadku stwierdzenia opóźnień lub problemów systemowych, związanych z realizacją Umowy Partnerstwa, wydawanie rekomendacji instytucjom zarządzającym, ocena realizacji 11 celów tematycznych, dotyczących Funduszy Europejskich, ocena realizacji celów Strategii Europa 2020 oraz Zaleceń Rady w ramach interwencji polityki spójności, monitorowanie komplementarności wsparcia wdrażanych w Polsce programów, dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej, ocena spójności realizowanych działań, zarówno w kontekście wdrażania funduszy europejskich w Polsce, jak również pozostałych inicjatyw stworzonych na poziomie Unii Europejskiej (np. ERASMUS, Strategia dla Regionu Morza Bałtyckiego). W ramach Komitetu wyodrębniono Prezydium do którego należą: przewodniczący, jego zastępcy, jak również po jednym przedstawicielu strony samorządowej oraz partnerów społecznych i gospodarczych. Rolą Prezydium jest tworzenie agendy każdego posiedzenia oraz ustalanie harmonogramu spotkań Komitetu. Kolejnym zadaniem jest opiniowanie decyzji dotyczących tworzenia podkomitetów i grup zadaniowych, wyodrębnionych organów Komitetu, powoływanych do realizacji jego szczegółowych kompetencji. Prezydium dyskutuje również nad potrzebą realizacji ekspertyz lub badań ewaluacyjnych, poświęconych zidentyfikowanym kwestiom wdrożeniowym. Podsumowanie zakończonego z sukcesem procesu negocjacji Umowy Partnerstwa na lata 2021-2027 (76 miliardów euro) oraz stan realizacji programów współfinansowanych z funduszy unijnych w Polsce to główne tematy poruszone podczas posiedzenia Komitetu do spraw Umowy Partnerstwa na lata 2021-2027. Przyjęto regulamin pracy i dokonano oceny prac w IZ. W spotkaniu wzięli udział minister Grzegorz Puda oraz wiceminister Małgorzata Jarosińska-Jedynak. Minister MFiPR Grzegorz Puda rozpoczynając posiedzenie podkreślił, że Umowa Partnerstwa to najważniejszy dokument określający, w co Polska zainwestuje Fundusze Europejskie na lata 2021-2027. Odpowiada na polskie potrzeby rozwojowe. Dotyczy 76 miliardów euro z unijnej polityki spójności i Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji. Stanowi to ponad 20% środków polityki spójności w całej Unii Europejskiej. Z funduszy europejskich korzystamy już od niemal 20 lat i także w tej perspektywie Polska pozostanie największym beneficjentem polityki spójności spośród wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej. Sekretarz stanu Małgorzata Jarosińska-Jedynak. podkreśliła, że uzyskaliśmy zgodę KE na przesunięcia środków między kategoriami regionów. W wyniku tych przesunięć szczególnie chcieliśmy wesprzeć województwo wielkopolskie i dolnośląskie, a także region warszawski. Chcieliśmy, żeby poziom inwestycji utrzymywał się na wysokim poziomie, dlatego wynegocjowaliśmy z KE transfer środków z alokacji regionów słabiej rozwiniętych. Uzyskaliśmy też zgodę KE na przesunięcia środków do Funduszu Spójności. To dla nas szczególny fundusz, który pozwala nam rozwijać transport i dbać o środowisko. Ostatecznie, po długotrwałych negocjacjach, udało się nam wynegocjować transfer na poziomie 13,4% alokacji EFS+, czyli 2 mld euro. To najwyższy poziom transferu w UE na tle innych państw członkowskich, takich jak: Rumunia 11%, Czechy 10%, Węgry 10%. Jednym z sukcesów negocjacyjnych jest także decentralizacja finansowa polityki spójności. Samorządy województw będą zarządzać aż 44 proc. środków dostępnych dla Polski. W porównaniu z poprzednią perspektywą regiony otrzymają większą alokację – 33,5 mld euro na lata 2021-2027. To najwyższy poziom decentralizacji środków od momentu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej i dowód na to, jak sukcesywnie rośnie rola samorządów w kształtowaniu polityki spójności i  współodpowiedzialność za jej realizację. Kolejnym z ważnych tematów negocjacyjnych było wdrażanie nowego funduszu jakim jest Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji. Udało się nam, również osiągnąć sukces negocjacyjny i zwiększyliśmy dla Polski zasięg terytorialny dofinansowania z tego funduszu. Obejmie on nie tylko województwo śląskie, dolnośląskie i wielkopolskie, ale także województwo łódzkie i małopolskie. To blisko 4 mld euro na łagodzenie negatywnych skutków transformacji energetycznej w regionach, w których gospodarka w znacznym stopniu opiera się na przemyśle wydobywczym i energetyce konwencjonalnej Podczas posiedzenia zostały zaprezentowane cele polityki spójności. Również Polska będzie koncentrować się na realizacji tych 6 celów. Bardziej konkurencyjna i inteligentna Europa – 12,95 mld euro Bardziej przyjazna dla środowiska niskoemisyjna Europa – 21,89 mld euro Lepiej połączona Europa – 15,74 mld euro Bardziej społeczna Europa – 16,64 mld euro Europa bliżej obywateli – 2,42 mld euro Sprawiedliwa transformacja – 3,69 mld euro Podczas posiedzenia przyjęty został Regulamin pracy Komitetu do spraw Umowy Partnerstwa na lata 2021-2027. Regulamin wypracowała grupa robocza. ( 4 spotkania i stałe konsultacje ). W tej perspektywie finansowej to gremium składa się z prawie 130 członków reprezentujących stronę rządową, samorządowa oraz partnerów spoza administracji. W posiedzeniu inaugurującym prace Komitetu ds. Umowy Partnerstwa w roli obserwatora udział brały przedstawicielki Komisji Europejskiej  Emma Toledano-Laredo, dyrektor ds. wdrażania w Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Regionalnej i Miejskiej (DG REGIO) oraz Muriel Guin, kierownik Działu ds. Polski, Czech i Słowacji, Dyrekcja Generalna ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego (DG EMPL). Dyrektor Emma Toledano-Laredo z KE doceniła powołanie Komitetu ds. Umowy Partnerstwa, który nie jest organem obowiązkowym w UE, jednak zapewnia realizację zasady partnerstwa. Zapewniła także o dalszym wsparciu Polski w procesie wdrażania polityki spójności. Minister Jarosińska przedstawiła Programowanie polityki spójności na lata 2021-2027 –perspektywa strony rządowej. Podkreśliła, że były ustalone najwyższe standardy dotyczące partycypacji społecznej. Pracowało 6 grup roboczych wspierających prace nad przygotowaniem programów (od 2019) Odbyły się konsultacje społeczne (styczeń –luty 2021), wysłuchanie obywatelskie (7 kwietnia 2021) zorganizowano odwrócone wysłuchanie (23 czerwca 2021). IZ kolejno przedstawiły prace nad uruchomieniem programów i prace w 2023r.  (Pobierz FENG, FEnIKS, FEPW, FERC, FERS, PR, PTFE, Żywność, Ryby) Podsumowanie procesu programowania nowej perspektywy finansowej UE na lata 2021-2027ze strony partnerów społecznych dokonał Norbert Pruszanowski. Wersja uzgodniona przez wszystkich . Reprezentatywni partnerzy społeczni (organizacje pracodawców i pracobiorców wchodzące w skład Rady Dialogu Społecznego) brały aktywny udział w procesie konsultacji i przygotowania nowych programów krajowych -przygotowanie stanowisk przez poszczególne organizacje -przedstawianie opinii stronie rządowej podczas Zespołu Problemowego Rady Dialogu Społecznego ds. Funduszy Europejskich -aktywny udział w wysłuchaniach publicznych -konsultacje na forum Podkomitetu ds. Rozwoju Partnerstwa Reprezentatywni partnerzy społeczni i ich struktury regionalne oraz branżowe zabiegali o prawidłowe uwzględnienie we wszystkich programach regionalnych w ramach komponentu finansowanegoz EFS+ działań na rzecz wzmocnienia budowy potencjału partnerów społecznych i rozwoju dialogu społecznego zgodnie z zaleceniem KE. Niestety nie wszystkie programy regionalne zawierają tego typu działania dedykowane wyłącznie partnerom społecznym. Część programów zawiera działania wyłącznie ukierunkowane na wsparcie organizacji społeczeństwa obywatelskiego. Partnerzy społeczni przygotowali szereg opinii i stanowisk m.in do: -ustawy o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 (tzw. ustawa wdrożeniowa) –obszerne stanowisko partnerów społecznych, dyskusja ze stroną rządową na forum Zespołu RDS ds. funduszy europejskich, -wytycznych horyzontalnych (m.in. dot. zasady partnerstwa, komitetów monitorujących, kwalifikowalności wydatków, informacji i promocji, kryteriów wyboru projektów) -rozporządzeń dot. kilku obszarów tematycznych Częściowe uwzględnienie uwag strony społecznej. WNIOSKI NA PRZYSZŁOŚĆ: -wprowadzenie odpowiedniego wsparcia dla przedstawicieli partnerów społecznych przez instytucje zarządzające we wszystkich komitetach monitorujących krajowe i regionalne programy polityki spójności -wdrożenie działań na rzecz wzmocnienia budowy potencjału partnerów społecznych we wszystkich nowych programach -powoływanie tematycznych grup roboczych z udziałem partnerów społecznych -organizowanie warsztatów przed posiedzeniami komitetów monitorujących. W dyskusji Zygmunt Mierzejewski odniósł się do propozycji powołania podkomitetów: Podkomitet ds. rozwoju partnerstwa jest w tym okresie niezwykle potrzebny gdyż analizuje i ocenia uruchomienie poszczególnych programów, składy i regulaminy KM i wiele innych prowadzonych działań. Obecny został powołany na poprzedni okres. Z konieczności zajmuje się nowym okresem. Trzeba pilnie powołać nowy. Nie zgadzamy się na limity w podkomitetach oraz na osoby spoza KUP jako członkowie Podkomitetu. Strona rządowa w odpowiedzi zapewniła, że jest już przygotowane materiały do powołania podkomitetu. Limitów nie będzie. Od dłuższego czasu jest konflikt z IZ Ryby. Skład KM jest niegodny z UP, rozporządzeniem delegowanym KE1060. Nie można do KM wybierać kogo się chce bez żadnych unormowań. IZ Ryby zadeklarowały zmiany w KM. Rozpoczęto debatę na temat warunkowości, spełnienia warunków podstawowych. ( załącznik nr10) Zygmunt Mierzejewski