01 września 2023

29 sierpnia odbyło się posiedzenie Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia. Poświęcono je głównie kwestiom finansowym, w kontekście płacowym, jak i przyszłości wzrostu nakładów na sektor ochrony zdrowia. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Wdrażanie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych to temat, który cyklicznie pojawia się na każdym posiedzeniu Trójstronnego Zespołu. Obecnie trwa etap zbierania przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji danych finansowych o wynagrodzeniach za miesiące lipiec i sierpień br., które mają zostać podsumowane pod koniec września br. Informacje będą obejmować wszystkich pracowników, niezależnie od formy zatrudnienia, zaangażowanych w realizację świadczeń finansowanych ze środków publicznych. W dyskusji, Państwowa Inspekcja Pracy przekazała dane o nieprawidłowościach we wdrażaniu ustawy: w okresie od lutego do końca lipca 2023 r. do PIP wpłynęło łącznie (zaledwie) 58 skarg związanych z realizacją przepisów. To znikomy wskaźnik w skali całego kraju, choć znaczącą jest informacja, że najwięcej skarg wpłynęło z terenów woj. świętokrzyskiego i lubelskiego. Najważniejsze nieprawidłowości związane z realizacją ,,ustawy płacowej” w ochronie zdrowia (nowe stawki weszły w życie od 1 lipca br.) dotyczyły m.in. różnicowania stawek wynagrodzeń na tożsamych stanowiskach pracy, nieustalenia sposobu podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne oraz pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawody medyczne, zatrudnionych w podmiocie leczniczym, zgodnie z wymogami ustawy, niepodwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny, zatrudnionego w podmiocie leczniczym, w sposób uwzględniający minimum określone w ustawie, nieustalenia zasad podwyższania wynagrodzenia osoby zatrudnionej w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, niewykonującej zawodu medycznego. W dyskusji, członkowie zespołu i eksperci, zarówno ze strony pracodawców jak i związkowej podnosili kwestie min. konieczności wcześniejszego przekazania pieniędzy do podmiotów leczniczych, nadmiernej skali umów cywilnoprawnych w szpitalach, stałego zadłużania szpitali powiatowych, niewystarczających środków finansowych na wynagrodzenia, płac personelu niemedycznego. Omówiono także problematykę finansowania ochrony zdrowia. Zgodnie z informacją Ministerstwa Zdrowia i NFZ, całościowe wydatki na zdrowie w roku 2024 znacznie wrosną: wskaźnik minimalnych nakładów na finansowanie ochrony zdrowia ulegnie podwyższeniu z 6 proc. w 2023 r. do 6,2 proc. Składową tej kwoty są także wydatki Narodowego Funduszu Zdrowia (niemal 156 mld zł na koszty świadczeń zdrowotnych, co stanowi o ponad 20 mld więcej niż w roku bieżącym). Budżet państwa wnosi do systemu ochrony zdrowia 26,7 mld zł. Pomimo, że łączne nakłady na ochronę zdrowia będą wynosić 190,8 mld zł – dostępność nie uległa znaczącej poprawie i to był jeden ze znaczących wątków dyskusji, po której strona społeczna uznała za konieczne przyjęcie stanowiska w tej sprawie. To także jeden z ważniejszych postulatów programowych OPZZ, o którym stale przypominamy podczas dialogu ze stroną rządową. Na wniosek strony pracodawców omówiono także europejską legislację farmaceutyczną i stan prac nad wdrażaniem dyrektyw europejskich w tym obszarze – temat ma być kontynuowany we wrześniu. Kolejne posiedzenie Zespołu zaplanowano na 28 września br. To czas kiedy znane będą wyniki wdrażanych wynagrodzeń w ochronie zdrowia za lipiec i sierpień br.W posiedzeniu udział brali członek Trójstronnego Zespołu ds. OZ Tomasz Dybek (OZZ Pracowników Fizjoterapii) oraz branżowi eksperci OPZZ. (rg)

31 sierpnia 2023

W lipcu br. OPZZ skierowało do Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej pytanie o informację na temat dodatkowych środków finansowych dla sektora pomocy społecznej w roku bieżącym, w szczególności w zakresie dofinansowania wypłaty dodatków do wynagrodzeń dla pracowników domów pomocy społecznej. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Zgodnie z odpowiedzią otrzymaną z Departamentu Pomocy Społecznej i Integracji w MR i PS, wysokość przeznaczonych na powyższe zadanie środków ustalono na poziomie 300 mln zł. Kwota ta jest dedykowana na wypłacenie dodatków/nagród dla osób zatrudnionych w Domach Pomocy Społecznej w kwocie 600 zł miesięcznie na pracownika wraz z pochodnymi. Dofinansowanie zaplanowano od kwietnia do grudnia bieżącego roku. Jednocześnie resort wskazał, że w chwili obecnej trwają prace nad umożliwieniem uruchomienia dodatkowych środków na powyższy cel oraz zwiększeniem budżetów wojewodów, którzy są dysponentem przyznanych środków. To wojewodowie będą dokonywać podziału środków na jednostki samorządu terytorialnego prowadzące bądź zlecające prowadzenie domów pomocy społecznej. Właściwy wojewoda będzie także decydował o sposobie przyznawania środków, w porozumieniu z jednostką samorządu terytorialnego, na podstawie ustaleń dokonanych z kierownictwem poszczególnych domów pomocy społecznej. Nie jest to wprost odpowiedź na pismo OPZZ. Apelowaliśmy bowiem o włączenie organizacji związkowych na tryb sposobu podziału wysokości środków przeznaczonych dla pracowników oraz co istotne – wspólne decydowanie na szczeblu wojewody, czy są to pieniądze zaplanowane tylko dla DPS – ów czy też dla innych jednostek organizacyjnych pomocy społecznej z określeniem grup zawodowych pracowników zatrudnionych w sektorze pomocy społecznej.Organizacje związkowe sektora pomocy społecznej zrzeszone w OPZZ sygnalizują, że są w kontakcie z wojewodami i monitorują sytuację w zakresie podziału tych środków. rg

22 sierpnia 2023

16 sierpnia 2023 roku Prezydent RP Andrzej Duda podpisał ustawę z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o emeryturach pomostowych, a także niektórych innych ustaw. Nowelizacja realizuje postulat OPZZ i uchyla wygasający charakter emerytur pomostowych, a także dokonuje korekty w instytucji rekompensaty. Likwidacja wygasającego charakteru emerytur pomostowych Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych przez wiele lat walczyło o uchylenie wygasającego charakteru emerytur pomostowych. Tylko w ostatnim roku podjęliśmy wiele inicjatyw mających na celu realizację tego postulatu. Między innymi w dniu 19 października 2022 r. OPZZ zorganizowało manifestację, do której dołączyło Forum Związków Zawodowych i wspólnie skierowaliśmy do Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej Petycję domagając się uchylenia wygasającego charakteru emerytur pomostowych. OPZZ brało także udział w posiedzeniach Zespołu ds. Ubezpieczeń Społecznych Rady Dialogu Społecznego, podczas których domagało się niewygasającego charakteru emerytur pomostowych. Postulat ten zawarty jest w Programie OPZZ na lata 2022-2027. Podpisana przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o emeryturach pomostowych, a także niektórych innych ustaw realizuje postulat OPZZ i uchyla wygasający charakter emerytur pomostowych. Zmiany w zakresie rekompensaty Zmianie uległy także przepisy dotyczące instytucji rekompensaty. Rekompensata to odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Potrzeba zmiany wzięła się z nowelizacji (Dz.U. z 2022 r. poz. 755), która weszła w życie 20 kwietnia ub.r. Uchyliła ona art. 4 pkt 7, który mówił o konieczności rozwiązania stosunku pracy jako warunku nabycia pomostówki. Po nowelizacji ustawy emerytura pomostowa jest nabywana automatycznie – bez rozwiązania stosunku pracy – i przyznawana na wniosek pracownika. Świadczenie nie jest jednak wypłacane do czasu rozwiązania umowy z dotychczasowym pracodawcą.  Zdaniem ekspertów, te zmiany pozbawiały ubezpieczonych prawa do rekompensaty. Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata przysługuje bowiem tylko takiemu pracownikowi, który nie nabył prawa do pomostówki. Wspomniany przepis został poprawiany i w efekcie rekompensatę otrzymają osoby, które nie mają prawa do pomostówki ustalonego prawomocną decyzją. Z przepisów jasno wynika już, w jakich przypadkach ZUS przyznaje świadczenie. Wejście w życie przepisów Przepisy dotyczące rekompensaty i uchylenia wygaszającego charakteru emerytur pomostowych wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.

01 sierpnia 2023

Dnia 28 lipca 2023 roku Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o emeryturach pomostowych oraz niektórych innych ustaw (druk 3321). Ustawa wprowadza m.in. takie zmiany, jak uchylenie wygasającego charakteru emerytur pomostowych. Ustawa czeka już tylko na podpis Prezydenta RP. Najważniejsze przepisy ustawy i kalendarium wejścia w życie : Ustawa wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2024 r., m.in. uchylenie wygaszającego charakteru emerytur pomostowych, z wyjątkiem:  1) Art. 2 i 6, które wejdą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Art. 2 dotyczą wprowadzenia zasady, że jeśli szczególnie chroniony pracownik zostanie zwolniony i zaskarży decyzję pracodawcy do sądu, to ten ostatni będzie mógł nakazać firmie dalsze zatrudnienie pracownika aż do momentu prawomocnego zakończenia postępowania. Podstawą udzielenia takiego zabezpieczenia będzie jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia (tzn., że zwolnienie było bezprawne). Dzięki takiemu rozwiązaniu w okresie trwania postępowania przed sądem (często przez kilka lat) związkowiec nadal mógłby pracować i zarobkować. 2) Art. 8–11, które wejdą w życie z dniem 1 września 2023 r. OPZZ pozytywnie ocenia wyjście naprzeciw jego oczekiwaniom oraz zamiar realizacji postulatu uchylenia wygasającego charakteru emerytur pomostowych,  zawartego w Programie OPZZ na lata 2022-2027. OPZZ będzie  zabiegać o dokończenie reformy emerytur pomostowych i dokonanie przeglądu grup zaliczonych i pretendujących do wykazów prac w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Przebieg procesu legislacyjnego oraz pełną treść ustawy można sprawdzić TUTAJ .

14 lipca 2023

OPZZ wnioskuje do Rady Dialogu Społecznego  o wznowienie prac Podzespołu problemowego ds. ochrony zdrowia, funkcjonującego w ramach Zespołu problemowego ds. usług publicznych RDS. Pismo w tej sprawie złożył przewodniczący OPZZ Piotr Ostrowski. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Podzespół ds. ochrony zdrowia RDS bardzo intensywnie pracował do grudnia 2020 roku.W trudnym czasie pandemii podjęto decyzję, wyrażoną w Uchwale Nr 46 Rady Dialogu Społecznego z dnia 28 grudnia 2020 r., by prace Podzespołu zostały zastąpione doraźnym Zespołem problemowym ds. ochrony zdrowia RDS. Tym samym, zgodnie z zapisami ww. uchwały prace Podzespołu problemowego ds. ochrony zdrowia zostały zawieszone. Zespół doraźny, zgodnie z decyzją podjętą na posiedzeniu Prezydium RDS w dniu 16 marca br. zakończył swoje działanie. Jednocześnie od marca br. nie zostały wznowione prace Podzespołu problemowego ds. ochrony zdrowia RDS. Zasadność kontynuacji pracy Podzespołu jest w ocenie OPZZ bezdyskusyjna.Przykładem są agendy posiedzeń Zespołu problemowego ds. usług publicznych RDS z ostatnich miesięcy, zdominowanych przez tematykę ochrony zdrowia w istotnych sprawach sektora. Tym samym, także z tego powodu brakuje przestrzeni do podjęcia dialogu w zakresie szeroko rozumianych problemów sektora usług publicznych, nabrzmiałych społecznie szczególnie w ostatnich miesiącach. Obecnie jedynym forum dialogu jest branżowy Trójstronny Zespół ds. Ochrony Zdrowia działający przy Ministrze Zdrowia, jest on jednak usytuowany poza Radą Dialogu Społecznego. Pomimo wielkiej aktywności merytorycznej Trójstronnego Zespołu, wiele inicjatyw legislacyjnych odbywa się w ramach RDS, stąd w ocenie OPZZ istotne jest, by problematyka ochrony zdrowia w Radzie Dialogu Społecznego znalazła swoje należyte miejsce i była kontynuowana w Podzespole problemowych ds. ochrony zdrowia RDS. Podjęcie inicjatywy w tej sprawie jest w kompetencjach przewodniczącego Zespołu problemowego ds. usług publicznych RDS. Czekamy na dalsze ustalenia i decyzje.  Treść pisma OPZZ TUTAJ 

13 lipca 2023

                                                 OPZZ wraz z Radą Branżową Pracowników Psychiatrii Federacji Związków Zawodowych Pracowników Ochrony Zdrowia i Pomocy Społecznej, organizacji członkowskiej OPZZ, zwróciły do Ministra Zdrowia Adama Niedzielskiego z wnioskiem o powołanie zespołu bądź grupy roboczej do spraw określenia norm kwalifikacyjnych i liczbowych personelu zatrudnionego w psychiatrycznej opiece zdrowotnej obejmujących wszystkich pracowników. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Temat ten przy różnych okazjach sygnalizowało nasze środowisko zawodowe.Psychiatra to szczególnie ważna i wrażliwa gałąź medycyny, a praca w tym obszarze jest wyjątkowo oddziaływaniem zespołowym. Pozostaje ona wciąż jedną z nielicznych dziedzin, w której nie zostały określone normy zatrudnienia zawodów pracujących w ochronie zdrowia. Wszystkie osoby zatrudnione w psychiatrii, niezależnie od posiadanych kwalifikacji i zajmowanego stanowiska wpływają szczególnie bezpośrednio na funkcjonowanie pacjentów. Stąd zasadne wydaje się podjęcie prac i dyskusji nad dookreśleniem zawodów (kwalifikacji i liczby), jakie są potrzebne w stacjonarnej opiece psychiatrycznej. Praktyka pokazuje, jak trudną jest praca w sytuacjach w których nie ma możliwości profesjonalnego podejścia do pacjenta, choćby ze względu na deficyt kadrowy. Przykładowo, w sytuacjach konieczności zastosowania przymusu bezpośredniego, pracownicy - z jednej strony muszą być sprawni fizycznie, z drugiej – mieć zdolności interpersonalne i dojrzałość zawodową, aby nie ulec prowokacjom w przypadkach agresywnych zachowań pacjentów bądź nie nadużyć ponad miarę swoich kompetencji. W składzie klasycznego zespołu terapeutycznego uznaje się obecność lekarza psychiatry, psychologa czy pielęgniarki, ale bardzo pożądane są także inne zawody jak: psychoterapeuta, w tym psychoterapeuta uzależnień, terapeuta środowiskowy, terapeuta zajęciowy, logopeda, pracownik socjalny, opiekun medyczny, salowy/sanitariusz.  Stąd w ocenie OPZZ ważne byłoby, z punktu widzenia organizacyjnego i finansowego ustalenie minimalnych norm kadrowych i kwalifikacyjnych personelu zatrudnionego w psychiatrycznej opiece zdrowotnej dotyczących wszystkich pracowników. To także okazja do otwarcia dyskusji na potrzebę określenia norm kwalifikacyjnych i liczbowych personelu zatrudnionego w innych specjalnościach medycyny.  (rg)

12 lipca 2023

                          OPZZ pyta Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej o kompleksową informację na temat dodatkowych środków finansowych skierowanych do sektora pomocy społecznej w roku bieżącym – pismo w tej sprawie złożył do wiceministra Stanisława Szweda wiceprzewodniczący OPZZ Sebastian Koćwin. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Problematyka płac pracowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej to temat narastający od wielu lat. Środowisko związkowe OPZZ od dłuższego czasu domaga się systemowych rozwiązań płacowych dedykowanych pracownikom pomocy społecznej. Z inicjatywy związkowej powstał nawet branżowy Trójstronny Zespół ds. Pomocy Społecznej, jest więc gremium dialogu do podejmowania prac i decyzji ważnych dla tego obszaru. Niestety, co tej pory pomimo wielu wniosków strony związkowej, nie rozpoczęto w ramach zespołu poważnego dialogu na tematy płacowe. Pomysł doraźnego rozwiązania pojawił się w projekcie nowelizacji ustawy budżetowej na rok 2023 procedowanym obecnie w Parlamencie (druk sejmowy nr 3322) i przyjętym przez rząd 13 czerwca br. Zgodnie z projektem - domy pomocy społecznej prowadzone przez samorząd lub na zlecenie samorządu zostaną dofinansowane w 2023 r. kwotą w wysokości 300 mln zł na wypłatę dodatków do wynagrodzeń dla pracowników tych jednostek  z rezerwy celowej. Choć każde pieniądze kierowane do pracowników sektora pomocy społecznej są potrzebne, na tle tej propozycji ustawowej powstaje wiele pytań. Nie wiadomo np. w jakim trybie i na jakich zasadach będzie następowała wypłata tych środków oraz czy dostępną będzie informacja o kwotach, jakimi będą dysponować poszczególni wojewodowe. Dla organizacji związkowych niezwykle ważne jest - czy będą one miały wpływ na podział wysokości środków przeznaczonych dla pracowników i według jakich kryteriów będą ,,dzielone” pieniądze dla pracowników. Wreszcie, czy pieniądze są gwarantowane tylko dla DPS – ów czy też dla innych jednostek organizacyjnych pomocy społecznej oraz jakie grupy zawodowe pracowników z nich skorzystają ? Szereg tych pytań jest kierowanych do centrali OPZZ, a narastający niepokój związany z praktyczną realizacją tej regulacji wymaga wyjaśnień. Czekamy na odpowiedź ministerstwa.  (rg)

10 lipca 2023

Sejm na posiedzeniu w dniu 7 lipca br. przyjął ustawę zwiększającą wysokość świadczenia wychowawczego w wysokości 500 zł miesięcznie do poziomu 800 złotych. Kwota świadczenia wychowawczego wzrośnie z 500 zł do 800 zł i zostanie wypłacona pod koniec lutego 2024 r.  z wyrównaniem za styczeń. Wysokość świadczenia zmieni się z urzędu, bez konieczności składania dodatkowego wniosku. Sejm odrzucił wszystkie zgłoszone poprawki, m.in przewidujące wypłatę świadczenia 800+ jeszcze w 2023 r., czy systemowej waloryzacji świadczenia o wysokość inflacji. W opinii do projektu ustawy Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych pozytywnie oceniło intencję rozwiązania zaproponowanego w projekcie ustawy o zmianie ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, którą jest „dostosowanie wysokości świadczenia wychowawczego w wysokości 500 zł miesięcznie do obecnych potrzeb polskich rodzin” i podwyższenie tej kwoty do 800 zł miesięcznie. OPZZ zwróciło uwagę na fakt, że od momentu wejścia w życie Programu „Rodzina 500 plus” tj. w dniu 1 kwietnia 2016 r., w konsekwencji niezwiększania przez 7 lat wysokości świadczenia wychowawczego jego wartość nabywcza istotnie zmalała – zwłaszcza podczas ostatniego roku wysokiej inflacji. Stąd nalażałoo zgodzić się, że zaproponowane w projekcie ustawy rozwiązanie wychodzi naprzeciw społecznej potrzebie pilnej interwencji w celu dostosowania wysokości świadczenia do nowych realiów gospodarczych. 1) Pozytywnie oceniając intencję projektodawcy, zgłoszono natomiast zasadnicze zastrzeżenie odnośnie projektowanego rozwiązania, a dotyczące braku propozycji mechanizmu corocznej waloryzacji świadczenia wychowawczego przewidzianego ustawą. Od czasu wejścia w życia Programu „Rodzina 500 plus” świadczenie to powinno być waloryzowane corocznie, np. w oparciu o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w poprzednim roku. Ustanawiając Program od 2016 roku ustawodawca nie zabezpieczył jakiegokolwiek mechanizmu waloryzacyjnego. Utrzymywanie takiego stanu oznacza de facto ponowne zamrożenie wysokości świadczenia i rodzi uzasadnioną obawę o to, że nie będzie ono podwyższane przez kolejne lata, a w konsekwencji wartość nabywcza świadczenia w tym czasie znów znacząco spadnie. 2)Dodatkowo, w związku z przedłożonym projektem OPZZ za niedopuszczalną uznało powtarzaną od lat przez stronę rządową retorykę uzasadniającą brak przeprowadzania częściej niż co trzy lata weryfikacji wysokości kryteriów dochodowych w pomocy społecznej, a co się z tym wiąże – utrzymywanie zbyt niskiej wysokości kryterium dochodowego uprawniającego do zasiłku rodzinnego oraz świadczeń rodzinnych, zasiłków i dodatków do zasiłków rodzinnych funkcjonujących w oparciu o ustawę z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Rażąco niski poziom ustawowo regulowanych świadczeń obowiązujących w pomocy społecznej i świadczeniach rodzinnych nie może być wciąż uzasadniany wprowadzeniem Programu „Rodzina 500 plus”. OPZZ uważa, niezależnie od przedstawionego projektu nowelizacji ustawy, iż nadszedł czas na przegląd obowiązujących form wsparcia dla rodzin, w kierunku ich adekwatnego adresowania do potrzeb społecznych. KD

07 lipca 2023

OPZZ wnioskuje do Minister Rodziny i Polityki Społecznej o uzupełnienie przepisów regulujących kwestie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach pracy wyposażonych w monitory ekranowe. Nowelizacja ponad dwudziestoletnich przepisów rozporządzenia wciąż nie nadąża za życiem i nie rozwiązuje praktycznych problemów, jakie od lat zgłaszają organizacje członkowskie OPZZ. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ OPZZ z zadowoleniem przyjął fakt nowelizacji przepisów rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, w związku z koniecznością dostosowania przepisów rozporządzenia do rozwoju techniki i nowych form pracy. O nowelizacji przepisów i jej zakresie pisaliśmy szerzej (Nowelizacja przepisów o monitorach ekranowych | Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych). Opiniując przepisy, krytycznie oceniliśmy brak rozwiązań w zakresie m.in. stosowania przepisów bhp obejmujących stanowiska pracy wyposażone w wiele monitorów ekranowych. Chodzi na przykład o pracę na stanowiskach wyposażonych w monitory telewizji przemysłowej i stanowiskach monitoringu, gdzie wymagany jest stały nadzór (obserwacja) określonego terenu czy też stanu urządzeń. Pracodawcy nie chcą uznawać takiej pracy jako pracy w rozumieniu przepisów omawianego rozporządzenia, a tym samym pracownik ma problemy z uzyskaniem np. okularów korygujących wzrok.  W aspekcie powyższego nie uwzględniono także regulacji dotyczących liczby możliwych do obserwacji i stałego nadzoru monitorów ekranowych (centra sterowania, branża kolejowa). Obecny stan prawny pozwala pracodawcom, w tym pracodawcom kolejowym, polecić pracownikom odpowiedzialnym za szeroko pojęte bezpieczeństwo publiczne, obsługę i nadzór nad nieograniczoną w zasadzie niczym liczbą monitorów ekranowych. Skutkuje to tym, że pojedynczy pracownik ma obowiązek prowadzenia obserwacji i stałego nadzoru od kilku do kilkudziesięciu monitorów ekranowych różnego przeznaczenia. Pojawia się także wiele praktycznych problemów związanych z interpretacją przepisów i stosowania rozporządzenia dotyczących stanowisk pracy wyposażonych w monitory ekranowe pracowników obsługujących skanery i tablety. Trudno bowiem odpowiedzieć na pytania, jak w takich sytuacjach ma wyglądać ochrona pracowników pracujących na takich stanowiskach. Praca nad ostateczną wersją rozporządzenia jest kontynuowana. O innych aspektach nowelizacji, jak i opinii OPZZ więcej z Gazecie Prawnej: Firma dopłaci do soczewek (dostęp: 5.07.2023 - dla zalogowanych użytkowników) (RG)

05 lipca 2023

Komitet Sterujący koordynujący wsparcie z funduszy unijnych w sektorze zdrowia rozpoczął działalność. Znane są priorytetowe obszary wsparcia zdrowia ramach polityki spójności na lata 2021-2027 w tym sektorze. Teraz nadchodzi czas na opracowywanie planów działań wpierających politykę zdrowotną. Renata Górna, dyrektor Wydziału Polityki Społecznej OPZZ Komitet Sterujący do spraw koordynacji wsparcia w sektorze zdrowia to bardzo ważne gremium zaczynające swoją działalność instytucjonalną w zakresie wykorzystywania środków europejskich z nowej perspektywy finansowej do 2027 roku. Komitet został powołany Decyzją Przewodniczącego Komitetu do Spraw Umowy Partnerstwa na lata 2021 -2027 z dnia 29 czerwca 2023 r., ministra funduszy i polityki regionalnej Grzegorza Pudy. Pierwsze posiedzenie Komitetu koncentrowało się wokół przeglądu obszarów wsparcia w ramach polityki spójności na lata 2021 – 2027. Przyjęto wzór Planu działań w sektorze zdrowia oraz rekomendacje wsparcia w sektorze zdrowia dla wszystkich obszarów oraz rekomendacje dla kryteriów oceny projektów w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej. Wśród priorytetów finansowania projektów z wykorzystaniem funduszy europejskich jest wiele obszarów wspomagających jakość i dostępność do ochrony zdrowia. I tak: fundusze europejskie na Infrastrukturę, Klimat, Środowisko 2021-2027 (FEnIKS) w zakresie zdrowia będą skierowane do: podstawowej opieki zdrowotnej, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, ratownictwa medycznego i psychiatrii oraz na kształcenie kadr medycznych; fundusze europejskie dla Rozwoju Społecznego na 2021-2027 (FERS) w zakresie zdrowia będą skierowane na: kształcenie kadr, dostępność do specjalistów oraz na działania wspierające jakość i dostępność do świadczeń zdrowotnych; w ramach Programów regionalnych na lata 2021-2027 – cele szczegółowe koncentrują się na wspieraniu rozwiązań cyfryzacji, zwiększaniu równego dostępu do opieki zdrowotnej, wspieraniu aktywnego i zdrowego starzenia się oraz zdrowego i dobrze dostosowanego środowiska pracy, które uwzględnia zagrożenia dla zdrowia. Członkami Komitetu są przedstawiciele resortów: zdrowia, finansów, funduszy i polityki regionalnej, przedstawiciele urzędów marszałkowskich wszystkich województw a także strona pracowników i pracodawców Rady Dialogu Społecznego – po jednym przedstawicielu każdej ze stron. Stronę pracowników RDS, wynikiem uzgodnień trzech central związkowych, reprezentuje w Komitecie Sterującym przedstawicielka OPZZ Renata Górna.  (rg)