22 lutego 2023

Po ponad półrocznej przerwie w pracach legislacyjnych, otrzymaliśmy od strony rządowej do zaopiniowania drugą wersję projektu ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych pracy (dalej: projekt). Paweł Śmigielski, dyrektor Wydziału Prawno-Interwencyjnego OPZZ Jak wskazuje wnioskodawca „oczekiwanym efektem regulacji ma być zapewnienie pokoju społecznego poprzez zagwarantowanie przejrzystych, łatwych w stosowaniu i interpretowaniu, polubownych procedur rozwiązywania sporów zbiorowych i konfliktów społecznych”, a także „dostosowanie przepisów prawnych do zmieniającej się sytuacji rynkowej oraz zapobieganie działaniom, które są postrzegane jako godzące w stosunki pomiędzy pracodawcami a związkami zawodowymi, reprezentującymi interesy pracowników”. Czy projekt spełnia powyższe cele? Czy obecna ustawa o rozwiazywaniu sporów zbiorowych i oparta na niej wieloletnia praktyka wymaga tak daleko idących zmian - dla niektórych wręcz rewolucyjnych? Obecnie prowadzimy kompleksową procedurę zbierania opinii i stanowisk organizacji członkowskich OPZZ, ale w stosunku do niektórych rozwiązań projektu pozwolę sobie na kilka krótkich uwag. W projekcie znajduje się kilka ciekawych propozycji, które pracodawcy już zdążyli okrzyknąć w mediach mianem „prozwiazkowych”. W mojej ocenie są to jednak propozycje, które mogą poprawić skuteczność procedury poprzez wyeliminowanie wielu bolączek i nieprawidłowych praktyk w zakładach pracy. Mając zatem na uwadze konieczność usprawnienia procesu sporu zbiorowego, pozytywnie oceniam następujące regulacje: odejście od enumeratywnego określenia przedmiotu sporu zbiorowego i wskazanie na nową definicję sporu zbiorowego pracy, zgodnie z którą jest to spór osób wykonujących pracę zarobkową z pracodawcą lub pracodawcami o zbiorowe prawa lub wolności związkowe, a także o zawodowe, ekonomiczne lub socjalne zbiorowe interesy lub prawa, związane z wykonywaniem pracy; W mojej ocenie zaproponowana definicja przedmiotu sporu zbiorowego może pozwolić na uniknięcie częstego problemu, który pojawia się przy wszczynaniu sporów zbiorowych, a mianowicie podważanie przez pracodawców legalności żądań związkowych. W świetle nowej regulacji praktycznie każde żądanie organizacji związkowej, mieszczące się w bardzo szeroko zakreślonym katalogu „zbiorowych praw lub wolności związkowych, zawodowych, ekonomicznych oraz socjalnych interesów lub praw, związanych z wykonywaną pracą”, będzie oznaczało rozpoczęcie procedury sporu zbiorowego. Zmiana ta powinna znacząco przyspieszyć rozwiązywanie sporów zbiorowych. wprowadzenie definicji pracodawcy dominującego, gdyż jest to realizacja jednego z postulatów związkowych, choć w mojej ocenie mogą powstać wątpliwości interpretacyjne co do określonych podmiotów; Dzięki tej zmianie spór zbiorowy będzie mógł być prowadzony wobec pracodawcy, który realnie kształtuje warunki zatrudnienia pracowników w danym zakładzie pracy, w szczególności warunki wynagradzania. Obecnie zdarzają się sytuację, gdy związek zawodowy ma utrudnione warunki działania bo pracodawca w trakcie negocjacji płacowych wskazuje, że kwestie związane z podwyżką wynagrodzeń są poza jego kompetencjami i wymagają zgody osoby decyzyjnej ze spółki dominującej („spółki matki”). W tym obszarze postulowaliśmy jednak wprowadzenie definicji pracodawcy rzeczywistego, a nie dominującego. Wydaje się bowiem, że pojęcie pracodawcy rzeczywistego jest szersze niż definicja pracodawcy dominującego, stworzona w oparciu o zapisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Powstaje pytanie, czy pracodawcą dominującym będą też organy władzy publicznej, np. czy będzie można prowadzić spór z ministrem, które kształtuje wynagrodzenia nauczycieli? W mediach pojawiły się już opinie, że tego typu podmioty będzie można kwalifikować jako „pracodawcę dominującego” ale do tego zagadnienia należy podejść bardzo ostrożnie, mając na uwadze zarówno definicję, jak i brak szczegółowych wyjaśnień czy wskazówek w uzasadnieniu do projektu. wprowadzenie możliwości prowadzenia sporu na tle realizacji lub przestrzegania układu zbiorowego pracy lub innego porozumienia zbiorowego bez konieczności ich wypowiadania; umożliwienie stronom sporu skorzystania z pomocy mediatora już na etapie rokowań (mediacja prewencyjna). Nie ulega wątpliwości, że skorzystanie z profesjonalnej pomocy osoby dającej gwarancję bezstronności i pomagającej w osiągnięciu wcześniejszego porozumienia, może przyczynić się do wzrostu liczby porozumień zawieranych na tym etapie sporu. Jest to zatem bardzo dobre i długo wyczekiwane rozwiązanie; prawo jednostronnego sporządzenia protokołu rozbieżności, co zakończy nieustające konflikty w obszarze czasochłonnego trybu uzgadniania przez strony sporu treści tego dokumentu; uzgodnienie ze związkami zawodowymi wykazu stanowisk na których nie jest możliwe zaprzestanie pracy (obecnie jest to przedmiotem wątpliwości interpretacyjnych oraz różnych praktyk, stosowanych w zakładzie pracy); przekazanie adresów służbowych emalii osób wykonujących prace zarobkową (na rzecz prowadzenia strajku ostrzegawczego i referendum) – jest to częściowe spełnienie postulatu związkowego o umożliwienie dostępu do tego typu informacji w celu prowadzenia działalności związkowej w zakładzie pracy; możliwość prowadzenia akcji protestacyjnej bez konieczności przejścia przez etap rokowań, „oficjalne” wprowadzenie do procedury sporu zbiorowego porozumienia postrajkowego, co ma podstawę zarówno w praktyce, jak i literaturze prawa pracy; informowanie o sporze zbiorowym ministra właściwego do spraw pracy – co ma swe uzasadnienie w gromadzeniu kompleksowych informacji o wszystkich toczących się sporach zbiorowych przez tego ministra, również w kontekście późniejszej możliwej procedury wyznaczania mediatora. Kilka rozwiązań budzi natomiast moje wątpliwości co do ich zasadności. W szczególności mam tu na myśli: obowiązek przeprowadzenia przez związek zawodowy wszczynający spór - w stosunku do wszystkich organizacji związkowych działających w zakładzie pracy - stosownej procedury informacyjnej o żądaniach i możliwości przystąpienia przez te organizacje do sporu (budowanie wspólnej reprezentacji). Jest to pomysł, który z jednej strony można ocenić pozytywnie (budowanie koalicji związkowej), ale w praktyce może przynieść poważne problemy proceduralne przy dalszych etapach prowadzenia sporu zbiorowego; wymóg udziału w sporze zbiorowym co najmniej jednej reprezentatywnej zakładowej organizacji związkowej - bez spełnienia tego warunku prowadzenie sporu zbiorowego nie będzie możliwe; ograniczenie czasu trwania sporu do 9 miesięcy (12 miesięcy za zgodą stron). Strona rządowa dała partnerom społecznym 2 miesiące na przekazanie swych uwag. Do 10 marca br. czekamy na opinie naszych organizacji członkowskich. Mając na uwadze powagę zagadnienia musimy wspólnie bardzo szczegółowo przeanalizować i omówić poszczególne rozwiązania zawarte w projekcie oraz dokonać oceny ich możliwych skutków. Korzystając z okazji chciałbym poinformować, że w najbliższym czasie – wzorem ubiegłorocznego trybu postępowania - przystąpimy do organizacji spotkania, na którym reprezentanci organizacji członkowskich OPZZ będą mogli bezpośrednio przekazać nam swoje uwagi.

22 lutego 2023

Już w marcu Parlament Europejski ma głosować ws. projektu tzw. rozporządzenia metanowego. Próba minimalizowania emisji gazów cieplarnianych może się jednak w tym wypadku okazać zgubna dla stopniowego procesu sprawiedliwej transformacji energetycznej Polski i gwałcąca zapisy Umowy Społecznej z 2021 roku. Zagrożonych planami dokumentu jest nawet kilkaset tysięcy miejsc pracy w Polsce. Maciej Zaboronek, Wydział Polityki Gospodarczej Procedowany projekt przewiduje ograniczenie emisji metanu w trzech sektorach: naftowym, gazowym i węglowym, a w Polsce dotyczy w największej mierze tego ostatniego. Dokument zakłada zakaz emisji na poziomie powyżej 5 ton metanu na 1000 ton wydobytego węgla już za niecałe cztery lata, do 1.01.2027. Następnie, 1.01.2031 ma zostać zaostrzony do 3 ton na 1000 t wydobytego surowca. Jako że 80% wydobycia w Polsce ma miejsce z pokładów metanowych a ich średnie emisje wynoszą między 8 a 14 ton na 1000 ton wydobycia, wprowadzenie prawa w takim kształcie może uniemożliwić produkcję w dużej części kopalń węgla kamiennego w Polsce już w 2027 roku. Polskie kopalnie posiadają systemy odmetanowania, jednak ich stosowanie nie daje teraz możliwości zredukowania poziomu metanu do wymaganych norm. Kary za przekroczenia tychże przewidziane w rozporządzeniu miałyby być natomiast „odstraszające” i „pozbawiać korzyści gospodarczych”. W ciągu 5 lat od daty wejścia w życie, rozporządzenie ma objąć także kopalnie węgla koksowego, który jest na liście surowców strategicznych Unii Europejskiej, z uwagi na jego kluczową rolę w produkcji stali. Co istotne - Polska jest jedynym producentem tego surowca w Unii Europejskiej. Zaprzestanie wydobycia wpłynęłoby na bezpieczeństwo surowcowe całej Unii. Normy dotyczące tego rodzaju węgla mają jednak dopiero zostać ustalone. Zapisy Umowy Społecznej podpisanej przez przedstawicieli polskiego rządu w maju 2021 przewidują stopniowe wygaszanie kopalń węgla kamiennego do roku 2049. Węgiel koksowy ze względu na strategiczne znaczenie, także w procesie transformacji energetycznej i zapotrzebowania na stal, w ogóle nie był w tej umowie ujęty i ta branża nie jest traktowana jako przeznaczona do likwidacji. Jednak zapisy rozporządzenia mogą w praktyce oznaczać konieczność zamknięcia większości kopalń węgla energetycznego już w ciągu kilku lat, a pod znakiem zapytania stawiają przyszłość węgla koksowego. Skutki przeprowadzenia takiego procesu w tak krótkim czasie byłyby katastrofalne. Plan, który jest rozłożony na ponad 25 lat, de facto miałby zostać poszerzony i skrócony do lat kilku. Stawiałoby to w bardzo trudnym położeniu ok. 80 tys. pracowników kopalń węgla kamiennego, oraz nawet kilkaset tysięcy pracowników branż powiązanych z górnictwem. Żaden z dotychczasowych wstępnych projektów transformacji energetycznej kraju nie brał pod uwagę takiej możliwości w podobnym tempie. Ponadto wiązałoby się to z koniecznością importu dużych ilości węgla z racji na niemożność tak nagłego przestawienia systemu energetycznego, co byłoby sytuacją bardzo niekorzystną dla bezpieczeństwa energetycznego kraju. Warto zauważyć, że szacunkowo 70-90% emisji metanu z paliw kopalnych używanych w Unii Europejskiej pochodzi z importu spoza jej terenu. Jako że kontrola tych emisji poza obszarem UE będzie znacznie trudniejsza niż wewnątrz, może to być łatwa droga do nadużyć. Według projektu rozporządzenia unijna kontrola emisji „importowanych” na teren wspólnoty ma opierać się jedynie na deklaracjach podmiotów sprowadzających surowce spoza UE, a nie na kontroli i karach tak jak wewnątrz UE. Jest to system zdecydowanie preferujący wyrzucenie emisji poza Unię zamiast pozbycia się ich. Niestety, w obecnej formie, połączony ze szkodami dla pracowników wewnątrz Unii, a głównie w Polsce. Jako OPZZ śledzimy postęp prac i tym możliwym negatywnym skutkom staramy się zapobiec. Projekt rozporządzenia TUTAJ

20 lutego 2023

16 lutego odbyło się spotkanie przedstawicieli OPZZ, Konfederacji Pracy i dyrekcji ukraińskiej szkoły „Materynka”. Spotkanie zorganizowała Nataliia Kolesnik, specjalistka Wydziału Międzynarodowego OPZZ, dzięki której udało się pozyskać 20 laptopów dla ukraińskich uczniów szkoły „Materynka”. Umożliwią one wzbogacenie oferty edukacyjno-edukacyjnej, a także kontynuację studiów i działalności dla setek ukraińskich uczniów, którzy tak bardzo tego potrzebują. Kryzys uchodźczy doprowadził do wzrostu liczby rodzin z dziećmi w wieku szkolnym w Polsce, dlatego wzrosła również liczba dzieci w ukraińskich szkołach. Ukraińska szkoła „Materynka” w Warszawie również zaczęła przyjmować nowych uczniów-uchodźców. W tej chwili z nauki i opieki w tej szkole korzysta ponad 1000 uczniów w różnym wieku, a ich liczba wciąż rośnie. Poza edukacją szkoła organizuje liczne dodatkowe seminaria naukowe, sportowe i artystyczne, imprezy kulturalne, koncerty, spotkania oraz dodatkowe kursy języka polskiego. Nataliya Kravets, dyrektor szkoły „Materynka”, wyraziła szacunek i wdzięczność za pomoc w wyposażeniu ukraińskiej szkoły w laptopy: „Pomoc, jakiej udzielacie ukraińskim uczniom, dając im możliwość uczenia się za granicą przy pomocy komputerów, jest bezcenna– mówi Pani Natalia. Świadczy o tym list z podziękowaniami dla Przemysława Kuźmirskiego z Konfederacji Pracy. Wszystkim uczestnikom i dobroczyńcom tego spotkania, których wkład w realizację idei informatyzacji ukraińskich szkół, serdecznie życzymy zdrowia i dalszych osiągnięć oraz liczymy na owocną współpracę.

20 lutego 2023

W piątek, 17 lutego odbyło się posiedzenie Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, podczas którego nastąpiło rozpatrzenie Informacji o działalności Rady Dialogu Społecznego za okres pod przewodnictwem OPZZ. Biuro prasowe OPZZ Rada Dialogu Społecznego (RDS) to najważniejsza instytucja krajowego dialogu społecznego w Polsce. Stanowi forum dialogu trójstronnego w Polsce i współpracy strony pracowników, strony pracodawców oraz strony rządowej, funkcjonujące na poziomie centralnym. 23 października 2021 r. przewodnictwo na roczną kadencję Rady Dialogu Społecznego przejął Andrzej Radzikowski, ówczesny przewodniczący Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych.  17 lutego na posiedzeniu Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej miało miejsce rozpatrzenie Informacji o działalności Rady Dialogu Społecznego za okres pod przewodnictwem OPZZ. Podczas posiedzenia senackiej Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych jako jedyne reprezentowało partnerów społecznych Rady Dialogu Społecznego. Andrzej Radzikowski przedstawił informację o działalności Rady Dialogu Społecznego za okres swojego przewodnictwa w RDS. OPZZ reprezentowali także: Piotr Ostrowski - przewodniczący OPZZ, Elżbieta Aleksandrowicz - przewodnicząca Branży "Usługi Publiczne", oraz Michał Lewandowski - przewodniczący Branży „Handel, Usługi, Kultura i Sztuka”, którzy wchodzą też w skład Rady Dialogu Społecznego. Treść całego Sprawozdania do pobrania TUTAJ

17 lutego 2023

Termin złożenia zeznania i zapłaty należnego podatku dla podatników CIT ma zostać wydłużony - przewiduje projekt rozporządzenia, który minister finansów przekazał OPZZ do konsultacji. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Potwierdziły się nasze informacje, że minister finansów rozpoczął prace mające na celu wprowadzenie dla podatników rozwiązań ułatwiających wywiązywanie się z ustawowego obowiązku rocznego rozliczenia podatku dochodowego CIT. Wczoraj OPZZ otrzymało w ramach prowadzonych konsultacji społecznych projekt rozporządzenia ministra finansów w sprawie przedłużenia terminów wykonania niektórych obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Przypomnijmy, że obecnie, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy tego podatku są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie podatkowe do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny. „W aktualnie dynamicznie zmieniającej się sytuacji makroekonomicznej, jak również wpływu na sytuację gospodarczą agresji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, zasadne jest wprowadzenie dla podatników rozwiązań ułatwiających wywiązywanie się z ustawowego obowiązku rocznego rozliczenia podatku dochodowego” – wskazano w uzasadnieniu do projektu rozporządzenia. Dlatego projektowana w rozporządzeniu regulacja wydłuża termin złożenia zeznania CIT-8 i wpłaty należnego podatku do końca czerwca 2023 r. Według projektu, zmiana ma znaleźć zastosowanie do wszystkich podatników, których rok podatkowy zakończył się w okresie od dnia 1 grudnia 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. Będą oni mieli wydłużony termin do złożenia zeznania i zapłaty podatku. Projekt niestety nie wskazuje, czy nastąpi przedłużenie terminów dotyczących innych obowiązków, w tym dotyczących sprawozdań finansowych. Z treścią projektu rozporządzenia można zapoznać się TUTAJ Ewentualne uwagi proszę kierować do dnia 21 lutego br. na adres: kusiak@opzz.org.pl (nq)

17 lutego 2023

Inflacja w Polsce w styczniu 2023 roku znów wzrosła i osiągnęła poziom 17,2 proc. rok do roku – podał niedawno Główny Urząd Statystyczny (GUS). Natomiast w ujęciu miesięcznym ceny wzrosły aż o 2,4 proc. Za inflacją wciąż nie nadąża wzrost naszych wynagrodzeń. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ Jeszcze w grudniu 2022 r. mieliśmy inflację na poziomie 16,6 proc. Wszystko wskazuje jednak na to, że szczyt inflacji dopiero przed nami. Kolejny miesiąc może przynieść dalszy wzrost wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych. Jak podał GUS, żywność i napoje bezalkoholowe w styczniu 2023 r. zdrożały o 20,7 proc. rok do roku, a wydatki na mieszkanie – 22,3 proc., w tym nośniki energii – aż 34 proc. Podrożały także transport o 16 proc. i paliwa – o 18,7 proc. Przyspieszenie inflacji wynikało przede wszystkim z wyższych cen energii, w tym z podniesienia stawki VAT z 5 do 23 proc. Dane GUS dotyczące inflacji za styczeń br. mają charakter wstępny i będą podlegać jeszcze rewizji. Ostateczne dane poznamy 15 marca br., ale ewentualne różnice w odczycie nie będą znaczne. Najbardziej jednak niepokoją informacje o wynagrodzeniach, których wzrost nie nadąża za inflacją. Średnioroczna inflacja w 2022 r. wyniosła 14,4 proc. Przypomnijmy, że w  ustawie  budżetowej na rok 2022 przyjęto inflację na absurdalnie niskim poziomie (3,3 proc.), co bez wątpienia wpłynęło na skalę podwyżek wynagrodzeń np. w sferze budżetowej. W tym samym okresie płace w gospodarce narodowej wzrosły nominalnie tylko o 11,6 proc. do poziomu 6346,15 zł. Ich siłę nabywczą zmniejszyła blisko piętnastoprocentowa inflacja. Dlatego płace, po uwzględnieniu inflacji, zmniejszyły się w 2022 r. o 2,1 proc.! Warto w tym miejscu zauważyć, że ostatni raz spadek płac realnych GUS odnotował w 1993 r. czyli 29 lat temu! Nie mieli zatem racji ci wszyscy, którzy przekonywali, że należy hamować wzrost płac w gospodarce, ponieważ przyczynia się on do spirali płacowo-cenowej. Prawda jest zupełnie inna. Aby zapewnić zrównoważony wzrost gospodarczy i rozwój przedsiębiorstw wszyscy potrzebujemy wyższych płac. (nq)

16 lutego 2023

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych rozpoczęło nową pięcioletnią kadencję nowym rozdaniem kompetencji wśród kierownictwa OPZZ.  Biuro prasowe OPZZ OPZZ: nowe władze, nowe kompetencje Na podstawie § 4 uchwały Prezydium z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie określenia kompetencji kierownictwa OPZZ, określono kompetencje poszczególnych członków kierownictwa OPZZ, do których 8 lutego 2023 roku należy: Piotr Ostrowski – przewodniczący OPZZ Wykonywanie obowiązków określonych w Statucie OPZZ i Regulaminach OPZZ. Organizacja pracy OPZZ, w tym pracy kierownictwa, Prezydium i Rady OPZZ. Nadzór nad działalnością Biura OPZZ, w szczególności z uwzględnieniem zagadnień prawnych i gospodarowania majątkiem OPZZ. Dialog społeczny, w tym organizacja prac związanych z udziałem OPZZ w Radzie Dialogu Społecznego oraz współpraca z reprezentantami OPZZ w pracach zespołów problemowych, doraźnych, podzespołów i grup roboczych w ramach Rady Dialogu Społecznego w zakresie swoich kompetencji. Reprezentowanie OPZZ na zewnątrz, w szczególności współpraca z Prezydentem RP, władzami ustawodawczymi, wykonawczymi, sądowniczymi, partiami politycznymi, organizacjami pracodawców i pracowników oraz organizacjami pozarządowymi. Nadzór nad realizacją uchwał organów statutowych OPZZ. Delegowanie przedstawicieli OPZZ do składów komisji, rad, zespołów i komitetów. Udział przedstawicieli OPZZ w organach przedstawicielskich na szczeblu lokalnym. Polityka medialna OPZZ i informacja wewnątrzzwiązkowa. Szkolenia związkowe oraz promowanie rewitalizacji związków zawodowych, metod organizowania pracowników wśród organizacji członkowskich OPZZ oraz wsparcie merytoryczne podejmowanych inicjatyw ukierunkowanych na organizowanie pracowników w związkach zawodowych i zwiększanie ich potencjału. Współpraca międzynarodowa, w tym koordynacja zagadnień związanych z członkostwem Polski w Unii Europejskiej oraz udziału OPZZ w pracach Międzynarodowej i Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych, Związkowej Grupy Wyszehradzkiej i Związkowej Sieci Morza Bałtyckiego BASTUN. Przygotowanie, prowadzenie i rozliczanie oraz ewaluacja projektów i innych przedsięwzięć finansowanych z funduszy europejskich, oraz innych, w których uczestniczy OPZZ. Zagadnienia związane ze statystyką publiczną. Koordynowanie prac Zespołu ds. europejskich rad zakładowych oraz współpraca z Radą OPZZ „Handel, Usługi, Kultura i Sztuka” oraz „Budownictwo i Przemysł Drzewny”. Barbara Popielarz – wiceprzewodnicząca OPZZ Gospodarka i finanse, w tym: - kształtowanie wynagrodzeń, w tym w państwowej sferze budżetowej  oraz minimalnego wynagrodzenia za pracę, a także świadczeń socjalnych; - polityka przemysłowa państwa, w tym sektorowe programy gospodarcze, przekształcenia własnościowe i restrukturyzacja; sprawy dotyczące majątku państwowego w podmiotach gospodarczych; - budżet państwa, polityka podatkowa i celna; - polityka rolna i ochrona środowiska; - polityka regionalna. Organizacja posiedzeń organów statutowych OPZZ. Zagadnienia dotyczące reprezentatywności OPZZ. Nadzór nad przyznawaniem członkostwa w OPZZ. Koordynacja przyznawania odznaczeń i wyróżnień. Sprawy dotyczące organizacji i funkcjonowania struktur branżowych i terytorialnych OPZZ, w tym przygotowywanie niezbędnych dokumentów (regulaminów i uchwał) regulujących działalność tych struktur. Statystyka związkowa. Organizacja manifestacji, pikiet, wieców, akcji protestacyjnych, uroczystości jubileuszowych itp. oraz imprez turystyczno-sportowo-rekreacyjnych organizowanych z udziałem OPZZ. Przygotowanie zgodnie z celami OPZZ projektów rozwiązań prawnych związanych z zakresem kompetencji oraz opinii do przedstawianych do konsultacji projektów aktów prawnych zgodnie z kompetencjami, a także projektów uchwał, stanowisk i apeli oraz dokumentów na posiedzenia organów statutowych OPZZ. Współpraca z reprezentantami OPZZ w pracach zespołów problemowych, doraźnych, podzespołów i grup roboczych w ramach Rady Dialogu Społecznego w zakresie swoich kompetencji. Koordynowanie prac Zespołu ds. równości, Zespołu ds. polityki gospodarczej i finansów publicznych oraz współpraca z Radami OPZZ branż „Górnictwo i Energetyka” i „Przemysł”. Sebastian Koćwin – wiceprzewodniczący OPZZ Uwarunkowania demograficzne, zatrudnienie i przeciwdziałanie bezrobociu oraz polityka senioralna i migracyjna. System ubezpieczeń społecznych (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe). Pomoc społeczna i zabezpieczenie społeczne, w tym minimum socjalne i kryteria dochodowe. Polityka rodzinna, w tym świadczenia rodzinne Ochrona zdrowia, w tym zatrudnienie, rehabilitacja społeczna i zawodowa osób niepełnosprawnych. Warunki bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym działalność społecznej i Państwowej Inspekcji Pracy oraz działalność szkoleniowa i prewencyjna w tym obszarze. Przygotowanie zgodnie z celami OPZZ projektów rozwiązań prawnych związanych z zakresem kompetencji oraz opinii do przedstawianych do konsultacji projektów aktów prawnych zgodnie z kompetencjami, a także projektów uchwał, stanowisk i apeli oraz dokumentów na posiedzenia organów statutowych OPZZ. Współpraca z reprezentantami OPZZ w pracach zespołów problemowych, doraźnych, podzespołów i grup roboczych w ramach Rady Dialogu Społecznego oraz zespołów branżowych w zakresie swoich kompetencji. Koordynowanie prac Zespołu ds. polityki senioralnej, Zespołu ds. ochrony pracy, Zespołu ds. sfery budżetowej i sfery finansów publicznych oraz współpraca z Radami OPZZ branż „Usługi Publiczne” i „Transport”. Błażej Mądrzycki – wiceprzewodniczący OPZZ Ochrona praw pracowniczych, w tym prawo pracy, prawo związkowe, prawo administracyjne oraz mediacje i interwencje. Zagadnienia związane z działalnością państwowej i samorządowej sfery budżetowej, w tym sprawy nauki, oświaty oraz szkolnictwa zawodowego i kultury. Przygotowanie zgodnie z celami OPZZ projektów rozwiązań prawnych związanych z zakresem kompetencji oraz opinii do przedstawianych do konsultacji projektów aktów prawnych zgodnie z kompetencjami, a także projektów uchwał, stanowisk i apeli oraz dokumentów na posiedzenia organów statutowych OPZZ. Współpraca z reprezentantami OPZZ w pracach zespołów problemowych, doraźnych, podzespołów i grup roboczych w ramach Rady Dialogu Społecznego w zakresie swoich kompetencji. Wdrażanie i przestrzeganie przepisów o ochronie danych osobowych (RODO). Współpraca z Radami OPZZ branż „Oświata i Nauka”. Koordynowanie prac Zespołu ds. młodych oraz rozwoju i promocji związków zawodowych i współpraca z Radą OPZZ branży „Oświata i Nauka”. Nowa struktura organizacyjna Centrali OPZZ 14 lutego na posiedzeniu Prezydium OPZZ przyjęto nową strukturę organizacyjną Biura OPZZ. Uwaga: w związku z tym część dotychczasowych adresów e-mailowych i numerów telefonicznych uległa zmianie lub likwidacji.  Struktura organizacyjna Centrali OPZZ do pobrania TUTAJ Prezydium OPZZ podjęło również uchwałę w sprawie powołania Zespołów Problemowych OPZZ na kadencję 2022-2027.  Zespoły Problemowe OPZZ w kadencję 2022-2027:  zespół ds. równości,  zespół ds. polityki senioralnej,  zespół ds. polityki gospodarczej i finansów publicznych,  zespół ds. ochrony pracy,  zespół ds. europejskich rad zakładowych,  zespół ds. młodych oraz rozwoju i promocji związków zawodowych, zespół ds. sfery budżetowej i sfery finansów publicznych OPZZ. Regulaminy powołanych Zespołów Problemowych znajdują się TUTAJ

15 lutego 2023

Wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2023 roku wynosi 114,8 proc. Od 1 marca świadczenia wzrosną o ustawowy wskaźnik waloryzacji, jednak nie mniej niż o 250 zł. Katarzyna Duda, Wydział Polityki Społecznej OPZZ Ustawowy wskaźnik waloryzacji świadczeń to średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym w gospodarstwach emeryckich zwiększony o co najmniej 20 proc. realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym.  W tym roku zasady waloryzacji są zmodyfikowane, w związku z czym świadczenia będą podwyższane o wskaźnik waloryzacji, jednak nie mniej niż o kwotę 250 zł. Ogłoszony przez Prezesa GUS wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2023 roku wynosi 114,8 proc. W konsekwencji świadczenia wypłacane w kwocie do 1689,19 zł miesięcznie będą podwyższone w stopniu większym, niż gdyby przeprowadzono waloryzację według obecnie funkcjonujących zasad. Wysokość wybranych świadczeń od 1 marca 2023 r.: 1588,44 zł - najniższa emerytura, renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renta rodzinna i renta socjalna 1191,33 zł - najniższa renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy 1600,70 zł - świadczenie przedemerytalne 294,39 zł - dodatek pielęgnacyjny, za tajne nauczanie, dodatek kombatancki 2157,80 zł - kwota miesięczna uprawniająca do świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji Łączny koszt waloryzacji w 2023 r. to ok. 44,15 mld zł . Rząd zdecydował się na ustalenie wskaźnika tegorocznej waloryzacji emerytur i rent przy uwzględnieniu 20 proc. realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym w związku z czym wskaźnik waloryzacji wyniesie 14,8 proc. W ocenie OPZZ jest to wskaźnik niezadowalający. Wskaźnik ten byłby wyższy, gdyby rząd zastosował do jego ustalenia rekomendowane przez nas co najmniej 50 proc. realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym. Ponadto, OPZZ opowiada się za wprowadzeniem do systemu emerytalnego mechanizmu drugiej, warunkowej waloryzacji świadczeń emerytalnych. W przypadku wysokiej inflacji w pierwszej połowie tego roku i w kolejnych latach powinna zostać przeprowadzana kolejna waloryzacja świadczeń emerytalnych od dnia 1 września danego roku. Proponujemy zastosowanie mechanizmu, zgodnie z którym wskaźnik dodatkowej waloryzacji to średni wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w pierwszych sześciu miesiącach roku, w którym ma być przeprowadzona druga waloryzacja, zwiększony o co najmniej 10 proc. realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku. Zagwarantuje to gospodarstwom emerytów utrzymanie realnej wartości świadczeń w obliczu wysokiej inflacji.

15 lutego 2023

14 lutego odbyło się Prezydium OPZZ, na którym przyjęto ustalenia Prezydium OPZZ z 26 stycznia, podjęto uchwałę w sprawie powołania Zespołów Problemowych OPZZ na kadencję 2022-2027 i omawiano bieżące prace legislacyjne. Biuro prasowe OPZZ Tuż po godzinie 11:00 przewodniczący OPZZ Piotr Ostrowski rozpoczął posiedzenie Prezydium, po czym zaprezentowano i przedstawiono do zatwierdzenia projektu porządku obrad.  Na posiedzeniu przyjęto ustalenia Prezydium OPZZ z 26 stycznia oraz podjęto uchwałę w sprawie powołania Zespołów Problemowych OPZZ na kadencję 2022-2027: ds. równości, ds. polityki senioralnej, ds. polityki gospodarczej i finansów publicznych, ds. ochrony pracy, ds. europejskich rad zakładowych, ds. młodych oraz rozwoju i promocji związków zawodowych oraz ds. sfery budżetowej i sfery finansów publicznych OPZZ. Podjęto również uchwałę w sprawie uchwalenia regulaminów pracy Zespołów Problemowych OPZZ. Prezydium przyjęło informację przewodniczącego OPZZ o kompetencjach kierownictwa OPZZ. Podjęto uchwałę Prezydium OPZZ w sprawie zmiany załącznika do uchwały Prezydium ws. powołania Biura OPZZ. Na posiedzeniu omówiono też plany kierownictwa związane z realizacją Programu OPZZ oraz omawiano sprawy bieżące i aktualne prace legislacyjne.  Prezydium podjęło również uchwałę w sprawie zawarcia umowy na realizację projektu pt. „Effective trade unions in the new digital world of work” nr 101101579, dofinansowanego ze środków Komisji Europejskiej. Ponadto szef OPZZ Piotr Ostrowski poinformował  o zmianie przedstawicieli OPZZ w składzie Komitetu Wykonawczego EKZZ oraz powiadomił członków o planowanym na 22-26 maja XV Kongresie EKZZ w Berlinie.

10 lutego 2023

Ministerstwo Finansów rozważa przedłużenie terminu na złożenie zeznań rocznych CIT-8 i zapłatę tego podatku. Norbert Kusiak, dyrektor Wydziału Polityki Gospodarczej OPZZ W ubiegłym roku terminy sprawozdawcze związane ze sporządzeniem sprawozdania finansowego i CIT-8 za 2022 r. zostały wydłużone z uwagi na pandemię COVID-19. Wszystko wskazuje na to, że podobnie będzie w 2023 roku. Ministerstwo Finansów poinformowało, że prowadzi prace mające na celu wydanie rozporządzenia przesuwającego o 3 miesiące (czyli do 30 czerwca br.) termin składania CIT-8 i zapłaty podatku za 2022 r. wykazanego w zeznaniu rocznym. W konsekwencji powinny zostać wydłużone terminy sprawozdawcze za 2022 r.  Wydłużenie terminu dla składania zeznań podatkowych w CIT za 2022 r. ma dotyczyć wszystkich podatników. Termin zostanie wydłużony na: złożenie zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym; wpłatę podatku należnego wykazanego w zeznaniu, albo różnicy między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w tym zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Decyzja w tej sprawie ma zapaść w najbliższych tygodniach. (nq)